คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2
เช้าวันใหม่ที่แสนสดใส(หรอ) ผมตื่นมาพร้อมกับร่างกายที่สดชื่น ผมอาบน้ำแต่งตัว เพื่อลงมาทานอาหารเช้า และไปเรียนตอนสายๆ วันนี้พี่เจบี น่าจะตื่น บ่าย ไม่ผิดหรอฮะ พี่เจบีจะตื่นตอนบ่าย นานๆทีพี่ชายสุดที่รักของผมจะได้ไปเที่ยวสังสรรค์ ผมสะพายเป้ใบเก่งลงมา บวกกับความหิวที่สะสมมาตลอดทั้งคืน
“คุณป้าคร๊าบบบบ วันนี้มีอะไรให้แบมทานบ้าง ตอนนี้แบม หิวม๊ากมากนะครับ”ผมถูหน้าไปมา ที่ไหล่ของคุณป้าแม่บ้าน
“วันนี้มีข้าวต้มหมู ที่คุณหนูน้อยชอบค่ะ วันนี้ป้าทำสุดฝีมือเลยนะคะ ทานเยอะๆนะคะพักนี้ป้าว่าคุณหนูดูซูบๆไป”คุณป้าแม่บ้านบอกพร้อมกับตักข้าวต้มหมูร้อนๆ ใส่ถ้วยให้คุณหนูจอมซนที่เห็นมาตั้งแต่ยังเด็ก แบมแบม เป็นเด็กที่น่ารัก แสนซน และมักจะคอยเป็นห่วงเป็นใยคนอื่นเสมอ จึงทำให้คนที่ได้อยู่ใกล้แบมแบม หลงรักเด็กชายตัวเล็กเข้าได้ง่ายๆ
“ขอบคุณครับ คุณป้า ที่น่ารัก”แบมแบมอ้อนด้วยแก้มป่องๆ
“ค่ะคุณหนู งั้นเดี่ยวป้าไปบอก คนรถให้เตรียมรถเลยนะคะ พอคุณหนูทานเสร็จแล้วจะได้ออกไปเรียนได้เลย”
“ครับ”
Rttttt
“ว่าไงยองแจ”
(อยู่ไหนแล้วแบมแบม)
“ตอนนี้อยู่บ้านอ่ะ กำลังจะออกละ นายละ”
(ตอนนี้ชั้นอยู่ที่มหาวิทยาลัยละ ถ้านายถึงแล้วมาเจอที่ตึกเรียนเลยนะ ฉันนั่งอยู่หน้าๆน่ะ หาไม่ยาก)
“ได้ๆ อีก 20 นาที เจอกัน”
หลังจากที่ผมวางสายจากยองแจไป ผมก็ตั้งหน้าตั้งตากินข้าวต้มหมู เพราะกลัวว่าถ้าสายกว่านี้รถอาจจะติดได้ และที่สำคัญผมอย่างแวะดูของนิดๆหน่อย เพื่อเซอร์ไพร์ซพี่ เจบี ใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที ผมก็มาถึงที่หน้ามหาวิทยาลัย โดยปกติแล้ว ผมจะไม่ค่อยลงที่หน้ามหาวิทยาลัยเท่าไหร่ จะเข้าไปหน้าคณะเลย แต่วันนี้เพราะผมอยากจะดูของขวัญวันเกิดให้พี่เจบี เลยแวะลงตรงข้างหน้าดีกว่า
“ลุงครับ เดี่ยวส่งผมข้างหน้านี้นะครับ ผมจะแวะซื้อของหน่อย”
“’งั้นเดี่ยวผมรอคุณหนูดีกว่าครับ ระยะทางเดินเข้าคณะมันไกล เดี่ยวคุณหนูจะเดินเหนื่อยแย่เลย”
.ไม่เป็นไรครับ แบมไม่เหนื่อยเลยนะๆๆๆๆ คุณลุงส่งแบมตรงนี้แหละครับ” ไม่รอให้ อีกฝ่ายตอบ แบมแบมก็รีบเปิดประตูรถรถและวิ่งไปอีกทางเพื่อไปเดินดูของให้พี่ขายสุดที่รัก แบมแบมให้เวลาเดินดูอยู่สักพักแต่ก็ไม่เจอของขวัญที่ถูกใจสักชิ้น เลยกะว่าตอนเย็นๆจะมาดูกับ ยูคยอมอีกครั้ง และอีกอย่างก็ใกล้เวลาที่แบมแบม จะต้องเข้าเรียนแล้ว เมื่อนึกถึงเวลาที่จะเข้าเรียน แบมก็นึกถึง ‘ยองแจ’
“เฮ้ย ยองแจ ลืมได้ไงว่ะเนี่ย” เมื่อนึกขึ้นได้ แบมรีบวิ่งไปตามทางเดิมที่เคยเดินมา อย่างรวดเร็ว
แต่เพราะแบมแบมนั้นรีบร้อนจนไม่ทันระวัง และวิ่งเร็วจนไม่สามารถระวังได้ทัน ทำให้ หน้าแบมแบมไปกระแทกกับประตูรถคันหรูอย่างจัง จนแบมแบมล้มลงไปกองที่พื้น ทั้งเจ็บ ทั้งอาย ทั้งโมโห
“นี่นาย เปิดประตูไงเนี่ย ไม่ดูเลย” แบมแบมโมโห บวกกับความเจ็บ และคุณกับความอาย งานนี้คนอย่างแบมแบมไมยอมเด็ดขาด
“นายต่างหากที่วิ่งไม่ดู” ชายหนุ่มในชุดสูทสีน้ำเงินเข้ารูป หน้าตาจัดว่าหล่อจนแบมแบม แทบจะลืมความเจ็บเมื่อกี้ไปเป็นปริตรทิ้ง
“นายต่างหากที่ไม่ดู เพราะงั้นนายผิด ฉันไม่ผิด” เมื่อได้สติ แบมแก็เถียงกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้
“คุณมาร์คครับ ท่านรองบอกว่าการประชุมพร้อมแล้วครับ”ชายสูงวัยในชุดสูทสีดำกล่าวด้วยท่าทางสุภาพ
“ไม่รู้ละ นายนะผิด ฉันรีบ ไม่มีเวลามาเถียงกับเด็กอย่างนายหรอ”ร่างสูงเอ่ยแกล้งให้คนตรงหน้ายิ่งโมโห แล้วก็เดินจากไป
“นะ นะ นาย จะไปไหนอ่ะ มาเคลียก่อนเลย ไม่ยอมน่ะเว๊ย มาทำให้เจ็บ ให้อาย ให้ สาย สะ สะ สายยย สายแล้ว” นึกขึ้นได้ว่าสายแล้วแบแบมรีบวิ่งไปที่ตึกเรียน เมื่อเปิดประตูห้องเรียนเข้า ก็พบว่าอาจารย์ได้เข้ามาเช็คชื่อ แต่นับว่าโชคยังช่วยที่อาจารย์เพิ่งเช็คชื่อไปได้ไม่กี่คน นับว่าทัน และไม่สาย ยิ่งแบมแบม นึกก็ยิ่ง แค้น อย่าให้ได้เจออีกนะ ครั้งหน้านายไม่รอดแน่ ‘มาร์ค’ ฉันจะจำชื่อนี้ตลอดไป
เมื่อทั้งสามคนเรียนเสร็จ แบมแบม ยูคยอม ยงแจ ก็ได้ไปที่ห้างสรรพิสินค้า เพราะนอกจากที่ยูคยอมจะโทรมาชวนแบมแบมแล้ว ยังโทรชวนยองแจอีก ทั้งสามมาถึงที่ห้างสรรพสินค้า เมื่อมาถึงยูคยอมลากเพื่อนทั้งสองที่ ชั้นเครื่องประดับ ตอนแรกยองแจ กับแบมแบมก็สงสัย แต่ ไม่นาน ก็ถึงกับร้อง อ๋อ เพราะ อีกไม่นานก็ใกล้จะถึงวันเกิดที่ชายที่น่ารัก ยูคเลยอยากซื้อนาฬิกาให้กับพี่ชาย เพราะนอกจากจะใส่ได้ในทุกโอกาสแล้ว ยังมีความหมายดีๆอีกมากมาย และอีกสิ่งหนึ่ง คือพี่ชายของยูคยอมเป็นคนที่ตรงต่อเวลามากๆ
“นายจะซื้อนาฬิกาไปให้พี่ชายหรอ”แบมแบมถามยูคยอมพร้อมกับดูสินค้าอื่นไปเรื่อยๆ
“อืม พี่ชายชั้นเขาต้องทำงานตลอดเวลาอ่ะ ไปคุยงาน ประชุม พบลูกค้า เวลาเลยจำเป็นสำหรับพี่ชายฉันมากๆ”
“ทำไมพวกเราไม่เคยเห็นพี่ชายนายเลยอ่ะ”ยองแจถาม
“จะเคยเห็นได้ไง พี่ชายฉันทำงานบ่อย และตอนที่พวกนายไปอ่ะ พี่ชายฉันก็อยู่ที่บริษัท พวกนายก็เลยไม่เห็น แล้วแถบ พวกนายเคยไปบ้านฉันแค่ครั้งเดียว นอกนั้นก็ไปที่คอนโคตลอด”
“อ๋อ/อ๋อ”ทั้งสองร้อง พร้องกัน
เมื่อแบมแบมนึกขึ้นได้ว่าจะมาดูของขวัญให้เจบี แบมแบมก็แยกจากยูค กับ ยองแจ เพราะงานนี้ต้องเป็นความลับ แบมแบมเดินมาเรื่อยๆผ่านร้านนั้นร้านนี้ แต่ทำไม่ไม่มีของที่เหมาะกับพี่ชายหรือที่พี่ชายจะใช้ประโยชน์ได้เลย มีแต่ของที่เหมาะกับแบมทั้งนั้น ทั้งกระเป๋า คลอเล็คชั้นใหม่ แบมแบมนี่อยากเข้าไปจับจองเป็นเจ้าของสักใบสองใบ ไม่นานแบมแบมก็เจอกับร้านขายเสื้อโค้ต เมื่อไม่นานมานี้ เจบีบอกว่า จะไปประชุม ที่ ฝรั่งเศส และตอนนี้ที่ ฝรั่งเศสก็หนาวแล้วด้วย เพราะฉะนั้นพี่เจบีต้องมีเสื้อโค๊ต สวยๆอุ่นๆ เมื่อตัดสินใจได้แบมแบมก็เดินเข้าไปภายในร้าน ถูกตกแต่งด้วยโทนสีสว่าง ทำให้สามารถเห็นเสื้อผ้าได้อย่างชัดเจน และยังมีการแบ่งโซนต่างๆไว้ให้ลูกค้าที่มาเลือกซื้อไม่สันบน แบมเดินเข้าไปเดินดูสินค้าอยู่สักพักก็มีพนักงานในชุดสูทสีดำเดินออกมาต้อนรับด้วยท่าทางที่สุภาพ
“ต้องการดูชุดแบบไหน หรอครับ”
“ผมอยากได้โค้ต ที่ดู ภูมิฐาน สามารถใส่ประชุม และใส่ออกไปข้างนอกได้ในเวลาเดียวกันนะครับ” แบมแบมบอกลักษณะโค้ตที่อยากจะได้ให้พนักงาน
“ครับ งั้นเดี่ยว เชิญคุณลูกค้าทางด้านนี้เลยนะครับ” พนักงานดินนำแบมแบมไปอีกทางเพื่อให้แบมแบมให้เลือกโค๊ตรูปแบบต่างๆ ตามที่แบมแบมอยากจะได้
“แบบแรกนะครับ ทรงของเสื้อจะมีลักษณะที่ยาวมาจนถึงเข่า ตรงปลายของแขนเสื้อทั้งสองข้างจะมีกระดุมอยู่ข้างละสองเม็ด โดยจะมีสีให้เลือก 5 สีครับ คือสีดำ สีน้ำตาล สีน้ำเงิน สีเทา และสีครีม ครับ”พนักงานบอกรายละเอียดตัวเสื้อมาเรื่อยๆ จนแบมแบมาสะดุดกับ เสื้อตัวสุดท้าย แม้จะไม่ได้มีรายละเอียดมากมายอะไร แต่เพราะความเรียบหรูของตัวเสื้อ ที่ไม่มากเกินไปไม่น้องเกินไป ทำให้แบมแบมคิดว่าน่าจะเหมาะ แบมแบมจึงตัดสินใจว่าจะเอาเสื้อตัวนี้ แบมแบมเดินมาที่เค้าเตอร์สำหรับคิดเงิน แบมแบมยื่นบัตร เครดิตให้กับพนักงาน ไป รอไม่นาน สิ่งที่แบมแบมได้ยินกลับทำให้ร่างเล็กตกใจหน้าชา
“โทษนะคะ คือบัตรนี้ไม่สามารถจ่ายค่าสินค้าได้ค่ะ”
“ฮ่ะ อะไรนะครับ ไม่จริงนะครับ ลองใหม่อีกครั้งได้ไหมครับ” เมื่อพูดจบ พนักงานก็ทำการรูดบัตรใหม่อีก 2 ครั้ง แต่ผลที่ได้ก็ยังเหมือนเดิม บัตรเครดิตหลายใบถูกรูดไป จนหมด แต่คำตอบที่ได้ก็คือ คำตอบเดียวกัน คือไม่สามารถจ่ายค่าสินค้าได้
“อ่อ งั้นผมจ่ายเงินสดแล้วกันครับ” เมื่อพูดจบแบมแบมก็ หยิบกระเป๋าตังค์แบนร์ดเนมออกมาเพื่อทำการจ่ายค่าเสื้อ ซึ่งก็ไม่ใช่เงินน้อยๆเลย ทำให้ตอนนี้กระเป๋าตังใบหรูของแบมแบมนั้น ลีบลงอย่างเห็นได้ชัด
เมื่อจ่ายค่าสินค้าเสร็จ แบมแบมก็โทรบอกคุณลุงว่าซื้อของเสร็จแล้วและให้มารับภายในลาดจอดรถหน้าห้างได้เลย เพราะไม่อยากกลับเอง แหะๆ เงินในกระเป๋ามันเหลือน้อยเต็มที กลับไปต้องไปคุยกับพี่เจบีให้รู้เรื่อง งานนี้มีคุยกกันยาว
----------------------------------------------------
พี่มาร์คมาแล้ว แบมแบมนี่แสบใช่ย่อย นี่ยังเลเวล 1 ค่ะ ระดับความแสบจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
แต่ งานนี้พี่มาร์ครับมือไหวค่ะ 55555
------------------------------------------
มาอัพแล้วค่ะ วันนี้มาไว
555555
อาจจะมีคำผิดบ้าง ถ้าเจอคำผิดคำไหน บอกได้น้าาา
ถ้าสงสัยอะไร ก็ถามได้ตลอดเลยค่ะ
คอมเม้นให้เค้าด้วยน้า มีอะไรต้องปรับปรุงแก้ไข บอกได้ๆๆๆ
วันนี้ฝันดีค๊าาาาา
ความคิดเห็น