คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Butler and Master ll Krisyeol
"ไม่เอา บอว่าไม่็ไม่ไ อย่าัใันนะยอู"มือบาเวี่ยุสูทราาแพลับพื้น ปาอิ่มเบะอออย่าเอาแ่ใ
"แุ่านยอล้อแ่ัวนะรับ านเลี้ยะเริ่มหนึ่ทุ่มร เหลือเวลาอีแ่ั่วโมเียวเอนะรับ"ยอูพยายามเลี้ยล่อมนายน้อย หาแ่ไม่เป็นผล านยอลว้าปาสิ่อที่วยไ้ใสนรับใ้ร่าเล็
"ออไปเี๋ยวนี้ ันสั่ไ้ยินไหม"
"เิอะไรึ้น ยอูทำไมุานยอลยัไม่แ่ัว"เสียนุ่มทุ้มอหัวหน้าพ่อบ้านเปรียบเหมือนเสียสวรร์สำหรับยอู
"ุริสรับ นายน้อยไม่ยอมแ่ัว ไล่ให้ผมออาห้ออย่าเียว"ยอูรายานหัวหน้าพ่อบ้านรูปหล่อ ริสพยัหน้ารับแล้วโบมือไล่เป็นสัาให้ยอูออไปทำานอัวเอ่อ
"ุานยอลรับ"เสียทุ้มเอยเรียนเอาแ่ใที่ยัอยู่ในุลุมอาบน้ำยืนออหันหลัให้เาั่แ่เ้าห้อ พ่อบ้านหนุ่มเ็บุสูทปัเอาฝุ่นที่เลอะออ
"ุานยอล ทำไมถึไม่แ่ัวรับ ไม่อบุที่ผมเรียมไว้ให้ใ่ไหม เี๋ยวผมะไปเรียมุใหม่ให้ ุานยอลรอ"
"ไม่เอา ไม่ไป"ยัไม่ทันที่พ่อบ้านหนุ่มะพูบ นายน้อย็ัึ้นมาเสีย่อน
พ่อบ้านหนุ่มเินเ้าประิร่าบา ้อมัวลเล็น้อยให้ริมฝีปาอยู่ระับเียวับใบหูร่าบา
"านยอลล่า บอผมไ้ไหม ทำไมถึไม่อยาไป"ำเรียที่เปลี่ยนไปับนำเสียทุ้มนุ่มเป็นพิเศษทำให้านยอล้อหันลับมาเผิหน้าพ่อบ้านหนุ่ม วาลมโแ่ำวาวน้ำ พ่อบ้านหนุ่มแปลใับอาารอเ้านายอยู่ไม่น้อย ปลายนิ้วเรียวเลี่ยหยาน้ำออาใบหน้าหวาน
"ทำไมถึไม่อยาไป บอผมไ้ไหม"
"ลัว ลัวเอนพวนั้น ลัว ฮืออ านยอลลัว"นายน้อยอบ้านโผเ้าอพ่อบ้านหนุ่ม ุใบหน้าหวานับอแร่ ปล่อยน้ำาไหลอาบแ้ม ปาอิ่มเอยำว่าลัวออมาลอเวลา
ลัว
อย่ามายุ่ับน้อยอลนะออไป ท่านพ่อ ท่านแม่่วยน้อยอล้วย มือหยาบอบุลหลายนลูบไล้ไปามร่าายบอบบา ผิวาวเนียนนุ่มเิรอยแ้ำาารระทำอเหล่าปีศาร้าย ริมฝีปาบาอิ่มถูบเบียมอบสัมผัสน่ารัเีย
“อื่อ ยะ อย่า “น้ำเสียยัไม่แหนุ่มพร่ำร้ออวามเห็นใแ่ทว่าสิ่ที่ไ้รับลับืนมิใ่วามเห็นใแ่ลับเป็นสัมผัสน่ารัเีย
ร่าายบริสุทธ์ถุยัเยียวามสปรโโร
นายน้อยรีร้อในอ้อมอพ่อบ้านหนุ่ม ภาพวามทรำโหร้ายในวัยเ็ย้อนลับมาทำร้าย เสียสะอื้นปานะาใฟัูน่าเวทนายิ่นั
พ่อบ้านหนุ่มเพิ่มแรโอบอร่าบา มือ้าหนึ่ลูบลุ่มผมนิ่มเป็นเิปลอบประโลม
"านยอลล่า ไม่้อลัวนะรับ นพวนั้นายไปหมแล้ว ผม้าุานยอล ไม่้อลัวนะรับเ็ี ไม่ร้อไห้นะ"พ่อบ้านหนุ่มปลอบนายน้อยให้ลายวามลัวนหยุร้อ
"แ่ัวนะรับ ะไ้รีบไปาน ุแพฮยอน็ไปนะรับ ุานยอลไม่ไ้เอเพื่อนมาหลายวันแล้ว รีบไปะไุ้ยันนานๆ ผมแ่ัวให้นะรับ"พ่อบ้านหนุ่มัารปลุลุมอาบน้ำออ ผิวาวอมมพูปราสู่สายา านยอลาแนออให้พ่อบ้านหนุ่มสวมเสื้อผ้าให้สะว
ร่าบาสวมั้นในไว้แล้ว รับาเมาสวมเอ พ่อบ้านหนุ่มัแปเสื้อให้เ้าที่ มอภาพโยรวมเห็นว่านายน้อยเรียบร้อยแล้ว สั่ให้นนำรถออ
านวันเิอุนนาั้นสูัึ้นในฤหาสน์หลัาม
นายน้อยปาร์านยอล มาเป็นัวแทนเนื่อาท่านพ่อและท่านแม่ิานที่่าประเทศ ริสเินามนายน้อยอเา ยื่นาร์เิให้พนัานหน้าประู พนัานโ้ให้าร้อนรับ ผายมือเิให้นายน้อยและพ่อบ้านเ้าในาน
นายน้อยานยอลเป็นที่สนใอแในาน ใบหน้าหวานอ่อนเยาว์ราวับมีมน์สะให้ไม่อาละสายาไ้และยัพ่อบ้านนสนิทาระูลพ่อบ้านอันมีื่อเสียมีีทั้วามสามารถและรูปลัษ์นเป็นที่ล่ำลือ
านยอลปลีัวมาอยู่นที่นน้อย หลีเลี่ยารสนทนาับใร
"านยอล านยอลอ่า ิถึัเลย"เสียหวานใสมาพร้อมับร่าเล็อนายน้อยแบฮยอนเพื่อนสนิมเพียนเียวอนายน้อยานยอล
ร่าเล็อเพื่อนัวุ ใบหน้าถูับแนเสื้ออย่าอออ้อน
"แบฮยอนอา ิถึเหมือนัน ไปเที่ยวยุโรปมาสนุไหม"ร่าสูสวมอเพื่อนัวเล็
"อประทานโทษรับ นายน้อย เี๋ยวผมไปเอาเรื่อื่มมาให้นะรับ"ริสเอยััหวะารุยอเ้านาย านยอลเพียแ่โบมือไล่แล้วุยับเพื่อนสนิท่อ
“มีอฝามาให้เ็มเลย เี๋ยวเอาไปให้ที่บ้านนะ สนุมาเลย อนไปที่อัฤษนะ ัน"
"ุยอะไรันอยู่หรอรับ ให้ผมุย้วยไ้ไหม นายน้อยทั้สอ"ารสนทนาถูัโยบุลที่สาม ใบหน้ามเ้มมาพร้อมแววาุน
อิมอิน ลูายอเ้าอานวันเิ
เาลอบมอนายน้อยทั้สอ รู้สึสนใ อีทั้ื่อเสียอปาร์านยอลที่อินไ้ยินมา เย่อหยิ่
ทำให้เาอยาลอสัมผัสูบ้าัรั้ านยอลไม่สนใำพูออีฝ่าย ึมือเพื่อนสนิทไปุยันที่อื่น นั่นยิ่ทำให้อินสนใมาึ้น ว้า้อมือบาไว้
ไวเท่าวามิ านยอลปล่อยมือเพื่อนสนิท มือบาบเ้าที่ใบหน้ามเ้มออิน ารระทำอปาร์านยอลเรียเสียฮือฮาไปทั่วทั้บริเว
พ่อบ้านหนุ่มรีบวิ่มายัที่เิเหุ นายน้อยอเาื้อะแล้ว
"ท่านอิน ผมอโทษแทนุานยอล ุานยอลไม่อบให้ใรถูัว ้อออภัยริๆรับ"พ่อบ้านหนุ่มอโทษแทนนายน้อยอน อินไม่ไ้สนใำอโทษอะไรมา เ
าไม่นึโรธเลย้วย้ำ ยิ่สนใเ้าไปให่ รอยยิ้มยาะาเาผุึ้นบนใบหน้ามาย
"ไม่เป็นไรรับ ผมเ้าใ นายน้อยอุะหุหิผมเอ็้ออโทษเหมือนัน" รั้นีุ้อาะเลียผม แ่รั้หน้าไม่แน่ นายน้อยานยอล
"ริส ลับ ลับเี๋ยวนี้"านยอลไม่สนใสิ่ใทั้นั้น ฟันหน้าพุ่ัวออาฤหาสน์หลัาม พ่อบ้านหนุ่มเินามอย่าเียบๆ นรถยน์ราาแพอที่ฤหาสน์ระูลปาร์
านยอลวิ่ึ้นห้อนอนทันที ร่าบาทิ้ัวลบนเียว้า ใบหน้าหวานเ็มไป้วยแววไม่สบอารม์ุลับหมอนใบให่
เสียเาะประูัึ้น านยอลปล่อยให้มันั่อไป นเมื่อสัมผัสบาอย่าแะเ้าที่ไหล่
“วันนี้นายน้อยื้อ ้อถูทำโทษ”เสียทุ้มนุ่ม าม้วยลิ้นร้อนื้นแะสัมผัสที่ใบหู ลาผ่านมาถึออาว
cutิ้มเบาๆ
ร่าบาผล็อยหลับในอ่าน้ำ เ็ัวให้นหลับสวมุนอนสบายๆให้อุ้มร่าบามาวาไว้ที่โฟา พ่อบ้านหนุ่มยัทำหน้าที่พ่อบ้านไ้ีไม่าบพร่อ ผ้าปูที่นอนผืนใหม่ึึ อุ้มร่านายน้อยวาลบนเียนุ่ม ผ้าห่มผืนหน้าถูึึ้นลุมถึอ
พ่อบ้านหนุ่มูบบนหน้าผาเนียน สูลิ่นหอบอ่อนๆอรีบอาบน้ำ
“ฝันีรับนายน้อย”
---------------------------------------------------------------------------------------
เหนื่อยับฟิสั่นเรื่อนี้ ร้อไห้ไปรอบนึ แ่บั่แ่สี่โม อมับไม่ไ้เฟ เ้าใใ่ปะ ปล่อยโฮเลย
เอ็นีรั้แร ยัไม่่อยี ั้ใให้เป็นอวัที่เรื่อยาวgardeniaอมเม้นถึ100 นานเนอะ เศร้าอะ พอเถอะ
พล็็นึถึพ่อบ้านำ อยาเอามายำเป็นริสยอล แ่นั้น เอนอยรี๊ะ
ความคิดเห็น