ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : โทยะ อากิระ
ระหว่างทางผมก็ฟังชายผมม่วงคุยกับฮิคารุไปเรื่อยๆดูเขาจะตื่นตาตื่นใจโตเกียวมากเลย แม้จะไม่ได้ยินว่าฮิคารุพูดอะไรแต่ได้ยินแค่ชายคนนี้พูดก็สามารถรู้ได้เลยว่าพวกเขาคุยเรื่องอะไรกัน ดูเหมือนว่าจะหาที่เล่นโกะกัน...
ผมได้ยินชายผมม่วงคนนั้นพูดประโยคหนึ่งซึ่งผมชอบมากๆ เขาพูดว่า
"ไม่ว่ายุคสมัยไหนก็มีคนรักโกะนะขอรับ" แน่นอน ขนาดโลกของผมยังมีเลย ผมรู้หลังจากเกิดไม่นานว่าที่นี่ก็เหมือนมิติคู่ขนานของโลกผมนั่นเอง
"เราจะไปไหนกันหรอ?" ผมถามฮิคารุ แหงสิ ถ้าไม่ถามก็ผิดพิรุธแย่เลย
"อ๋อ เราจะไปร้านโกะที่คุณตาชั้นชอบไปน่ะ" ฮิคารุตอบผมพร้อมหันมายิ้มให้ผม แลเขาจะชอบคุณตามากเลยนะ
"อืม แล้วนายเล่นโกะเป็นหรอ?" ผมลองถามๆดู
"ครั้งแรกน่ะ"
ผมพยักหน้าเป็นเชิงว่าเข้าใจแล้ว
"ที่นี่ล่ะ"
ฮิคารุพูดพร้อมกับเดินเข้าไป ผมก็เดินตามเขาไปเช่นกัน พอพวกเราเข้าไปแล้วก็มีพนักงานหญิงกล่าวต้อนรับ
"สวัสดีจ้า เชิญจ้า"
ผมชอบเสียงแบบนี้นะ เป็นเสียงที่หวานดีอยู่เหมือนกัน แล้วฮิคารุก็พูดตอบคุณพนักงานไป
"ฮะ"
ส่วนผมก็พยักหน้าขึ้นๆลงๆเนี่ยแหละ แล้วพวกเราก็มองไปรอบๆ เท่าที่ผมสังเกตมีแต่คนแก่ๆทั้งนั้นเลย ผมเห็นฮิคารุทำหน้าเหยเก ก็ตลกดีนะ...
"นี่ เพิ่งจะมากันครั้งแรกหรอ?"
พนักงานสาวคนนั้นกล่าวขึ้นพร้อมมองพวกผมด้วยแววตาสนใจมั้งนะ...ผมกับฮิคารุก็ทำหน้าแบบแปลได้ว่า'ใช่'
"เพิ่งจะเริ่มต้นทุกอย่างเลยล่ะฮะ ใครๆก็เล่นได้หรอ?" ฮิคารุถามพนักงานคนนั้นด้วยความสงสัย
"ก็ได้น่ะสิจ้ะ อ่ะนี่ ลงชื่อตรงนี้นะ เธอด้วยนะจ้ะ" พนักงานสาวคนนั้นพูดกับฮิคารุในช่วงประโยคแรกแล้วก็หันมามองผมในประโยคหลังๆ
ผมกับฮิคารุก็เขียนชื่อไป ระหว่างนั้นคุณพนักงานก็ถามว่าพวกผมอยู่ชั้นอะไร สงสัยว่าจะเป็นระดับของโกะ ผมคิดในใจ ส่วนฮิคารุก็ตอบไป
"ระดับอ่ะหรอ?ไม่รู้สิฮะ"
พอฮิคารุพูดจบพนักงานคนนั้นก็ทำเสียง'เอ๋'แล้วเพื่อนผมก็พูดต่อด้วยน้ำเสียงสบายๆ
"ก็ยังไม่เคยแข่งกับใครเลยนี่ฮะ แต่ก็คงเก่งพอดูแหละ"
ผมเห็นฮิคารุหยุดมองเด็กผู้ชายคนนึง ดูท่าเขาคนนี้จะอายุประมาณเท่าๆกันกับพวกผมเลยล่ะ แล้วฮิคารุก็พูดด้วยน้ำเสียงค่อนข้างจะดัง
"อ่ะ มีเด็กอยู่ด้วยล่ะ ขอเล่นกับเขาได้ม่ะ?" พอฮิคารุพูดจบเด็กคนนั้นก็เหมือนจะรู้สึกตัว แหม ก็ดังซะขนาดนั้น แต่ที่ผมสงสัยคือพอฮิคารุพูดอย่างนั้น พนักงานก็พูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก
"คือ...คือว่าเด็กคนนั้นเขา..."
และเด็กคนนั้นก็เดินเข้ามาหาพวกผม
เด็กชายคนนี้หน้าค่อนข้างจะหวานๆ มีผมสีเขียวกับตาสีเดียวกัน ผิวค่อนข้างจะขาว ดูท่าจะมีผู้หญิงมาชอบเยอะพอดูเหมือนกัน ดูได้จากสายตาของคุณพนักงาน
"กำลังหาคนเล่นด้วยอยู่หรอ? ฮืม ได้ซี่ ผมจะเล่นด้วย" เด็กชายคนนั้นพูดพร้อมกับมองหน้าฮิคารุยิ้มๆ จากที่ผมสังเกต เขาคงไม่ได้มีคนมาขอเล่นด้วยนานล่ะมั้งถึงดีใจขนาดนี้
"อ่า...เด็กคนนี้น่ะ..." คุณพี่พนักงานพูดขึ้นมา ผมชักจะสงสัยแล้วสิ ทำไมถึงไม่อยากให้ฮิคารุเล่นกับเด็กคนนี้กัน? แล้วพอเด็กคนนี้ยกมือเป็นเชิงว่าให้หยุด พี่พนักงานที่กำลังจะพูด ก็หยุดปั้บเลย
"ด้านหลังโน่นนะ" เขาพูดขึ้นมาแล้วก็ปรายตามองผมนิดนึง ส่วนฮิคารุก็ตอบในลำคอแต่ก่อนจะไปนั่นก็
"เดี๋ยวก่อนนะจ้ะ เด็กก็ 500 เยนจ้ะ"พี่พนักงานพูดขึ้น ผมหยิบกระเป๋าตังค์เตรียมจ่าย ส่วนฮิคารุก็อุทานด้วยความตกใจ
"ห้ะ ต้องจ่ายตังค์ด้วยหรอ?"
แล้วเด็กชายผมสีเขียวๆคนนั้นก็พูดขึ้นมาพร้อมกับยิ้มละลายใจสาว(ที่ใช้ไม่ได้กับผม)ส่งไปให้พี่พนักงาน
"เขาเพิ่งมาครั้งแรกไม่ใช่หรอฮะ บริการฟรีหน่อยสิฮะ" พอเด็กคนนี้พูดจบพี่พนักงานก็เอามือกุมแก้มด้วยความเขินอาย แล้วก็พูดแบบเขินๆ
"แหม ถ้าอากิระคุงพูดแบบนั้นล่ะก็~"
อากิระหรอ? เหมือนจะคุ้นๆในหนังสือพิมพ์สำหรับโกะในโลกนี้อยู่นะ แต่ผมน่ะไม่ค่อยจำชื่อคนซักเท่าไหร่เลยเหมือนจะลืมๆ
ผมเดินตามฮิคารุไป เขาคงรู้ล่ะว่าผมแค่จะดูเฉยๆเลยเข้าไปนั่งเล่นเอง แล้วเด็กชายคนที่ทำให้เราไม่ต้องจ่ายตังค์ก็พูดขึ้นมา
"ผมชื่อโทยะ อากิระ แล้วพวกนายชื่ออะไร?"
ฮิคารุก็ตอบไปด้วยเสียงดังอีกแล้ว "ชินโด ฮิคารุ เรียนอยู่ป.6"
ส่วนผมก็แนะนำตัวไปเบาๆ"ฮาวาโนะ อายะ เรียนป.6เช่นเดียวกัน"
เขาทำหน้าดีใจแล้วเขาก็บอกว่าเขาอยู่ป.6เหมือนกัน ฮิคารุก็พูดด้วยเสียงดังราวกับต้องการประกาศให้โลกรู้
"จริงๆด้วย เล่นกับคนแก่มันจะไปสนุกอาไร๊" มีการลากเสียงด้วยนะเหอๆ เพื่อนผมนี่ไม่ได้มองคนอื่นๆที่มองมาเล๊ย
"ฝีมืออยู่ระดับไหนหรอ?" โทยะพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าฮิคารุด้วยแววตาตื่นอกตื่นใจ ส่วนผมก็เงียบๆล่ะนะ เงียบล่ะดีที่สุด
"เรื่องนั่นน่ะ ก็ยังไม่รู้เหมือนกัน แต่ก็น่าจะเก่งล่ะน้า~"
ผมอยากจะถามจริงเชียว ยังไม่รู้แต่น่าจะเก่งเนี่ย เอ่อ... ดูเหมือนจะมีคนคิดเหมือนผม โทยะขำแล้วก็บอกว่า
"ยังไม่รู้แต่ว่าคงเก่งงั้นหรอ ถ้าอย่างนั้นน้า~ ต่อให้นายวางหมากซัก..."แล้วก็พูดต่อ"4-5หมากก็แล้วกัน"
แน่นอนว่าถ้าดูจากนิสัยของฮิคารุแล้ว...
"เอ๋ วางหมาก? แต้มต่อน่ะหรอ...นายเองอายุเท่าชั้นไม่ใช่หรอ?ทำไมต้องต่อให้ด้วยอ่ะ?" อืม ถามมาเป็นชุดเลย...
ผมได้ยินเสียงแว่วๆมาจากคนแก่ที่เล่นกันอยู่
"แข่งกับโทยะ อากิระแบบไม่ต้องมีต่อเลยน่ะหรอ?"
"เจ้าหนูนั่นมันร้ายนะ ฮะๆ"
คนแก่พูดให้เกียรติโทยะงั้นหรอ?แสดงว่าคงจะมีฝีมือพอตัวเลยสินะ ผมคิดพลางมองโทยะที่นิ่งไป
"ก็ได้งั้นนายเดินก่อนซี่" โทยะพูดขึ้นแบบยิ้มๆ ส่วนฮิคารุก็ตอบไปว่า
"เอ่อ...คือชั้นอาจจะเดินหมากช้าไปสักหน่อย ขอโทษด้วยล่ะกันนะ"แล้วก็หยิบหมากดำขึ้นมา...
แล้ว...ผมก็เห็นชายผมม่วงที่ติดตามฮิคารุร้องไห้...
คงจะดีใจสินะ...
"จุด17-3 โคโมกุมุมบนขวา" ชายผมม่วงพูดขึ้นมา แล้วฮิคารุเหมือนจะนับแถว...แล้วก็วางหมากแบบ มือใหม่แกะกล่อง
โทยะที่เห็นแบบนั้นก็ทำหน้าแปลกใจก่อนจะยิ้มแล้วก็วางหมากด้วยวิธีคีบหมากตามปกติของคนที่เล่นโกะ
เพียะ(เสียงหมากกระทบกระดาน)
"จุด16-17 โคโมกุมุมล่างขวา" อิจฉาฮิคารุดีไหมเนี่ยที่ไม่ต้องคิดเองเหอๆ
เพียะ
"จุด3-16"
เพียะ
"จุด16-5"
เพียะ
"จุด14-4"
เพียะ
พอวางหมากไปเรื่อยๆก็ทำให้รู้เลยว่าชายผมม่วงคนนี้ฝีมือดีมากๆเขาเดินหมากแบบโบราณล้วนๆซึ่งต่างจากผมที่ผสมกันแล้วสร้างสไตล์ของตัวเอง มันทำให้ผมอยากเล่นแทนจริงๆเชียว แต่ว่าเกมนี้น่ะ เหมือนการลองภูมิมากกว่า
'โทยะ ยอมเสีย 9 หมากเพื่อควบคุมสถานการณ์เกม'
"จุด8-5"
คราวนี้ฮิคารุ ไม่สิ ชายผมม่วงบุก เอ๋ หรือท้าดีล่ะ? ท้าว่าโทยะจะทำยังไงถ้าเขาวางหมากตรงจุดนั้น
ผ่านไปซักพักเกมก็จบลงโดยฮิคารุชนะไปโดยห่าง 2 แต้มโดยยังไม่ได้หักแต้มต่อ ระหว่างที่ผมคิดอะไรอยู่นั่นเองผมก็รู้สึกมีแรงสะกิดที่ไหล่
"อายะ กลับกัน"
ผมมองอาการชิวๆของคนตรงหน้าก่อนจะยิ้มแล้วตอบไป
"อือ"
เอ๊ะ จะว่าไปผมต้องลาโทยะด้วยสินะ อืม โทยะคุงสินะที่ผู้หญิงจะเรียกๆกัน... งั้นก็
"โทยะคุง ฉันกับฮิคารุไปก่อนนะ"
ไม่มีสัญญาณจากหมายเลขที่ท่านเรียก...กรุณาติดต่อใหม่อีกครั้งค่ะ
ชาวโลก!!...นี้เขาจมอยู่กับความคิดตัวเองแล้วล่ะมั้งนะ
"อายะ ปล่อยเจ้าหมอนี้ไปเถอะ" ฮิคารุพูดพร้อมกับยิ้มร่า อายะที่ได้เห็นอย่างนั้นก็ยอมเดินตามแรงลากของเพื่อนไป
"อ้าว?เล่นเสร็จแล้วหรอจ้ะ?"พนักงานหญิงผมสั้นเอ่ยถามฮิคารุพลางมองสลับกับผม ฮิคารุก็ตอบไป
"ผมคงไม่พร้อมจะลงแข่งจริงๆด้วยแฮะ กว่าจะวางหมากได้แต่ล่ะเม็ด นานซะเหมื่อยเลยล่ะครับ" ก็นะ นายเล่นนับแบบนั้นทุกตัวเลยนี่นา
"อุ้ยต๊ายตาย" เดาได้เลยว่าคุณพนักงานดูถูกฮิคารุในใจแบบชัวร์ๆ เธอทำท่านึกอะไรบางอย่าง แล้วเธอก็พูดขึ้น
"อาทิตย์หน้าเขาจะมีการแข่งขันโกะเยาวชนกันนี่นา นี่จ้า"
เธอพูดพร้อมส่งใบกระดาษสองแผ่นมาให้ผมกับฮิคารุแล้วเธอก็ถามพวกเราว่า"ไม่ลองไปดูสักหน่อยหรอ?" ฮิคารุก็รับไว้ก่อนจะพูดกับคุณพนักงาน
"ไว้คิดดูก่อนดีกว่า งั้นผมไปก่อนนะ พี่สาว"
พอพูดเสร็จฮิคารุก็จูงผมออกจากร้านไป
"เฮ้อ เหนื่อยจังเลย"
ฮิคารุเอ่ยขึ้นมาเบาๆ เขามองหน้าผมแล้วถามคำถามที่ผมแทบช็อค
"อายะ ไม่เบื่อเลยหรอที่ดูชั้นเล่นโกะน่ะ ช้าก็ช้านะ"
อืม...จะบอกยังไงดีหว่า จะว่าไปผมว่ามันหนุกดีเหมือนกันนะการที่มองคนอื่นเล่นน่ะ ผมชอบทายว่าฝ่ายไหนจะชนะ หรือจะบอกว่า'ฉันเองก็เล่นโกะเหมือนกัน' เอ...เอาเป็นว่า
"ฉันว่ามันเป็นศิลปะนะ โกะน่ะ...เพราะงั้นฉันไม่เบื่อหรอกนะ" ผมพูดตามที่ใจผมคิดนั้นแหละ ผมชอบโกะมากๆเพราะแต่ล่ะกระดานไม่เคยซ้ำกันเลยและแต่ล่ะคนก็มีวิธีคิดในการวางตำแหน่งต่างๆที่ไม่เหมือนกันซึ่งนั่นทำให้เกมสนุก
"เห...ดีจังเลย งั้นฉันกลับก่อนนะ บ้านฉันอยู่ตรงนู้น" ฮิคารุทำท่านึกแล้วก็พูดกับผมต่อ
"วันนี้สนุกมากเลย วันหลังเราไปกันอีกนะ โกะน่ะ..."
ผมยิ้มรับ แน่นอนว่าผมไปแน่นอน เพราะโกะน่ะ ไม่เคยน่าเบื่อสำหรับผมเลย การที่ได้เห็นการแข่งสนุกๆแบบเมื่อกี้ก็ทำผมอดตื่นเต้นไม่ได้ โทยะเองก็เก่งเหมือนกันแต่ว่า...ประสบการณ์การเล่นยังไม่เยอะ
"เอาสิ อย่าลืมชวนฉันล่ะ" ผมพูดขึ้นพร้อมกับ... โยน ขอย้ำว่าโยน กระดาษที่ผมเขียนเบอร์ตัวเองไว้ กะจะให้ฮิคารุอยู่แล้วล่ะนะ ที่ผมโยนก็ไม่ใช่อะไรหรอกผมอยากโยนเล่นน่ะ
"เฮ้ อย่าโยนกระดาษเล่นสิอายะ" ฮิคารุเอ่ยอย่างหน่ายๆกับการโยนกระดาษของเพื่อน แต่พอเขาคลี่กระดาษออกมา เขาก็พบว่าเป็นเบอร์ของเด็กผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าเขา ทำให้เขา...
อดหน้าแดงไม่ได้...
"ฮะๆ" อายะที่เห็นหน้าตาเขินๆของฮิคารุก็ขำออกมา มันตลกมากๆเลยล่ะนะหน้าตาแบบนั้น
"เชอะ!"ฮิคารุสะบัดหน้างอนแล้วเดินจากไปไม่ลืมทำหน้าตาประมาณว่า'งอนแล้วนะง้อด้วย'ใส่เพื่อนตัวเอง
"ฮิคารุนี่ตลกดีจัง โทยะเอง...อนาคตก็ท่าจะเก่ง" ผมคิดว่าสองคนนี้อนาคตอาจจะเป็นทั้งเพื่อน ทั้งคู่แข่งเลยก็ได้ ซึ่งถ้ามีคู่แข่งก็จะสามารถทำให้พัฒนาได้ แต่ว่า...
ผมยังไม่เจอคนที่สู้กับผมได้เลย...
"เอาเถอะ!!!ดูคนอื่นเล่นก็สนุกดี"ผมปลอบใจตัวเองก่อนจะโทรหาแม่ว่าอีก10นาทีจะถึงบ้าน
100%
ขอบคุณมากๆเลยนะที่คอมเม้น;w;ไรท์ดีใจมากเลย
คนที่Favแล้วก็คนอ่านด้วยน้า~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น