ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : คางะ
'เย็นไว้ๆ'
"นายทำอะไรน่ะ?!!" พี่ผมเทาดูท่าจะตกใจเหมือนกับผม คือผมบอกเลยว่าตั้งแต่เกิดมาจนตายแล้วเกิดใหม่อีกรอบ ผมไม่เคยเจอคนเอาหมากฝรั่งแปะกระดานโกะแบบนี้เลยนะครับ
"มาเล่นหมากรุกกันดีกว่า...เล่นโกะมันน่าเบื่อ โทยะเองก็แพ้ชั้นมาแล้วเหมือนกัน"เจ้าคนมารยาทยอดเเย่พูดแบบอวดๆ ชนะคนที่เด็กกว่าแล้วมันน่าภูมิใจยังไงหว่า?ดูยังไงคุณรุ่นพี่หัวแดงคนนี้ก็อายุมากกว่าโทยะ อากิระชัดๆ
"หมอนี่ชื่อคางะ เคยเรียนโกะห้องเดียวกับโทยะ อากิระตอนเด็กๆ" พอได้ยินถึงตรงนี้ปุ้บ ผมก็หายโกรธไปส่วนนึงเพราะผมเริ่มเดาเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้นมาได้แล้ว...
'แต่จุดที่งงคือ...ทำไมเจ้าหัวแดงนี่ทำกร่างจังเวลาบอกว่าตัวเองชนะโทยะ อากิระ?หรือว่าโทยะ อากิระเก่งสุดยอดแล้ว?'ผมคิดแบบงงๆ
"ซึซึอิ เรื่องก่อตั้งชมรมโกะนายไปถึงไหนแล้ว" เจ้าคนเสียมารยาทพูดกับรุ่นพี่ผมเทา อืม...แสดงว่ารุ่นพี่ผมเทาเขาชื่อ'ซึซึอิ'นี่เอง
ส่วนรุ่นพี่หัวแดงจะชื่ออะไรก็ช่างแล้วล่ะนะ
"ชมรมโกะ..." ผมกับฮิคารุพึมพำเบาๆ ดูเหมือนพี่ซึซึอิเขาจะเห็นเลยยิ้มๆมาให้พวกผมแล้วเฉลยความข้องใจ
"โรงเรียนชั้นถ้าจะตั้งชมรมต้องมีสมาชิก 4 คนขึ้นไปน่ะ"
คางะแสยะยิ้มเมื่อได้ยินซึซึอิพูดอย่างนั้น
"ว่าแต่ใครกันนะ?ที่ก้มหัวให้ฉันไปแข่งขันน่ะ?" เขาเลยจัดการพูดดังๆให้ทุกคนได้ยินซะเลย
"นายเอาของรางวัลแล้วออกไป!!!" หือ เจ้าเพื่อนคนนี้ยัดอะไรมาให้น่ะ?
คางะรับสิ่งที่ซึซึอิยัดเหยียดมาให้ เขาเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นโกรธสุดขีดเมื่อได้เห็นชื่อปก
'เทคนิคการเล่นโกะ โดย โทยะเมจิน'
"ฮึ้ย!!!นี่!!!" ชายหนุ่มจัดการฉีกหนังสือเป็นชิ้นๆ พอฉีกจนหมดก็เหยียบหนังสือเล่มนั้นแถมบี้หนังสือด้วยเท้าตัวเองไปมาอีกหลายๆรอบด้วยความโกรธ
"ชั้นบอกแล้วไงว่า...ชั้นเกลียดโกะกับโทยะ อากิระที่สุดน่ะ!!! แฮ่กๆ"คางะตะโกนออกมาด้วยแววตาโกรธเคือง
'รุ่นพี่คนนี้เคยแพ้โทยะ อากิระมาก่อน...'ตอนแรกผมก็ไม่มั่นใจนักแต่ตอนนี้ผมมั่นใจแบบสุดๆแล้วว่าสิ่งที่ผมคิดเป็นความจริง
"เกลียดโทยะ?นายมีเหตุผลอะไร?!!"เพื่อนผมตะโกนออกมาอย่างเหลืออด
เอาล่ะ...ผมรู้แล้วว่าชื่อต้องห้ามที่ไม่ควรจะดูถูกต่อหน้าฮิคารุคือ โทยะ อากิระนั่นเอง คงจะมองเป็นคู่แข่งแล้วสินะ...
"หึ อยากได้เหตุผลงั้นหรอ?"รุ่นพี่คางะมั้งนะ...ปรายตามองฮิคารุก่อนจะหยิบหมากขาวมา"เจ้าเด็กเซ่อ อยากได้เหตุผลงั้นหรอ...ดูให้ดีแล้วกัน"
คุณรุ่นพี่หัวแดงสลับหมากขาวอย่างรวดเร็ว จังหวะนึงหมากเข้าไปในเสื้อผ้า ผมเห็นเขายิ้มกริ่มแวบนึงก่อนจะจางหายไป และต่อมาอีก 5 วิเขาก็ถามฮิคารุว่า
"หมากอยู่มือไหน?ถ้านายทายถูกชั้นยินดีตอบทุกคำถาม...แต่ถ้าผิด...นายจะต้องก้มหัวจนกว่าชั้นจะบอกให้หยุด"
ให้เดานิสัยของฮิคารุ...
ต้องตอบรับแน่นอน
"ฮิคารุ..." ผมมองฮิคารุเป็นเชิงถามว่า'นายจะเอาข้างไหน' ฮิคารุเลิกคิ้วเมื่อผมทำท่าแบบนี้แต่เขาก็พยักเพยิดหน้าไปทางมือขวา ผมเลยส่งซิกต่อเป็นเชิงว่า'งั้นพี่เอามือซ้ายนะ'
"ทำอะไรกัน" น้ำเสียงไม่สบอารมณ์ของรุ่นพี่ผมแดงดังขึ้นแถมด้วยหน้าตาหาเรื่องแบบเต็มที่
ผมกับฮิคารุไม่ตอบ ผมยกนิ้ว 3 ขึ้นมาและดูเหมือนรุ่นพี่เขาจะงงๆ
ผมลดนิ้วเหลือแค่ 2 นิ้ว
ฮิคารุหันหน้ามาทางผมแล้วพยักหน้า
ผมลดเหลือนิ้วเดียวก่อนจะ...
ผลัวะx2
คางะถึงกับงงเมื่ออยู่ดีๆก็มีเจ้าหน้าหล่อที่ไหนไม่รู้มาร่วมกับเจ้าเด็กหัวเหลือง ร่วมมือโดยการเลือกโดยการตบมือเขากันคนล่ะข้าง...เห็นอย่างนั้นเขาก็แสยะยิ้มก่อนจะ
ค่อยๆคลายมือที่กำทั้งสองข้างออก
และแน่นอนว่ามันไม่มีเลยซักมือเดียว
"ฮะๆแค่เรื่องแค่นี้ยังดูไม่ออกก็ไม่ควรเล่นโกะหรอก...มาเล่นหมากรุกดีกว่าน่า!!!"คางะเอามือล้วงเข้าไปในเสื้อก่อนจะหยิบหมากขาวออกมาพลางพูดว่า"เลิกเล่นโกะซะเถอะ พวกนาย..."
"นายน่ะบอกว่าเคยชนะโทยะงั้นหรอ?ชนะเพราะโกงแบบนี้ล่ะสิ!!หรือไม่ก็...โทยะไม่เคยจะเอาจริงกับนาย!!!ไม่งั้นนายจะทิ้งโกะทำไม?"
อายะที่สังเกตสีหน้าของรุ่นพี่หัวแดงก็รับรู้ได้ถึงความเจ็บใจที่แสดงออกมาหมดทางสีหน้าและแววตาของบุคคลที่เป็นรุ่นพี่
'เฮ้อ...เห็นแบบนี้แล้วสงสารแฮะ' เด็กสาวคิดพลางส่ายหน้าระอาใจ ไม่คิดเลยว่าคนที่เอาหมากฝรั่งแปะกระดานโกะจะมีอดีตแบบนี้...
"ชั้นจะแสดงให้นายเห็นเอง!!ถ้าชั้นแพ้ฉันจะยอมคุกเข่าขอโทษ แต่ถ้านายแพ้นายต้องกระโดดลงสระในหน้าหนาว!!!"
"เอาสิ!!"
เด็กสาวในคราบชายหนุ่มมองทั้งสองคนที่กำลังจะแข่งด้วยสายตาที่แฝงแววขบขัน
'จะว่าไปเหมือนเด็กๆแถวบ้านทะเลาะกันเลยแฮะ' อายะคิดในใจ
"ซาอิ!!!" เสียงเพื่อนของเด็กสาวดังขึ้น และทำให้อายะได้รู้ว่าชายผมม่วงมีชื่อว่า'ซาอิ'นั่นเอง
'น่าสนุกดีนะ การแข่งนี่...ถึงจะรู้ก็เถอะว่าซาอิฝีมือดีกว่า...'เด็กสาวปรายตามองคางะ'แต่ว่ารุ่นพี่คนนี้ก็ฝีมือดีเหมือนกัน...'
เพียะ
ฮิคารุวางหมากสีดำของตัวเองกดดันอีกฝ่ายตามที่ซาอิบอก พี่คางะก็ไล่ตามมาติดๆแต่ดูเหมือนว่าฝ่ายดำจะเล่นสนุกกับหมากขาวมากกว่า
เพียะ
เพียะ
'อือหือ มันส์ดีอ่ะ' ผมว่ามันหนุกแบบสุดๆเลยนะเนี่ย
"ฮะๆฉันก็ว่างั้นนะ" หือ เสียงอาคาริ? ผมหันไปมองต้นเสียงก็เห็นอาคาริเดินมากับเพื่อนผู้หญิงอีกสองคน
"อาคาริ...?" เสียงพึมพำของฮิคารุเรียกให้ผมไปมอง นี่เขาเล่นโกะอยู่นะ!!เสียสมาธิแบบนี้ถ้าเกิดว่า...
"เร็วๆหน่อยเซ่!!"
"อ่ะๆ" ฮิคารุรับคำรุ่นพี่ก่อนจะวางหมากโดยไม่ได้มองกระดานโกะสักนิด...หมากวางผิดตำแหน่งแบบไม่น่าให้อภัย..ผมมองที่รุ่นพี่คางะพอดีและก็เห็นพี่เขายิ้มเหี้ยม...
อ้ากกกกกก ถ้าให้เราเล่นน่าจะพลิกเกมได้นะ...เอาไงดี...จะเล่นให้ดีไหมเนี่ย? อยากจะทึ้งหัวตัวเอง...
"ไม่เป็นไร...จะได้เล่นแบบเต็มฝีมือไปเลย" โอ้ ซาอิจะเอาจริงสินะ...ผมคิดว่าตัวเองคงไม่ต้องออกโรงแล้วล่ะนะ โกะน่ะ
เพียะ
เพียะ
'จบเกม' ผมว่าตอนนี้คะแนนฝ่ายที่นำคงเป็น...
"ฝ่ายขาว 68 แต้มครึ่ง ฝ่ายดำ 68 แต้ม แพ้ไปครึ่งคะแนนสินะ"ผมปรายขึ้นมาพลางมองหน้ารุ่นพี่ที่กำลังอึ้งกับมองหน้าฮิคารุที่กำลังทำหน้าเจ็บใจ
"ไม่น่าเชื่อ...ทั้งๆที่ห่างขนาดนั้น"พี่ซึซึอิถึงกับเผลอพึมพำออกมาแบบไม่เชื่อสายตา
"ซึซึอิ ชั้นขอเสื้อนอกนายหน่อย" พี่คางะขอเสื้อนอกเลยหรอครับ?ท่าทีคุกคามแบบสุดๆอ่ะบอกเลย
"ห้ะ!!!"
ในที่สุดเสื้อนอกก็ถูกเอาไป พี่คางะโยนเสื้อนอกให้ฮิคารุ...
"เหลืออีกคนสินะ..." ห้ะ เหลืออะไรอีกคนกันครับ??? ผมมองรุ่นพี่ที่ปรายตามายังผม...
"นายน่ะ...เป็นพี่เจ้าหมอนี่สินะ" เดี๋ยว!!!ใครบอก?!! หน้าผมไม่เห็นจะเหมือนฮิคารุเลยนะครับ ผมส่ายหัวรัวๆ
"เอาเป็นว่านายทายมือที่ชั้นถือหมากผิดเพราะงั้น..." จะหยุดทำไมครับคุณรุ่นพี่...แล้วก็อย่ามองด้วยหน้าตาหน้ากลัวแบบนั้นได้ไหมครับ???
"มาแข่งโกะด้วยซะ...ถึงชั้นจะไม่รู้ว่านายเล่นโกะเป็นไหม...แต่ว่าทีมมันต้องมี 4 คน"
ผมพยายามทำท่าทางปฎิเสธอย่างสุดความสามารถ แต่อนิจจา...
"ห้ามปฎิเสธ!!!"
ผมก็...คอตกสิครับ
"น่าๆพี่ครับ ผมก็ไปด้วยนะ" ผมส่งสายตาพิฆาตให้ฮิคารุจนเจ้าตัวผงะถอยหลัง ผมอยากไปดูการแข่งไม่ใช่แข่งเอ๊งงงงงง
"แข่งอาทิตย์หน้าที่โรงเรียนไคโอ..." พี่ซึซึอิพี่ไม่คิดจะค้านเลยหรอ?
ซึซึอิที่ได้เห็นสายตาลูกหมาหงอยของชายหนุ่มหน้าตาดีก็ถึงกับตกใจ เขาตกใจเพราะว่า
มันน่ารัก...
ซึซึกิสะบัดหัวไล่ความคิดแปลกๆอย่างการที่คิดว่าผู้ชายน่ารักก่อนจะหันมาทางชายหนุ่มที่มีดวงตาน่าหลงใหลแล้วกล่าวประโยคเชิงขอร้อง
"ไปเถอะ...นะ"
อายะที่ได้เห็นสายตาคาดหวังนั่นก็กลืนคำพูดลงคอไปหมด เธอยิ่งถือคติ'ช่วยเหลือคนอื่น'ซะด้วยสิ
"เฮ้อ...ครับ...ไปก็ได้"
ก็ได้แต่ตอบไปแบบนี้ล่ะนะ...
'แกล้งแพ้ดีไหมนะ?' นี่คือสิ่งที่เด็กสาวผู้ถูกมัดมือชกให้ไปแข่งขันโกะคิด...
100%
ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ ไรท์ดีใจมากๆ ตอนนี้recoverแล้ว;w;
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น