คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : บทที่ 3 E.O.S
3
“ E.O.S ”
“ไชนีสลูก ไปโรงเรียนได้แล้วนะ เดี๋ยวสายนะลูก” เสียงคุณแม่ของฉันเตือนฉันให้ไปโรงเรียนด้วยภาษาจีน อย่างที่ฉันเคยพูดไว้ ฉันเป็นลูกครึ่ง เกาหลี-จีน คุณแม่ฉันเป็นคนจีน คุณแม่ฉันชอบพูดภาษาจีนกับฉันเรียกว่าตลอดตั้งแต่ฉันเด็กๆเลย แต่พอพูดกับคุณพ่อก็พูดภาษาเกาหลีใส่กันกระหนุงกระหนิง ไม่ยุติธรรมเลย - -^
“คุณพ่อไปไหนเหรอคะ”ฉันพูดกับคุณแม่ที่กำลังรำไทเก็กอยู่ =.=
“คุณพ่อคุยงานกับคุณอานายพลอยู่ในห้องทำงานจ่ะ ^^” คุณอานายพลนี่ลูกค้ารายใหญ่ของบ้านฉันเลยล่ะ ท่านรู้จักกับฉันมาตั้งแต่ฉันเด็กเลย แต่ฉันก็ไม่ได้เจอท่านมานานแล้ว
Wolf I รักอันตราย…นายหมาป่า
เขาบอกว่าไหนๆบ้านก็ใกล้กันแล้วตอนเย็นต่างคนก็ต้องเข้าชมรมทำให้กลับบ้านเย็น สไนท์เขาอยู่ ชมรมบาส เป็นชมรมที่พวกนักเรียนหญิงกรี๊ดพอๆกับชมรมฉันเลยหละ -0- แต่ก็ดีเหมือนกันที่มีเขากลับบ้านตอนเย็นเป็นเพื่อน กลับคนเดียวมันน่ากลัว >.< แต่เอ๊ะ! ข้างๆสไนท์มีจักยานสีขาวจอดอยู่ด้วย ของใครหว่า? หรือตานี่ไปลักของใครเขามาเนี้ย - -^
“มาแล้วเหรอ ^^” สไนท์พูดทักทายฉันที่เดินเข้าไปหาเขา
“หวัดดี -0-/ ”
“ไปกันเถอะ ^-^ ” สไนท์พูดพร้อมคว้าจักยานคันนั้นขึ้นมาขี่
“จักยานนายเหรอ??”ตกลงเป็นจักรยานของเขาจริงดิ
“เจ๋งใช่ไหมหละ ^_^/ ”
“=_=;; ”ดูเขาจะภูมิใจกับจักรยานน่าดูเลย
“เชิญขึ้นมาเลยครับผม ^-^\” มันก็ดีอยู่หรอกนะนั่งจักรยานไปโรงเรียนเนี้ย แต่ฉันไม่ได้นั่งซ้อนท้ายจักรยานมานานแค่ไหนแล้วนะ อ่อ…คงตั้งแต่ที่หมอนั้นย้ายบ้านหนีฉันไปหละมั้ง -*- สไนท์ขี่จักรยานไปได้ซักพัก ฉันก็หยิบขนมปังที่หยิบติดมือจากที่บ้านขึ้นมากิน
“นี่ๆ กินขนมปังไหม” ฉันถามสไนท์มันเป็นมารยาทน่ะ
“จริงดิ ^^// ” นายไม่กินฉันก็ไม่ว่าหรอกนะ = =^
“- -^ ไม่กินใช่ไหมงั้นฉันกินหมดเลยนะ ^0^” ฉันเตรียมหยิบขนมปังเข้าปาก
“อ้าวๆ กินสิ ไหนหละ -0- ” สไนท์รีบท้วงทันที
“นี่ไง หยิบไปสิ” ฉันยื่นขนมปังไปให้สไนท์แผ่นหนึ่ง
“ฉันขี่จักรยานอยู่นะ จะกินยังไงหละ -0-”
“หิวอ่ะ T^T ” ดูเขาทำ นี่นาย ม.ปลายแล้วนะ อ้อนเป็นเด็กๆ ไปได้ -//- ฉันตัดสินใจยัดขนมปัง(ทั้งแผ่น)ใส่ปากสไนท์ไปเลย 5555 เรื่องเยอะดีนัก
“โอ๊ยๆ อันอิดอออ๋นอ่ะT-T (โอ๊ยๆ มันติดคอฉันอ่ะ)” สมน้ำหน้าเรื่องเยอะดีนัก ฮ่าๆ
“เหวอๆ นี่นายขี่จักรยานให้มันดีๆหน่อยสิ จะล้มแล้วๆๆๆๆ -0-!!!! ” ฉันโวยวายเมื่อจักรยานเริ่มเสียการทรงตัว พอจักรยานกลับมาทรงตัวปกติแล้ว สไนท์ก็หันมามองฉันแบบเอาเรื่อง -*-
“ฮ่าๆๆๆ” นี่เป็นเสียงที่ฉันกับสไนท์หัวเราะใส่กัน กับเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น
ถึงโรงเรียนแล้วโดยสวัสดิภาพ ตั้งแต่ฉันนั่งจักรยานมากับสไนท์เหมือนชะตากรรมฉันแขวนอยู่บนเส้นด้ายเหลือเกิน = =;;
“อ่ะ! วันนี้วันอะไรเหรอ ” ฉันหันไปถามสไนท์ที่กำลังจอดรถจักรยานที่หน้าโรงเรียน
“วันพฤหัสไง -0-”
วันพฤหัสงั้นเหรอ ฉันลืมไปได้ไงนะ ได้เวลาเริ่มงานแล้วสิ หลังจากที่คิดได้ฉันก็หยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าแล้วติดเข้าไปที่แขนเสื้อด้านซ้าย
“นั่นมันอะไรเหรอ - -?”สไนท์ถามด้วยความสงสัยหลังจากที่เห็นปอกแขนสีส้มที่มีตัวอักษร EOS เขียนอยู่
“งานไง ^^” ฉันตอบเขาไปสั้นๆ
“???” ท่าทางเขาจะยังไม่หายงงนะ งั้นเดี๋ยวฉันเริ่มงานกับนายคนแรกของการเปิดเทอมเลยแล้วกัน….สไนท์ ^^
“นาย…ชายเสื้อหลุดจากกางเกง เข็มขัดเอียงไป 10° เนคไทหลุด มีเศษขนมปังติดปาก ฉันให้เวลาสองนาที จัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยซะ!!”
“เรียบร้อยแล้วก็ขึ้นห้องเรียนซะนะ ^^ ”
“-0-‘’ ” หน้าสไนท์งงเป็นไก่ตาแตกเลย ฮาเกินไปและ
“แล้วเธอจะไปไหน ??”
“ทำหน้าที่ของฉันต่อไง นายขึ้นห้องเรียนไปได้แล้ว ชิ่วๆ” ฉันไล่สไนท์แล้วก็ไปตรวจระเบียบนักเรียนที่เพิ่งเข้ามาในโรงเรียนต่อ ว่าแต่ยัยมีโซมาโรงเรียนหรือยังเนี้ย
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดไปที่ชื่อ ‘มีโซ(เพี้ยน)’ไอ้คำว่าเพี้ยนนั้นเป็นภาษาจีน มีโซเคยมาถามฉันว่ามันแปลว่าอะไร ฉันเลยบอกไปว่าแปลว่า ‘ คนสวย ‘ยัยนั่นชอบอกชอบใจใหญ่เลย ฮ่าๆ ถ้าอยากแกล้งมีโซฉันแนะนำให้แกล้งด้วยภาษาจีนเลยได้ผล 100 % ชัวร์!! นี้มันสายแล้วนะถ้ามีโซยังไม่มาคงต้องจัดการ - -+
(ฮัลโหล...ไชนีส) มีโซรับสาย
"แกอยู่ไหนแล้วห๊ะ นี่มันอีก3 นาทีจะ8 โมงแล้วนะ"
(ใกล้ถึงโรงเรียนแล้ว)
"เร็วนะๆ วันนี้เวรฉัน ถ้าแกมาสายฉันจะทำโทษเหมือนคนอื่นๆ ไม่มีข้อยกเว้น-0-/"
(จ้าๆ จะถึงแล้ว^^)
ผ่านไป 15 นาที ยัยมีโซก็ยังไม่โผล่มา แต่ตอนนี้มันก็สายไปแล้วหละ ถ้ามาฉันจะให้วิ่งรอบสนามซัก 5รอบเลย = =^
~No, no, no, no mercy! Yeah~ …อูรีกา วัซซอ !อี เจ นึน นอ คือ รอบเค บวาจูจิ อันเกซซอ[1]~
ฉันยืนอยู่หน้าโรงเรียนจัดการกับพวกเด็กมาสายอยู่ แต่ก็มีเสียงโทรศัพท์ของฉันดังขัดขึ้นมา
ใครเนี้ย เสียเวลางานฉันจริงๆ แต่ฉันชอบเพลงเรียกเข้านี่จัง~ ~ เสียงเรียกเข้าฉันทำพวกนักเรียนมาสายหน้าซีดกันเป็นแถบๆ -_-^
"ฮัลโหล...ใครเนี่ย= =*"
(มีโซๆ><นี่ๆไชนีสวันนี้ฉันไม่ไปโรงเรียนนะพอดีว่าเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยอ่า เด๋วเล่าให้ฟังทีหลังละกันนะ บายๆ>0<//)
“=_=**” มีโซพูดจบก็วางสายไปทันที
สรุปว่าวันนี้ฉันต้องอยู่คนเดียวสินะ ให้ตายสิ มีโซนะมีโซ -*- แต่จะว่าไปวันนี้ฉันก็มีหน้าที่ตรวจโรงเรียนนี่หน่า ถึงมีโซมาเรียนแต่ฉันก็ไม่ได้อยู่กับยัยนั้นอยู่ดีหละนะ = = บ่นทำไมหว่า ? อ๊ะ…ได้เวลาเรียนวิชาแรกแล้ว รีบไปดีกว่า
“รุ่นพี่ไชนีสสสสสสส !! -0-;; ”เสียงเด็กหนุ่มวิ่งมาหาฉันอย่างเหนื่อยหอบ ในมือถือจดหมายสีแดงสดประทับตรา EOS ทำให้ฉันรู้ว่าคงมีงานเข้าแล้วสิ
“ว่าไง -_- ” ฉันถามกลับไปเสียงนิ่ง
“ T^T เอ่อ…คุณมินจูให้นำมาให้ครับ” ทำไมเขาต้องทำท่าเหมือนจะร้องไห้ด้วยเนี้ย ฉันยังไม่ได้ทำอะไรเขาซักหน่อย -*-
“ขอบใจจ่ะ ^^” ฉันยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
“ -0-/// ” เด็กคนนั้นดูอึ้งๆไป ท่าทางเพิ่งเข้ามาทำงานในหน่วยหละสิ คงไปได้ยินข่าวลือแปลกๆเกี่ยวกับฉันมา - -; ไม่คิดว่าฉันจะใจดีกว่าที่คิดใช่ไหม เด็กในโรงเรียนนี้สุดๆเลยลือกันให้มั่ว จริงบ้างไม่จริงบ้าง รุ่นน้องที่เข้ามาอยู่กับกลุ่ม EOS ใหม่ๆก็เป็นแบบนี้ทุกคนเลย ถ้าไม่ผิดระเบียบหรือว่าทำอะไรฉันก่อน ฉันจะไปทำอะไรเขาทำไม = =^ แต่พอทุกคนเข้ามาทำงานกับฉันจริงๆก็จะรู้ว่าฉันก็ไม่ได้โหดร้ายอย่างที่พวกเขาได้ยินมา แต่ก็ต้องใช่เวลานานเลยหละ - -^
พอรับจดหมายมาแล้วฉันก็เดินขึ้นอาคารเรียนทันทีพร้อมเปิดจดหมายอ่านไปด้วย มินจูงั้นเหรอ…มีอะไรของเขาเนี้ย มินจูเป็นประธานของ EOS เขาแก่กว่าฉันหนึ่งปี คุณคงคิดว่า คนที่เป็นประธานกลุ่มที่มีอิทธิพลในโรงเรียน คงจะเป็นคนที่คมเข้ม สุขุม ดูน่าเกรงขาม น่ากลัว แต่ไม่เลย สำหรับมินจูมันตรงกันข้ามอย่างสิ้นเชิง -*- แล้วมินจูเนี้ยแหละตัวดีชอบขู่รุ่นน้องที่มาใหม่ๆว่าจะโดนฉันทำโทษบ้างหละ ฆ่าบ้างหละ = =* ข้อดีของเขาคือความยุติธรรมและการตัดสินใจที่มีประสิทธิภาพ นี่แหละที่ทำให้เขาเป็นประธานของกลุ่ม พอฉันเปิดจดหมายออกมาก็เห็นตัวอักษรเขียนอยู่ว่า….
‘ไชนีสจังงงงงง เย็นนี้เข้าประชุมด้วยนะครับ ห้ามสายนะ จุ๊บๆ <3 ’
แค่นี้? = =^ แค่นี้เหรอ!!! -0-**** แล้วจะใส่จดหมายมาเป็นทางการหาเตี่ยแกเหรอออ -0-‘ อ๊ากกก ฉันจะบ้าตาย พออ่านจบฉันก็ขยำขยี้จดหมายพร้อมกระทืบไปอีกสิบทีให้หายหงุดหงิด - -+++ ไอ้บ้ามินจู -*-
ในห้องเรียนคาบสุดท้าย
ได้เวลาแล้ววันนี้จะประชุมเรื่องอะไรนะ รีบไปจะได้รีบกลับบ้าน ต้องไปบอกที่ชมรมอีกว่าวันนี้ฉันไม่ว่างซ้อม
“สไนท์กลับไปก่อนเลยนะ ฉันมีธุระน่ะ” ฉันพูดกับสไนท์ที่กำลังคุยอยู่กับฟินิกซ์และแบล็คโฮแล้วหยิบกระเป๋าออกมาจากห้องทันที ถ้าเป็นเรื่องไร้สาระนายตายแน่มินจู - -^
ณ ห้องประชุดกลุ่ม EOS
“มากันครบแล้วนะทั้ง 5 หน่วย ^0^”นี่คือเสียงของมินจูที่เปิดประชุดด้วยความร่าเริง
“วันนี้ก็ไม่มีอะไรมากมายนะ แค่จะบอกว่าเปิดเทอมใหม่ย่อมมีนักเรียนใหม่เข้ามามาก ฉันอยากให้ทุกคนเน้นย้ำเรื่องระเบียบและตรวจสอบดูแลให้ทั่วถึง จะได้ไม่มีปัญหาที่หลังนะ ^-^”มินจูเริ่มประชุมกับหัวหน้าหน่วย EOS ทั้ง 5 คน ซึ่ง 5 คนนี้เรามีหน้าที่ที่แตกต่างกันไปแต่จะคอยติต่อประสานงานกันอย่างเป็นระบบ กลุ่ม EOS จึงเป็นกลุ่มที่แข็งแกร่งมาก เพราะว่ามีเสาหลักถึง 6 ต้น
“แล้วอีกเรื่อง เนื่องจากหน่วยของไชนีสจัง ขาดตำแหน่งผู้ช่วยมานานแล้ว วันนี้ฉันมีคนมาแนะนำ”ฉันชินกับคำว่า ไชนีสจังของตานี่แล้วหละ ฉันเคยโวยนะแต่มินจูบอกว่าน่ารักดี = =^ช่วยลดความโหดของฉัน เลยปล่อยๆไป ยกเว้นให้มินจูเรียกได้ แต่ถ้าฉันได้ยินคนอื่นเรียกแบบนี้หละก็ อย่าหาว่าโหดเลยนะ - -^ ว่าแต่ตำแหน่งผู้ช่วยฉัน?? มันมีตำแหน่งนี้ด้วยเหรอ = =? นั้นสินะตำแหน่งนี้มันว่างมานานมากแล้ว ที่มันว่างก็เพราะไม่มีใครที่มีคุณสมบัติเพียงพอกับตำแหน่งนี้ไง
“เข้ามาเลย คุณซูโฮ ^^”พอมินจูพูดจบก็มีเด็กหนุ่มเดินเข้ามาในห้อง พร้อมกล่าวทักทาย
“สวัสดีครับ ผมคิมซูโฮครับ” จากที่ดูเขาน่าจะเป็นรุ่นพี่สินะ คิดยังไงถึงเข้าทำรับตำแหน่งนี้นะ คิดว่ามันจะง่ายขนานนั้นเลยเหรอ??
“ขอโทษนะคะ…ตำแหน่งผู้ช่วยหน่วยคุมกฎของฉันมันมีความเสี่ยงสูงนะคะ”ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้ หันไปพูดกับซูโฮหัวหน้าหน่วยคนอื่นเริ่มหน้าซีด คิดว่าต้องมีเรื่องแน่ๆเพราะปกติฉันจะไม่ค่อยแสดงออกซักเท่าไหร่ แต่จะกระทำเลยมากกว่า
“???” ซูโฮดูจะงงกับคำพูดของฉัน ไม่ใช่แค่ซูโฮหรอกเพราะตอนนี้มินจูกำลังยืนทำหน้าเอ๋อ งงไปกับเขาด้วยอยู่ = =;
“ดังนั้นฉันจึงอยากจะแน่ใจ…ว่าคุณคิมเหมาะกับตำแหน่งนี้ ^^++” ฉันไม่พูดมากให้เสียเวลา…ฉันหยิบปากกาแล้วปาตรงไปที่คิมซูโฮยืนอยู่เต็มแรง(ถ้าเป็นที่บ้านคงจะเป็นมีดสั้นแทนปากกาอะนะ^^) ผลคือ…เขารับปากกาที่ฉันปาไปได้โดยที่ปลายปากกาห่างจากหน้าเขาไปไม่กี่เซน อืมๆ ไม่ธรรมดาเลยแฮะนายนี้ งั้นก็ช่วยไม่ได้หละนะสำหรับคนมีฝีมือแบบนี้
“^_^ ฉันยอมรับเป็นผู้ช่วยหน่วยคุมกฎค่ะ ยินดีต้อนรับ อย่าคิดมากเลยนะ นี่เป็นตัวรับประกันว่าคุณจะอยู่กับหน่วยของฉันได้เพราะเมื่อเข้ามาแล้วคุณต้องรู้จักดูแลตัวเองได้! ”
“ชะๆไชนีสจางงงง -0-;; ” มินจูแทบช็อคเมื่อเห็นบททดสอบของฉัน
(Snight Talk)
‘สไนท์กลับไปก่อนเลยนะ ฉันมีธุระน่ะ’ ไชนีสพูดจบเธอก็รีบเดินออกจากห้องไปพร้อมกระเป๋านักเรียน =_= จะรีบไปไหนนะ เมื่อเช้าเธอก็ทำผมมึนไปรอบหนึ่งแล้ว ฟินิกซ์กับแบคโฮก็โดน แต่ฟินิกซ์โดนเรื่องมาสายด้วย ซวยไป - -;; ผมเลยถามเพื่อนในห้องถึงรู้ว่าไชนีสอยู่หน่วยอะไรซักอย่างของโรงเรียนที่ดูแลเรื่องกฎระเบียบเนี้ยแหละ ผมถามไปแค่นิดเดียวแต่กลับได้คำบรรยายเรื่องของไชนีสตามมาเป็นหางว่าว = =; ผมอยู่กับเธอ เธอก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คนอื่นคิดนะ -0-// ข่าวลือก็คือข่าวลือหละนะ
“ อ้าว โดนทิ้งแล้วเหรอ ^0^// ” ฟินิกซ์เดินมาใกล้ๆผมพร้อมสีหน้ากวนบาทาผมซะเหลือเกิน
“อะไรของแกห๊ะ -*-”
“เดี๋ยววันนี้ฉันซ้อนจักรยานนายเอง^0^ อุตส่าห์ซื้อมาจะได้ไม่ต้องกลายร่างจนเสื้อนักเรียนขาด -0-/ ” ฟินิกซ์ยังกวนประสาทผมไม่เลิก ใช่! เหตุผลที่ผมซื้อจักรยานเพราะผมจะได้ไม่เปลืองชุดนักเรียนที่ต้องขาดทุกครั้งที่ผมไปส่งไชนีสแล้วกลายร่างเพื่อวิ่งกลับบ้านไง = =;
“ไนท์…ฉันว่าแกสนใจเธอมากเกินไปแล้วนะ”แบล็คโฮพูดออกมาเสียงนิ่งๆ ทำให้ผมกระตุกไปเลยหละ คงหมายถึงไชนีสสินะ
“ไม่มีอะไรหรอก ไม่มีปัญหา…”
“แต่เธอดูเก่งเกินไป ถ้าจะดื้อน่าดูเลยด้วย แถมยังอยู่กับหน่วยของโรงเรียนอีก มินจู...คงเอาไม่อยู่แน่”แบคโฮทำสีหน้าจริงจัง
“แต่…” เท่าที่ดูผมว่าเธอก็ไม่มีปัญหาอะไรนะ
“ชินรังรู้เรื่องนี้แล้ว…ส่งคนเข้ามาแล้วด้วย ซูโฮ!”
“!!!” ชินรังคือหัวหน้าฝูงของผมเอง ถึงกับส่งคนมาเลยเหรอ? ซูโฮ…ผมไม่มีปัญหากับเขาหรอก ป่านนี้ข่าวนี้คงเข้าไปในฝูงแล้วแน่เลย ถ้าเจ้านั้นรู้ล่ะก็เรื่องนี้คงยุ่งยากไปกันใหญ่แน่…
“แต่เท่าที่ดู ซูโฮน่าจะมาดูลาดราวมากกว่านะ ฉันไปคุยกับเจ้านั้นมาแล้ว -0-”ฟินิกซ์พูดแบบสบายๆ
“ฉันก็คิดแบบนั้น เรื่องซูโฮน่ะหายห่วง แต่ชินรังจะทำยังไงต่อเรายังไม่รู้ แถมเรื่องนี้ถ้าทาโอเข้ามาเกี่ยว มียุ่งแน่ ดีนะที่มันอยู่คนละโรงเรียนกับเรา”แบคโฮพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“นั่นสิ ลืมทาโอไปซะสนิทเลย -0-;; ”ฟินิกซ์ดูท่าทางแตกตื่นทันที
“แกก็เหมือนกันนิกซ์ แกดูสนใจมีโซเป็นพิเศษเลยหนิ”ผมพูดไปด้วยความหมันไส้เจ้าฟินิกซ์ที่ทำท่าทางเกินเหตุ -_-
“ป่าวซะหน่อย แกพูดอะไรห๊ะไนท์ -0-// ” ร้อนตัวสินะแกน่ะ = =’ ไม่ออกอาการเลยนะ(ประชด!)
“ทั้งคูนั้นแหละ รีบกลับกันเถอะ -*- ”แบคโฮพูดตัดบทสนทนาที่เริ่มยืดยาว
( End Snight Talk)
“ข้อมูลเกี่ยวกับหน่วยเราคร่าวๆ ก็มีแค่นี้แหละค่ะ มีปัญหาอะไรไหม?”ฉันพูดกับผู้ช่วยคนใหม่เกี่ยวกับข้อมูลพื้นฐานของหน่วยคุมกฎ ในห้องทำงานที่นานๆฉันจะเข้ามาใช้ที
“ครับๆไม่มีปัญหา^^”
“ห้องทำงานนี้ใช้ได้ตามสบายเลยนะคะ ฉันไม่ค่อยได้ใช้หรอก”
“อ่อครับ”ซูโฮพูดพร้อมกับเดินสำรวจรอบๆห้องด้วยความสนใจ
“ดูคุณสนใจที่จะเข้า EOS จังเลยนะคะ ทำไมเหรอ?! ต้องการอะไรหรือป่าว…”ฉันพูดพร้อมรอยยิ้มเย็น ก็นะเขาโดนฉันต้อนรับซะขนาดนั้น เป็นคนอื่นหนีไปไหนต่อไหนแล้ว
“…^^; ไม่นะครับ ไม่มีอะไรพิเศษ”
”ค่ะ!! ฉันหวังว่าจะเป็นแบบนั้น ^_^ ”ฉันพูดไปตามตรง มันเป็นความรู้สึกน่ะเพราะอยู่ดีๆตำแหน่งที่มันร้างมานาน ที่ไม่น่าจะมีใครเข้ามาก็มีคนโผล่มารับตำแหน่งเฉยเลย แถมดูท่าทางแล้วเขาดูมีความสนใจกับอะไรซักอย่างเป็นพิเศษอย่างกับเข้ามาเพื่อมาสืบอะไรอย่างนั้นแหละ!!
NO MERCY - B.A.P
ความคิดเห็น