ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    wolf I รักอันตรายนายหมาป่า

    ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 13 ยูรี

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 25
      0
      24 ม.ค. 58

    13

    ยูรี

    (Snight Talk)  

               วันนี้ผมเข้ามาที่ฝูงเพื่อไปเคลียร์ปัญหากับทาโอ เรื่องที่มันทำเอาไว้กับไชนีสวันนั้น ฝูงผมไม่ได้อยู่ในถ้ำเหมือนในหนังหรอกนะ บอกไว้ก่อน - -^แต่กลับเป็นบ้านที่อยู่บนภูเขาซึ่งการเดินทางเข้าออกค่อนข้างลำบากและลึกลับสำหรับคนธรรมดา ที่นั้นเป็นบ้านไม้ขนาดใหญ่ที่สามารถรองรับสมาชิกทั้งหมดของฝูง มีสิ่งอำนวยความสะดวก สงบและเป็นส่วนตัว เรียกว่าเป็นบ้านหลังที่สองเลยก็ได้ พอผมไปถึงก็เห็นซูโฮนั่งคุยอยู่กับมินจูอยู่หน้าบ้าน มินจูเป็นสมาชิกคนหนึ่งของฝูง ใช่ เขาเป็นมนุษย์หมาป่าเหมือนกับผม การที่ผมเข้าไปเรียนที่ฮวาซึงฮอนได้อย่างสบายๆก็เพราะเขาเนี้ยแหละ

                        “อ้าว ว่าไงสไนท์ ^_^ ”ซูโฮกับมินจูทักทายสไนท์ทันทีที่เห็นเขาเดินเข้ามา

                        “^^ ชินรังอยู่ไหม” ภายนอกที่สไนท์ยิ้มออกมาเป็นเพียงการปิดบังความมืดในใจเขาตอนนี้

                        “อ่อ ชินรังไปธุระข้างนอกน่ะ”มินจูตอบโดยไม่คิดอะไร

                        “แล้วทาโอหละ”

                       “น่าจะอยู่ด้านหลังกับคนอื่นๆนะ สังสรรค์กันนิดหน่อย นายก็อะ อ้าว มีอะไรหรือป่าว”ซูโฮยังไม่ทันพูดจบเพราะสไนท์รีบเดินไปทางหลังบ้านอย่างรวดเร็ว พอเขาเจอทาโอความโกรธที่เก็บเอาไว้ก็ประทุขึ้นมาทันที

                      “พลั๊ก!!” เสียงมัดหนักๆของสไนท์ต่อยเข้าที่หน้าทาโออย่างแรง ทำให้คนอื่นๆที่อยู่ตรงนั้นงงไปตามๆกัน

                      “มันเรื่องอะไรกัน! สไนท์!”เลย์รีบเข้าไปพยุงทาโอที่ลงไปอยู่กับพื้น เลย์ไปอยู่ต่างประเทศมาตั้งนาน เขาเพิ่งกลับคงไม่เข้าใจเรื่องนี้ซักเท่าไหร่

                      “ไม่เป็นไร”ทาโอลุกขึ้นพร้อมเช็ดเลือดที่มุมปากก่อนจะพุ่งเข้าไปต่อยสไนท์เต็มแรงเช่นกัน สมาชิกคนอื่นเริ่มเห็นว่าสไนท์กับทาโอจะไม่หยุดง่ายๆก็รีบเข้ามาแยกสองคนนี้ไว้

                      “ไม่ต้องมาห้ามฉัน!คริส ฟินิกซ์ ยูซอง ปล่อย!”บอกตามตรงยิ่งผมเห็นหน้าทาโอภาพที่มันกอดไชนีสเอาไว้มันก็เข้ามาทำเอาผมยิ่งโกรธเข้าไปใหญ่

                      “ปล่อย!”อย่าว่าแต่ผมทาโอมันก็คงไม่ต่างกับผมหรอกเพราะต้องใช้ แบคโฮ เลย์ คยองซูถึงสามคนห้ามเอาไว้

                      “นี่มันอะไรห๊ะ!ทำไมต้องทำขนาดนี้”คยองซูรีบถามเหตุผล ปกติผมไม่ใช่พวกใจร้อน ใช้กำลังตัดสินปัญหา แต่ครั้งนี้คือข้อยกเว้น!

                      “ก็มันไปยุ่งกับ…….” ผมพูดออกไปด้วยความโกรธแต่ต้องหยุดเอาไว้เมื่อนึกถึงไชนีส

                      “ทำไม! ผู้หญิงคนนั้นสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ” ทาโอพูดพร้อมยิ้มกวนประสาท

                      “แก!!”ผมจะเข้าไปหาทาโออีกรอบแต่ถูกดึงเอาไว้

                      “ฉันก็แค่ไปดูคนที่อาจเป็นอันตรายกับพวกเราก็แค่นั้น”ทาโอตอบมาอย่างนิ่งๆ

                      “แล้วทำไมแกต้องทำแบบนั้นด้วย!!

                      “…….” ทาโอนิ่งเงียบไม่ยอมตอบ

                      “หรือว่าเพราะเธอหน้าเหมือนยูรี ห๊ะ!”ผมพูดแทงใจดำทาโอเข้าเต็มๆ ความจริงผมไม่ควรพูดถึงเธอซะด้วยซ้ำ

                      “สะ สไนท์ -0-;;; ” ฟินิกซ์ถึงกับอึ้งเมื่อผมพูดถึงผู้หญิงที่ชื่อยูรี ไม่ใช่แค่ฟินิกซ์เท่านั้นหรอก ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ถึงกับพูดไม่ออกกันเลย

                      “ยุนยูรี……แก้วที่แกทำแตกไปไง!!! ผมตะโกนใส่หน้าทาโอเพราะว่าโมโห

                      สไนท์แก!!!”ตอนนี้ฝั่งทาโอไม่มีใครจับเขาเอาไว้ได้แล้วเพราะทาโอกลายร่างเป็นหมาป่าสีน้ำตาลเข้มตัวใหญ่วิ่งมาหาผม แต่ตอนนี้ผมเองก็เหมือนกัน หมาป่าเทาวิ่งไปหาหมาป่าสีน้ำตาลทั้งคู่กำลังจะสู้กันแต่มีเสียงที่มีอิทธิพลที่สุดดังขึ้น

                     “หยุดเดี๋ยวนี้!! พวกนายจะทำอะไร!”เสียงนี้เป็นเสียงของชินรังที่เพิ่งกลับมานั้นเอง

                     “นี่มันอะไรกัน ไปใส่เสื้อให้เรียบร้อยแล้วไปคุยกันในบ้าน ทาโอ สไนท์”ผมกับทาโอคืนร่างเป็นร่างมนุษย์และแยกย้ายกันไปก่อนจะไปพบชินรัง

                      “มันเกิดอะไรขึ้น อธิบายมาทั้งคู่เลย”ชินรังเปิดประเด็นถาม แต่พวกผมก็เอาแต่เงียบเพราะไม่รู้จะพูดยังไง

                      “ทีนี้ทำไมไม่พูด! หรือว่าเรื่องนั้น…..

                      “พวกนายรู้ใช่ไหมการรักษาฝูงให้คงอยู่เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด ฉันไม่อยากให้เราทะเลาะกันเอง อะไรที่แล้วมาแล้วก็ให้มันผ่านไปเถอะ ถือว่าฉันขอ”ชินรังเป็นหัวหน้าที่ดูแลฝูงเป็นอย่างดีมาโดยตลอดตั้งแต่เขารับตำแหน่งมาจากพ่อของเขา การที่เขาขอขนาดนี้ผมคงปฏิเสธไม่ได้

                      (- -)(_ _)(- -)(_ _) ผมกับทาโอตอบรับคำขอของชินรัง

                    “แล้วก็…..เรื่องผู้หญิงคนนั้น นายว่ายังไงสไนท์ ฉันไม่อยากพูดแบบนี้หรอกนะแต่ฉันว่านายคงต้องตัดสินใจได้แล้วหละ”

                    “!!! ฉัน……” ตอนนี้ผมสับสนไปหมดไม่รู้จริงๆว่าต้องเลือกทางไหนที่จะเป็นผลดีกับไชนีส ผมกลัว กลัวถ้าพลาดไปจะทำให้ไชนีสเป็นอันตราย

                    “ฉันไม่อยากให้เรื่องมันเกิดขึ้นอีก เข้าใจใชไหม”ชินรังพยายามที่จะรักษาทุกอย่างเอาไว้ไม่ให้เกิดการศูนย์เสียที่น่าเศร้าขึ้นอีก เขาเป็นหัวหน้าทั้งเข้มแข็งและอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน

                   “ไม่ต้องหรอก! ฉันจะเป็นคนดูแลยัยนั่นเอง”ซิ่วหมินเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าชินรัง

          ชินรังนิ่งเงียบ เขารู้ว่าเรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ถ้าไม่รีบจัดการ เพราะมีสมาชิกถึงสามคนเข้ามาเกี่ยวข้อง

                    “อีกไม่นานจะถึงคืนจันทร์เต็มดวงแล้ว พวกนายก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มีทางเดียวที่ผู้หญิงคนนั้นจะปลอดภัย แค่การทำสัญญาเท่านั้นที่จะช่วยเธอได้ แต่ผู้ที่ทำสัญญานั้นต้องมีใจตรงกันกับหมาป่า หวังว่าพวกนายจะตัดสินใจได้ก่อนคืนนั้นนะ”ชินรังพูดทิ้งท้ายเอาไว้แล้วก็เดินออกจากห้องไป

                     “ถึงยังไงฉันก็ไม่ได้อยู่ในตัวเลือกของไชนีสหรอก….มันขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของพวกนายแล้วว่าเรื่องนี้จะไปทางไหน แต่ถ้ายังเลือกกันไม่ได้ฉันจะเป็นคนจบเรื่องนี้เอง!”ทาโอพูดก่อนนะเดินออกตามชินรังไป มันยิ่งสร้างแรงกดดันให้เพิ่มขึ้นไปอีก

                    “สไนท์…..สำหรับฉันไชนีสเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด ฉันไม่มีทางยอมให้ยัยนั้นต้องเป็นอะไรเด็ดขาด ถ้าแกแค่จะเล่นๆ ก็ถอยออกไปซะเถอะ”ซิ่วหมินพูดกับผมอย่างจริงจัง เจ้านี้คงรักไชนีสมากสินะ…..แต่ผมรู้ความรู้สึกของตัวเองดี ถึงจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆก็ตาม ไชนีสไม่เคยเป็นแค่ของเล่นเพราะเธอคือสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับผมแล้วเหมือนกัน เพียงแต่ตอนนี้เหลือแค่ใจของไชนีสเท่านั้นที่จะเป็นตัวตัดสิน ผมสัญญากับตัวเองแล้วถ้าถึงเวลานั้นแล้วทุกอย่างไม่ลงตัว ผมจะปกป้องเธอเอง มันจะไม่มีอีกแล้วเรื่องน่าเศร้า

    ( END Snight Talk )

    ( Ta-O Talk )

                    “โรงเรียนโซฮัน??”ผมลุกขึ้นถามชินรังเรื่องโรงเรียนใหม่ของผม

                    “ใช่นายย้ายไปโรงเรียนโซฮัน มีปัญหาอะไรไหม”

                    “ไม่ ฉันยังไงก็ได้” ผมไม่สนใจหรอกว่าจะต้องไปอยู่ที่ไหนเพราะไม่ว่าที่ไหนๆก็เหมือนกันหมด น่าเบื่อ! แต่ทำไมไม่ให้ย้ายไปฮวาซึงฮอนที่มินจูดูอยู่ ผมไม่เข้าใจ มินจูมันกลัวผมไปพังโรงเรียนมันหรือไง -*- แต่ช่างเถอะเพราะโรงเรียนโซฮันก็ไม่เลว เรียนวันแรกก็มีเรื่องมาให้ถึงที่ ชีวิตน่าเบื่อ….แต่แล้ววันหนึ่งวันที่ผมเจอกับซูโฮที่หน้าห้องชินรัง

                    “ไง เห็นว่าย้ายไปฮวาซึงฮอนเหรอ”ผมทักทายซูโฮแต่ดูเขาจะตกใจที่เห็นผมนะ

                   “อะ….อืมใช่ๆ ^^;;”ซูโฮแสดงท่าทางอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด

                   “มีเรื่องอะไรหรือป่าว -*-?

                    “นิดหน่อย เรื่องเล็กน้อย ”ที่นั้นมีทั้งมินจู สไนท์ แบคโฮแล้วก็ฟินิกซ์ ทำไมถึงส่งซูโฮไปอีกคน นี้คงไม่ใช่เรื่องเล็กแล้วหละ

                    “นั่นอะไรเหรอ ขอฉันดูหน่อย - -+”ผมขอดูซองเอกสารในมือซูโฮ

                   “ไม่ได้! เอ่ออ มันไม่มีอะไรหรอก - -;;

                   “งั้นเหรอ ก็ได้ๆ” ผมทำท่ามาสนใจแต่พอซูโฮเผลอผมก็แย้งซองมาอย่างรวดเร็ว

                   “ทาโอไม่ได้นะ มัน…..”ซูโฮพยายามห้ามไม่ให้ผมเปิด แต่ไม่ทันแล้ว ผมหยิบของด้านในออกมาดู ในนั้นมีข้อมูลอะไรซักอย่างและมีรูปภาพที่ผมไม่อาจละสายตาออกไปได้

                   “ยูรี…….”ผมยืนนิ่งมองรูปผู้หญิงในมือ เพียงเท่านั้นน้ำตาผมมันก็เอ่อออกมาแล้ว

                   “ไม่ใช่! เธอไม่ใชยูรี”ซูโฮพูดดักผมไว้ แต่พอมองดีๆก็มีส่วนต่างกันอยู่ อย่างสีผม ยูรีผมสีดำส่วนผู้หญิงในรูปผมสีน้ำตาล  ยูรีไม่ชอบเล่นกีฬาที่ใช้กำลังเพราะในรูปผู้หญิงคนนั้นใส่ชุดเทควันโดอยู่ แต่มองผ่านๆเธอเหมือนยูรีมาก

                  “แล้วเธอเป็นใคร”ตอนนี้หัวใจที่ตายด้านของผมเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ

                  “เธอเธอดูเหมือนจะสนิทกับสไนท์”พอได้ยินแบบนั้นผมรู้สึกเสียดายนิดหน่อย

                  “สนิทกันมากขนาดไหน”

                  “ยังไม่แน่นอนหรอก ฉันแค่เข้าไปตรวจสอบแค่นั้นเอง” พอได้ยินอยู่ทำไมผมถึงดีใจนะ ทำเกิดอะไรกับตัวผมกันแน่

                   “อันตรายสินะ งั้นฉันขอยืมไปก่อนแล้วกัน เดี๋ยวเอามาคืน ^^”ผมอยากจะรู้จักเธอให้มากขึ้นเลยขอยืมซูโฮแป๊บเดียวแล้วกัน

                  “ชินไชนีส” ผมนั่งอ่านข้อมูลที่ยืมซูโฮมา จากที่อ่านมาเธอเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจมากจนผมอยากไปเจอตัวจริง แถมเธอยังเป็นเพื่อนสมัยเด็กของซิ่วหมินเพื่อนสนิทผมแต่กลับถูกจับตามองเพราะใกล้ชิดกับสไนท์ มันยังไงกันนะ ผมตัดสินใจไปเจอตัวจริงเลยดีกว่า ^-^//

                 ผมไปหาเธอและได้เจอเธอชัดๆ เธอเหมือนยูรีมากถ้ามองแบบไม่เจาะจงมันทำให้ผมเข้าไปหาเธอใกล้ๆ ผมควบคุมตัวเองไม่ได้ หัวใจก็ด้วย พอได้เข้าใกล้เธอคนนี้ความรู้สึกกลับต่างออกไปกับ        ยูรี…..ชินไชนีส ยิ่งได้เข้าใกล้สำหรับผมเธอเป็นคนที่น่าแกล้งมาก ^^;; ความอบอุ่น ความรู้สึกสนุกที่หายไปจากชีวิตของผมเมื่อนานมาแล้วกลับมาเพียงแค่ผมใกล้ชิดเธอคนนี้ ตัวเล็กแต่แรงเยอะชะมัด ผมอยากลองกวนประสาทเธอดู เธอเลยซัดผมซะเต็มแรงเลย ดีที่หลบทันเป็นการเจอกันครั้งแรกที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่ก็สนุกดี(สำหรับผม ^^) เธอจะดูน่ารักเหมือนตุ๊กตาเลยถ้าอยู่เฉยๆไม่ใช่มาอัดหน้าคนเป็น ปีศาจตัวจ้อยแบบนี้ = =^ ผมเลยทำโทษปีศาจตัวนี้ด้วยการจับล๊อคตัวไว้ซะเลย ให้ตายสิผมสนุกกับการแกล้งเธอไปซะแล้ว แค่ความสนุกผมก็ต้องจบลงเพราะมีพวกมารมาขัด….สไนท์ มันดูโกรธสุดๆไปเลย ก็เล่นต่อยหน้าผมซะเต็มแรง แล้วยังมามีเรื่องกันต่อที่ฝูงดีที่ชินรังมาห้ามทันไม่งั้นคงแหลกกันไปข้างแน่ แต่ก็ยังไม่จบง่ายๆที่อยู่ซิ่วหมินก็เข้ามาพูดว่าจะเป็นคนรับผิดชอบดูแลเรื่องไชนีส ความจริงตัวผมเหมือนจะรู้ผลลัพธ์ของเรื่องนี้แล้วหละว่าจะจบแบบไหน เพราะฉะนั้นตัวผมจะไม่ไขว้คว้า หรือดันทุรังตัวเองให้ต้องเจ็บ เรื่องนี้มีคนที่ถูกเลือกเพียงคนเดียว ไชนีสตัวเธอได้เลือกคนๆนั้นไปแล้วแต่เธอยังไม่รู้ตัวเท่านั้นเอง ผมอาจจะสู้ต่อก็ได้แต่ผมคงไม่ทำแบบนั้นเพราะคู่แข่งคือเพื่อนของผมทั้งสองคน อีกอย่างผมก็ได้เป็นถึงรองหัวหน้าฝูงมันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้เมื่อหน้าที่มันอยู่ตรงหน้า ผมเลยขอหลีกทางให้จะดีกว่า ความรู้สึกเจ็บนี้มันอะไรกันนะ ไชนีสเธอนี่เหมือนกับแสงแดดเลยนะ...อบอุ่น...แต่จับต้องไม่ได้ ฉันขอมองเธออยู่ห่างๆแล้วกัน….ชินไชนีส

    ( END Ta-O Talk )



    *ยูรี ในภาษาเกาหลีหมายถึงแก้วหรือกระจก

     


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×