คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Jealous twins บทที่ 3
3
(แกกลับเองนะวันนี้ฉันมีธุระที่อู่นิดหน่อย กลับดีๆหละ-O-)
“เออ-_-;;;”
คำตอบรับสั้นๆของฉันถูกตัดสายไปพร้อมกับการรอคอยที่แสนยาวนานปานระยะทางของแสงที่เดินทางใน 1 ปีทำไมมันโคตรนานขนาดนี้ฉันโทรไปบอกครีมโอตั้งแต่ 5 นาทีก่อนแล้วนะหมอนั้นก็รู้ว่าฉันไม่ชอบการรอคอยถึงฉันจะเป็นพวกไม่ตรงต่อเวลาทำอะไรชักช้าแต่การรอคนอื่นนี่มันไม่ไหวจริงๆมันเหมือนเวลามันช้ากว่าปกติ 1 วินาที่อาจเท่ากับ 1 ชั่วโมงสำหรับฉันอ่ะ><แล้วให้มาคอยตรงที่ดีๆก็ไม่ได้หน้าตึกสังคมมันน่านักฉันเลยกลายเป็นตัวประหลาดไปเลยนักศึกษาคณะนี้ขึ้นชื่อเรื่องกฎระเบียบวัฒนธรรม อะไรอีกมากมายบลาๆๆๆ ซึ่งฉันก็เป็นที่สนใจได้ง่ายๆเนื่องจากดูขัดกับวัฒนธรรมแบบสุดขั้วT^T กลับไปหาหนังสือการ์ตูนอ่านในห้องสมุดยังดีกว่า!!!
“เฮ้ยๆๆๆๆO_O!!!!”ใครมาฉุดฉันเนี่ย ไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะช่วยตะโกนบอกก่อนได้ไหมฉันตั้งตัวไม่ทันนะจู่ๆก็มีมือปริศนามากระชากฉันเข้าไปประชิดตัวก่อนที่จะ จะ จะ จับฉันกดกับตะแกรงเหล็กของรั่วกั้นสนามเทนนิสที่ฉันกำลังจะเดินผ่านขอบอกว่าตะแกรงบ้านี่มันเป็นสนิมนะเว้ยถ้าหน้าฉันสิวขึ้นทำงายย>O<
“#@&%&TR^%&*(UIJHBCLOO*&^%”เจ้าของมือที่จับหัวฉันกดอยู่พ้นภาษาแปลกๆที่ฟังไม่เข้าใจและฟังไม่รู้เรื่องใส่หัวสวยๆของฉันเป็นชุด พูดอะไรค่ะโอรีโอ้ขอซับไทยด่วนๆๆ แงๆ
“เฮ้ยไอ้เจ้าบ้าปล่อยฉานนะเว้ยอย่าให้ฉันหลุดไปได้นะแกตายฉันจะ@#^&$%R!$IUGHFHV>UKJH”สารพัดคำขู่ที่คิดออกตอนนี้จะเป็นใครก็ไม่สนแล้วเว้ยมาทำร้ายร่างกายสาวน้อยผู้(กำลัง)อ่อนแอได้ยังไงฉันจะฟ้องซีรีย์!!!!!
“คิดว่าจะทำอะไรฉันได้หรือไง-_-;;;;”พูดภาษาคนได้ก็ไม่พูดตั่งแต่แรกปล่อยให้ฉันงงอยู่ได้ตั้งนานแต่เสียงทุ้มต่ำที่กระซิบอยู่นี่มันรู้สึกว่าอยู่ใกล้ๆยังไงก็ไม่รู้ขนลุกเลยงะอย่ามาพูดใกล้หูฉันจะได้ไหมTOT
“กะ ก็ ละ แล้วนายมาทำร้ายฉันทำไมเล่า>////<”ฉันได้ยินเสียงหัวเราะหึๆอยู่เหนือหัวทำไมสังหรณ์ใจไม่ดีเลยแฮะว่าแล้วเชียวตอนนอนอยู่ในห้องสมุดเท้าขวากระตุกทั้งวัน-_-
“นี่เล่นตลกอยู่หรือไงเมื่อวานนายทำไว้แสบมากนะจำไม่ได้เหรอ!!!”ฉันไปทำอะไรให้ใครตอนไหนเขาพูดพร้อมกดแรงหนักๆมาที่หัวของฉันอีกแต่อย่าคิดว่าคนอย่างฉันจะพลาดท่าเป็นครั้งที่ 2 จังหวะนั้นฉันพลิกตัวออกจากการจับกุมก่อนจะสวนหมัดหนักๆหวังให้กระแทกปากคนแปลกหน้าให้ฟันหักไปเลยแต่ผลกลับตรงข้ามเมื่อเขาเบี่ยงตัวหลบจนฉันหน้าทิ่มกับพื้นกระโปรงเปิด กรรมหาเรื่องอายให้ตัวเองแท้ๆเลย>/////<
“ตกลงนายจะเอายังไงยอมไปกับฉันดีๆหรือต้องให้ลากไป^^”รอยยิ้มจอมราชาปีศาจนั้นมันอารายเขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าบ็อกเซอร์สปอร์นบ็อบสีเหลืองของฉันจะเตะตาขนาดไหน(ซีรีย์ซื้อให้-_-) ถ้าเดาไม่ผิดหมอนี่คงเป็นแฟนเก่าของผู้หญิงคนใดคนหนึ่งของครีมโอแน่ๆเลย ครีมโอน้องรักหาภาระมาให้พี่สาวแสนดีอีกแล้วเมื่อไหร่เรื่องงี่เง่าแบบนี้จะจบซักทีนะฉันไม่ได้เกิดมาบนโลกเพื่อจะมารับศึกแฟนเก่าล้างแค้นให้นายนะเว้ย><
“นี่นายต้องการอะไรว่ามาเลยดีกว่าเรื่องแค่นี้เราตกลงกันได้-__-;;;”ฉันลุกขึ้นปัดกระโปรงพรึบๆ ก็ดีเหมือนกันเจ็บตูดจนลืมปวดเอวเลยแฮะ^^;;;ฉันไม่สนใจที่จะมองหน้าคู่กรณีด้วยซ้ำยังไงซะก็แค่คนถูกแฟนทิ้ง
“เรื่องแค่นี้ นายคิดหรือป่าวว่า……”
“อย่าเรื่องมากจะได้ไหม!!!ฉันบอกว่าตกลงได้ก็ต้องได้สิ!!เฮ้ยจะทำอะไรน่ะ!!”เขาออกแรงกระชากฉันอีกรอบคราวนี้ตรงไปยังรถ BMW สีดำเงางามที่จอดเป็นสง่าโสภาน่านั่งเป็นบุญตูดอยู่ตรงหน้าแต่นี่ไม่ใช่เวลามาสนเรื่องแบบนั้นฉันกำลังจะถูกลักกพาตัว ฉุด หรืออะไรซักอย่าง? คิดสิโอรีโอ้คิดๆๆเธอฉลาดจะตายถึง IQ ฉันจะไม่สูงกว่าคนปกติทั่วไปแต่ EQ ระดับเอเลี่ยนนะขอบอกคิดสิคิด!!!!!
“เฮ้ย!!! เครื่องบิน UFO อุลตร้าแมน โดเรมอน สไปร์เดอร์แมน อุกกาบาต ดาวตก!เออ!ยอม ยอมแล้วปล่อยเลยเดี่ยวฉันเดินไปเอง!!”ร้องแหกปากไปพลางดิ้นสุดชีวิตขัดขื่นไปก็เปล่าประโยชน์ยอมซักครั้งก็ได้ฟระอย่างน้อยจะได้เก็บแรงไว้ดิ้นต่อในรถเอาให้แหกโค้งตายไปเลยหึๆๆ(สะใจมาก) ยังไงซะไอ้สารพัดมุกที่ดูในหนังก็ใช้ไม่ได้กับไอ้บ้านี่ตายซากจริงๆเลย>O<!!!!
พรึบ!!
โอกาสมาถึงแล้วเมื่อเขายอมปล่อยแขนฉันให้เป็นอิสระโห่บทจะง่ายก็ง่ายซะ-_-โอกาสมาก็ควรรีบคว้าเอาไว้ดีกว่าปล่อยให้มันผ่านไปถึงตาของฉันบ้างหละ ฉันจัดการเตะขาจนร่างสูงล้มลงก่อนจะตามเข้าไปตันหน้าให้หายหมั่นไส้แต่มือที่ง้างไว้สุดแขนกลับค้างกลางอากาศเหมือนเวลาหยุดหมุนเมื่อฉันเห็นคนตรงหน้าที่อยู่ใต้ร่างฉันชัดๆผมดำสนิทยุ่งฟูแบบเซ่อๆ คิ้วเข้มขมวดเป็นปมอย่างบงบอกอารมณ์หงุดหงิด ตาเฉี่ยวดุจ้องเขม่งเหมือนจะทิมแทงคนที่มองให้ตายได้ฉันรู้สึกร้อนๆหนาวๆจนหายใจไม่ทั่วท้อง อะไรกันคนๆนี้ดูหล่อแบบร้ายกาจอย่างลงตัวถึงในหัวจะสั่งให้จัดการสั่งสอนเขาซะแต่ร่างกายกลับไม่เป็นตามคำสั่ง นี่ฉันเป็นอาราย>/////<
“โอรีโอ้!!!”เสียงน้องชายคนเดียวทำให้ฉันหลุดจากภวังค์และถูกผลักกระเด็นจากผู้ชายที่ทำให้ฉันค้างได้ในเสี่ยววินาที เจ็บตัวอีกแล้วสินะ-_-#
“โลกิเรื่องนี้ยัยนี่ไม่เกี่ยวนายมาเคีร์ยกับฉันตัวต่อตัวดีกว่าสะใจกว่าเยอะ^^”ครีมโอพูดพร้อมกับเข้ามาช่วยพยุงฉันยืนอาการปวดเอวกำเริบอีกแล้ว โอ๊ย!!!นี่มันเรื่องบ้าอะไรกันเนี่ยทำไมวันนี้น้องฉันดูเท่ห์จังอ่ะ><
“หึๆ ตอนแรกก็กะว่าจะทำอย่างนั้นตอนนี้เปลี่ยนใจหละJ”นายจะฉีกยิ้มกระชากใจทามม่ายฉันทนดูม่ายไหวนะรู้บ้างไหม อั๊ย>//////<ครีมโอจากเด็กขี้อ้อนเวลาอยู่กับฉันตอนนี้เขาดูเข้มแข็งมากเลยเขาดันฉันไปไว้ด้านหลังเหมือนต้องการปกป้องจากคนตรงหน้าที่ส่งสายตาแปลกๆมาทางเราสองพี่น้องดูโรคจิตน่ากลัวอ่ะ><ฉันจับแขนเสื้อครีมโอกระตุกเบาๆเพื่อเป็นสัญญาณว่าฉันไม่อยากอยู่ที่นี้แล้ว….
“เราไปกันเถอะ เจ้^^”เจ้าคนสร้างปัญหาหันกลับมายิ้มยิงฟันขาวก่อนจะค่อยๆพยุงคนแก่อย่างฉันไปที่รถช้าๆโดยไม่สนคนสร้างปัญหาอีกคนที่ฉันไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร? แล้วมายุ่งวุ่นวายกับครีมโอทำไม? ต้องการอะไรกันแน่?คนที่ตอบคำถามเหล่านั้นได้ตอนนี้คงคือคนที่เอาแต่นั่งเงียบคิ้วผูกโบว์ยุ่งมือจับพวงมาลัยเท้าก็เหยียบคันเร่งแทบมิดมันทำให้ฉันนอนหลับไม่ลงเลยให้ตายเถอะ หน้าฉันเวลาหงุดหงิดเป็นแบบนี้หรือป่าวเนี่ยดูดีจัง(เริ่มหลงรักหน้าตาตัวเองแฮะ-////-)
“เฮ้ย ไอ้ครีมแกเปิดเพลงเบาๆน้อยสิฉันนอนไม่หลับ><”คำถามที่อยู่ในหัวกลายเป็นเสียงโวยวายแทนหมอนั้นดูท่าจะมีเรื่องให้คิดเยอะขืนฉันถามอะไรกวนใจตอนนี้ไม่มีใครรับประกันว่าครีมโอตอนอารมณ์ไม่ดีจะถีบฉันตกรถตายซะก่อนจะได้คำตอบ เพราะงั้นไม่เสี่ยงเป็นดีที่สุด-O-
“จะถึงอยู่แล้วเจ้ยังจะนอนอีกเหรอ-_-?”ถามกลับซะงั้นปกติจะตอบรับน่ารักๆนิ ครีมโอน้อยของฉันไปหน่ายยยย!!! “ไม่นงไม่นอนแล้วรีบๆขับไปเลยไปอย่าพูดมากรำคาญรูหูชะมัดเลย-O-;;;;;;”แล้วรถทั้งคันก็ตกอยู่ในความเงียบเหมือนที่ฉันต้องการคงมีเพียงเพลงเกาหลีที่ฉันเองก็ฟังไม่รู้เรื่องเปิดดังลั้นรถหรูที่พุ่งตัวไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูง นโมๆๆมโนๆๆมั่วแล้วT^T;;;;
“ไหนบอกว่าไม่นอนไงวะ เสียงดังขนาดนี้ทนหลับไปได้ยังไงยัยพี่บ้า-_-;;;”เสียงครีมโอบ่นเป็นชุดขณะที่รถจอดอยู่กับทีจริงๆฉันไม่ได้หลับแค่แกล้งเท่านั้นแหละมันน่าลุกขึ้นไปเตะซักทีใครมันจะบ้าไปข่มตาหลับลงฟระ บ่นจนพอใจแล้วครีมโอก็เปิดประตูออกพร้อมทั้งลงจากรถไปคิดจะทิ้งฉันไว้ในรถอีกแล้วใช่ไหมแกเป็นน้องชายที่แย่มาก!!!แต่ผิดคาดเมื่อครีมโอเปิดประตูด้านที่นั่งเบาะหลังออกซึ่งเป็นที่นั่ง(นอน)ประจำของฉันนั้นเอง ร่างฉันลอยวูบไปอยู่ในแขนของครีมโอไม่คิดว่าเขาจะแข็งแรงขนาดนี้นะเนี่ยเขาโตเป็นหนุ่มแล้วงะ>o<
“เฮ้ย ทำไมสภาพแย่ขนาดนี้วะ!!!”ซีรีย์หน้าตกใจเมื่อเห็นสภาพฉัน(นอนหัวห้อยต่องแต่งๆ*-*)
“แค่หลับธรรมดายังไม่ตาย ดูยัยนี้ด้วย-_-”ทิ้งฉันลงบนโซฟาอย่างเบาๆก่อนจะรีบออกไปโดยไม่หันมาอีกเลย“เฮ้ยนายจะไปไหน?กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนสิ!!!”
“ซีไม่ต้องไปเรียกมันหรอกมันอารมณ์ไม่ดีปล่อยมันไปเถอะนร้า-_-”
“อ้าวไม่ได้หลับอยู่หรอกหรอ ถึงไอ้บ้านั้นอารมณ์เสียแล้วเรื่องอะไรจะมาลงที่ฉันเล่า-_-?”ซีรีย์ทำหน้าเซ็งครีมโอเขาอาจจะไม่ได้ลงที่เธอแต่มันอาจจะมาลงที่ฉันแทนน่ะสิยิ่งสภาพร่างกายไม่พร้อมอยู่แบบนี้หวังฉันโดนกระทำอยู่ฝ่ายเดียวน่ะเส่!!!
“แล้วแกรู้ไหมว่าหมอนั้นเป็นบ้าอะไร-_-?”
“คือเรื่องมันเป็นแบบนี้ !!@@$@#$$^&*()$#&&”ฉันจัดแจงท่านั่งให้เหมาะก่อนะเริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดที่รู้ให้ซีรีย์ฟังอย่างละเอียดยิบๆไม่มีเพิ่มเต็มเสริมแต่งเรื่องจริง100%
“คนอย่างนั้นอ่ะนะจะหวงแก ฝันกลางวันอยู่หรือไงถ้าบอกว่ากลัวแกฆ่าคนตายฉันจะเชื่อมากกว่าวะ ฟังแกเล่าฉันไปอุ่นนมกินก่อนนอนยังจะดีกว่าเลย ไร้สาระ-O-”เรื่องฉันถูกฉุดและการต่อสู้แสนมันส์(ไม่มีแต่งเติมเลยสินะ-__-)ของฉันขณะที่ฉันกำลังจะเป็นผู้ชนะครีมโอก็เข้ามาขวางจนถึงตอนนี้คาดว่าน่าจะเป็นอาการหวงพี่สาวแสนสวยที่ไปมีเรื่องกับผู้ชายลึกลับกลายเป็นเรื่องไร้สาระงั้นเรอะยัยเพื่อนบ้าไร้ศิลปะในหัวใจสิ้นดีเลย
“เดี่ยวสิ ซี!!!ยัยซีรีย์!!!มาพาฉันขึ้นห้องก่อน>O<!!”
ความคิดเห็น