ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Jealous twins รักร้ายอันตรายกำลังสอง

    ลำดับตอนที่ #10 : Jealous twins บทที่ 7

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3
      0
      7 ธ.ค. 57

    Story  by Ore-O

                “พี่ค่ะขอบลาๆๆๆๆๆๆ……”หายป่วยวันแรก(จริงๆหายนานแล้ว-_-)ฉันก็ต้องมาทำงานเลยโถ่ชีวิตสาวน้อยนามว่าโอรีโอ้ทำไมช่างรันทดถึงเพียงนี้กระซิกๆๆT^T

                “พี่ค่ะขอเอ่อถามอะไรหน่อยได้ไหมค่ะ^^”ฉันหันไปยิ้มรับกับเด็กผู้หญิงที่ดูท่าทางแปลกๆ ยัยเด็กนี่น่ารักและดูน่ากลัวแฮะดูโรคจิตพึลึก-_-;;;;

                “ได้จ๊ะว่ามาสิ^^;;;;”ยิ้มค่ะยิ้ม ยิ้มคือหน้าทีของเราลัลล้าฉันคงใกล้บ้าเต็มทีแล้ว

                “เอ่อ คือ คะ คือว่า-/////- พี่ซี….

                “โอรีโอ้มานี่หน่อยดิ-_-

                “ปะ แป๊บนะอะอ้าว-_-?”ฉันหันไปตอบยัยซีรีย์ทีเดินขึ้นมาเรียกเลยไม่ได้สนใจทีน้องคนนั้นจะถามเลยพอหันกลับมาอีกทีก็หายไปแล้วคนหรือนินจาเนี่ย-_-???

                “ว่าไงวะซี?”

                “แกลงไปทำหน้าที DJ ดิเมื่อกี้DJประจำเพิ่งโทรมาบอกว่าท้องเสียให้ใครเปิดเพลงอะไรก็ไม่รู้ไม่เร้าใจเลย-_-;;;;;”รู้สึกฉันจะมีหลายหน้าทีเหลือเกินนะฉันเดินลงมาชั้นล่างพร้อมกลับซีรีย์ไหนบอกว่าเพลงไม่เร้าใจไงฉันว่ามันก็ใช้ได้อยู่นะ

                “ยัยซีเพลงนี้ก็พอฟังได้ ให้ฉันลงมาทำไมเนี่ยปวดขาเดียวจะลามไปปวดแผลอีกนะเว้ย><

                 “คนละที่กันมั้งเหอะ-_-แกดูดีๆเปิดเพลงที่ไหนเล่ามันเล่นสดต่างหากไอ้เด็กนั้นเป็นใครก็ไม่รู้จู่ๆก็ขึ้นไปนั่งดีดกีต้าร้องเพลงเย้วๆอย่างกับจะเปิดหมวกงั้นแหละไปลากมันลงมาเดียวนี้เลย-_-/”นี่คือเป้าหมายที่แท้จริงของแกสินะ จะให้นางสาวเสี้ยวไทยจีน-แคนนาดา(ใช้นางสาวไทยไม่ได้หนูเป็นต่างชาติค่ะT^T)อย่างฉันไปทำร้ายเด็กได้เยี้ยงไรกัน><หนูรักเด็กค่ะ>/////<

                “รุนแรงเกินไปป่าววะน้องเค้าคงอยากสร้างสีสันให้ร้านเราไง^^”มองไกลๆก็น่ารักดีนะเนี่ยแต่ฉันชอบเสียงเขาจังอร๊ายยยยๆๆๆฉันเป็นโรครักเด็กอ่ะ>///<

                “เออ แม่คนอ่อนโยน แหมไปเล่นคู่กับหมอนั้นเลยสิเห็นเด็กผู้ชายเป็นไม่ได้ แฮท(11รอดอ)จริงเชียว!!

    ซีรีย์พูดประชดแบบสุดๆ ก็แหมเด็กมันน่ารักไร้เดียงสาหลอกง่าย เอ้ย เลี้ยงง่ายนิหน่า^^/

                “คุณหนูซีรีย์ไม่ต้องเป็นห่วงนะ โอรีโอ้คนนี้จะสร้างสีสันความมันส์ให้กับลูกค้าเอง โฮะๆๆๆ^O^

    ~อยู่ต่อเลยได้ไหม?

    อย่าปล่อยให้ตัวฉันไป

    เธอก็รู้ทั้งหัวใจ

    ฉันมีแต่เธอหมดแล้วตอนนี้

    อยากได้ยินคำว่ารักแทนคำบอกลา

    เมฆฝนบนฟ้าคงรู้ดีคืนนี้ให้ฉันได้อยู่ใกล้ๆเธออออ~

    เด็กคนนั้นหันมามองตามเสียงร้องของฉันที่เดินออกมาพร้อมกีต้าโปร่งในมือและนั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆกันกับเขา พอมองใกล้ๆแบบนี้แล้วหน้าโคตรใสเลยอ่ะใจเต้นไปหมดแล้ว>< ตอนแรกเขาก็มองฉันด้วยความสงสัยว่าอิป้านี่เสนอหน้าขึ้นมาทำไม?’แต่สุดท้ายเขาก็ยิ้ม(มีเขี้ยวเล็กๆด้วยอ่ะ ละลาย=.,.=)

    ก่อนจะช่วยฉันร้องและเล่นไปด้วยกันช่วงนี้ฉันขอตั้งชื่อว่าเราสองทำนองรัก<3รู้สึกว่าเสียงเพลงวันนี้ไพเราะที่สุดเท่าที่ฉันเคยฟังมาเลย เขินอ่ะ-////-

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×