ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รวมเรื่องสั้นของก้อนกาว

    ลำดับตอนที่ #4 : Yazu sempai x Iri-yaoi-

    • อัปเดตล่าสุด 7 เม.ย. 58


    วันที่14 กุมภาพันธ์ 21.00น.

    "คนคู่ตรงจุดจอมฟ้าครับ"ยิ้มประกายเล็กๆเมื่อแหงนมองฟ้าแต่กลับดูทั้งอบอุ่นและเศร้าหมองอย่างยิ่งใหญ่ ดวงตาสะท้อนภาพคนรักที่ใบหน้าชิดกันแต่กลับไปสามารถสัมผัสลมหายใจกันและกันได้

    "แต่ดาวที่สว่างที่สุดคือซีรีอุสครับ..รองลงมาคือคาโนปุส"ริมฝีปากซีดจากความหนาวเหน็บจักสัมผัสความอยอุ่นไม่หากได้สัมผัสความเยือกเย็นยิ่งกว่า

    'แต่ว่าวันนี้ไม่ค่อยโปร่งนะ'

    'อยากดูดาวสินะครับ..'

    'ใช่!'

    '...'

    '...'

    'ว่างๆผมจะพาไปดูนะครับ'

    'ฉันจะรอนะ ฮ่าๆๆๆๆ!'

    วันที่1 สิงหาคม เวลา16.00น.

    เส้นผมดำมืดประกายแสงสีน้ำตาลอ่อนสะท้อนจากแสงดวงอาทิยต์ยามพลบค่ำแล้วจึงเลือนลางไป ชายหนุ่มแหงนมองฟ้าทีเข้มที่ปลอดโปร่งไร้เมฆา ไร้จันทรา

    'หมีเล็ก.. จระเข้.. สิงโต.. คนคู่.. ดาวดวงแก้ว.. ดาวรวงข้าว'

    ปากเล็กเผยอพึมพำเบาๆพลางยกมือลากเส้นบนอาดาศคล้ายกำลังจินตนาการ

    ดวงตาใสสะท้อนฟ้ากระจ่างสวยใสที่รอบๆกายเต็มไปด้วยความมืด แต่หาได้กลัวไม่เพราะดวงดาวประกายเสมอมิลืม

    เขาก้มหน้าลงเดินอย่างปรกติพลางนึกย้อนในใจ

    'ยูนิคอร์น...'

    'ห..ห๊ะ ครับ?'

    'งูไฮดรา'

    'ค..ครับ...???'

    'กล้องวัดมุม ถ้วย นกกา'

    '.......'

    'โพรซีออน หัวใจสิงห์ วีกา พอลลักซ์ คนเลี้ยงสัตว์ มงกุฏเหนือ'

    'อะไรครับ..'

    '-1น่ะ ท้องฟ้าโปร่งขนาดนี้-1น่ะมองเห็นได้ง่านเลยล่ะ..'

    'แต่ผมว่าซีกฟ้าใต้เยอะกว่านะครับ...'

    '...'

    '...'

    'คร้าบ~คร้าบ~'

    "กางเขนใต้ตรงเส้นศูนย์สูตร วันนี้สวยเหมือนเดิมเลยครับ..รุ่นพี่"

    เขายิ้มให้คนตรงหน้า มือกุมไม่ยอมปล่อยวาง... หากพลาดพลั้งไป คงตกหล่นแตกกระจายไม่เหลือชิ้นด

    ความหนาวเหน็บบรรเทาได้โดยการกุมมือกันไว้...

    วันที่25 พฤษจิกายน เวลา22.00น.

    มือขาวซืดเลือนลูบสมาร์ทโฟนของตนพลางยกขึ้นเหนือหัวเพื่อถ่ายท้องฟ้า

    "อันโดรเมดา สารถี เซฟิอุส ไรเจล ตาวัว ซีรีอุส..."

    เขาค่อยๆหรี่ตาลงเมื่อถ่ายรูปเป็นอันเสร็จ แล้วจึงเอามืออังปากถอนหายใจดังเฮือก

    'รุ่นพี่...'

    '....'

    'ดาววันนี้สวยนะครับ... ซีกฟ้าเหนือที่รุ่นพีชอบไง สวยกว่าทุกวันเลยนะ...'

    'อิริ...'

    'ค..ครับ'

    'อย่าร้องไห้สิ..'

    '..อ...อึก...รุ่นพี่..ผม...'

    'ชอบนะ...'

    '....'

    '...'

    '...ร..'

    '...'

    '...รุ่นพี่...?...'

    '...'

    '..ตอบสิครับ..เฮ้...'

    '...'

    '..ตอบสิ..ตอบผม'

    '...'

    'ช่วยพูดอีกทีสิครับ ..คำนั้นน่ะ...'

    '...'

    'ห้ามตายนะ...'

    วันที่1 มกราคม เวลา00.00น.

    "อึก!!!!"อิริสะดุ้งตื่นจากความฝัน เบื้องหน้าคือชายหนุ่มที่เขารักจากใจ มือกุมด้วยความหนาวเหน็บและสั่นเทา ลมหายใจสม่ำเสมอดูไม่ผิดปรกติ รอยยิ้มที่คิดถึงจากก้นบึ้งหัวใ

    เขาฟื้นแล้ว...

    "อิริ..."

    "ร...รุ่นพี่"

    เหมือนว่าหัวใจสั่นระรัวด้วยความดีใจ

    "อรุณสวัสดิ์.."

    "อ...อืม...อื้อ..."

    คำพูดที่เฝ้าคิดถึง

    "กอดหน่อยสิ"

    "อ..ห...ห๊ะ..เห๊ะ"

    "หน้าแดงหมดแล้ว.."

    อุณหภูมิกลับมาร้อนผาว

    "เดี๋ยวสิ! เรียกหมอ! อุ๊!!!..."

    "ช่วยฟังอีกทีสิ...รักนะ"

    'รู้ไหมฉันชอบดาวซีรีอุสล่ะ..'

    'งั้นผมชอบเบทเทลจุส'

    'แล้วลูกเร...'

    'ลูกเราต้องชอบโพรซีออน..สินะ?"

    'ฮะๆ'

    'รักนะ..'

    'รักเหมือนกัน'

    ........END........

    or TBC?--------
     
     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×