รัก เฮี้ยว เปรี้ยว ซ่า

ลำดับตอนที่ #2 : First Memory

ที่ห้องของริว
ผมกลีบมานั่งทบทวน วันนั้นผมเจอกับเธอได้ยังไงน่ะ
เช้าวันนั้นวันที่อากาศขมุกขมัววันนั้นผมต้องรีบออกไปมหา'ลัยแต่เช้า
มันก็เหมือนวันทั่วๆไปที่ผมต้องผ่านทางนี้
แต่เอะ!!!!วันนั้นเหมือนผมจะลืมเอาร่มมาน่ะ
......ซ่าๆๆๆๆๆ......
"ทำไมต้องมาตกหนักตอนนี้ว่ะเนี่ย"ผมบ่นไปตามอารมณ์ตอนนั้น
ฝนมันตกแบบไม่มีทีท่าจะหยุดเลย...เฮ้อ...ทำไงได้ไปหาไรกินก่อนดีกว่า
"สวัสดีค่ะร้านกาเฟลาเทอเรียยินดีต้อนรับค่ะ รับอะไรดีค่ะ"
"ขอกรีนทีปั่นแก้วนึงกับขนมปังนี้หน่อยครับ"
"ทั้งหมด85บาทค่ะรอ3นาที่เดี๋ยวพนักงานจะไปเสิร์ฟที่โต๊ะค่ะ"
"ครับ"ผมเดินกลับมาพร้อมจะปหาที่นั่ง
"โอ๊ย...."ผมเหมือนโดนอะไรแข็งๆขนเข้าที่หลัง
"ขอโทษคะๆ"เธอคนนั้นตอบ
"เออ...ไม่เป็นไรครับ..ที่น่าทีหลังก็ระวังหน่อยน่ะ"ผมตอบทั้งๆที่รู้สึกแปลกๆ
"อะไรกันฉัอุตสาห์ขอโทษแล้วน่ะ"
"งั้นคุณก็เดินดีๆหน่อยสิ"ผมตอบด้วยเสียงเรียบเฉย
"เฮอะ.....นายนี้มัน"
ผมเดินไปนั่งที่ริมหน้าต่างเพื่อนั่งรอเวลาฝนหยุด
....จู่ๆ...เธอก็มานั่งตรงข้ามผม
"เฮ้...มองอะไร..ไม่มีที่นั่งหรอกฉันเลยต้องมานั่งกะเธอเนี่ย"
ถูกจริงๆร้านนี้กลายเป็นแหล่งหลบฝนไปแล้ว
"นาย....นายชื่ออะไรอ่ะ..เราชื่ออาย"
"เรา...ริว"นี้เธอจะมาไม้ไหนกันแน่เนี่ย
"ชื่อแปลกดีน่ะ"เธอเรียนที่มหาลัยนั้นใช่รึเปล่า"เธอชี้ไปที่มหาลัย
"อือ.."ผมตอบแบบไรอารมณ์
"ทำไมนายถึงเป็นงี้เนี่ย..นั่งซึมเป็นตอไม้เลย"
"แล้วเธอจะยุ่งอะไรกับเราล่ะ..ยุ่งจริงๆเลย"
"อะไรกัน...นายบื้อเอ๊ย...ฉันแค่เห็นนายอารมณ์ไม่ดีจากเมื่อกี้จะขอโทษซักหน่อย"
"ไม่เป็นไรหรอกเราไม่ถือสาเรื่องเล็กน้อย"
"นาย...นายนี้มันจริงๆเลย..."
จากนั้นเราสองคนก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีกจนฝนหยุดตก
มันเป็นความรู้สึกที่แปลกจริงๆที่กับคนที่ผมเคยพบ
"คงเพราะเราอารมณ์ไม่ดีมั้ง..เฮ้อ..รีบเข้ามหาลัยดีกว่า"
วันนี้มันคงไม่มีอะไรแปลกอีกน่ะ