รัก เฮี้ยว เปรี้ยว ซ่า

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

กลางแหล่งท่องเที่ยว
ชื่อดังคนอย่างผมมายืนอยู๋ทำไม ณ ที่แห่งนี้น่ะ ทำไมแม้มีคนรอบกาย 
แต่ผมก็ยังคิดถึงเธอ
"เฮ้ ริว เป็นไงมั่ง2ปีแล้วน่ะที่ไม่ได้เจอกัน"เสียงนี้ช่างคุ้นหูจริงๆ
".เธอ....เธอ...."
"เราอายไงอะไรกันย่ะ แค่นี้ก็ลืมเราแล้วหรอ"เธอกระเซ้าผมนี้ผมไม่ได้ฝันไปจริงๆใช่ไหม
"จำได้สิทำไมจะจำไม่ได้(ใครจะลืมเธอลงล่ะ)"ผมตอบคำถามที่จะเปลี่ยนชีวิตผมไปตลอด
"ว่างป่ะไปกินกาแฟกัน..อือ..ไปร้านเก่าของเราน่ะ"
"เออ..ได้สิ"ผมตอบแบบไม่ต้องคิดเลย
................15นาทีต่อมา..............
"สวัสดีค่ะ ร้านกาเฟลาเทอเรีย ยินดีต้อนรับ ค่ะ จะรับอะไรดีค่ะ"
"ของฉันของมอคคาค่ะ..แล้วเธอล่ะเอาเหมือนเดิมไหมริว"
"อือ.."ผมตอบแบบสั้นๆเพราะตอนนี้ใจผมมันสั่นไปหมดไม่คิดว่าจะเจอเธอในตอนนี้จริงๆ
"เอาชาเขียวปั่นอีกแก้วน่ะค่ะ"
"ค่ะ...ทั้งหมด120บาทค่ะ เครื่องดื่มจะเสิร์ฟให้ที่โต๊ะน่ะค่ะ"
"ไปนั้งริมหน้าต่างตรงนั้นกัน"เธอจับมือผมเหมือนเดิมที่เคยทำ
"เป็นไงมั่งอ่ะ2ปีที่ผ่านมาเธอทำไรไปมั่ง"เธอถามคำถามที่ผมไม่รู้จะตอบยังไงจริงๆ
"ก็เรื่อยๆอ่ะ..เรียนๆเที่ยวๆไปตามอารมณ์....แล้วเธอล่ะเป็นไงมั่ง"
"เราก็ดีน่ะ..แต่ก็...ชั่งมันมันเถอะ"
"เราลองมาคุยเรื่องอดีตกันมะ.."
"จะดีหรอเธอไม่โกรธแน่น่ะ"
"อือ..ตอนนั้นทำไมเราถึงพบกันน่ะ"
"ก็วันนั้นนายก็มากินกาแฟร้านนี้เหมือนกันฉันไง"
"หรอๆ..แล้วทำไมวันนั้นเราต้องจากกันล่ะ"
เธอเริ่มจะทำเหมือนเบือนหน้าหนีและกำลังจะร้องไห้
"ขอโทษน่ะค่ะของที่สั่งมาเสิร์ฟแล้วค่ะ"มาได้เวลาพอดีเลยน่ะฟู่
"อื่มๆ..ชั่งมันเถอะเรามาคุยเรื่องอื่นกันดีกว่าน่ะ"ผมกลบเกลื่อน
"แล้วเธอไปไหนมาล่ะ2ปีนี้"
"เราก็ไปเรียน+ทำงานต่อที่ต่างประเทศอ่ะ"
จากนั้นการสนทนาของเราก็ดำเนินต่อไปอีกกว่าครึ่งชั่วโมงนาที
การสนทนาวันนั้นของเราก็จบลง เราตกลงได้แลกเบอร์กันเอาไว้และตกลงนัดเจอกันอีก
เฮ้อผมจะได้เจอเธออีกไหมน่ะ