ข้าก็แค่ภูตน้อยจอมเกียจคร้านคนหนึ่ง (มีE-book)

เพราะความโง่งมของตัวเองจึงถูกใส่ร้ายป้ายสีในข้อหาร้ายแรง

ภูติดอกบัวอย่าง ‘เสี่ยวเหลียนฮวา’ จึงถูกตัดสินโทษให้กระโดดลงแท่นประหารเซียน!

วินาทีที่นางกำลังจะกระโดดลงไปนั้นชั่วพริบตาเดียวนางกลับเห็นรอยยิ้มแสนชั่วร้ายจากผู้เป็นเจ้านายที่

นางรักและเคารพมาตลอด

ที่แท้...เรื่องทุกอย่างถูกวางแผนมาหมดแล้ว

เป็นนางเองที่โง่งม

‘หากข้ามีโอกาสได้กลับมาอีกครั้ง ข้าจะกลับมาเอาคืนเจ้าแน่!’

ทั้งๆที่ร่างและวิญญาณจะต้องแหลกสลายเป็นผุยผงไปแล้ว

แต่ทว่า...เสี่ยวเหลียนฮวากลับลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งยังโลกมนุษย์

ทั้งยังสามารถใช้พลังได้เหมือนตอนที่ยังเป็นภูติอีกด้วย!

อีกทั้งเรื่องชาติกำเนิดที่แท้จริงของนางที่ยังเป็นปริศนา นางจะต้องรู้ให้ได้!

ตัวอย่างบางตอน

เสี่ยวเหลียนฮวาลูบคลำร่างกายของตนเองทั้งยังมองรอบๆตัวด้วยความตื่นตระหนก “ที่นี่ที่ไหนกันแน่แล้วเมื่อครู่มันคืออะไรกัน บาดแผลข้าล่ะ” นางรีบเปิดดูเสื้อของตัวเองก็พบเพียงรอยแผลเป็นจางๆทั้งร่างกายของนางก็ขยับเขยื้อนได้ปกติทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ตอนที่ร่วงลงมาจากหุบผามันเจ็บเหมือนจะตายกระดูกคงจะหักหลายท่อนแน่ๆแล้วเหตุใดตอนนี้นางถึงไม่เป็นอะไรเลยเล่า

            หญิงสาวลุกขึ้นยืนพร้อมกับกระโดดโลดเต้นไปมานางก็พบว่าตัวเองหายดีแล้ว อีกทั้งยังไม่มีบาดแผลอะไรหลงเหลืออยู่อีกด้วย ช่างน่ามหัศจรรย์นัก! มันเป็นไปได้อย่างไรกัน? ยิ่งไปกว่านั้นตอนที่ลืมตาขึ้นมานางรู้สึกว่าเจ้าน้ำทะเลพวกนั้นโอบร่างของนางเอาไว้เหมือนนางเป็นลูกไก่ที่อยู่ในไข่รอวันลืมตาตื่นขึ้นมาดูโลก

            นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นกับนางกันแน่?

กติกาในการอ่าน

1.     นิยายเรื่องนี้ลงจนจบค่ะแต่จะทยอยปิดตอนโดยไม่ได้แจ้งล่วงหน้าเมื่อนิยายลงไปได้ 60%

2.     อัพทุกวันยกเว้นขี้เกียจ55555

3.     เมื่อ Ebook วางขายแล้ว จะอัพช้าลงนะคะ

4.     เมื่อลงตอนสุดท้ายแล้วจะปิดตอนทันทีในอีก 24 ชม.ต่อมา

5.     มีการติดเหรียญเพื่ออ่านล่วงหน้า

6.     น้อมรับทุกคำแนะนำและคำติชมในการพัฒนาฝีมือให้ดียิ่งขึ้น (คอมเม้นกันอย่างสุภาพนะคะ)

7.     ไม่เม้นไม่ว่านะคะแต่ขอใจเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ^^

8.     ช่องทางติดต่อนักเขียน facebook.com/ranyasmallworld