ห้องเก็บของโกส

ลำดับตอนที่ #6 : สมัครนิยายCEOเปิดตํานานสู่อรุณ

บทตัวละคร::หัวหน้าหน่วยเซวิอัส(ถ้าครบแล้วสามารถเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้คะไรต์)

ชื่อ-นานสกุล::คาราเรีย ฟราน(Karamaria Fran)

เพศ::หญิง

นิสัย::เป็นคนเอาแต่ใจเหมือนกับปีศาจอย่างสมจริงเย็นชาต่อมนุษย์และเลวร้ายต่อมนุษย์มากที่สุดชอบทมานกับเหยือแสนอ่อนแอแล้วเธอจะทมานเหยือไปจนเหยือจะตายถือว่าเธอเป็นตัวอันตรายสูงมากจนไม่มีใครกล้าวางใจเธอเธอเป็นคนที่เบื่ออะไรซํ้่ๆไปหมดชอบชาแดงแล้วเกลียดอยู่ในห้องเสมอเธอมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ทันทีร่างกายของเธอเหมือนเด็กแต่ไม่ใช่แต่เธอก็มุมขี้อายเหมือนกันคือ...เธออยากทําอาหารเก่งๆ(น่ารักไงไม่รู้)ปากร้ายเกลียดแสงแดดเกลียดทะเลมากๆแล้วเธอไม่ยอมเป็นมิตรกับมนุษย์ทุกคนเลยกลายเป็นว่าเธอไม่มีใครกล้าคบด้วยเธอชอบเลือดมากเพราะว่าเลือดสีแดงเหมือนกับดอกกุหลาบเธอไม่ชอบให้ใครมาพูดส่วนตัวของเธอแล้วเธอเกลียดนํ้าแล้วเสียงนํ้าตกกับเสียงนํ้าไหลกําลังไหลแต่ความคิดของเธอไม่มีใครรู้ว่าเธอคิดวางแผนอะไรกันแน่แต่เธอก็ชอบกินขนมเค้กนะ....แต่เวลาฝนตกพลังของเธอก็จะอ่อนลงยิ่งขึ้นเธอเลยมักจะถือร่มไปถ้ากันแสงและฝนที่เธอเกลียดที่สุดฟรานมีมุมที่เหมือนเด็กอยู่..คือชอบแอบร้องไห้และขี้อายแต่เธอไม่กล้าแสดงนิสัยออกมาเลยปิดกันความเหมือนเด็กเอาไว้แต่กลายเป็น..เธอโดนล้อว่าเป็นเด็กเอาแต่ใจซะอย่างนั้น..แต่ก็จริงนะ..แต่ตัวเธอนั้นเป็นแวมไพน์(เขียนถูกมั้ย?)อายุตั้งเยอะแล้วนะ=[]=!!!ส่วนใหญ่เธอจะถือตุ๊กตาไปด้วยและตัดไปด้วย(ทมานตุ๊กตา)

แถมฟรานเป็นคนชอบเล่นความรุนแรงเกินไปจะรับได้และชอบเล่นอยู่ตัวเดียวเธอชอบพูดตรง(บางทีไรท์เปลี่ยนได้นะคะ^^)

สายพลัง::ลูกครึ่งคือตรงด้านหลังเมื่อพระจันทร์เต็มดวงปีกที่เหมือนกับปีกค้างคางของเธอก็จะโผล่ออกมาตาสีเขียวของเธอก็จะกลายเป็นสีแดงเหมือนกับเลือดแต่ตัวจริงเธอเป็นผีดูดเลือดนะคะ^^

อาวุธประจําตัว::มือปีศาจ(ในภาพเป็นมือปีศาจหลายมือเอาไว้ในการต่อสู้เหมาะกับการฉีกเนื้อคนเป็นชิ้นๆกับการดึงขาเหยือและดึงแขนในการต่อสู้เพราะมือปีศาจมีเล็บที่แหลมคมแล้วแรงเยอะมากมักอยู่ใต้กระโปงและบนไหล่ลองดูรูปดีๆ)

ชอบ::ชาแดง,ชาดํา,ขนม,การทมานมนุษย์,โลกภายนอก,พระจันทร์เต็มดวง

เกลียด::มนุษย์,ไฟ,เสียงนาฬิกา,ฝน

กลัว/แพ้::นํ้าทะเล,เสียงนํ้าไหล,แสง,ฝน

อาหาร/สิ่งของ/สัตวที่ชอบ::เลือด,ขนม,กรรไกร,ร่ม,ตุ๊กตา,โซ่,ค้างคาง

อาหาร/สิ่งของ/สัตว์ที่เกลียด::หัวหอมใหญ่,ผักทุกชนิด,นํ้าทะเล,ไม้กางแขน,แมว,หมา

ทวีบ(บ้านเกิด)::ชาเอล(เปลี่ยนได้นะ)

อยากมีคู่มั้ย::แล้วแต่คะ...

สไตน์คําพูดของคุณ::(ขอบอก..ได้จิตมาก..)

"น่าเกลียดที่สุด...เสียงนาฬิกานี่!!!"

"ไหนอ่ะ!ขนมเค้ก...นายกินมันหมดแล้วเหรอย่ะo[]0!!!"

"โซ่...เอามันมานี่ซะ!!!"

"วันนี้กินกับผักเหรอ?"

"ตอนเช้าอีกแล้วเหรอเนี่ย..."

"ฉันอายุเยอะกว่าแกแล้วนะย่ะ!!!"

"ตัดทิ้งเลย...ดูถูกดีนัก"

"กริ๊ดดดดด!!..เสียงนํ้าไหล..ฉันเกลียดมัน!!"

"อะไรเนี่ย...ร้อนจัง"

"คิดว่าจะสู้กับฉันได้เหรอ...เร็วไปหลายปีนะยะ.."

"ผีดูดเลือดอย่างฉันที่รอดมาได้...จะแสดงความอันตรายให้กับพวกมนุษย์อย่างพวกแกเอง!!"

"ขนมเค้กนี้อร่อยอยู่หรอก...แต่มันรู้สึกหวานเกินไปนะ"

"หา!..ผีดูดเลือดมีเนื้อคู่มั้ย..พูดบ้าอะไรรึเปล่าเนี่ย=///=!!"

"ฉันเกลียดขนแมวนะไม่รู้อีกเหรอไงT^T!!"

"นี่...ช่วยสอนฉันทําขนมหน่อยสิ=///=!!"

"แกแพ้แล้วละ...จนเลียรองเท้าของฉันซะสิ!!"

"ฝ-ฝน...ไม่จริงใช่มั้ย?......."

"ดูสิ..เดซี่(ชื่อตุ๊กตาหมี).แขนขอเธอหายไปอันหนึ่งแน่ะ..."(ความจริงฟรานเป็นคนตัดฮะ..แล้วอ้างว่าตุ๊กตาหมีเป็นคนทําเอง..สมสัยไม่มีอะไรทมานไม่ดีๆ?)

"ฉันแพ้แล้วละ...ฆ่าฉันเลยสิ!!"

"ฉันมันก็แค่..แวมไพน์ธรรมดาๆ..ที่ปกป้องนิสัยแสนอ่อนแอของฉันเอง...ซะเมื่อไร..ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆๆๆๆ"

"อย่าคิดจะหนีสิ..มันไม่เจ็บหรอกนะ..."

"โคลูน่า..ที่เธอทําขนมอย่างนี้..มันห่วยมากเลยนะ...ขอโทษ=[]=!!!!!"//ฟรานโดนโคลูน่าไล่ฆ่า

"ฉันจะออกไปสู่โลกภายนอกโดยไม่ต้องถือร่มให้ได้!!"

ประวัติ::เป็นผีดูดเลือดที่รอดจากการประหารในสมัยยุคนั้นสาเหตุที่เธอจะโดนประหารก็เพราะ..พ่อแม่ของเธอไม่ชอบขี้หน้าเธอเพราะเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆแถมยังเป็นแวมไพน์..พ่อแม่ของเธอก็เลยไม่ดูแลเอาใจใส่กับเธอมีแต่ตุ๊กตาหมีของเล่นที่พูดไม่ได้เป็นเพื่อนกับเธอวันหนึ่งขนาดเธอไปเที่ยวเล่นในหมู่บ้านกลับมีคนเอาก้อนหินเล็กๆมาทุบลูกตาของเธอและร่างกายของเธอเรื่อยๆเพื่อไม่ให้หนีไปไหนจากนั้นพวกเขาก็อุ้มเธอไปในห้องประหารและแล้วเธอรู้ว่า..เธอเกิดมาเพื่ออะไร..แล้วพ่อแม่จริงอยู่ไหน..ทําไมถึงเกลียดแวมไพน์อย่างฉัน..เมื่อเธอคิดคําพูดนั้นอยู่ๆก็พระจันทร์เต็มดวงเธอเห็นดังนั้นปีกของเธอก็โผล่ออกมาแล้วมีมือแปลกๆโผล่มาที่ลําตัวของเธอแล้วมันก็จับแขนกับขาของคนที่จะประหารฟรานเพื่อไม่ให้หนีไปไหนจากนั้นฟรานก็ใช้ก้อนหิวเล็กๆที่พวกนั้นใช้ทุบเธอทุบคนพวกนั้นเพื่อเป็นการลงโทษไปเรื่อยๆจนพวกเขาทนไม่ไหวสิ้นใจตาย..จากนั้นเธอก็เลยต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวในป่าเป็นต้นมาและเธอก็เกลียดมนุษย์ไปเสียเลย...คนที่ช่วยชีวิตเธอเอาไว้ก็คือ...ค้างคางตัวหนึ่งแต่ว่ามันหายไปสักแห่งที่เธอหาไม่เจอก่อนที่เธอจะเข้าองค์การเซวิอัสเธอจะอาศัยซ่อนอยู่ในป่าก่อนถึงแม้เธอถึงจะแข็งแกร่งเท่าไหนก็เสมอภาคนั้นก็คือ...ฝน..แวมไพน์อย่างเธอเกลียดมันมากมีโอกาสแพ้สูงมาก..แต่เธอวิ่งเร็วเหมือนกับพายุมากเลยไม่โดนฝนสักนิด..ฟรานเป็นแวมไพน์ที่มีมุมอ่อนแออยู่พอสมควรก็เลยต้องถูกโดนขังเอาไว้ไม่ให้เกิดอันตรายแต่บางทีเธอก็ออกมาเที่ยวเล่นเหมือนกัน..เธอเป็นผีดูดเลือดก็จริงแต่..เธอก็มีฝันเหมือนกับเด็กทั่วไปคือต้องออกไปสู่โลกภายนอกให้ได้..ถือว่าน่าสงสารเหมือนกัน..

เพิ่มเติม::ไม่มีแล้วคะ

พูดคุยกับผู้ปกครอง

1.ข้อมูลทุกอย่างไรต์อาจเปลี่ยนโดยไม่บอกล่วงหน้านะคะ?

::ค่าาาา

2.เรื่องนี้จะมีคนตายยย...ถ้าผปค.ไม่คอมเม้นติดตาม ออริมีสิทธิ์ดดนคัดออกและตายได้ หวังว่าโอเคนะคะ?

::ค่า!

3.ถ้าไรต์แต่งนิสัยออกมาไม่ตรง ก็ขอโทษด้วยน้าค้า

::มิเป็นไรคะ=v=

4.สุดท้ายมีไรอยากถามหรือบอกไรต์มั้ยค๊า? ขอบคุณที่เข้ามาสมัครค่ะ :D

::ถ้าได้ก็ขอบคุณค่า..หวังว่าจะชอบตัวละครตัวนี้นะ^^..ให้กําลังใจนะคะ!!