คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Because our love is just a Dream
Shira
2
Go To Shopping!!!
“ตื่นได้แล้ว”
“งืมๆ” พลิกตัวหนี
“ยัยแมวหลงทาง ฉันบอกให้ตื่น”
เอาหมอนปิดหู
“จะไม่ตื่นใช่มั้ย งั้นรอแปป”
คลุมโปง
ซ่า!!!
“แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกก” สะบัดผ้าห่มออก แล้ววิ่งไปบีบคอคนที่สาดน้ำ
“ยัยลูกแมว เธอทำบ้าอะไร” เย็นชาไปนะที่รัก
“อปป้าแกล้งฉันอ่ะ” เบะปาก
“ก็เลยไม่ยอมตื่นเอง ฉันเลยต้องสาดน้ำ”
จุดมากมายแทนความรู้สึก.................................... เถื่อนไปนะบางที โอ๊ย นี่ถ้าไม่ติดว่าหล่อนี่แม่ข่วนหน้าไปนานแล้ว -_________- หล่อหรอกนะย่ะ -^-
“แล้วนี่จะไปอาบน้ำได้ยังยัยแมวน้อย”
“ไหนบอกห้ามอาบไง”
“งั้นเธอจะไปสภาพเน่าๆ แบบนี้เหรอ โอเค ฉันไม่คิดอะไรมากหรอกเพราะเธอโดนรังเกียจไม่ใช่ฉัน แต่ฉันว่าเธออาบน้ำดีกว่านะจะไม่เป็นภาระของคนที่อยู่ใกล้ๆ เธอแบบฉัน” ว่าแล้วเซฮุนที่รักก็โยนผ้าเช็ดตัวมาให้ วรั้ย ฟินป่ะให้ทาย >////< เออ ฟิน แต่แบบมันไม่ใช่สถานการณ์ที่ต้องฟินไง แต่แบบแม่งฟินไปแล้วอ่ะ เออฟิน (แล้วจะเพ้อทำไม - -)
เวลาผ่านไปครึ่งชั่วโมงฉันก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ โดยเสื้อผ้าที่ใส่เป็นของพี่คยองซู เพราะขนาดตัวฉันกับพี่เขาไล่เลี่ยกัน แล้วฉันก็ต้องปลอมตัวด้วยไงใส่แบบนี้จะโอเคกว่า
พี่คยองซูเลือกเสื้อเชิ้ตแขนยาวสีฟ้าอ่อนกับกางเกงยีนขาสั้นเสมอเข่าสีขาว ส่วนรองเท้าฉันใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวของพี่แบคฮยอนถึงแม้มันจะหลวมก็เถอะ แต่มันก็เล็กที่สุดในบรรดาผู้ชายสิบสองคนนี้อ่ะนะ ส่วนหัวของฉันพวกเขาก็ไปสรรหาหมวกลายแปลกๆ แล้วทุกคนก็รุมทึ้งหัวฉัน คือทึ้งอ่ะไม่ใช่จัดทรงผมให้แบบจะเกล้าผมฉันให้ใส่หมวกแก็ปก็จบ แต่พี่ๆ เขาอยากแกล้งเลยทำแบบนี้กับฉัน สรุปง่ายๆ กว่าฉันเซฮุนจะออกจากหอได้ก็เกือบๆ หนึ่งชั่วโมงแน่ะ
ณ เมียงดง
ตอนนี้ฉันอยู่ที่เมียงดง อร๊างงงงง ที่นี่ใหญ่มากอ่ะ ฉันเคยเห็นภาพในอินเตอร์เน็ตนะคือมันสวยมาก แต่พอมาเห็นจริงๆ อ่ะสวยกว่าในรูปอีก นี่ถ้าไม่มีนางฟ้าชื่อยาวนั่นคงไม่มีทางได้มาหรอก คิคิ
“เธออยากได้อะไรบ้าง”
“พี่จะซื้อให้เหรอ”
“ไม่ซื้อให้จะถามป่ะ”
กวนตรีนเพื่ออะไรค่ะ
“พี่จะยอมเสียเงินให้ฉันรึไง”
“ไม่หรอก แต่ฉันฉลาดพอที่จะหยิบบัตรเครดิตของจุนโฮฮยองกับคริสฮยองมา”
หูยยยยยยย ดูมัน ดูมานนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน งกมากอ่ะ งกมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ก็พอรู้นะว่าพี่คริสกับพี่ซูโฮอ่ะรวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก แต่ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย เฬววววววว #พ่นไฟ
“สรุปอยากได้อะไร เร็วๆ สิวันนี้ฉันมีเวลาแค่สองชั่วโมงเท่านั้น ต้องเข้าบริษัทอีก” พอพูดจบเซฮุนก็ลากฉันไปร้านเสื้อผ้าแถวๆ นั้น
ร้านนี้เป็นร้านเสื้อผ้าผู้ชาย แล้วพอฉันมาร้านผู้ชายทำไม ฉันเป็นผู้หญิงนะเฟ้ย =[]=
“พามาร้านเสื้อผ้าผู้ชายทำไม”
“เธออยู่กับพวกเราเธอก็ต้องแต่งตัวเป็นผู้ชายสิ ถ้าแฟนคลับเห็นฉันอยู่กับผู้หญิงได้เป็นเรื่องแน่ๆ”
เออว่ะ ทำไมฉันคิดไม่ได้ว่ะ
“สรุปจะเอาป่ะ ถ้าไม่ก็กลับ”
“เอาดิๆ”
“อือ งั้นไปเลือกกัน”
ว่าแล้วเซฮุนก็พาฉันไปโซนเสื้อ โหย ทำไมมีแต่ตัวใหญ่ๆ แล้วจะใส่ได้มั้ยเนี่ย
เซฮุนหยิบเสื้อเชิ้ตแขนยาวมาสามตัว มีสีขาว สีน้ำเงิน สีดำ
“เอาไปลองใส่ซะ”
ฉันรับเสื้อจากเซฮุนแล้วไปลองใส่ เออแหะ หลวมจริงๆ ด้วย ใส่แล้วเหมือนใส่ชุดกระโปรงเลยอ่ะ แง่ววว
“เป็นไง ใส่ได้มั้ย”
“ได้ค่ะ แต่มันหลวมมากๆ คือตัวใหญ่มากค่ะ”
“ดูไซต์มันหน่อยดิว่าไซต์อะไร จะได้หาตัวเล็กกว่านี้ให้”
“M ค่ะ”
“เดี๋ยวฉันหาไซต์ L ให้”
“ค่า”
รอแปปเดียวเซฮุนก็เอาชุดใหม่มาให้ เออ ก็โอเคขึ้นนะ ถึงแม้จะตัวใหญ่เหมือนเดิมก็เถอะ
“โอเคมั้ย”
“โอเคค่ะ”
“งั้นเปลี่ยนเหมือนเดิมแล้วออกมาได้แล้ว เธอยังต้องเลือกอีกหลายชุด”
พูดจบฉันก็รีบเปลี่ยนชุด เฮ้ออ จะรีบไปไหนก็ไม่รู้ L
ฉันอยู่ในร้านนี้เกือบๆ ชั่วโมงได้ของมาเยอะเลย หมดตังค์ก็เกือบๆ ล้านวอนอ่ะ หุๆ เซฮุนนี่ใจป้ำเหมือนกันนะเนี่ย คิกๆ
ฉันเดินตามเซฮุนไปเรื่อยๆ โดนที่ฉันถือถุงเสื้อผ้า ใช่ค่ะฉันถือ =___= เออ นี่ฉันเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ บางๆ นะเฟ้ยย!! ช่วยถือหน่อยก็ดีนะพ่อสุภาพบุรุษ
เอาจริงๆ ฉันก็ได้แต่พึมพำๆ ในใจอ่ะแหล่ะ ใครจะกล้าไปพูดตรงๆ ถูกป่ะ? หรือเธอจะกล้าล่ะ? เอาเถอะ ฉันมาเถียงกับเธอทำไมเนี่ย!
เดินๆ ไปเรื่อยๆ เซฮุนก็พาฉันมาหยุดที่ร้านเสริมสวย เห!? มาหยุดทำไมอ่ะ ไหนบอกรีบ ถ้ารีบจะมาตัดผมทำไมเนี่ย ฮึ่ม!
“อปป้ามาทำอะไรที่ร้านเสริมสวยค่ะ”
ปรายตามองเล็กน้อย ประมาณว่า ‘มากินข้าวมั้ง ยัยโง่’ อปป้าอ่ะ L
“พาเธอมาตัดผม” เย็นชาได้อีก โอ้วววว พ่อเจ้าประคุณรุนช่องงงงงงง
“ตัด? ตัดผม? ตัดทำไม?????”
เซฮุนถอนหายใจมาเบาๆ
เห้! นี่จะถอนหายใจทำไมล่ะเนี่ย ได้แต่คิดแล้วก็สงสัย
“เธอคิดจะใส่หมวกตลอดเวลาว่างั้นเหอะ?”
“กะ ก็ใช่นะสิ”
“ปัญญาอ่อน”
โอเซฮุน!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ก็ได้แต่กรีดร้องในใจ
“หุบปากแล้วเข้าร้านซะ”
เดินคอตกตามเข้าไป ใครจะไปกล้าเถียงขุ่นพี่ละค่ะ ชะริ ชิ ชิ
ในร้านนี่ใหญ่มากอ่ะ โหวววววว แพงน่าดู แถมๆ ในนี้ยังมีแต่คนดังที่เข้ามาทำผม มีซีวอนอปป้า ยุนโฮอปป้า ไหนจะฮยอนซึงอีก กรี๊ด! จะมีอะไรเริ่ดเท่านี้มาก่อนมั้ย ฮี่ๆ
“เอาทรงไหน”
“เห?” เอียงคอ
“งั้นเอาทรงนี้นะฮะซอนเบ”
ฮะ เฮ้ย นี่มันทรงอะไรว่ะเนี่ย สั้นชิบหายวาย ผมฉันยาวถึงกลางหลังเลยนะอปป้า!! อีกอย่างฉันได้น่าตาน่ารักเหมือนซอลลี่นะ อย่าทำกันแบบนั้น! จะบ้ารึไง!
ยังไม่ทันจะเถียง ป้าที่ไหนก็ไม่รู้ เอ๊ะ ป้าที่เป็นพนักงานร้านนี้สิถึงจะถูก เออ ฉันจะมานั่งบ่นอะไรเนี่ย
เข้าเรื่อง ออกนอกไปไกลล่ะ ว่าแล้วป้าก็จัดการตัดผมฉัน
ฉับ!
ขุ่นแม่ค่ะ! ให้หนูเตรียมใจก่อนสิ ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ!!
ฮึก ฮือออ ผมจ๋าาา ไปดีมาดีนะค่ะ อย่าคิดถึงแม่นะลูก ฮืออ อปป้าจะรู้มั้ยว่ากล่าจะไว้ยาวขนาดนั้นน่ะมันนานขนาดไหน หกปีเลยอปป้า หกปีเลยนะ ฮรึกๆๆๆ
แล้วดูหน้าฉันสิ สวยมากเลยเหอะ คิดว่าฉันตัดแล้วมันดูดีมากป่ะ เออ แต่ดูไปดูมาก็น่ารักอีกแบบ คิกๆ (จะชมตัวเองใครจะทำไม)
หลังจากนั่งดราม่าในใจเสร็จ เซฮุนก็พาฉันออกมาจากร้านเสริมสวยทันที
กึก!
เซฮุนหยุดโดยไม่บอกกล่าวทำให้ฉันชนหลังเค้าเต็มๆ
“อปป้า ทำไมหยุดไม่บอ..”
ทะ.. ทำไมต้องทำสายตาแบบนั้นด้วยล่ะอปป้า สายที่ที่วูบไหวเมื่อมอง ’ผู้หญิงคนนั้น’ กับใครอีกคน!!!
TOP 2 :: ‘เธออยู่กับพวกเราเธอก็ต้องแต่งตัวเป็นผู้ชายสิ...’
BY OH SEHUN
โอเคน้าาาาาา ไรท์มาต่อแล้ว ตามจิกทวงได้ที่ @Middleberryfifi พูดถึงติดแท็กนี้นะ#ฟิคมโน
ความคิดเห็น