คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : The beginning
The beginning
New York city, America
“คนร้ายกำลังวิ่งไปทาง12นาฬิกา”
[“มีประชาชนอยู่บริเวณโดยรอบไหม?”]
“ไม่”เสียงนั้นเอ่ยตอบ “เป็นลานกว้าง...ไม่มีประชาชนอยู่ตรงนั้น”
[“เข้าใจแล้ว”]
บทสนทนาดังขึ้นจากอุปกรณ์การติดต่อสื่อสารที่พวกเขาเสียบไว้ที่หูของพวกตน ดวงเนตรผู้สนทนาต้นทางกำลังจับจ้องร่างของคนร้ายที่กำลังวิ่งหนีการไล่ล่าจับกุมของพวกเขาผ่านจอมอนิเตอร์เล็กๆ ส่วนผู้ที่สนทนากับเขาอยู่ปลายสายกำลังรีบเร่งไล่ล่าตามคนร้ายที่ถือดีลักลอบเข้ามาในStark Tower อย่างอุกฉกรรจ์ แม้ภายในอาคารทาวเวอร์จะไม่มีสิ่งใดสูญหาย หรือได้รับความเสียหายแต่อย่างใด อย่างน้อยๆพวกเขาก็อยากจะรู้จุดประสงค์ว่าเหตุใดจึงเลือกที่นี่?
ฟิ้ว~!
ปึก!
‘เฉียดไปนิดเดียวแฮะ’เจ้าของลูกธนูคิด และเขาเองก็ยังคงรีบตามอย่างไม่ลดละ และฝ่ายที่กำลังไล่หนีการจับกุมของพวกเขาก็หนีอย่างไม่ลดละเช่นกัน
ปัง!
“อึ่ก!”
กระสุนปืนถูกเหนี่ยวไกลจากระยะที่ไม่ได้ห่างไกลกันมากนัก ร่างบางแต่ก็แข็งแกร่งเธอที่ตามมาด้วยติดๆพยายามที่จะยิงสะกัดอีกฝ่ายเอาไว้ มีกระสุนหนึ่งนัดที่ฝังเข้าที่ไหล่ขวาของอีกฝ่ายเต็มๆ ทำให้เสียสมดุลการวิ่งเล็กน้อย แต่ถึงกระนั้นก็ยังไม่สามารถหยุดอีกฝ่ายได้
ของเหลวสีแดงขนไหล่อาบหยดไปตามพื้นในขณะที่กำลังวิ่งอย่างไม่คิดชีวิต
[“ตอนนี้คนร้ายเปลี่ยนเส้นทางแล้ว!”]
[“ทางไหนแนท!?”]
[“9นาฬิกาสตีฟ”]
อ่า...ซวยแล้วไง...
“ทางมหาวิทยาลัย”คลินท์ บาร์ตัน หรือ ฮอว์กอายเอ่ยขึ้น
คนร้ายที่ยังคงลอยนวลรีบวิ่งฝ่าฝูงชนเมื่อเข้าเขตที่มีประชาชนและผู้คนเต็มไปหมด ก่อนที่จะเขารีบหลบหนีพยายามหาทางรอดและที่หลบซ่อนจากเหล่าอเวนเจอร์สทันที
แต่มีหรือที่พวกเขาจะปล่อยเธอไปได้ง่ายๆ
“เอาไงต่อดี?”
“คงจะต้องรีบจับหมอนั่นให้เร็วที่สุด”
เวลาผ่านไปได้สักพักใหญ่ การไล่ล่ายังคงไม่สิ้นสุด มหาวิทยาลัยที่ถูกใช้เป็นที่กกดาน คนร้ายแฝงตัวไปกับฝูงชนโดยอาศัยจังหวะที่ผู้คนนั้นกำลังวุ่นวายและเดินเกาะกลุ่มกันอย่างหนาตา ชุดปฏิบัติการไล่ล่าจับกุมครั้งนี้ประกอบไปด้วย สตีฟ โรเจอร์ หรือที่พวกเรารู้จักเขากันเป็นอย่างดีในนามของกัปตันอเมริกา นาตาชา โรมานอฟ หรือ แบล็ควิโดว์ คลินท์ บาร์ตัน หรือ ฮอว์กอาย พวกเขารับหน้าที่นี้แทน เนื่องจากสมาชิกคนอื่นๆที่เหลือมีภารกิจและสิ่งที่ตนจะต้องทำกัน ทำให้พวกเขาจะต้องมาจัดการกับเรื่องวุ่นวายตรงนี้
“~~~”
ร่างบางเจ้าของเกศาสีดำกำลังเพลิดเพลินไปกับการฟังเพลง จากอุปกรณ์หูฟังที่เธอกำลังฟังดนตรีโปรดของเธอ ผมของเธอยาวสยายอยู่ในชุดเสื้อสีขาวสะพายกระเป๋าเป้และแขนอีกข้างสะพายกระเป๋ากีตาร์
โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าอันตรายกำลังย่างกรายเข้ามาใกล้เธอแบบที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว...
ปึก!
ตุบ!
“โอ๊ะโอ...”เธอร้องขึ้นอย่างตกใจที่จู่ๆก็มีชายปริศนาวิ่งเข้ามาพุ่งชนเธออย่างจัง ทำให้เธอเสียการทรงตัวเล็กน้อยแต่ก็ไม่ถึงกับล้ม กระเป๋ากีตาร์หลุดจากการสะพายที่ไหล่ขวา เธอกำลังจะหันไปถามคู่กรณีที่ชนตนว่าเขาเป็นอะไรรึเปล่า เธอสังเกตว่าไหล่ซ้ายเธอเปื้อนเลือดของอีกฝ่ายและส่งกลิ่นคาวเล็กน้อย
แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้ทำอะไรเลยนั้นเอง เขากระชากเธออย่างแรง ก่อนที่จะหยิบกระบอกปืนที่ซ่อนเอาไว้ภายในเสื้อขึ้นมาจ่อหัวเธอ แขนซ้ายล็อคคอของเธอเอาไว้ กระชากและจับเธอหันไปทางผู้ที่กำลังไล่ล่าเขา
“ถ้าพวกแกยังไม่หยุดตามฉัน ฉันระเบิดหัวแม่นี้เป็นจุลแน่!”
“แนท?”
“เฟซี่!?”ทั้งสามประสานเสียงขึ้นพร้อมกัน
“คลินท์? สตีฟด้วย?”
เธอจำได้ว่าครั้งล่าสุดที่เธอเจอพวกเขาก็คือเมื่อช่วงเช้าของวันนี้นี่เอง แต่เหมือนพระเจ้าจะเล่นตลก ไม่กี่ชั่วโมงต่อมาเธอก็มาเจอพวกเขาอีกครั้ง ทั้งๆที่พึ่งเจอกันเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนแท้ๆ
“จะเรียกว่าโชคดีหรือดวงซวยดีล่ะ?”นาตาชากุมขมับ
“หมอนี่คงดวงกุดสุดๆไปเลยล่ะ”คลินท์เก็บลูกธนู
“พวกแกพล่ามอะไรกัน!?”
“แบบว่า...เห็นด้วย”สตีฟพยักหน้าเล็กน้อยแต่เขาก็ไม่ได้ลดการ์ดและโล่ของตนเองลงแม้แต่น้อย
“อย่าหาว่าฉันไม่เตือนนะ...ปล่อยเธอจะดีกว่า”
ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่างหวังดี เฟลิเซียยิ้มแห้งเล็กน้อย อาชญาการฉงนและงุนงงในคำพูดของอีกฝ่ายชอบกล แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังไม่มีท่าทีว่าจะปล่อยเธอเลยแม้แต่น้อย กลับยิ่งรัดเธอแน่นขึ้นไปอีก
“ปล่อยเถอะค่ะ...ถือว่าขอร้อง”
“หุบ-ปาก!!!”
“สุภาพกับเธอหน่อย”สตีฟเอ่ย
“ถึงตายเลยนะ...เตือนแล้วนะ”
“นี่พวกแกพล่าม...”
โคร่ม!!!!
เพียงเธอยกมือขึ้นและขยับนิ้วมือเธอเล็กน้อยเพียงเท่านั้นเอง...
“โอ๊ะโอ...ขอโทษค่ะ...กะแรงผิดไปหน่อย”เธอยิ้มและพูดอย่างติดตลก
คู่กรณีลอยหวือกลางอากาศ หัวทิ่มและดำดิ่งลงสู่ถังขยะประเภทขยะเปียกและเศษอาหาร แค่สามคนที่เหลือเห็นก็รู้สึกเหม็นอย่างชอบกล นาตาชารีบเข้าไปดูสำรวจเด็กสาวทันทีอย่างนึกเป็นห่วง ส่วนคลินท์และสตีฟก็รีบไปจัดการชายคนดังกล่าวทันที ก่อนที่อีกฝ่ายจะหนีไปได้อีก
“เธอไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม?”
“ไม่เลยค่ะแนท”เฟลิเซียยิ้ม “เลือดเขาน่ะ...ไม่ใช่เลือดฉันหรอกค่ะ”
“ไม่บาดเจ็บตรงไหนก็ดีแล้ว”คลินท์เดินมาพร้อมกับสตีฟ
“สภาพแบบนี้โทนี่บ่นหูชาแน่ๆ”สตีฟเอ่ยอย่างครุ่นคิด
“ก็อาจจะ...แบบว่าสภาพลูกสาว(บุญธรรม)หัวแก้วหัวแหวน เนื้อตัวเปื้อนไปด้วยเลือดของคนร้ายที่ดวงกุดที่ไม่รู้ตัวว่าเจอBlack Magicianเข้าให้แล้ว”นาตาชาลูบหัวคนที่ตัวเล็กกว่าเธอเล็กน้อย ก่อนที่เฟลิเซียจะแท็กมือกับคลินท์และสตีฟ
“แนทก็พูดเกินไปแล้วค่ะ”เฟลิเซียยิ้มและค่อยๆหยิบกระเป๋ากีตาร์ของตนเองขึ้นมา
“ก็แบบว่า...เรื่องจริง”คลินท์พยักหน้าอย่างเห็นด้วย
“ว่าแต่...ไม่บาดเจ็บกันใช่ไหมคะ?”เธอถามอย่างสุภาพนุ่มนวล พวกเขาพยักหน้ารับและยิ้มให้กับเธอ ก่อนที่พวกเขาจะนำเธอไปและพากันกลับไปยังสตาร์ก ทาวเวอร์ในทันที และส่งต่อเจ้าอาชญากรตัวร้ายนี้ต่อให้กับทางนิค ฟิวรี่
***********************************************************************
หวังว่าจะชอบกันนะคะ ;v;
อาจจะแต่งได้ไม่สนุก แต่ก็จะพยายามแต่งนะคะ!
ฝากเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น