คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตัวละคร
เพราะเหตุผลบางอย่าง
ทำให้ผมคิม ฮิมชานต้องย้ายมาเรียนมหาลัยแห่งใหม่
โดยต้องมาเป็นรุ่นน้องของเพื่อนสนิทอย่างไอ้เหงือกยงกุก แถมคุณเพื่อนยงกุกยังชอบพาผมไปยังฝั่งโรงเรียนมัธยมที่อยู่ติดกับมหาลัย
เพื่อไปรับน้องชายมัน แต่ความจริงมันเป็นข้ออ้างเพื่อที่ตัวเองจะได้ตามจีบเพื่อนน้องชายมากกว่า
แถมยังมาปรึษาเรื่องความรักกับผมด้วย ฮิมชานล่ะเพลีย แต่เพื่อห้องพักฟรีแลกกับการที่ต้องช่วยดูแลน้องชายและคนที่มันชอบ
ตอนที่มันไม่อยู่คอนโด
ตั้งแต่ผมย้ายเข้ามาอยู่ในครอบครัวของพี่ยงกุก
ทุกวันหลังเลิกเรียน พี่ยงกุกจะชอบมารับผมกับจุงฮงไปส่งคอนโด ตอนแรกนึกว่าเป็นห่วงน้อง
ที่ไหนได้พี่ยงกุกตามจีบเพื่อนสนิทผมอย่างจุงฮง
งานนี้ผมเลยกลายเป็นส่วนเกินทุกทีเวลากลับคอนโด จนกระทั่งพี่ยงกุกได้มาเพื่อนตัวเองที่ย้ายมาจากต่างประเทศอย่างพี่ฮิมชาน
มาอาศัยที่ห้องของพี่ยงกุกแทนเจ้าของห้องที่ชอบไปพักที่ห้องเพื่อน และทุกเลิกเรียนพี่ฮิมชานก็จะกลับคอนโดพร้อมพวกผม
จงออบอ่ะดีใจจุงที่มีเพื่อนคุยเวลากลับบ้านแล้ว
ผมชื่อบัง
ยงกุก มีน้องชายที่แม่รับมาเป็นลูกบุญธรรม ชื่อ มุม จงออบ
แอบชอบเพื่อนของน้องชายที่ชื่อ ชเว จุงฮง หรือเจลโล่ มาเกือบ 2 ปีแล้วแต่ก็ยังไม่ได้สารภาพไป
ครั้งจะไปปรึกษากับรุ่นน้องคนสนิทอย่าง ยู ยองแจ
ก็ไม่ได้เพราะคณะของยองแจให้งานใหญ่ที่ทำให้ยองแจไม่มีเวลามาคุยกับผม
แค่นั้นยังไม่พอ เพื่อนสนิท คิม ฮิมชาน ที่ตอนแรกเรียนอยู่ต่างประเทศ
อยู่ๆก็บินกลับมาเป็นรุ่นน้องผมที่คณะ แถมมันยังยึดห้องผม(ที่ผมไม่ค่อยได้ใช้)มาเป็นพี่พักตัวเอง
ผมเลยต้องยกห้องให้มันแลกกับการช่วยดูแลน้องๆตอนผมไม่อยู่คอนโดและยังบังคับให้มันมาเป็นที่ปรึกษาวางแผนให้ผมได้สมหวังอีกด้วย
ชเว จุงฮง หรือเจลโล่ เพื่อนสนิทของจงออบ เมื่อผมและจงออบย้ายมาเรียนที่โซล แล้วก็มาพักอยู่ที่ห้องข้างๆของพี่ชายบุญธรรมของจงออบ ที่ชื่อบัง ยงกุก พี่ยงกุกเป็นพี่ดีมากๆเลย ทั้งมารับน้องชายหลังเลิกเรียนตลอด แถมยังชวนผมกลับด้วยกัน เวลากลับยังชอบพาไปกินข้าวเลี้ยงขนม แถมยังชวนคุย แต่ไม่รู้ทำไมเวลากลับห้องจงออบมักจะทำหน้าเซ็งๆแล้วเดินนำหน้าตลอด ทิ้งพี่ยงกุกให้เดินคุยนู้นนี่กับผม แถมเมื่อมีพี่ฮิมชานมากลับด้วยกัน จงออบก็ทิ้งผมไว้กับพี่ยงกุกแค่สองคน นุงโล่งงเลยฮะ
จอง แดฮยอน หนุ่มน้อยจากปูซาน ที่มาเรียนที่โซล ความสุขของผมคือการถ่ายภาพต่างๆรอบตัวมาติดทั่วห้อง แต่วันหนึ่งผมดันถ่ายติดคนๆหนึ่งที่ร้านกาแฟ ธุระกิจเล็กๆของผมกับพี่สาว แล้วผมก็มาเจอคนๆนั้นอีกตอนที่ผมกำลังเดินหามุมสวยๆที่สวนหลังคณะ แถมวันนั้นผมก็กดถ่ายรูปเขาที่กำลังเล่นกับเพื่อนใต้ต้นไม้ได้หลายภาพ และผมก็มาเจอเขาอีกทีตอนเขามานั่งกินกาแฟที่ร้าน แถมยังมองมาที่ผมบ่อยๆด้วย
อยู่ๆ ยู
ยองแจ ถูกอาจารย์มอบงานชิ้นใหญ่ ทั้งที่เพิ่งเข้ามาเป็นเด็กปี1ใหม่ๆ
ซึ่งเป็นงานที่มีคะแนนเก็บทั้งภาคเรียน โดยงานนี้คือ
ให้วาดรูปตามหัวข้อที่ตนเองจับได้ ซึ่งหัวข้อที่ผมได้มันดูง่ายๆ
แต่ทำไมเวลาผมส่งแบบร่างให้อาจารย์ กลับไม่ผ่านเพราะมันดูไม่มีอะไรสะดุดตา
กรี๊ดดดด ยองแจจะบ้าตาย
เพื่อนที่เป็นช่างภาพก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากเลย ฮือๆ ถ้าไม่ใช่ว่างานชิ้นนี้อาจารย์จะคัดภาพที่ดึงดูดสายตามากไปประกวดงานที่เหล่าสายศิลป์ต่างใฝ่ฝัน...แต่เมื่อพระเจ้ายังเมตตา
ทำให้ผมไปเจอแรงบันดาลใจตอนไปนั่งกินกาแฟที่ร้านใกล้มหาลัยตามที่เพื่อนแนะนำ
ทำให้ผมไปนั่งที่ร้านนั้นบ่อยๆ
---------------------------------
ขอบคุณเจ้าของรูปทุกรูปจากGoogle นะ
คอมเมนหน่อยสิ พลีสสสสส
ความคิดเห็น