ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    magic love มนต์รักครั้งนี้ขอให้นายเป็นคนเก็บไว้

    ลำดับตอนที่ #3 : ศึกครั้งนั้น

    • อัปเดตล่าสุด 18 ก.ย. 53


    "คือว่า..."พ่ออย่ามัวแต่อ้ำพัชราภาดิ(อ้ำอึ้งมิใช่รึ)บอกไปเลยว่าไม่จริง   ฉันจะได้เตะโด่งคุณคีบปลาออกไปซะ
    "มันเป็นเรื่องจริงจ๊ะ"จู่ๆแม่ก็พูดมามันจริงรึนี่
    "ทำไมถึงเชื่อแบบนั้นล่ะค่ะ"ฉันถามออกไปพลางหันไปมองแม่
    "ตอนแรกแม่ก็ไม่เชื่อหรอกนะแต่ว่า...พอเห็นนี่แล้วแม่เชื่อสนิทใจเลย"ว่าแล้วแม่ก็หยิบรูปถ่ายที่อยู่บนโตะมาให้ดูมีประมาณ4-5แผ่น
    รูปแรกนั้นเป็นรูปผู้หญิงคนหนึ่งที่สวยมากๆกับผู้ชายคนหนึ่งแล้วก็เด็กทารก2คนที่นอนอยู่ข้างๆเธอคาดว่าคงเป็นแม่ลูกกันส่วนรูปที่สองก็เป็นรูปคล้ายๆกันคือมีผู้หญิง ผู้ชายกับทารกพอมองดูรูปใบที่3-5ก็พบว่ารูปเปลี่ยนไปในรูปมีเพียงผู้หญิงคนนั้นกับเด็กผู้หญิงเพียงคนเดียวแล้วก็ตั้งแต่รูปที่3-5เท่าที่มองดูผู้หญิงคนนั้นไม่มีความสุขเลย ว่าแต่แล้วมันเกี่ยวอะไรกันก็มิทราบเลยสักนิด
    "ทั้งหมดนี้เป็นรูปขององค์ราชินีกับราชาแล้วก็ธิดาของท่านจากที่ท่านสังเกตมาท่านจะเห็นว่ารูปที่3-5มีเพียงราชินีและธิดาเพียงองค์เดียวนั้นเพราะภาพทั้ง3ถ่ายตอนที่จบศึกครั้งนั้น"
    "ศึกครั้งนั้นหรอ"ศึกครั้งไหนหว่า
    "ใช่ครับ เมื่อก่อนเคยมีปีศาจมาบุกโลกเวทมนต์จึงทำให้พระราชาทรงต้องออกไปต่อสู้ก่อนจะไปท่านบอกนางกำนันทุกคนให้พาทั้งสามพระองค์หหนีไปที่ปลอดภัยทั้งสามจึงรับหาที่ปลอดภัยกันแต่พวกปีศาจไล่ตามมาจึงเป็นเหตุให้ต้องแยกกันออกไปแต่จู่ๆนางกำนัลที่พาองค์หญิงเอเรนหนีไปก็ถูกจับกินพระราชาเห็นเป็นแบบนั้นจึงใช้เวทมนต์เหือกสุดท้ายย้ายร่างของธิดาไปอยู่ที่ไหนสักแห่งแล้วพระองค์ก็ถูกฆ่าตาย"มิน่าล่ะเพราะอย่างนี้ถึงไม่มีความสุข
    "แล้วมันเกี่ยวกับฉันยังไง"ใช่เกี่ยวยังไง
    "ธิดาทั้ง2เป็นแฝดกัน"
    "ใช่จ๊ะเด็กในรูปหน้าเหมือนรันตอนเด็กๆมากเหมือนแม้กระทั้งปานนั้นแม่กับพ่อถึงเชื่อไง"
    "ถ้าอย่างนั้นผมให้เวลาคิด1วันพรุ่งนี้ผมจะมาหาใหม่แล้วเจอกันนะครับ"และแล้วชายคนนั้นก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย
    "รัน"พ่อกับแม่พูดชื่อฉันออกมาพร้อมกันโอ้ยยยยยยยยยยย~ปวดหัวไปหมดแล้วเอาไงดีเนี่ย
    "หนูขอเวลาคิดนะค่ะ"
    โปรดติดตามตอนต่อไป
    .........................................................................................
    เฮ้อออออออ~ในที่สุดตอนนี้ก้ผ่านไปกว่าจะคิดได้ว่าจะเอายังไงต่อได้ทำเอาเหนื่อยเลยงงล่ะสิว่าเหนื่อยอะไร คือว่าตอนคิดเนื้อเนี่ยคิดไปคิดมาในหัวก็มีแต่เนื้อเพลงตลอดเลย
    เอาเป็นว่าพลอยจะพยายามแล้วกัน
    ก็รู้อยู่ว่าไม่อยากแต่ช่วยคอมเม้น+โหวตให้หน่อยเป็นกำลังใจนะค่ะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×