magic love มนต์รักครั้งนี้ขอให้นายเป็นคนเก็บไว้

ลำดับตอนที่ #2 : ฉันเป็นอะไรนะ?

ต๊อกแต๊กๆๆ(แหมเสียงเดินชั่งน่ารัก)
ซ่าๆๆๆ(แล้วนี่เสียงอะไร)
"เฮ้ย เดินให้มันเร็วๆจะได้ไหมฉันเปียกหมดแล้วนะเดี๋ยวก็ให้กลับคนเดี๋ยวเลยนิ"
"แหมๆเรนก็อากาศตอนฝนตกออกจะสดชื่นจะตายไป"
"สดชื่นไปคนเดียวแล้วกันนะ บาย"
"เฮ้ยๆ เรนโบจ๋าเรนโบคนดีไปส่งเค้าหน่อยนะเรนโบก็รู้ว่าฉันมันน่ารักเดี๋ยวโดนฉุดเอาจะว่ายังไงล่ะ"
"ไม่ต้องมากะล่อนเลยชิ"แต่ก็ได้ผลชิมิล่ะโฮะๆๆๆ
และแล้วเมื่อเวลาผ่านไปสักพักรันก็มาถึงบ้าน
"เอาล่ะถึงแล้วงั้นฉันไปนะ"เรนโบพูดพลางหันหลังเดินกลับไป
"จ๊ะบะบาย เจอกันพรุ่งนี้นะ"แล้วรันก็เดินเข้าบ้านมา
ต๊อกแต๊กๆๆ(อีกรอบล่ะกัน)
ทำไมบ้านเงียบจังหว่าสงสัยแม่กับพ่อจะไม่อยู่แหะ
ว่าแล้วฉันก็เดินขึ้นไปบนห้องนอนแต่ตาดันไปเห็นหลังพ่ออยู่ไวๆ
นึกว่าไม่อยู่ซะอีก
"พ่อค่ะ แม่ค่ะหนูกลับมาแล้วนะ หือ มีแขกหรอค่ะโทดทีค่ะงั้นหนูขึ้นห้องดีกว่า"พอฉันหันหลังกลับไปเตียมขึ้นห้องแต่จู่ๆพ่อก็เรียกฉันไว้ เรียกทำไมนะ
"รันพ่อ...พ่อมีบางอย่างจะบอกลูก"
"อะไรหรอค่ะ"ฉันถามออกไปเพราะอยากรู้จริงๆแต่พอเห็นหน้าพ่อกับแม่ตอนนี้แล้วฉันชักสงสัยว่ามันเรื่องอะไรกันทำไมพ่อกับแม่ต้องทำหน้าเศร้า ทำไมพ่อต้องหันไปมองผู้ชายที่เป็นแขกแล้วมันเกี่ยวกันยังงัยหรือเค้าจะให้ฉันไปถ่ายหนัง(ไกลไปแล้วยัยรันกลับมาได้แล้ว)แหมๆๆเค้าว้อเว่นคนเขียนนิไม่มีอารมณ์ขันเลย(ย่ะ)
"คือว่าอย่างนี้ครับ"จู่ๆชายที่เป็นแขก(ยังไม่รู้ชื่อนี่นา)ก็พูดออกมา
"ก่อนอื่นคงต้องแนะนำตัวสินะครับ ผมชื่อคีฟครับ"ชื่อแปลกดีแหะ
"ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณคีบ เอ้ย คุณคีฟฉันรันค่ะ"
"ผมทราบแล้วครับผมเห็นประวัติคุณมาคร่าวๆแล้วงั้นผมเข้าเรื่องเลยนะครับผมมารับตัวคุณกลับไปยังโลกเวทมนต์ครับ"
เขาเงียบ ฉันเงียบ พ่อเงียบ แม่เงียบ สรุปทุกคนเงียบ
"แม่ค่ะเขามาถ่ายหนังเรื่องอะไรหรอค่ะ"
"นี่ไม่ใช่การถ่ายหนังนะครับ นี่คือเรื่องจริงคุณเป็นคนของโลกเวทมนต์จริงๆนะครับ"ใครจะไปเชื่อกันโลกเวทมนต์มีจริงที่ไหนกันเล่า
"พ่อค่ะมันเป็นเรื่องจริงหรอ"ฉันก็ไม่อยากเชื่อหลอกนะแต่สีหน้าของทุกคนมันทำให้อยากเชื่อ
"คือว่า ....."

โปรดติดตามตอนต่อไป
.....................................................................
สวัสดีค่ะกว่าพลอยจะคิดเรื่องนี้ได้ตั้งนานแหนะ
เอาเป็นว่าพลอยจะพยายามเรื่อยๆนะค่ะ(ตัดบทเลยรึ)
ก็รู้อยู่ว่าขี้เกรียจแต่ช่วยพิมพ์คอมเม้นงามๆให้สักหน่อยนะค่ะ