ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ 2
แล้วฉันก็ได้มาบ้านนายนี่ตามคำขอ งงล่ะสิว่าฉันมาได้ยังไง นายนี่น่ะนะดังมากฉันเลยขอแผนที่บ้านนายนี่จากประธาน กว่าจะได้มาฉันลำบากมาก ประธานอะไรก็ไม่รู้ลามกสุด ๆ ยึ๋ยคิดแล้วขนลุก เหอ ๆ นายนั่นยืนรอฉันอยู่หน้าบ้านหลังหนึ่ง คงจะไม่ใช่บ้านอ่ะ ใหญ่ซะขนาดนั้น
"มาแล้วหรอ"
"ถ้ายังไม่มานายจะเห็นฉันยืนอยู่ตรงนี้รึเปล่าล่ะยะ ชิ!"
นายนี่บ้ารึเปล่าเนี่ย ถามแปลก ๆ นายนี่มันเย็นชาสมคำเล่าลือจริงรึเปล่าเนี่ย ฉันชักสงสัยแล้วสิ ปึก! เขาผลักฉันเข้าที่กำแพงแล้วเอามือยันข้าง ๆ ไว้ นายนี่คิดจะทำอะไรกันแน่เนี่ย >[]< ฉันได้แต่กัดฟัน แล้วมองหน้าเย็นชา ๆ นี่ด้วยแววตาสงสัย
"นะ..นี่นาย จะทำอะไร"
"ก็ทำให้สมคำว่าแฟนไง" นายมันบ้าไปแล้วจริง ๆ =[]=
"นายจะบ้ารึไง เราไม่ใช่แฟนกันซักหน่อย"
ฉันเบนหน้าหนีนายนั่น ก่อนจะคิดหาทางออกจากการใกล้ชิดตัวนายนั่น พลุบ! ฉันลงมานั่งยอง ๆ แล้วรอดแขนนายนั่นวิ่งเข้าบ้าน เอ...อย่าบอกนะว่าฉันเข้ามาบ้านนายนี่น่ะ ฉันเหลือบมองอย่างสงสัย
"หนีเสือเข้าถ้ำเสือ" นายนั่นพูดแล้วยิ้มที่มุมปาก
"แล้วนายจะให้ฉันมาที่นี่ทำไมล่ะ"
"เฮ้ ! ฟา เธอลืมไอ้นี่น่ะ"
" หืม..?" ฉันมองกระดาษที่โควตะ(ประธาน) ยื่นมาให้ฉันก่อนจะหยิบใบนั้นมาอ่าน
"เห๋...นี่มันงานชีทของฉันนี่นา ว่าแล้วมันหายไปไหน"
"โควตะขอบใจมากนะ ^^"
เฮ้อในที่สุดก็เจอซักที ชีทของฉัน ถ้าโควตะไม่เอามาให้ล่ะก็ ฉันสอบตกแน่นอน T.T ช่างประเสริฐอะไรเยี่ยงนี้
คิคิ แกล้งนายนี่ว่าเป็นแฟนกับประธานดีกว่า >_< แค่คิดชีวิตก็สดใส
"ที่รักคะ...." ว้าย ฉันเผลอพูดคำนั้นกับประธานไปแล้วจริง ๆ ประธานทำหน้างงซักแปป แล้วก็ทำท่าทีว่าเข้าใจความคิดของฉัน เฮ้ยย! ลืมไปไอ้ประธานนี่มันหื่นนี่หว่า มันต้องแสดงได้ดีสมจริงแน่เบยย คิคิคิ
"ครับ มีอะไรหรอ"
"คือว่า เคียวน์เขาให้ฉันมาที่นี่น่ะ ที่รักอยู่เป็นเพื่อนได้ไหม ^__,^"
เหอ ๆ ไม่รู้ ฤิทธิ์ฉันซะแล้ว กิ๊วกิ๊ว แต่ประธานจ๋าช่วยอย่าคิดทะลึ่งกับฉันด้วยยย ToT
"หึ..เธอหลอกฉันไม่ได้หรอก"
"ก็เรื่องของนาย ใช่ไหมคะที่รัก"
"เลิกล้อเล่นซะที ฉันมีเรื่องจะให้เธอช่วยหน่อย ส่วนนายไอ้ประธานลามกนายกลับไปได้แล้วและอย่ามายุ่งกับแฟนของฉันอีก"
ไอ้บ้า ! ประธานหน้าเหวอไปเลยทีเดียว T.T ฮืออๆ นายรู้ได้ยังไงน่ะว่าฉันกำลังโกหก อัจฉริยะจริง ๆ
"โถ่มีแฟนแล้วก็ไม่บอก=3="
ประธานงอนเบยย ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆT.T ไอ้บ้า
"มาแล้วหรอ"
"ถ้ายังไม่มานายจะเห็นฉันยืนอยู่ตรงนี้รึเปล่าล่ะยะ ชิ!"
นายนี่บ้ารึเปล่าเนี่ย ถามแปลก ๆ นายนี่มันเย็นชาสมคำเล่าลือจริงรึเปล่าเนี่ย ฉันชักสงสัยแล้วสิ ปึก! เขาผลักฉันเข้าที่กำแพงแล้วเอามือยันข้าง ๆ ไว้ นายนี่คิดจะทำอะไรกันแน่เนี่ย >[]< ฉันได้แต่กัดฟัน แล้วมองหน้าเย็นชา ๆ นี่ด้วยแววตาสงสัย
"นะ..นี่นาย จะทำอะไร"
"ก็ทำให้สมคำว่าแฟนไง" นายมันบ้าไปแล้วจริง ๆ =[]=
"นายจะบ้ารึไง เราไม่ใช่แฟนกันซักหน่อย"
ฉันเบนหน้าหนีนายนั่น ก่อนจะคิดหาทางออกจากการใกล้ชิดตัวนายนั่น พลุบ! ฉันลงมานั่งยอง ๆ แล้วรอดแขนนายนั่นวิ่งเข้าบ้าน เอ...อย่าบอกนะว่าฉันเข้ามาบ้านนายนี่น่ะ ฉันเหลือบมองอย่างสงสัย
"หนีเสือเข้าถ้ำเสือ" นายนั่นพูดแล้วยิ้มที่มุมปาก
"แล้วนายจะให้ฉันมาที่นี่ทำไมล่ะ"
"เฮ้ ! ฟา เธอลืมไอ้นี่น่ะ"
" หืม..?" ฉันมองกระดาษที่โควตะ(ประธาน) ยื่นมาให้ฉันก่อนจะหยิบใบนั้นมาอ่าน
"เห๋...นี่มันงานชีทของฉันนี่นา ว่าแล้วมันหายไปไหน"
"โควตะขอบใจมากนะ ^^"
เฮ้อในที่สุดก็เจอซักที ชีทของฉัน ถ้าโควตะไม่เอามาให้ล่ะก็ ฉันสอบตกแน่นอน T.T ช่างประเสริฐอะไรเยี่ยงนี้
คิคิ แกล้งนายนี่ว่าเป็นแฟนกับประธานดีกว่า >_< แค่คิดชีวิตก็สดใส
"ที่รักคะ...." ว้าย ฉันเผลอพูดคำนั้นกับประธานไปแล้วจริง ๆ ประธานทำหน้างงซักแปป แล้วก็ทำท่าทีว่าเข้าใจความคิดของฉัน เฮ้ยย! ลืมไปไอ้ประธานนี่มันหื่นนี่หว่า มันต้องแสดงได้ดีสมจริงแน่เบยย คิคิคิ
"ครับ มีอะไรหรอ"
"คือว่า เคียวน์เขาให้ฉันมาที่นี่น่ะ ที่รักอยู่เป็นเพื่อนได้ไหม ^__,^"
เหอ ๆ ไม่รู้ ฤิทธิ์ฉันซะแล้ว กิ๊วกิ๊ว แต่ประธานจ๋าช่วยอย่าคิดทะลึ่งกับฉันด้วยยย ToT
"หึ..เธอหลอกฉันไม่ได้หรอก"
"ก็เรื่องของนาย ใช่ไหมคะที่รัก"
"เลิกล้อเล่นซะที ฉันมีเรื่องจะให้เธอช่วยหน่อย ส่วนนายไอ้ประธานลามกนายกลับไปได้แล้วและอย่ามายุ่งกับแฟนของฉันอีก"
ไอ้บ้า ! ประธานหน้าเหวอไปเลยทีเดียว T.T ฮืออๆ นายรู้ได้ยังไงน่ะว่าฉันกำลังโกหก อัจฉริยะจริง ๆ
"โถ่มีแฟนแล้วก็ไม่บอก=3="
ประธานงอนเบยย ฮือ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆT.T ไอ้บ้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น