คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #72 : ตอนที่ 72
อนที่ 72
อาทิย์นั้นไอโมไม่มีโปรแรมแ่ีฬาเยาวนรับ เลยี้เียลับบ้านอะ...แฮะ ไอวิทย์มันเลยไปหา เ่า vdo ..มาูหนัันอะรับ หุหุ (สมัย่อนยัเป็น vdo อยู่รับ ำไม่ไ้อะ ว่ามี vcd รึยั น่าะยันะรับ...เพราะไอโมยั ใ้ เรื่อ เล่น vdo อยู่ห่ะ แฮะ..เอาัวเอเป็นบรรทัานรับ ิิ) ไอุนัท ็อยู่้วยรับ....พอเลิเรียนมัน็มานอนเลือลิ้อยู่ที่ห้อผมเ่นเยรับ...
วันนั้นไอนัทมันนั่อยู่บนโฟายาวในห้อผมอะรับ โยมีผมนอนหนุนั มันอยู่อะ..ไอนัทมัน็ถือโอาส ลูบหัว ับผม ึนั้น ึนี้ ผม อยู่นั้นแหละรับแถมมันยัวยโอาสหอมแ้ม ผมเป็นพัๆ ้วยรับ ...โยมีไอวิทย์นั่ระแอมระไอ ..อยู่ใล้ๆ อะรับ...ไม่มีอายเลยมันอะไอนัท หน้า้านิบ...แ่ผม็นอนให้มันแ๊ะอั๋ ผมอยู่นั้นแหละรับ. เฮ้อ .็ผมำลันอนูหนัเพลินๆ สบายๆ อยู่นี้รับแฮะ.. ็เลยยอมๆ มันไป อาฮุ อาฮุ
ิ๊ ี่ี่ี้ ิ๊ ี่ ี่ ี้....
ูหนัไปัพัแหละรับ ทอสับ ผมมัน็ัึ้นอะ เสียอารม์ิบ หนัำลัมันส์ …แม่ม
“วิทย์ หยิบ ทอสับ ใหู้หน่อย ิ..นะ ” แฮะอ้อนไอวิทย์มันหน่อยรับ ี้เียเินไปหยิบอะ ทอสับผมมันวาอยู่บนโ๊ะเียนหนัสืออะรับ...ไอวิทย์มันหันมา้อนผมนินึ แล้วมัน็เินไปหยิบ ให้ผมอะรับ หุหุ...
“สบายรินะมึ ัวเป็นนแล้วนั้นหน่ะ” พอยื่นให้ผมเสร็ มัน็เระโหลผมทีนึอะรับ ...อู้ย ไอเพื่อนั่วูเ็บ ผม็ไ้แ่ทำหน้าอลูบหัวัวเอป้อยๆ แหละรับ…
“หึหึ...” ไอนัทมันหัวเราะหึหึ แล้วเอามือลูบหัวผม รที่ไอวิทย์มันเผมอะรับ..แฮะ..สบายีอะ
“โหล…” แล้วผม็รับทอสับแบบเ็ๆอะ รับ..โยมีไอนัทอยเี่ยหูฟัผมอยู่อะรับ..มารยาทอะมีไหม มารยาทอะ ผม็เอามือ ันหัวไอนัทมันให้ไปไลๆ ผมอะรับ
*แฮะ...ี ..โม* อืม น้อปอ์นอระผมนี้เอรับ มีธุระไรวะ..โทรมาไมเนี๊ยะ..
“มีไรอะ..โทรมาะึเลยอะ...” ปา็พู...า็ูทีวีไปแหละรับ...ไม่สนใไอนัทมันแล้วรับ..
*โม..พี่นัท บอโมยัอะ เรื่อวันอาทิย์นี้อะ...* หือ บอไรวะ...
“วันอาทิย์ทำไมอะ...มีไรปล่าว” ปาผมพูับไอปอ์น าผม็มอไอนัท อย่าับผิอะรับ...ไอนัทมัน็หลบาผมให่เลยรับ..ผมึยื่นมือไปึหน้ามันไว้ แล้วบัับให้มันสบาะผมอะรับ...
*หึหึ..เราว่าแล้วเียว ...เราบอเอ็ไ้..วันอาทิย์นี้อะ...พี่โให้ทีมฟุบอลเราไปเอันที่..หน้าะนะ..มีเะ ะทีม อ ัหวั....(ื่อัหวับ้านพี่โรับ) ...เป้นารุศลนะเว้ย...เอันอน 8 โมนะ…โอเปล่าว* แหม๋ไอนัท นะไอนัท ..ไอนัทมันมอผมหน้าแหย๋ๆ แล้ว ทำท่าะลุหนีอะรับ..ะหนี เหรอมึ..แล้วผม็ลุึ้นแล้วยื่นแนไปล๊ออมันไว้แน่นเลยรับ..
“โอเ รับทราบ..หึหึ..อบใมาปอ์น แล้วเอัน เพื่อน” ผมพูับไอปอ์นแ่า้อับา๋อยๆ อไอนัทมันอะรับ...
*อือ ไม่เป็นไร เราิอยู่แล้วหล่ะว่าพี่นัท ไม่บอโม อะ.* แหม รู้ีริมึ
“เออ..แล้วไอวิทย์มันรู้ยั” แล้วผม็หันหน้าไปมอไอวิทย์มันอะรับ... ไอวิทย์มัน็มอผมประมาว่า อะไร ูไม่เี่ยว...ูไม่รู้เรื่อไรประมานั้น...
*น่าะรู้แล้วนะ...พี่โเป็นนโทรบอวิทย์เอเลยหนิ* น้านบัน ...ไรอพวมันวะ...เ็..ลพวมึรู้ันหมแล้วใ่มะมีแู่ที่ไม่รู้ใ่ไหมเนี๊ยะ...
“อืม โอเ แล้วเอัน บาย” ผม็ับทับมันทันทีแหละรับ เรียมเล่นานไอนัทมันเ็มที่รับ
*บาย แล้วเอันนะโม* แล้วไอปอ์นมัน็วาสายอะรับ..
แล้วผม้หันหน้าไปเล่นานไอนัทมันทันทีอะรับ...โยที่แนยัล๊ออไอนัทมันแน่นอยู่อะ..ผมเอา้นาหนีบัวไอนัทมันไว้แน่นอะรับ นึภาพออไหมรับ ืออนนั้นผม นั่ยอๆ อยู่บนโฟาอะรับ โยแนผมล๊ออไอนัทมันอยู่อะ แล้วผม็เอา้นาผมไปหนีบลำัวไอนัทมันไว้อะรับ เหอๆ..พอนึภาพออนะรับ แฮะ..
“พี่นัท...ทำไมไม่บอผมอะ วันอาทิย์อะ..” ไอนัทอ้าปาผาบๆ อะรับ..แบบพูไม่อออะ...
“บอเหุผลมาพี่นัท...ถ้าเ้าท่าะไม่โรธ เร็ว” ผม็ะยั้นะยอมันสุฤทธิ์แหละรับ….ไม่ไ้โรธไรมันมามายหรอรับ แ่อยารู้ว่าทำไมมันไม่บอผมแ่นั้นเอ...
“้อแ่ ไม่อยาให้าหวานไปอะ...แ่นั้นแหละ” อ้าว ไมอะ...ู็อยู่ในทีมเหมือนันนะเว้ย...ุทำผิไรอะ ถึไม่อยาใหู้ไป้วยอะ หรือว่า เพราะูไม่ไ้เป้นเ็ ใน ม. เหมือนพวมึ มึเลยไม่อยาใหู้ไป้วยอะ..
หน้า อ ทันทีเลยรับ น้อยใ เว้ย น้อยใ แม่ม..แล้วผม็ปล่อยัวไอนัทมันเลยรับ....ไอนัทมันทำเสียิั ในลำอ แล้วยื่นแนมาลาเอวผมให้ผม ไปนั่บนัมันอะรับ โยไอนัทมันไ้ถือโอาส โอบอผมาทา้านหลัอะรับ แม่มผม็ิ้นๆพอเป็นพิธีอะรับ แฮะ …ไอนัทมันไ้ใวาาไว้บนไหล่ผมะเลยอะแนมัน็รัผมไว้แน่นเลยรับ..แม่ม ูอายไอวิทย์มันปล่อยูเลยมึ...แล้วผม็เริ่มิ้น ุิ อีทีอะรับ ..เ็เลยู หน้าร้อนผ่าวๆ เลยรับ.
“ระแะ มาไปแล้ว มึไอโม..แหม๋..ที่พี่เ้าไม่อยาให้มึไป้วยอะ...็เพราะ ไอิม .ไ.. มึลืมไปปล่าว ว่าไอิม มัน็อยู่ในทีมเหมือนัน...หา” มันพูแล้วส่ายหน้าไปมา มอผมอย่าระอา ในวามแหล อผมอะรับ...ิ...เพื่อนั่ว
“ไม่ไ้ ลืมเว้ย..ไม่เห็นเี่ยวันเลย..ไอิม ็ส่วนไอิม สิวะ” ผม็ะโน้ามฟาไปหาไอวิทย์มันอะรับ...็ไม่เี่ยวันริๆ นี้หว่า...แ่ไอวิทย์มันะสนใผมหรือ็หาไม่..เฮ้อ..
ไอิม มัน็เป็นเพื่อนเหมือนับนอื่นนั้นแหละ ิมาันั... แล้วผม็วัหาาไปเหล่ๆ ไอนัทมันอะรับ...ไอนัทมันทำหน้าเศร้าๆ อีแล้วรับ..เฮ้อ..นี้มึะใหู้ทำไเนี๊ยะ...ไอนัทมัน็ไม่ยอมพูอะไรอยู่ีอะรับ...
“อย่าิมาเลยน่าพี่นัท..เพื่อนัน ...นะ”ผม็ยมือึ้นไปยี้หัวไอนัท มันแรๆ อะรับ..
แล้วไอนัทมัน็ ยื่นมูมาหอมแ้ม ผม ้วยห่ะ ว้า ูอายไอวิทย์มันโรๆ เลยอะ ไอนัทไอบ้า ฮือ..ผม็เหล่ๆ ไปมอไอวิทย์มันอะรับ แฮะ..แล้วผม็เอสายาพิา อไอวิทย์มันรับ มันมอริ่มาที่ผมับไอนัทเลยรับ..มันเบ้หน้า้วยห่ะ..
“แม่ม สวีท ันริๆ สวีทันไม่ห่วเพื่อนห่วฝูเลย...ูหล่ะเ็ ะใหู้ออไป นอห้อ้วยมะ หา...” มันพูเสร็ ็ว้าหมอน ที่มันถืออยู่ในมือใส่ผมับไอนัทอะรับ..
แ่ไอนัทมัน็รับไว้ไ้่อนอะรับ แฮะ ผมเลยรอัวไป..แล้วมัน็ึหน้าผมไปูบปาโว์ไอวิทย์มันะเลยอะรับ ..เว้ยยยยยยผมนี้ อ๊าย อาย อะรับ เพื่อนๆ ....ฮือ ไอบ้า ไอหน้า้าน ไอหน้าหนา ูอายนะเฟ้ย...ผม้หน้าอึ้นมาทันทีเลยรับ..ส่วนไอวิทย์เหรอรับ..มันแทบะ่าผมับไอนัทะให้ไ้เลยรับแล้วมัน็ไม่สนใผมับไอนัทอีเลย..อายโรเลยู
“ั้น าหวาน ็ถอ ่าหู ู่นี้ ออสิรับ” หลัาที่เียบไปหน่อยนึ ไอนัท มัน็พูึ้นมาอะรับ...เ็บี๊เลยรับ...มันแทใอะ..สัาับัวเอไว้แล้วว่าะไม่ถอ่าหูู่นี้เ็าถึ แม้ ะเ็บ นาไหน ถึหูะเน่า หูะเปื่อย็ะไม่ยอมถอเ็า ...
“ไม่..” ำเียว สั้นๆ ห้วนๆแล้วผม ็สะบััวออาอ้อมออไอนัท แล้วเินไปล้มัวนอนลบนเีย ...หันหลัให้พวมัน..หยิบสาย Walkman ึ้นมาใส่หู เปิเพลฟั แล้ว หลับาลไม่สนใใรอีเลยรับ...
ผ่านไปัพันึแหละรับ ผม็รับรู้ว่าห้อทั้ห้อมืล มีนไปปิไฟอะแล้วที่นอน้าัวผมมัน็ไหว ยวบอะรับ ..แล้ว้อมีมือีมาึ สาย walkman ออาหูผม..ผมึไ้ลืมาึ้นมออะรับ..ผมึไ้สบาับไอนัทมันอย่าั..ไอนัทมันเปิไฟหัวเียอะรับ..ผมพลิัวเ้าไปอไอนัทมันไว้แน่น แล้วุหน้าลับออุ่นๆ อมัน...
“อโทษ” ผมพูอู้อี้อยู่ับอไอนัทมันอะรับ.....ไอนัทมันลูบหัวผมเบาๆ แล้วูบที่หัวเน่าๆ อผม้วยอะ...ไม่ว่าเมื่อไหร่ ออุ่นๆ อ้อมแนแ็แรนี้็พร้อมที่ะให้วามอบอุ่นปป้อผมเสมอ...ูอโทษนะไอนัท...ูอโทษ ูทำามที่มึอูไม่ไ้.....แล้วไอนัทมัน็เอื้อมมือไปปิไฟหัวเียอะรับ ....แล้วผมับมัน็นอนอันลมิอีเ่นเยรับ....สสัยใ่ไหมรับว่าไอวิทย์ไปไหน หุหุ มัน็ไปนอนที่ห้อไอนัทสิรับ เหอๆๆๆๆๆๆๆ....
*************************
ความคิดเห็น