คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #40 : ตอนที่ 40
อนที่ 40
ร้านที่ไอนัทพาพวผมมา เป้น ร้านที่่อน้าไลาัวเมือพอวรรับ...ร้านนี้ไอนัทมันเยพาผมมาหลายรั้แล้วรับ ... บรรยาาศีรับร่มรื่น.... ... เ้าะปลู ระท่อมเล็ๆ ไว้ลาน้ำ แ่ละหลั่อน้าห่าันพอสมวร มีสะพานเื่อม ...ระหว่าระท่อมแ่ละหลัับห้อรัวอะรับ
พอถึผม็เินนำเลยแหละรับ....ถามเ็ ว่า ที่ประำอพวผม ว่าอะปล่าว..พอเ็บอว่าว่า ผมเินนำลิ่วๆ เลยรับหิว....ไม่สนใใรรับ ....นั่เสร็เรียบร้อย อเมนู าเ็ านั้น สั่แหลลานรับ.....ใรไม่อบ ใรไม่ินไม่สนรับ ูะิน ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......ไอพวนั้น็ไม่มีใรว่าอะไรนะรับทุน็เออออ..ับผมเป็นอย่าี....็ีนะรับแบบนี้บับผมไ้รับ.....็นั่ินันไปเรื่อยๆอะรับ ไอนัท ยัไม่พูับผมเหมือนเิม..
.แ่มัน็ุยับนอื่นีนะรับ .ถึแม้หน้าะอๆ็เถอะ......ผม็ไม่สนใมันแล้วรับ...เริ่มโมโหมันแล้ว้วยไม่พอใอะไรโรธอะไร็ไม่พู...มันไม่พูับผม...ผม็ไม่พูับมัน ผมถือว่าผม้อมันไปแล้วรับ...แ่รั้เียวพอ...ะหายไม่หาย่าแม่มมัน.....
ผม็เฮฮารับ...ุยับพวนี้สนุี อาะเพราะ อายุเท่าัน็ไ้มั้..พวมัน็เล่าเรื่อที่โรเรียนเ่า เรื่อนั้นเรื่อนี้ให้ผมับไอแมน ฟั ...ผม็เล่าเรื่อวีรรรมอไอแมนให้พวมันฟั...ไอพวนี้ฟั็หัวเราะอบใแหละรับ...แม้แ่ัวไอแมนเอยัำเลย...ไอแมนมันไม่ล้าพูเรื่อผมหรอรับ..ิิ...ลอมันพูไรสิ สันแ่ามๆอผมไ้ลอยไปหามันแน่ ิิ….นานพอูแหละรับ..อิ่มหนำสำราันแล้วไอนัท็่ายั์รับ......
“พี่นัท...เสร็านี่แล้วะไปไหน่อปล่าวพี่” ไอแน...มันถามแล้วทำาแป๋วอะรับ อนนี้เราเินะถึรถันแล้วอะรับ
“อือ..ทำไม ะวนไปเที่ยว..ไ ...ไม่หล่ะวะ อผ่าน...ะะลับไปทำานส่ารย์ให้เสร็..”มันพูทั้ที่ยัทำหน้าอๆอยู่อะรับ
“เหรอ ว้า........ะให้เป็นไ์ทัวร์รอบเมือ..ัะหน่อยอะ...” มันทำเสียผิหวัอะรับ...แ่ามันไม่เห็นผิหวัเลยอะ...อะไรอมัน..
“แล้วโม หล่ะ ว่าปะ....เป้นไ์ให้หน่อยเะ นะ…อย่าลืมที่พูไว้เมื่อืนนะว้อย” อ้าว แล้วมึะถามูไมเนี๊ยะ...แล้วมัน็ทำหน้าาอ้อนวอนสุฤทธิ์อะรับ...ผม็ใอ่อนทันทีทันใ...แ่ไอุนัทอระผมนี้สิรับ...้อผมเม็เลย.......ประมาว่ามึไปู่ามึแน่อะไรประมานั้น...เหอๆๆๆ
“อืม..็เอาสิ...เรา็ไม่มีานเร่่วนอะไรที่้อทำ้วย....อยาไปไหนหล่ะ...ไอโม ...เอร์วิส ...ัให้เลย เหอๆ” แหมะ...หาเพื่อนเที่ยวอยู่พอีเลยนิรับ...เห้นหน้าไอนัทมันบึ้ๆ แบบนี้แล้วทำให้ผมเ็อะ....ส่วนไอแนเหรอรับ..ี๋๋ามามาย..โผเ้าอผมบบ่าแปะๆ เลยรับ...ีใเวอร์ไปแหละมึ
“แล้วมึหล่ะ..ไอิม..มึไม่ไปูยืมรถโว้ย...”ไอแนมันหันไปพูับไอิม.....มือมันนี้ ...แบ ..รอรับุแรถาไอิมเลยรับ...
“อืม..ู็อยาะทัวร์เหมือนันวะ...ูไป้วยแล้วัน...”ไอิม มันพูหน้าายอะรับ...ผมิว่าริๆ แล้วมันไม่อยาไปหรอ..ูท่าทามันเ๊ะ แ่ิว่าหวรถมาว่ารับ ิ..ไอี้..ผม็หันไปมอมันเบะปาให้มันอย่าหมั่นไส้แหละรับ..แล้วสะบัหน้าพรืไม่หันไปมอมันอีหรอรับ ...หมั่นไส้ว่อย....ไอี้เ๊
“เออ...ใรไม่ไป็ไปรถ..พี่นัท แล้วัน..พวูะไปรถไอิม..ฝา้วยนะพี่.” มันหันไปพยัเพยิให้ไอุนัท..ผม็ไม่หันไปมอไอนัทมันหรอรับ แล้วไอแนมัน็เินเ้ามาออผมเินไปที่รถไอิมแหละรับ...โยมีไอิม... ับไอปอ์น...ไอโย เินามมา...้วย...แหม ไอปอ์นมึนี้น้า....แผลยัไม่ทันหายเลยมึ..ผ้าผันแผลยัพันรอบหัวอยู่เลยอะ...แ่อยาเที่ยวิูิ...
“ไอปอ์น มึหน่ะไม่้อไปเลย ลับบ้านเลยมึ...ะายอยู่แล้วยัะเที่ยวอี” ไอิมรับ มันหันไปวาไอปอ์นที่น่ารัอผม
“ูไป้วยิวะ...ู็อยาไปเหมือนันนะว้อย...”ไอปอ์นมันทำหน้าละห้อยฮะอยาไปริๆ...แ่มันยัไม่่อยสบายีนี้สิรับลัวมันไ้ึ้นอะรับ....
“ปอ์น วันนี้นายไม่้อไปหรอนะ...วันหลัิ...เราะพาเที่ยวรอบเมือ..เลยนายอยาไปไหน เราะพาไปนะ” ผมพูแล้วยมือลูบหัวมันเบาๆ...ผมเป็นห่วมันหน่ะรับ...มันอยาไปับพวผมริๆ...วามรู้สึอผมที่มีับมันผม็ไม่รู้เหมือนันนะ....รู้แ่ว่าเป็นห่ว...ไอปอ์นมันมอผมาละห้อยเหมือนลูหมาเลยรับ...
“น่า ปอ์น.....มึไม่้อไปับพวมันหรอ...ลับบ้านะูีว่าปะ...”ไอี้มันพูแล้วเินมาออไอปอ์นแล้วพามันเินไปึ้นรถไอนัท...ไอปอ์นมันหันมามอพวผมยมือึ้นบายๆ ให้พวผม้วย เฮ้อ..น่ารั แฮะ....ผม็ยมือึ้นโบๆให้มันเหมือนันอะรับ
“โม นั่หน้าับไอิมมันแล้วัน..โมรู้ทาอะะไ้บอทาไอิมมัน้วย” ไอแนมันบอผมอนที่ผมำลัะเปิประูรถ้านหลัอะรับ ผมเลยำใ้อไปนั่เป็นุ๊าหน้ารถ(ที่เ้าอรถไม่้อาร)ให้ไอิมมันแหละรับ...
ปิประูเสร็ ผม็หันไปมอไอนัทมันนินึแหละรับ....ไอนัท็มอหน้าผมาเม็บรามนเป็นสันเลยรับ น่าลัวมาเลยอะ...ผมรีบหันหน้าหนี...ไม่ล้าสบาับมันนานลัวรับ... ็พอีับไอิมมันออรถ..หล่ะรับ.....
“ล..ะไปไหนันเนี๊ยะ...” ไอิมมันพูึ้นมาบ้าอะรับ...มันพูเสร็็หันมามอผม...ยิ้มมุมปา ...สยอวัอีแล้วรับ...
“เยไปเื่อน.....(ื่อเื่อนรับ)…ันไหม... ับรถ ประมา.. ั่วโมเียว็ถึอะ...” ผมพูับพวมันทุนนั้นแหละรับ..เพื่ออวามเห็น หุหุ....
“อืม...้ีนะ...ยัไม่เยไปันเลยอะ... มึว่าไไอิม...” ไอโย มันพูแล้ว มอไปทาไอิม...
“ามใ ิวะ...ูยัไ็ไ้..” พวเรา็ลันเรียบร้อยรับว่าะไปเื่อนัน...อนนี้็บ่ายแ่ๆ แล้ว ลับันไ้ไม่ึมาเท่าไหร่.....แล้วรถพวเรา็ออนอเมือไปเรื่อยๆ แหละรับ...โยมีไอิม เป็นนับ..ผมเป็นนบอทา..ผมับมัน็ยัเม่นันไปลอทาอะรับ...ไอิมนี้มัน ปาหมา ริๆเลยรับ...ผม ไอโย..ะไอแน้อุยันไปเรื่อยๆ แหละรับ..โยมีไอิมพูึ้นมาบ้าเป็นบารั้...ำพูอมันแ่ละำนี้ี๊ไปถึั้วสมอผมเลยรับ...
************************************
ความคิดเห็น