คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : -w- บทเริ่มต้นของความรัก -w-
ไม่นานนักวันแข่งก็มาถึง แต่สิ่งที่นึกไม่ถึงนี่สิ มีมากกว่าที่งานบอกว่าเค้าเย็บตุ๊กตาเองซะอีก ก่อนที่ต่อจะลงไปแข่งเค้าบอกให้สวนลงไปดูให้ได้
"ลงไปดูสิ แน่นอนเลย ก็พี่ชนะเค้าบอกให้ไปดูเหมือนกันนะ รู้สึกว่า จะร้องเพลง รักเธอทั้งหมดของหัวใจล่ะมั้ง เค้าว่างั้นหละ" สวนตอบอย่างยิ้มๆซึ่งถ้าผู้หญิงมองจะรู้ว่า เป็นรอยยิ้มที่ไม่จริงใจเลย
โคและเพื่อนๆนั่งอยู่แถวเกือบหน้าสุดเพื่อรอการแข่งขันที่กำลังจะเริ่มขึ้น แต่โคก็แยกตัวออกมาอย่างยากลำบากเพื่อไปหาต่อ งานและโอ เธอมองเห็นชาเพื่อนร่วมห้องยืนด้อมๆมองๆอยู่ เพราะยากที่จะแทรกตัวเข้ามาให้กลุ่มนักเรียนที่เบียดกันเข้าไป แล้วก็มีบางคนด้วยที่กระเด็นออกมาด้วย โคเข้าไปหาชาและเอามือจัดผมที่ดูฟูๆเพราะการเบียดเสียดให้เรียบร้อย
"เข้าไปไม่ได้ล่ะสิ"
"อือ ว่าจะมาเชียร์ ต่อ ( เสียงของชาหยุดไปสัก2วิ ) งานแล้วก็โอน่ะ"
"เหมือนกันเลยอ่ะ เข้าไปสิ เออเห็นพวกแน็กมั้ย"คำพูดของโคนั้นรวมถึงสวนด้วย ไม่รู้ว่าอะไรที่ทำให้โคกระหายที่จะอยากรู้ว่าพวกนั้นยืนอยู่ตรงไหน
พิธีกรขึ้นไปกล่าวอะไรน่าเบื่อๆบนเวทีได้ซัก5นาทีและกลุ่มที่ขึ้นมากลุ่มแรกเลยก็คือ งานนั่นเอง ถึงคิวที่ต่อต้องออกมาร้องดูเหมือนว่าเค้ามองหาอะไรสักอย่างหนึ่งและก็เจอแล้วด้วย สวนยืนอยู่ข้างๆเวที ดูท่าทางว่าต่อพยายามสบตากับสวนเวลาที่ร้องท่อนซึ้งๆ โคน้อยใจนิดๆว่าทั้งที่อุตส่ามาเชียร์แต่ทำไมไม่มองหน้าแล้วยิ้มให้สักนิดเลย
ต่อ งานและโอ เดินมานั่งข้างๆกับโคและดูวงอื่นๆร้องต่อไป โคแปลกใจนิดๆที่ทำไมพวกนี้ไม่รีบขึ้นห้องซะทีและไม่นาน คำตอบก็ปรากฏต่อสายตา วงของพี่นะขึ้นแล้ว หลังจากจัดก้นให้นั่งบนเก้าอี้ให้สบายๆเค้าไม่พูดพร่ำทำเพลงเลย แล้วเริ่มบรรเลงเพลงหวาซึ้ง เหมือนกับมีมนสะกดให้ทุกคนหันมาฟัง
รัก...รักเธอทั้งหมดของหัวใจ สิ่งเหล่านั้นเก็บไว้ข้างใน
เธอได้ยินไหมคนดี ขอให้ความรู้สึกที่ฉันมีส่งไปถึงเธอผู้แสนดี
ว่าชีวิตนี้ฉันมีเธออยู่ดังความฝัน และซักวันจะไปหา
สวนยิ้มอย่างเอียงอายซึ้งไม่รู้ตัวเลยว่า ต่อกำลังมองอยู่แล้วเดินออกมาเพื่อขึ้นห้องอย่างรวดเร็วราวกับต้องการจะหายตัวไปจากตรงนี้อย่างนั้นหละ โคและชาเดินตามมาโคหันไปมองชาแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะตอนนี้เธอเดินตามต่อให้ทันดูเหมือนว่าชาก็ทำอย่างงั้นเหมือนกันแต่ว่าชาจะเดินตามไม่ทันเพราะว่าไม่สามารถที่จะฝ่ากลุ่มที่คอยตามกรี๊ดดาวโรงเรียนมาได้เพราtเค้าเพิ่งเดินผ่านไปเอง
"เป็นอะไรเนี่ยต่อ อยู่ดีๆก็เดินออกมา" โคหอบนิดๆ ถึงจะมากไป แต่เธอก็รู้เหตุผลอยู่แล้ว
"ก็ดูมันสิ" ต่อตอบสั้นๆ แต่ก็รู้ถึงอารามย์ที่ถามทอดออกมาจากเสียงได้เลย
ทั้งสอนคนไม่พูดอะไรกันเลยบนห้อง ได้แต่นั่งเงียบๆ แต่ต่างคนก็รู้ดีว่ารู้สึกอย่างไร ไม่นาน ชาก็ตามเข้ามาในห้องและทำท่าว่าไม่ได้ตามขึ้นมาและไปนั่งที่ของเธอ ทำท่าว่าเอาหนังสือขึ้นมาเน้นข้อความ
ความคิดเห็น