คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : o_Oความสับสนที่หาคำตอบไม่ได้o_O
"เฮ้ย! ไอ้ธร มึงสอนกูหน่อยดิ คอร์ด C นี่มันยังไง?" o_O เสียงงานดังขึ้น มือของเค้ากุมกีต้าร์ของธรอยู่อย่างไม่มั่นคงและไม่ผิดๆ
ธรเดินเข้ามาทำท่ารำคาญแต่ก็สอนงานเกี่ยวกับการจับคอร์ดของกีต้า
ในความคิดของโค ธรนั้นดูน่าเชื่อถือและไม่ใช่คนขี้อวดแต่อย่างใดโคมองเห็นแต่สวนดีของธรในตอนนี้ และแอบอิจฉางานหน่อยๆเวลาที่มีคนดีๆมาสอนกีต้าร์ให้
แต่ดูท่าว่างานจะไม่ได้อะไรไปจากธรเลย โคค่อยหันไปหน้าที่ขำขันกลับมาอยู่ที่เดิม และก็บังเอิญเห็นรุ่นพี่ม.5 รู้สึกว่าจะห้อง 4 เดินเข้ามาคุยกับสวน และสวนเองก็ยิ้มอย่างสดใสตอบ ไม่มีคำพูดหรือสิ่งที่อยากทำใดๆทั้งสิ้นให้หัวของโค เธอรู้สึกแต่ว่าร้อนข้างในและอยากไปดึงต่อออกมาจากการมองดูงานฝึกกีต้าร์กับธร พอรุ่นพี่คนนั้นออกไป
โคเดินเข้าไปทำท่าที่ว่าแซวสวน แต่ในใจอยากรู้จะเป็นจะตายว่า เค้าคนนั้นคือใคร
"พี่ชนะ เค้าเป็นรุ่นพี่ที่ไปแข่งวาดรูปด้วยกันน่ะ แล้วเค้าก็เข้ามากทัก" สวนตอบทำท่าเขินๆ ซึ่งนั่นไม่น่าดูเลยสำหรับโค
"หรอ" เป็นคำตอบที่ได้มาและไม่นานโคเดินไปหาต่อ
"ต่อ แกเป็นแฟนกับสวนไม่ใช่หรอ ทำไมยังปล่อยให้คนอื่นเค้ามาหาสวนอีก แกก็แสดงความเป็นเจ้าของไปเลย กลัวอะไรว๊ะ" โคพูดให้ต่อฟังอย่างรวดเร็ว แต่โคกลับได้คำตอบที่ไม่อยากเชื่อกลับมา
"เค้ายังไม่ได้บอกว่าเราเป็นแฟนกันเลย เราไม่มีสิท์ แล้วอีกอย่างเค้าไม่ได้บอกชอบเราด้วย" หน้าตาของต่อดูเฉยๆและทำท่าทางว่าต้องยอมรับมันเพราะเค้าก็ทำอะไรไม่ได้
นานวันเข้า เรื่องของพี่ชนะเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆ และดูออกอย่างเห็นได้ชัดว่าต่อพยายามจะเบือนหน้าหนี งานเองก็พูดอย่างที่โคพูด แต่คำตอบที่ได้มาก็ทำให้งานสงบได้บ้าง
โคเดินขึ้นบันไดมาเพื่อไปถึงห้องเรียนให้เร็วที่สุดก็เธอน่ะมาสายอีกแล้วน่ะสิ แต่ป้ายประกาศสีแดงน่าสะดุดตาที่ริมบันไดทำให้โคหันไปมอง
ได้เวลาประกาศตัวเองแล้ว
ถามตัวเองว่าคุณมีดนตรีในหัวใจแค่ไหน
ถ้ามองเห็นแล้วมาสมัครเพื่อเข้าการแข่งขันกับพวกเรา
คณะกรรมการนักเรียน
เสียงกีต้าร์ที่น่าฟังชวนให้เคลิ้มตามเบาๆอยู่ในห้องทำให้โคคิดว่าเป็นธรจึงเดินเข้าไปดู แต่ภาพที่เห็นนั้นทำให้ผิดหวังเป็นอย่างยิ่ง เพราะภาพที่เธอเห็นก็คือ โอ เพื่อนในกลุ่มของงานนั่นเอง
"จะไปแข่งที่ไหนล่ะ" โคถามอย่างแปลกใจเพราะไม่คิดว่าโอจะเล่นกีต้าร์ได้ดีขนาดนี้
"ไม่เห็นหรอ? ที่เค้าติดประกาศไง จะไปแข่งงานนั่นหละ"
"แล้วใครจะร้องให้ล่ะ" โคเริ่มอยากรู้มากขึ้นพร้อมกับทำตาโตไปด้วย
"ก็ไอ้งานกับไอ้ต่อไง" โอบอกอยากภาคภูมิใจ
"ร้องเพลงไรล่ะ"
" ความลับกะจะกว่าฟ้าจะมีเวลา รู้ป่าวทำไม ก็มัน2คนกำลังมีความรักกันอยู่น่ะสิ"
คำพูดของโอทำให้โคนึกขึ้นได้ว่า งานแอบมองๆสาวห้อง 5 อยู่ รู้สึกว่าจะชื่อ จอยล่ะมั้งและท่าทางว่างานจะหลงจอยน่าดู ขนาดซื้อตุ๊กตาหมีให้เลยเชียว แล้วไม่นานมันก็ขาดตรงขานิดหน่อย โคก็เลยเอามาเย็บให้แต่คำตอบที่งานให้จอยคือ เค้าเย็บเอง -_-!
ช่วงบ่ายต่อและงานฝึกร้องเพลงกันอย่างหนักเลยทีเดียว โคเพิ่งรู้ตอนนี้เองว่าต่อเสียงดีมาก คล้ายกับโจ้วงพอสก็ว่าได้ ส่วนงาน ท่าทางจะแย่เพราะขึ้นเสียงสูงไม่ถึงโคเลยร้องพร้อมๆกันเพื่อไม่ได้เพลงขาดตอน และเพลงก็หยุดกึก โคทำหน้าบ่งบอกคำพูดออกมาว่า เพราะเราหรอ แต่ไม่มีใครมองหน้าโคเลย เอาแต่มองหน้ากันและทำหน้างงๆใส่กันทำให้โคขาดความมั่นใจ แต่พวกนั่นก็ในโคร้องไปพร้อมๆกัน ไม่นานบริเวณนั้นก็เป็นจุดสนใจไป
ความลับที่ฉันซ่อนไว้ ไม่เคยบอกใคร จะอดใจไม่ไหว
ยิ่งฉันใกล้เธอ เท่าไหร่ ยิ่งอยากจะเผยใจ แค่สบสายตาก็ยิ่งหวั่นไหว
มันยากเหลือเกินจะเก็บซ่อนความลับเอาไว้ แล้วความลับในใจของเธอ
มีฉันอยู่บ้างไหม โปรดบอกความในใจให้ฉันรู้ทีนะเธอ
ความคิดเห็น