คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #65 : บทที่ 15 100%
“อ้าว! ทำไมล่ะะ” ทนายสาวถามอย่าสสัย ไม่ให้ไปนอนบ้านแล้วะให้เธอไปนอนที่ไหน
“อย่าถามมาน่า ทำามที่ผมบอเถอะ”
“แ่...ันไม่อยาให้น้อไปนอนบ้านใรนะะ ันเป็นห่วเา”
“หัห่วัวเอะบ้าเถอะแมุ่ ัวเอ็ยัะเอาีวิไม่รอ ยัะไปห่วนอื่นอี” ายหนุ่มประออมา
“วีไม่ใ่นอื่น เธอเป็นน้อสาวันนะะ”
“ใบบัว ผมอร้อ โทรไปบอน้อสาวุะที! ถ้าุะไม่โทร ผมะโทรให้เอ เอาเบอร์มา” เพลย์บอยหนุ่มพูอย่าหมวามอทน
“ไม่้อันโทรเอไ้” ทนายสาวอบลับไป แล้วหิสาว็เบอร์หาน้อสาวนเียวที่เธอทั้แสนรัและแสนหว เมื่อแ้วามเป็นไปให้พรรวีทราบอย่าร่าวๆ น้อสาวอเธอ็เ้าใเรื่อทุอย่าโย่าย เพราะ่อนหน้านี้ที่บิาอทัู้่้อมาบีวิลอย่าน่าอนาถ็เป็นเพราะไปทำีที่เี่ยว้อับผู้มีอิทธิพลเ้าเ่นัน
พูับพรรวีเสร็บุษบาบรร็อพูับิินนท์และอธิบายเรื่อแบบรวบรัให้อีฝ่ายเ้าใ พร้อมทั้ฝาฝัให้หนุ่มน้อยเป็นผูู้แลน้อสาวแทนเธอ ิินนท์รับำอย่าเ้าใเพราะเาเอ็รู้ัับรอบรัวนี้เป็นอย่าี
“รีบทานอาหารเถอะ” นรินทราวุธบออีรั้
ทัู้่ลมือรับประทานอาหาร่อไปามปิ เมื่อเสร็สิ้นารำระเิน ายหนุ่ม็พยัหน้าให้บุษบาบรรลุาเ้าอี้เินามเาออไป ทันทีที่ทัู้่ลุึ้น นอเสี่ยธเนศ็ลุามเ่นัน ึ่มัน็เป็นไปามาราเาอนรินทราวุธ
แหม..อเล่นิ้นใหม่อเานี่ หาเรื่อให้ื่นเ้นไ้ีแท้ๆ!
“ลัวมั้ยใบบัว” ายหนุ่มถามนที่ำลัเินอยู่้าๆ เา
“ไม่่ะ” ทนายสาวอบลับไปเสียหนัแน่น
“ี!” บอพลามือหนาอนรินทราวุธ็เอื้อมมาว้ามือบาอน้าาย
“ไม่ลัวริๆ เหรอ” เาถามย้ำ ็ในเมื่อมือที่นำลัับอยู่อนนี้มันเย็นเียบราวับำลัับ้อนน้ำแ็
“อือ” ทนายสาวอบเบาๆ ในลำอ ะไม่ให้ลัวไ้อย่าไรัน แ่ะให้เธอบอไปว่าลัวมัน็ยัไๆ อยู่
“ีแล้วล่ะ ไม่้อลัวหรอนะ” นร่าสูปลอบเบาๆ นบุษบาบรร้อแหนมอหน้าเาอย่าไม่เื่อหูัวเอ นี่ถ้าบุษบาบรรไ้ยินำที่นรินทราวุธ่อท้ายอยู่ในใเธอะยิ่อึ้มาว่านี้ เพราะายหนุ่มบอับัวเาเอว่า
ไม่้อลัวหรอนะใบบัว ราบใที่เายัอยู่้าๆ ใร็ไม่มีทาไ้ทำอันรายุเลย ผมสัา!
ร่าสู่อยๆ ูมือร่าบาสมส่วนให้เินออมา้านหน้าล็อบบี้อโรแรม แ่สายาที่มประุเหยี่ยวอเพลย์บอยหนุ่ม็ยัอยสัเพฤิรรมอายร่าำยำที่เินามมาไม่ห่า
“ุวุธ มันามมาใ่มั้ยะ” ทนายสาวถาม เธอเอ็แอบมออยู่เ่นัน
“ไม่เป็นไรหรอรับ อนนี้เราอยู่ในทีุ่มน ผมแน่ใว่ามันยัไม่ล้าทำอะไรเราอย่าแน่นอน อย่าลัวไปเลยรับ แล้วถ้ามันมีันแ่สอนยัไผม็แน่ใว่าเอาอยู่” นร่าสูบอเบาๆ แล้วเา็่อยๆ เปลี่ยนาารูมือมาเป็นโอบไหล่บาอบุษบาบรรแทน มือหนาบลเบาๆ ที่ไหล่บาอย่า้อารปลอบโยน
ผู้หิ่อให้เ่แ่ไหน ็ยั้อเป็นผู้หิอยู่วันยั่ำ! ทุนยัโหยหาารปป้อาบุรุษเพศอยู่ทุลมหายใ เพียแ่หินนั้นะ้อารให้ายผู้ใปป้อนเท่านั้นเอ สอร่าเินนานันออมาาโรแรม ทนายสาวพยายามะสะบััวเอให้หลุาารโนโอบไหล่ แ่แนแ็แร็ไม่ยอมปล่อย
“ุวุธ ปล่อย่ะ ันอายน” บุษบาบรรท้วเบาๆ
“แ่ผมไม่อาย!” เพลย์บอยัวพ่ออบพลายัไหล่
“นั่นมันเรื่ออุสิะ ปล่อยไ้แล้ว่ะ”
E book รั่าั้ว ามลิ์นี้นะะ
ความคิดเห็น