คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : บทที่ 4 50%
ลูสาวนโรีบปิประูห้อนอนอนเอแล้วล็อทันที เธอ้าวเท้ายาวๆเินไปหยิบโทรศัพท์านั้น็ิ่อลับไปยันที่โทรเ้ามาเมื่อรู่
ทว่า...เวลาแ่ไม่ถึสอนาที ฝ่ายโน้น็ิ่อไม่ไ้เสียแล้ว เหมือนเาปิเรื่อมือสื่อสาร
“อะไรัน ทำไมปิเรื่อไปแล้วล่ะ” มธุรสลอโทรหาเาอีรอบ
แ่้อวามอัโนมัิที่อบลับมาทำให้หิสาวมั่นใว่าอีฝ่ายปิเรื่อไปแล้วริๆ
นั่นเป็นเพราะมือถืออเาใล้ะหมแบเอรี่ ธนินธร็เลยปิเรื่อแล้วนำไปาร์ไฟทิ้ไว้
เาเห็นว่ามธุรสัสายทิ้ไป นัารเมือหนุ่มิว่าหิสาวน่าะอยู่ับรอบรัวเาเลยัสินใที่ะไม่ิ่อไปอีรั้แ่ปิเรื่อแล้วาร์แบแทน
แ่ไม่ิว่ามันลับทำให้มธุรสร้อนรุ่มราวโนเพลิอให่สุมทรวอยู่ทั้ืน
“เ๊หมิวเป็นอะไรหรือเปล่า” เมวีน้อสาวนเล็อบ้านเอ่ยทัพี่สาวทันทีที่มธุรสเินลไปที่โ๊ะอาหารในอนเ้าอวันใหม่
“เป็น...เป็นอะไร พี่ไม่ไ้เป็นอะไรนี่” มธุรสมอหน้าน้อสาวแล้วถามลับไปอย่าๆ
“หน้าเหมือนนไม่ไ้นอนเลย เมื่อืนนอนไม่หลับเหรอ” ัวแสบอระูลถาม่อ
มินลาเลยแหนหน้าาถ้วยาแฟแล้วมอพี่สาวนโ้วยอีนหนึ่
“เ๊หมิวหน้าาเหมือนนอนอนมาริๆนะ” มินลาเห็น้วยับน้อสาว
“ไม่...ไม่นะ เมื่อืน็นอนหลับปิี” เ้าัวรีบปิเสธทันวัน
ทั้ที่วามริเธอนอนไม่หลับเลย้วย้ำ วามอิโรยเลยฟ้อออมาทาร่าายแทน
“นอนหลับลริๆ หรือเ๊” เมวีไม่วายถาม่อ้วยสีหน้าวนๆ
“ริสิ พี่ะโหเธอทำไมล่ะ” มธุรสอบพลานั่ลที่เ้าอี้
“ใรโหอะไรใรเหรอ มีเรื่ออะไรันแ่เ้าหรือไ” เสียเ้าสัวัึ้นที่หน้าประูห้อรับประทานอาหาร
สามสาวรีบหันวับไปมอบิาพร้อมๆันอย่าไม่ไ้นัหมาย
“ไม่มี่ะป๊า” สามเสียอบเหมือนันเป๊ะ
านั้น็หันมอหน้าันไปมา ะที่เ้าสัว็มอลูสาวทั้สามอนเอไล่เรียทีละนเ่นัน
“ะไม่มีไ้ยัไ เมื่อรู่ป๊ายัไ้ยินพูันอยู่เลย สรุปว่าเรื่ออะไรเหรอ” ท่านถามพลานั่ล้าๆ ลูสาวนโ
“เหมยเาทัว่าเ๊หมิวเหมือนนไม่ไ้นอนมา่ะป๊า ไม่ไ้มีอะไรหรอ่ะ” ลูสาวนรอเป็นนอบบิาเพื่อัปัหาที่ะามมา
“หมิวไม่ไ้นอนเหรอ ไหนป๊าูสิ” ท่านหันมอลูสาวที่นั่อยู่ใล้ๆทันที
“หมิวนอนหลับปิี่ะ แ่อาะหลับไม่ลึ เลยเหมือนนที่นอนไม่เ็มอิ่มมาว่า่ะ” เ้าัวรีบแ้่าให้ัวเอ
“เหรอ...ถ้าอย่านั้นวันนี้็เ้านอนแ่วันหน่อยแล้วัน ะไ้พัผ่อนให้เ็มที่” ท่านบอแล้วหันไปมอเมวีที่ำลััโ๊เ้าปาแ่าลับ้ออ่านอะไรบาอย่าในมือถืออัวเออย่า่อ
“เหมยอ่านอะไรอยู่เหรอ เวลาทาน้าว็วรั้ใทานนะ” ท่านเอ็เบาๆ
“ู่าวอเอวี่ับนัารเมือสุหล่อนั่ะป๊า” เธออบออมาโยไม่ไ้มอหน้านถามเลยสันิเียว
“นัารเมือสุหล่อ? ใรเหรอ” ท่านถาม่อ้วยแววาที่บ่บอว่ามีวามสนใไม่น้อย
“ป๊าอย่าไปสนใยัยเหมยเลย่ะ ไร้สาระไปวันๆ อย่านั้นแหละ” มธุรสรีบบอบิา
เธออยาะสบาน้อสาวเพื่อบอให้อีฝ่ายวาโทรศัพท์ล ทว่าทาฝ่ายเมวีลับไม่มอมาทาพี่สาวเลยสันิเียว
“ุธนินธร่ะป๊า” ยัยัวีเอ่ยื่อหนุ่มหล่อนัออมาัถ้อยัำ
มธุรสถึับลอบถอนหายใออมาเบาๆ...
ระหว่ารอเรื่อนี้ ฝา E book เรื่ออน้ำอิ้วยนะะ เศษรัเนใ่ะ
และอนนี้ในเมพมีนิยายอนาฟ้าในสายลมัโปรลราาหลายเรื่อ่ะ
ลอเ้าไปเลือูไ้เลย่ะ อบุมา่ะ
ความคิดเห็น