ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    hello baby boys วุ่นนักรักของยัยจอมเซ่อ

    ลำดับตอนที่ #1 : โรงเรียนใหม่ กับ เพื่อนใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 15 ธ.ค. 53


    "นี่ยัยรีย่าเธอจะย้ายจริงๆเหรอ"
    "ก็คงจะเป็นอย่างนั้นล่ะ"
     ฉันนั่งมองหน้ายัยคีทที่กำลังทำหน้าเศร้าเป็นไก่เหงา
    "แกจะไปก็บอกบ้างนะฉันอยากไปส่งแกอ่ะ"
    "อื้ม"
    ฉันตอบไปก่อนจะหันไปสนใจคนที่มาใหม่ ยัยพีทยิ้มแล้วเดินมานั่งข้างๆฉัน
    "แกหางไปใหนมาน่ะพีท"
    เสียงใสของคีทถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวเดินมานั่ง
    "ก็ฉันไปหากายมา" ยัยพีทตอบยิ้มๆ
    "ฉันว่าเรากลับบ้านเหอะ... ฉันตองรีบเก็บของน่ะ พรุ่งนี้แกอย่าลืมไปส่งฉันนะ"
    "อื้ม...ฉันจะคิดถึงแกนะ"
    "จ้า"
    ฉันตอบแล้วเดินออกจากโรงเรียนพร้อมกับเพื่อนๆของฉัน

    วันต่อมา 
    ฉันยืนรอยัยเพือนเลิฟเพือบอกลาครั้งสุดท้ายที่หน้าบ้าน
    "ฉันจะคิดถึงพวกแกนะ"
    "ฉันก็เหมือนกัน"
    หลังจากบอกลายัยเพื่อนเลิฟเรียบร้อยแล้วฉันก็ย้ายมาอยู่ที่อาริเมืองที่มีผู้คนมากมายมาตามล่าหาความฝันที่จะก้าวมาสู่วงการบันเทิง
    ณ ร.ร อากิเระอาคาเดเมีย
    ฉันยืนรออาจารย์ที่ห้องพักก่อนที่อาจารย์ผู้หยิงผมยาวหน้าตาหน้ารักจะเดินเข้ามาถาม
    "หนูชื่อ อารียาใช่ใหมคะ"
    "ค่ะ" ฉันตอบแล้วส่งยิ้มให้ก่อนที่อาจารย์จะเริ่มแนะนำตัว
    "ครูชื่อ อรัญญา นะคะ"
    "ค่ะ"
    "อารียาจ๊ะหนูอยู่ห้อง A 3 นะจ๊ะ" เสียง
    ใสท่าทางใจดีของอาจารย์อรัญญาบอกก่อนจะเดินออกจากหน้องไป
    แน๊ฉันยังไม่แนะนำตัวเลยนะ ฉันชื่อ อารียา นาซาก ฉันเป็นลูกครึ่ง ไทย ญี่ปุ่น ตอนนี้ฉันอายุ 16 ปี เรียนอยู่ที่โรงเรียน อากิเระอาคาเดเมียซึ่งเป็นโรงเรียนที่ฉันพึ่งย้ายเข้ามาใหม่ และตอนนี้ที่โรงเรียนแห่งนี้ก็กำลังจะเป็นโรงเรียนใหม่ของฉานนนน! และฉันได้ก้าวเข้ามาอยู่ในโรงเรียนแห่งนี้แล้วเย้ๆ โฮะๆๆๆๆๆๆ (นางมารร้าย:คนเขียน)
    หลังจากที่ฉันรู้ห้องของตัวเองแล้วฉันก็สแกนย์เรด้าตามหาห้อง A 3 จนตาแทบถลนกว่าจะหาเจอ โอ้แม่นายอยู่ตรงนี้เองเหรอ
    ผว่ะ!!!!!!
    ฉันเดินชนใครคนหนึ่งเข้าอย่างจัง ฉันรีบขอโทษ ขอโพยเขาเป็นการใหญ่
    "เอ๊ะ....ขอโทษค่ะ"
    "เออ....ไม่เป็นไรครับ"
    คนที่ฉันเดินชนพูด ฉันรีบเงยหน้าขึ้นมองเขาทันที  ผู้ชายหน้าหวานดวงตาคมกลมโตนัยตาสีเลือด จมูกโดงเป็นสันรมฝีปากเรียวบาง ร่างสูงเพียว
    "ขอโทษจริงๆนะคะ"ฉันว่า
    "เอ่อฮะไม่เป็นไรฮะ"พูดจบเขาก็ยิ้มบางๆให้ฉัน
    พักกลางวัน
     ตอนนี้ฉันยกำลังวิ่งไปที่ดรงอาหาร เพราะฉันก็พึ่งหาห้องเรียนเจอ คือเฟียสพาไปน่ะถ้าไม่เจอเขามีหวังฉันเดินหาทั้งวันแน่ๆ เฟียสนายชั่งเป็นเทพบุตรมาโปรดฉันจริงๆ พ่อยอดขมองอิ่มของรีย่า
    "รีย่าเธอชอบกินอะไรเหรอ"
    "ฉันเหรอ...ชอบ..0.0สุกี้แห้ง"ฉันตอบขณะที่ฉันกับเฟียสเดินมาถึงโตะ(ระวังนางเอกเรื่องนี้มันจะตอบว่าชอบกินผู้ชายนะ :คนเขียน)ในโรงอาหารของโรงเรียน
    "ถ้างั้นเธอรออยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวฉันจะซื้อมาให้"พูดจบเฟียสก็หายตัวแวบไป
     หลังจากรอเฟียสอยู่นานตอนนี้สุกี้แห้งของโปรดมันก็ลงไปนอนเล่นกินลมชมวิวอยู่ในท้องฉันเรียบร้อยแล้ว จะว่าไปตั้งแต่ฉันเข้ามาอยู่ในโรงเรียนนี้นี่ก็มีแค่เฟียสคนเดียวเท่านั้นแหละที่มาคุยกับฉันน่ะ ปลื้มใจจริงๆเลยแฮะมีเพื่อนหล่อ โฮะๆๆๆๆๆ (นางมารร้ายชัดๆ)
     หลังจากกินข้าวเสร็จฉันกับเฟียสก็เดินกลับมาที่ห้องพล้อมกัน ฉันได้นั่งที่ติดกับหน้าต่างขางๆเฟียสด้วยล่ะ อิดฉาฉันใหมล่ะ
    "เธอนี่ก็แปลกดีนะเธอพึ่งรู้จักเราแท้ๆยังคุยกับเราอย่างกับว่าเรารู้จักกันมาเป็นชาติ"
    "แต่ถ้าไม่คุยกับเพื่อนแลวจะคุยกับใครล่ะจริงใหม?"
    "มันก็จริงของเธออ่ะนะ"เฟียสพูดยิ้มๆ
    "แล้วนายไม่มีเพื่อนเลยเหรอ"
    "ทำไมเธฮถามอย่างนั้นล่ะ"
    "ก็ฉันเห็นนายอยู่กับฉันแค่สองคนไม่เห็ฯมีเพื่อนนายมาหาเลยอ่ะ"
    "ฮ่ะๆๆๆๆๆๆๆ ก็วันน้เป็นวันสำหรับเธอไง"
    "วันสำหรับฉันเหรอ?"
    อื้ม...ก็เธอเป็นนักเรียนใหม่นี่ กฎของโรงเรียนเราคือเวลามีนักเรียนใหม่เข้ามาอยู่ห้องใหนหัวหน้าห้องก็ต้องคอยดูแลสมาชิกใหม่เป็นเวลาหนึ่งวัน ห้าม!ใครเข้ามายุงน่ะสิ"
    "เป็นอย่างนั้นเองเหรอเนี่ย"ฉันทำท่าครุ้นคิด"แสดงว่าโรงเรียนเราก็มีการจัดอันดับแรงกิ้งน่ะสิ"
    "ก็ใช่"
    "แล้วนายได้ตำแหน่งอะไรบ้างล่ะ"
    "หลายอย่าง"
    "อะไรเล่าไม่บอกหน่อยเหรอ"
    "ไม่บอก"พูดจบเฟียสก็ทำหน้าตากวนๆแล้วหันไปทางอื่น
    "บอกหน่อยนะพ่อรูปหล่อ พ่อคนดี พ่อ......" ชิชะหมาอมฮอล นายจะไม่บอกฉันใช่ไหม จะว่าไปเรานี่ก็ตอแหลเก่งใช่เล่นเลยนะเนี่ยเรา เอ....แต่มันใช่เรื่องหน้าภูมิใจเหรอเนี้ย
    "บอกก็ได้...แต่มีข้อแลกเปลี่ยนนะ"
    "อะไรเหรอ"
    "เธฮต้องไปวันเกิดเราคืนนี้"
    "......"
    "โอ.เค.^_^"
    "......"
    "ตกลงไหม"
    "อื้ม...ก็ได้" ฉันทำหน้าครุ้นคิด"แต่ตอนนี้นายต้องบอกเรามาก่อนโอ.เค.ไหมล่ะ"
    "อื้ม .... เราก็ได้เรียนดี ..... กิจกรรมดี ... กีฬาดี ...."
    "มีอย่างอื่นอีกไหมอ่ะพวกพิศดารหน่อยอ่ะ"
    "ก็.......มีนะเป็ฯญพวกที่หนึ่งของการค้นหาความเล้นลับอ่ะ"
    "ยอดเลย"
    "เธฮสนใจเรื่องพวยกนี้ด้วยเหรอ"
    "อื้ม...ตอนอยู่ที่โรงเรียนเดิมฉันก็อยู่ชมรมความเล้นลับน่ะ"
    "เหรอ...เธอชอบฟังเรื่องผีๆไหมอ่ะ"
    "ก็นิดหน่อยน่ะ"
    "ถ้างั้นก็......"เฟียสพูดพลางทำเสียงหน้ากลัว(ชวนขนหัวลุก)
    "หยุดเลยนะ..ไม่ต้องมาทำให้ฉันกลัวหรอกฉัน...ฉันไม่กลัวที่นายพูดหรอก"
    "ว้า.....ถ้างั้นก็หมดหนุกอ่ะดิ"เฟียสพูดพลางทำหน้าเซ็งๆแล้วพูดต่อ"แต่เธอสัญญาแล้วนะว่าเธอจะไปวันเกิดเราเย็นนี้น่ะ"
    "ฉันไม่กลับคำหรอกนายสบายใจได้" ฉันพูดยิ้มๆ
    "ถ้างั้นก็เจอกันตอนเย็นนะ...เพื่อนๆมากันแล้ว"เฟียสพูดแล้วหันไปสนใจเหล่อผองเพื่อนฮายิน่าของเขา
         หลังจากนั้นฉันก็เป็นสาวน้อยในหมู่หมาป่ามาเนะนำตัวหน้าชั้นรู้สึกว่าจะมีหลายคนเอาสำลีอุดจมูกกันด้วยหล่ะ โฮะๆๆๆๆๆๆๆ
     "สวัสดีค่ะ ดิฉัชื่ออารียา ชื่อเล่นชื่อรีย่า ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ" พูดจบทุกคนก็พูคำว่า"ยินดีต้อนรับ"พร้อมกันเสียงดัง
    "อารียาเธอนั่งข้างๆการธนนท์นะ"
    "เสีงใสของอาจารย์สาวบอกพร้อมกับชี้ไปที่ ที่ว่างข้างๆเฟียส ฉันรีบเดินไปนั่งทันทีเพราะตอนนี้กำลังเมื่อยขาพอดี
    "เป็นไงตื่นเต้นใหม หลังจากวันนี้ไปเธอก็จะมีเพื่อนเพิ่มขึ้นหลายคนเลยนะ" พูดจบเฟียสก็ส่งยิ้มหวานบาดใจมาให้ (นายจะยิ้มทำไม มันหน้ารักนะไอ้บ้า)
      3ชั่วโมงผ่านไป
       หลังจากการเรียนภาคบ่ายจบลงฉันก็ต้องรีบชิ่งกลับบ้านทันทีเพราะฉันต้องไปแต่งตัวก่อนที่เฟียสเพื่อนเลิฟคนใหม่ของฉันจะขับรถไปรับเพราะเขาจะต้องอยู่ซ้อมบาสจนถึงห้าโมงเย็นจึงจะกลับบ้าน
         หลังจากอาบนำแต่งตัวเสร็จก็เป็นเวลาห้าโมง ยี่สิบนาที พอดีกับที่รถแจ็สสีแดงคันงามจะแล่นมาจอดอยู่ที่หน้าบ้านฉันพอดี
    "รอนานไหม "ฉันถามทันทีที่เดินมาถึงตัวรถที่มีเฟียสมายิ้มร่ารออยู่
    "ไม่นานหรอกเกือบหลับ" เฟียสพูดยิ้มๆแล้วพูดต่อ"ขึ้นรถสิ"
     ฉันรีบก้าว ฉับๆๆๆๆๆๆ ไปขึ้นรถทันที ก่อนที่รถจะถูกขับออกไปช้าๆ
                ณ บ้านเฟียส
     หลังจากที่นั่งหลังขดหลังแข็งอยู่นานในที่สุดฉันก็มีชีวิตรอดมาจนถึงบ้านของเฟียสโดยปรอดภัย เพราะดูจากการขับรถของเขาแล้วฉันไม่น่ามาถึงบ้าน(เขา)ได้เลยหน้าจะไปอยู่ตามเสาไฟฟ้าที่ไหนสักแห่งนี่แหละ
    "ถึงแล้วล่ะ"เฟียสพูดด้วยสีหน้าระรื่น
    "จริงเหรอไม่ใช่ฉันตายแล้วหรอกเหรอ"
    "เธอพูดบ้าอะไรน่ะรีย่า"
    "อ๋อ....ป๊าวววววววววว.."ฉันทำเสียงสูง
    "อ้าวคุณหนูกลับมาแล้วเหรอคะ"เสียงดูดีอกดีใจของใครบางคนดังขึ้นพร้อมกับร่างของคุณป้าอายุประมาณ 40-50ปีได้ แล้วก็เจ้าหมาน้อยสีนำตาลหน้าตาหน้ารักที่วิ่งมาครอเครยอยู่กับขาของเฟียส
    "ไงเจ้ากาแฟแกอาบนำหรือยังน่ะ"เสีงของเฟียสดูมีความสุขตอนที่อุ้มเจ้าหมาน้อยขึ้นมาลูบๆๆหัวเจ้าหมาน้อย
    "หน้ารักจังเลยนายชอบหมาเหรอ"ฉันถามขณะแย่งมันมาอุ้มเอง
    "อื้ม ...ก็แค่ตัวนี้เท่านั้นแหละ"
    "หมายความว่าไงเหรอ"ฉันถามเขาแบบงงๆเพราะฉันไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง
    "ฉันชอบหมาก็แค่ตัวนี้ตัวเดียวแหละ ตัวอื่นฉันไม่ชอบแล้วก็ไม่แตะมันด้วย" โหย!  แสดงความชั่วร้ายออกมาเต็มๆเลยนะนายน่ะ ไม่คิดจะปิดบังกันบ้างเหรอ
    "นายก็เป็นคนพูดตรงดีนะ "ฉันพูดยิ้มๆ
      ฉันหันไปยิ้มให้เขา เฟียสยิ้มตอบก่อนที่เขาจะขอตัวไปข้างบนและให้ฉันนั่งเล่นกับเจ้ากาแฟไปก่อนเพราะอีก10นาทีงานถึงจะเริ่ม

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×