คลังเก็บตัวละคร

ลำดับตอนที่ #98 : SR

Application

"ในบางครั้งจิตใจของมนุษย์มันก็เข้าใจยาก แต่ในบางทีก็สามารถเข้าใจได้อย่างเข้าถึงเลยล่ะ..."

ชื่อ/นามสกุล/ชื่อเล่น: ดลาซ กอนดริก (Dlaz Gondrik)

เพศ: ชาย

เผ่าพันธุ์: ปีศาจ

ความสนใจทางเพศ: หญิง

สเป็คที่ชอบ: ไม่มีอะ

อยากให่มีคู่จิ้นหรือไม่ถ้ามีเอาแบบไหนดี?: ชาย-ชาย

อายุ: 20

ห้อง: เวส

ชั้นปี: 7

ลักษณะตัวละคร: ชายหน้าตาเปื้อนยิ้มอันหน้ากลัวตลอดเวลา มาพร้อมนัยต์ตาสีมรกตเรืองแสงได้ บวกกับผมสีขาวไฮไลต์สีม่วง บวกด้วยเสื้อเชิ้ตสีแดงและเสื้อคลุมสีดำพร้อมแว่นตากลม จึงทำให้เขาดูหล่อและจิตไปพร้อมๆกันในสายตาของสาวๆ

ส่วนสูง/นํ้าหนัก: 200 ซม. / 80 กก.

ชนชั้นทางบ้าน: รวย! มากกกกกกกกกก

อุปกรณ์ที่ใช้ในการต่อสู้: ไม่มี ใช้สมองล้วนๆ

ธาตุ: ลม

พลัง: ตรวจจับการเคลื่อนไหวผ่านลมได้

ความสามารถพิเศษ: ฉลาดโคตรๆ IQ 190 แถมยังมีความรู้รอบด้านอีกด้วย

อุปนิสัย: มักจะหัวเราะออกมาเวลาทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่น แถมในยามปกติยังชอบที่จะยิ้มชั่วๆอีกด้วย

   เป็นคนที่พร้อมจะใช้คนอื่นเป็นเครื่องมือเสมอ ไม่ว่าจะเป็นใคร เพราะเขาประเมินแล้วว่าคนที่เขากำลังจะใช้ก็เป็นแค่หมากตัวนึงที่สามารถใช้แล้วทิ้งอย่างอิสระตามใจของเขา

   มักจะคิดทางออกเอาไว้ให้ตัวเองเสมอ โดยในหัวของเขานั้นมีแผนการอยู่มากมายชนิดที่ว่าสามารถแก้ทางฝั่งตรงข้ามได้อย่างขาดลอย

   เวลาอยู่กับเพื่อนฝูงจะค่อนข้างเพี้ยนนิดๆ (ไม่นิดอะ) มันจะชอบอ้อนขอของกินจากเพื่อนเสมอ

ชอบ: แผนตำเนินตามเป้าหมายอย่างง่ายดาย น้ำอัดลม (ของดี..)

ไม่ชอบ: พวกรู้มาก รู้ทันแผนอันล้ำลึกของเขา แต่ก็มีคนพวกนีอยู่น้อย

เกลียด: กาแฟ (ขมไป) น้ำมะนาว (เปรี้ยวไป)

กลัว: ไม่กลัวอะไรเลยยยยยย กล้าได้กล้าเสี่ยง

งานอดิเรก: อ่านหนังสือทางวิชาการ

ใน8ตัวละครด้านบนอยากสนิทหรือรู้จักกับใครมากที่สุดเพราะอะไร?: ชิอน เหตุผล ซื่อๆ หลอกใช้ง่ายดี

ใน8ตัวละครด้านบนรู้สึกไม่อยากสนิทหรือรู้จักกับใครมากที่สุดเพราะอะไร?: เอวา เหตุผล รู้มากไปหน่อย

ประวัติตัวละคร: หนึ่งในผลงานอันน่าภาคภูมิใจของสถาบันแห่งนี้ เขานั้นเพรียบพร้อมไปด้วยทุกอย่างทั้งมันสมอง ความเจ้าเล่ห์และความแค้นที่มีต่อมนุษย์ เนื่องจากการปลูกฝังจากทางบ้านของเขาเอง โดยเขาได้มีผลงานต่างๆออกมามากมาย ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นทางด้านวิชาการซะส่วนใหญ่ จึงทำให้เขาถูกเล็งไว้ให้เป็นผู้วางแผนเมื่อเรียนจบ แต่ก็มีบางคนคัดค้านเนื่องด้วยเหตุผลด้านจิตใจของเขาที่มันค่อนข้างจะบิดเบี้ยวผิดกับคนปกติ

   โดยตอนที่เขายังเป็นเด็ก พ่อและแม่ของเขาได้ปลูกฝังความเกลียดชังมนุษย์ให้กับเขา แถมยังจับลูกมนุษย์มาให้เขาทรมานเล่นอีกด้วย แต่ดลาซในวัยเด็กผู้ไร้เดียงกลับทำสิ่งที่ตรงกันข้าม นั้นก็คือการมอบความเมตตาให้กับลูกมนุษย์ผู้นั้น พ่อและแม่จึงจับเขาไปทรมานเพื่อดัดนิสัยเขา เขาได้พยายามที่จะทรมานอยู่หลายครั้งแต่ก็ทำไม่ได้ แต่เขาก็ถูกทรมานอีก จนในที่สุดเขาก็สามารถปลิดชีพลูกมนุษย์ผู้นั้นได้สำเร็จ มันทำให้เขามีความสุขแบบบอกไม่ถูกขึ้นมา

เพิ่มเติม: อยากเห็นโมเม้นนางอ้อนเพื่อนจริงๆ

สัมภาษณ์(ตอบโดยใช้ตัวละครนะคะอยากรู้ทัศนคติของตัวละคร)

สวัสดีค่ะดิฉัน เมล ผู้ช่วยของท่าน อาร์เกรเซียจะมาสัมภาษณ์คุณขอให้ตอบอย่างตรงไปตรงมาด้วยค่ะ

:: ครับ

ก่อนอื่นคุณมีจุดมุ่งหมายหรือสิ่งที่อยากทำไหมคะ?

:: ก็คงจะเป็น...โค้นล้มมนุษย์ละมั้งครับ หึหึ

คิดยังไงกับมนุษย์คะ?

:: ชั้นต่ำ สกปรก ไร้ค่า

คิดว่าตัวเองสามารถฆ่าคนบริสุทธิ์ได้ไหม?

:: คนอย่างผมทำได้สบายๆอยู่แล้วล่ะครับ...

ระหว่าง "ตายอย่างมีศักดิ์ศรี" กับ "รอดเยี่ยงสุนัข" คุณจะเลือกอันไหนคะ?

:: หึ..ผมจะเลือกข้อที่สาม นั้นก็คือ "ชนะอย่างไร้ความปราณี" ก็แล้วกันครับ ฮ่าฮ่าฮ่า ผมล้อเล่นน่า...ผมขอเลือก "ตายอย่างมีศักดิ์ศรี" แต่มันคงจะไม่มีเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นแน่นอน

ขอบคุณที่มาสัมภาษณ์นะคะ โชคดีค่ะ

:: (นั่งคิดพร้อมกับหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว)

-ชื่อเจ้าของไอเดียตัวละคร

:: ผมเองงง "กล้วยรสนม"

................................................................................................................................................................................

B
E
R
L
I
N
❀