คลังเก็บตัวละคร

ลำดับตอนที่ #105 : BH

.........................................................

Application

"ได้เวลาลองยา..."

ทีม:เมอัส

ชื่อ|นามสกุล|ชื่อเล่น: จอน โดว(ไม่ใช่ชื่อที่แท้จริง),หมอ(เป็นชื่อที่เขาให้ทุกคนเรียกเขา)

เพศ: ชาย

รสนิยมทางเพศ: ไม่มี เขาไม่เคยสนใจเรื่องการคบคนเลยแม้แต่นิดเดียว แถมผู้คนก็ไม่ค่อยอยากจะเข้าหาอยู่แล้วด้วย

อายุ: ราวๆ 30-40 ปี

ฐานะ: เร่ร่อนไปทั่วไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง

ลักษณะภายนอก: รูปร่างสูงสวมชุดหมอกาฬโรคเต็มยศ พร้อมกับใส่หน้ากากตลอดเวลา ในมือมีมืดโค้งดูน่ากลัวและยิ่งหน้ากลัวขึ้นไปอีกจากการที่เขาแขวนกระโหลกศีรษะขนาดเล็กและขวดที่บรรจุของเหลวสีเขียวดูไม่น่าไว้ใจเอาไว้ จากการถามของคนอื่นๆว่ามันคืออะไรเขาบอกมาเพียงประโยคสั้นๆว่ามันคือ "ยา" ส่วนทางด้านบุคลิกนั้นเขาจะดูเป็นคนนิ่งๆไม่ค่อยพูด และด้วยบุคลิกแบบนี้จึงทำให้ไม่ค่อยมีคนอยากเข้าใกล้นัก ทั่งๆที่ความจริงเขาออกจะกวนๆด้วยซ้าๆ เพียงแค่เขาไม่พูดเท่านั้นเอง

ส่วนสูง-นํ้าหนัก: 186/75

อาวุธประจำตัว: มีโค้งธรรมดาๆ แต่จริงๆแล้วนั้นเขาสามารถทายาต่างๆลงไปในมีดได้อย่างอิสระเพื่อที่จะให้ผลของการโจมตีที่ต่างกัน เช่น ทำให้โดนฟันแล้วติดพิษ โดนฟันแล้วเกิดอาการบ้าคลั่ง และอื่นๆอีกมากมาย

ของเสริม: ขวดยา ส่วนมากใช้ทาเพื่อใช้คู่กับอาวุธ แต่ถ้าจวนตัวอาจจะมีการปาขวดยาใส่เป้าหมาย และยังมีกระโหลกและสากไม้เอาไว้บดยาได้ด้วย

ความสามารถต่างๆ: มีความรู้เรื่องยาและการทำคุณไสย ซึ่งเป็นสิ่งที่หมอธรรมดาๆไม่น่าจะมี แต่เขามี

นิสัย: รักการทดลองและค้นหาสิ่งใหม่ๆ เขาชอบที่จะทดลองยากับสิ่งต่างๆ โดยไม่รับผิดชอบถึงผลลัพท์ที่จะตามมา เคยมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เขาเคยปายาตัวใหม่ใส่คนอื่นๆแบบสุ่มอย่างไร้จุดหมาย โดยยาตัวนั้นมันเป็นยาที่จะปล่อยกลิ่นล่อให้หนูมาขย้ำเป้าหมาย จนทำให้ผู้โชคร้ายเหล่านั้นถูกหนูรุมขย้ำอย่างสยดสยอง ส่วนทางจอนที่เห็นก็ได้พอใจกับยาตัวนั้นมาก เขาได้ยิ้มใต้หน้ากากก่อนที่จะเดินออกจากเมืองไป

   เงียบๆไม่ค่อยพูดและมักชอบที่จะแสดงความรู้สึกผ่านท่าทางต่างๆมากกว่า และด้วยท่าทางส่วนใหญ่ที่จะออกกวนๆ จึงทำให้บางครั้งหลายคนก็หมั่นใส้แต่คนที่เข้ามาหาเรื่องเขาส่วนใหญ่ล้วนหายตัวไปอย่างเป็นปริศนา..ก็ทำยังไงได้ อาสาสมัครอุส่าห์เดินเข้ามาหาแบบนี้แล้วเขาก็เลยจับเข้าห้องทดลองเลย แถมยังเป็นพวกชินชากับความสกปรกอีกต่างหาก เขาสามารถอยู่ได้เป็นเดือนๆด้วยชุดที่เปื้อนไปด้วยเลือดหรือสิ่งปฏิกูลต่างๆ

     ศีลธรรมไม่มี จึงทำให้การทดลองกับมนุษย์หรือสัตว์นั้นเขาจะไร้ซึ่งความสงสารหรือเมตตาหนูทดลอง เขาสามารถที่จะยืนดูความทรมานของเหยื่อที่ถูกผลของยาของเขาได้อย่างหน้าตาเฉย แถมยังปรบมือแสดงความยินดีกับตัวเองเมื่อยาสำเร็จแล้วอีกด้วย

     เป็นพวกเดาการกระทำยากมากๆ ในบางครั้งเขาก็กระทำการที่เหนือความคาดหมายของคนอื่นๆแถมในบางครั้งยังทำอะไรแปลกๆคนดูน่ากลัว อย่างเช่นเดินไปหักคอนกทิ้งก่อนจะเอานกมานั่งส่องกายวิภาค หรืออยู่ดีเขาก็อาจจะสาดยาใส่คุณก็ได้ถ้าเขาอยากจะทำ...

สิ่งที่ไม่ชอบ: ยาไม่ได้ผล

สิ่งที่เกลียด: การทดลองผิดพลาด

สิ่งที่กลัว: การถูกจับและยาที่ไม่ได้ผลตามคาด

สิ่งที่ชอบ: ยาที่ได้ผลเกินคาด

สิ่งที่รัก: การทดลองยาใหม่ๆ,การทดลองสนองความอยากรู้อยากเห็น

งานอดิเรก: ปรุงยา,ศึกษาเรื่องยา สมุนไพรและคุณไสย

ประวัติ: ในอดีตเขามีชื่อว่า "โครว แมนเซอร์" เขามักจะออกเดินทางพเนจรไปทั่วเพื่อที่จะออกรักษาผู้คนและเปิดห้องทดลองในช่วงสั้นๆ พอรักษาเสร็จและได้ยาตัวใหม่จึงออกเดินทางไปที่อื่นๆต่อไปเรื่อยๆ จนวันหนึ่งเขาก็ได้ทดลองยาเพื่อที่จะรักษาโรคความจำเสื่อมให้กับเศรษฐีชราผู้ว่าจ้างเขา โครวไม่รอช้าที่จะเริ่มทดลองยาทันที..เขาจึงเริ่มทดลองอย่างขมักเขม่นอยู่ในห้องทดลองตั้งสองวันเต็มๆ จนเมื่อได้ยาออกมาเขาจึงเริ่มออกภาคสนามโดยการปายาใส่ผู้คนแถวๆนั้นแบบสุ่ม และผลที่ได้คือ

...ผู้คนกลับบ้าคลั่งจนขาดสติและเริ่มไล่ฆ่ากันเอง

     โครวที่เห็นว่าถ้าไม่ดีจึงทำการสังหารตัวทดลองเหล่านั้น แต่โชคร้ายที่ชุดของเขากลับขาดจนทำให้ยาเข้าไปในร่างกายของเขา ถึงมันจะเล็กน้อยแต่มันก็ส่งผลอะไรบางอย่างกับเขา เขาจึงรีบกลับเข้าห้องทดลองและจดบันทึกอาการทันที โดยยาตัวนี้นั้นผลมันออกมาตรงกันข้ามกับที่วางเอาไว้โดยสิ้นเชิง ซึ่งยาตัวนี้จะทำลบความทรงจำ ศีลธรรมและความผิดชอบชั่วดีของคนคนนั้นจนเหลือเพียงสัญชาตญาณดิบ และก่อนที่เขาจะเขียนอะไรไปมากกว่านี้ ยาตัวนี้กลับส่งผลบางอย่างกับเขา เขาได้ถูกลบความทรงจำบางส่วนไปแต่ส่วนที่ยาตัวนี้ลบไปนั้นก็คือ

-ผู้ว่าจ้าง

-ยาที่เขากำลังทดลองอยู่ตอนนี้

-เป็นสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น เพราะยาตัวนี้ได้ลบความทรงจำเรื่องของคนที่เขารู้จักและชื่อเขาเขา ตอนนี้เขาไม่รู้จักชื่อของใครรวมถึงชื่อของตัวเองด้วยซ้ำ...

     พร้อมกับความทรงจำเล็กๆน้อยๆและศีลธรรมที่ไม่ค่อยจะมีอยู่แล้วก็ค่อยๆหายไปเช่นกัน จนในที่สุดเขาก็เริ่มกลายเป็นพวกบิดเบี้ยวและเดาการกระทำไม่ได้

     โครวที่เสียความทรงจำก็ได้เดินทางออกจากเมืองโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น จนเขาได้ไปหยุดอยู่ที่เมืองเล็กแห่งหนึ่ง เขาได้พบกับหนังสือประหลาดที่มีการจดบันทึกการทำคุณไสยเอาไว้ และด้วยความอยากรู้อยากเห็นเขาจึงได้นำมันมาศึกษาและลองปฏิบัติดู เขาได้สนใจในตัวมันขึ้นมาจึงได้ศึกษาในด้านนี้อย่างจริงจังพร้อมๆกับการทดลองยาของเขา และในวันหนึ่งเขาก็ได้พบกับสัตว์หน้าตาประหลาด เขาจึงได้จับมันมาและศึกษากายวิภาคอย่างจริงจัง เขาถึงกับกระโดดโลดเต้นเมื่อพบว่ามันช่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจอะไรเช่นนี้ เขาเลยลองเปิดหนังสือประหลาดนั้นอีกครั้งและพบว่าส่วนภาคผนวกของหนังสือนั้นได้มีสารนุกรมสายเลือดแปลกประหลาดอยู่ พร้อมกับในเวลาเดียวกันที่เขาได้ยินเรื่องของการล่าสายเลือด เขาจึงเข้าร่วมอย่างไม่ลังเล

ถ้าเลือกได้อยากสนิทกับใครใน2พี่น้อง: ไมอา เพราะ ตัวนุ่มนิ่มน่าจับไปทดลองยา

(เอาจริงดิจอน? จอน://ยักไหล่)

เหตุผลทำไมถึงมาเข้าร่วมในประเพณีนี้?: ทดลองยาที่สามารถจัดการพวกสายเลือดต่างๆได้เพียงขวดเดียวและจับพวกมันบางส่วนมาศึกษา

เสน่ห์ของตัวละคร: มีความเงียบจนน่ากลัว และมักจะทำอะไรที่เดาไม่ค่อยได้ แถมยังชอบทำท่าทางกวนๆ ออกจะน่ารัก(ละ...ล่ะมั้ง)

เพิ่มเติม: เขามีอุปกรณ์การปรุงยาอยู่ในกระเป๋า จึงทำให้เขาสามารถปรุงยาที่ไหนก็ได้ และสาเหตุที่เขาเข้าทีมเมอัสเนื่องจากตอนที่จะเข้าทีมธีร่านั้น...พี่แกดันไปทักทายไมอาแต่นางดันกลัว จอนที่เห็นแบบนั้นก็ได้รู้สึกถึงสายตาอันอัมหิตที่กำลังจ้องมาที่เขา พี่แกก็เลยแบบว่า เปลี่ยนทีมก็ได้

     ชื่อจอน โดว เป็นชื่อที่จะตั้งให้กับศพที่ไม่ทราบที่มา จอนได้ชื่อนี้มาจากการเดินผ่านสุสานและเห็นว่าชื่อมันเท่(??) เลยเอามาตั้งเป็นชื่อ

ชื่อเจ้าของตัวละคร: กล้วยรสนม

...........................................................

B
E
R
L
I
N
❀

B
E
R
L
I
N
❀