(เค้าว่า)เรารักกันไม่ได้???

ลำดับตอนที่ #1 : คนนี้แหละแฟนผม

“ตื่นเต้นจังอ่ะพี่พิม พรุ่งนี้จะได้ไปโรงเรียนแล้ว” แพรพูดอย่างตื่นเต้น

พิม พี่สาวคนสวยหันมามองน้องด้วยความเอ็นดู แพรกำลังจะขึ้นชั้นม.ปลายแล้ว นั่นก็แปลว่าปีนี้ พิมก็ขึ้นม.5 แล้วสิ

“ตื่นเต้นอะไรกันเราน่ะ ปกติไม่อยากให้เปิดเทอมไม่ใช่เหรอ” พิมแซวน้องสาว

“แหม ก็ได้เข้าโรงเรียนใหม่ซักที แถมชุดนักเรียนก็สวยจะตาย ใครจะไม่ตื่นเต้นเล่าพี่พิมก็” น้องสาวตอบพร้อมทำหน้าบูด

“ฮ่า ๆ ๆ แค่นี้ต้องงอนด้วย พี่ไม่เห็นจะตื่นเต้นเลย อยากให้ปิดอีกซักเดือนด้วยซ้ำ”พิมพูด

“ก็พี่พิมอยู่โรงเรียนนี้มาตั้งปีนึงแล้วนี่ แล้วแน่ใจเหรอว่าไม่อยากให้เปิดเรียนจะได้ไปเจอพี่วิชญ์น่ะ” น้องสาวล้อ พิมหน้าแดงก่ำ ก็จริงอยู่หรอกว่าปิดเทอมพิมกับวิชญ์ได้เจอกันเกือบทุกวันอยู่แล้ว ก็เป็นแฟนกันนี่แต่ได้เจอกันที่โรงเรียนดีกว่าเป็นไหน ๆ

“พอเลยเราน่ะ ล้อพี่เนี่ยบาปนะ”พิมดุน้องแก้เขิน

“เอ้อ พี่พิม พี่นนท์ก็อยู่โรงเรียนนี้ใช่มั้ย”พิมถามถึงเพื่อนตั้งแต่สมัยเด็กของพี่สาว เมื่อก่อนแพรกับพี่นนท์ยังเคยเล่นกันบ่อย ๆ แต่ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้ว ตั้งแต่พี่นนท์ขึ้นม.ปลาย

“อื้ม อยู่ห้องเดียวกับพี่นี่แหละ”พิมตอบ

“อยากเห็นจังว่าพี่นนท์จะยังหล่อเหมือนเดิมมั้ย” แพรพูด

“แหม แล้วจะให้มันเปลี่ยนไปแค่ไหนเชียว เราไม่ได้เจอนนท์แค่ปีเดียวเองไม่ใช่เหรอไง พูดยังกะไม่เจอกันซักสิบปียังงั้น” พิมว่าน้อง

“ก็แหม คนมันอยากเจอนี่นา”แพรพูดอย่างงอน ๆ ก็แพรน่ะถือพี่นนท์เป็นพี่ชายนี่นา

“จ้า ๆ นนท์มันก็เหมือนเดิมแหละ เป็นเดือนสุดหล่อของโรงเรียนที่สาว ๆ ยังติดตรึมเหมือนเดิม แต่ที่เปลี่ยนไปก็มีนะ” พิมพูดค้างไว้แค่นั้น

“อะไรเหรอ” แพรกระเถิบเข้าไปหาพี่สาวด้วยความอยากรู้

“ก็มันมีแฟนแล้วไง”พิมเฉลย

“จริงอ่ะ พี่นนท์เนี่ยนะมีแฟน แฟนพี่นนท์คงสวยน่าดู ใช่มั้ย” แพรชักอยากเห็นหน้าแฟนพี่นนท์ซะแล้ว

“อืม…ก็สวยแหละ แต่ว่ายังไงดีอ่ะ คือแฟนนนท์คนเนี้ย ชื่อรสา หนุ่ม ๆ ที่โรงเรียนยกให้เป็นเจ้าหญิงเลยล่ะ”พิมพูดพร้อมทำหน้ายุ่ง

“จริงดิ งั้นก็ต้องสวยมากเลยสิ แล้วทำไมพี่ทำหน้าอย่างนั้น นิสัยเค้าไม่ดีเหรอ”แพรสงสัย

“ปล่าวหรอก รสาน่ะนิสัยดีมาก แต่เค้าค่อนข้างเป็นคนเงียบ ๆ เก็บตัวไม่ค่อยสุงสิงกับใครน่ะ ใคร ๆ เค้าก็ว่าสองคนนี้ไม่ค่อยเข้ากันเลย แบบว่าไม่เหมาะกันอย่างนั้นแหละ” พิมตอบน้องสาว

“อืม ก็จริงนะ พี่นนท์เป็นคนเฮฮา ตลก ๆ แต่มีแฟนเงียบ ๆ มันก็น่าอยู่หรอกที่คนเค้าจะว่าไม่เหมาะกันน่ะ”แพรพูดตามที่คิด

“อืม ก็ใช่ แต่พี่ว่านะ ถ้าใครไม่รู้จริงก็คงพูดไปว่าอย่างนั้น แต่เท่าที่พี่รู้นะ พี่ว่าคู่นี้เค้ามีอะไรบางอย่างที่ดึงดูดกันนะ เชื่อมั้ย ไอ้นนท์น่ะมันชอบรสาตั้งแต่เจอกันครั้งแรกเลย แล้วก็ตามจีบมาตลอด ตั้งเกือบปีแน่ะกว่ารสาจะรับรักมัน พี่ก็พูดไม่ถูกหรอก ไว้เราเห็นเค้าอยู่ด้วยกันก็รู้เองแหละ”พิมพูดแค่นั้น แล้วก็ไม่พูดถึงอีกเลย ทิ้งให้แพรนั่งคิดจินตนาการถึงพี่รสาหวานใจพี่นนท์ต่อไป

เช้าวันเปิดเรียน แพรตื่นแต่เช้าด้วยความตื่นเต้น สวมชุดนักเรียนตัวใหม่ลงมาอวดพ่อกับแม่ ซักพักพิมก็ลงมาด้วยชุดนักเรียนแบบเดียวกัน จะว่าไปชุดนักเรียนก็ไม่ได้สวยอะไรมากอย่างที่แพรว่าซักหน่อย กระโปรงสั้นจีบลายสก็อตสีน้ำเงิน ชุดนักเรียนมีปกสีน้ำเงินที่มีเสื้อเชิร์ตสีขาวอยู่ด้านใน รองเท้าสีดำรับกับถุงเท้ายาวถึงหน้าแข้งสีดำ แต่ก็นะก็ดีกว่าชุดนักเรียนเก่าของแพรตั้งเยอะนี่

“แพรไปโรงเรียนก่อนนะคะพ่อขาแม่ขา”แพรหอมแก้มพ่อกับแม่แล้วก็วิ่งตามพิมที่ล่วงหน้าไปก่อนแล้ว โรงเรียนใหม่นี้ใกล้บ้านนั่งรถเมล์แค่สองป้ายก็ถึงแล้ว ทำให้ไม่ต้องตื่นเช้ามาก ถูกใจสองพี่น้องเป็นอันมาก

“ถึงแล้ว เราน่ะเรียนตึกหนึ่งนะ ไปทางขวาโน่น พี่เรียนตึกสองอยู่ทางซ้ายมือ ตอนพักเที่ยงจะให้พี่พาไปกินข้าว หรือว่าจะไปเอง”พิมถามน้องหลังจากชี้ให้เห็นว่าอาคารเรียนอยู่ทางไหน

“อืม ไปกินด้วยดีกว่า อยากเจอพี่นนท์ด้วยอ่ะ ว่าแต่จะได้เจอมั้ยเนี่ย พี่นนท์ต้องไปกินข้าวกับแฟนรึเปล่า
”แพรถามพี่สาวเมื่อคิดได้

“เจอสิ นนท์กับรสาน่ะไม่ค่อยกินข้าวด้วยกันหรอก อันที่จริงจะเจอสองคนนี้อยู่ด้วยกันน่ะยาก บางคนลืมไปด้วยซ้ำว่าไอ้นนท์มันมีแฟนแล้ว งั้นไว้เจอกันตอนเที่ยงแล้วกัน”พิมพูดจากนั้นสองสาวก็แยกกันไปเรียนตามอาคารของชั้นปีตัวเอง

พักเที่ยงจนได้

“อุ๊ย พี่พิมมาแล้ว เราไปกินข้าวกับพี่สาวก่อนนะจ๊ะ”แพรบอกเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักวันนี้

“พี่พิม แล้วพี่นนท์กับพี่วิชญ์อ่ะ”แพรถามเมื่อเห็นพี่สาวเดินมาคนเดียว

“เดี๋ยวค่อยไปเจอกันที่โรงอาหารน่ะ พอดีสองคนนั้นช่วยอาจารย์ถือของไปไว้ที่ห้อง” พิมตอบแล้วเดินนำน้องไปที่โรงอาหาร

“ไง แพร ไม่เจอกันตั้งปี ยังตัดผมสั้นเป็นทอมอยู่ได้”นนท์ทักแพร

“แหม เจอหน้าก็ว่ากันแบบนี้เลยเหรอ ขอบคุณนะคะพี่ชาย”แพรประชด

“แหม ๆ ล้อเล่นนิดเดียวเอง เอาเหอะเดี๋ยววันนี้พี่เลี้ยงข้าวแล้วกัน”นนท์พูด

“ดีเลย จะกินให้ท้องแตกเลย คอยดู” แพรได้ที

“นนท์ ๆ เป็นไงบ้างจ๊ะ ปิดเทอมไปเที่ยวไหนมาบ้างจ๊ะ”ใครก็ไม่รู้ที่แพรไม่รู้จักเดินเข้ามา คนนี้ก็สวยดีหรอก ตาโตผมยาวดัดเป็นลอนอ่อน ๆ แต่ความรู้สึกมันบอกคนนี้ไม่ใช่แฟนพี่นนท์แน่ ๆ

“เอ้อ ก็ไม่ได้ไปไหนหรอก เจนล่ะ เป็นไงบ้าง”นนท์ถามกลับด้วยมารยาท

“เจนเหรอจ๊ะก็ไปเที่ยวฝรั่งเศสกับคุณแม่มาน่ะ ซื้อของมาฝากนนท์ด้วยนะแล้ววันหลังจะเอามาให้”เจนพูด

“ขอบใจนะ เอ้อ นี่แพรคนนี้พี่เจน เจนคนนี้แพรน้องสาวพิมน่ะ”นนท์หันมาแนะนำให้สองคนรู้จักกัน

“หวัดดีจ๊ะ น้องสาวพิมเหรอ จะว่าไปก็หน้าคล้ายกันนะ พี่ชื่อเจนจ๊ะ เป็นดาวโรงเรียนนี้”จะบอกทำไมเนี่ย ไอ้คำว่าดาวโรงเรียนเนี่ย ใครอยากรู้กันเล่า ท่าทางจะชอบพี่นนท์แหง ๆ ยัยคนนี้

“หวัดดีค่ะ”แพรพูดทักแค่นั้น

“เราไปก่อนนะ”นนท์รีบปลีกตัวออกมา เมื่อได้จังหวะ

“แล้วแฟนพี่นนท์ล่ะคนไหน พี่พิมบอกว่าเค้าสวยนี่ ไม่เห็นมาให้แพรรู้จักเลย”แพรถามอย่างอยากรู้

“พิมเล่าให้ฟังแล้วเหรอ อืม น่าจะอยู่ในโรงอาหารนี่แหละ นั่นไง รสา” นนท์ยิ้มกว้างเมื่อหันไปเห็นแฟนตัวเองยืนซื้อข้าวอยู่ แล้วก็รีบเดินเข้าไปหาทันที

“รสา รสาคะ”นนท์เรียกแฟนสาว

“คะ”รสาหันมา ตอนนี้แหละที่แพรได้รู้ทำไมเธอคนนี้ถึงได้เป็นเจ้าหญิงของหนุ่ม ๆ ผู้หญิงตรงหน้า ตากลมโต ผมดำสนิทเหยียดตรง ผิวขาวจัดจนเกือบซีด แต่ปากกลับแดงระเรื่อ น่าทะนุถนอมอย่างนี้นี่เอง ใคร ๆ เห็นก็อยากปกป้อง แต่ว่าไม่ค่อยยิ้มเลย ขนาดอยู่กับพี่นนท์ยังยิ้มแค่นิดเดียว แสดงว่าปกติคงไม่ยิ้มให้ใครเลยมั้งเนี่ย เสียดายจัง ไม่ยักกะรู้นะเนี่ยว่าพี่นนท์ชอบผู้หญิงแบบนี้เอง

“รสาคะนี่แพรน้องสาวพิมค่ะ” พูดคะขากันด้วยเหรอเนี่ย ไม่เคยเห็นพี่นนท์ในมุมนี้มาก่อนเลย น่ารักดีแฮะ

“สวัสดีค่ะน้องแพร พี่ชื่อรสาค่ะ”เสียงเพราะจังเลย ใสยังกะแก้วแน่ะ

“สวัสดีค่ะพี่รสา ขอฝากตัวเป็นน้องสาวด้วยคนนะคะ”แพรพูด ชักติดใจพี่สาวคนสวยคนนี้ซะแล้วสิ

“เอ้อ จ๊ะ”น่าแดงด้วยแฮะ น่ารักจัง

“รสามาทานข้าวกับใครคะ”นนท์ถามเมื่อเห็นแฟนยืนอยู่คนเดียว

“มากับเฟิร์นค่ะ สงสัยซื้อน้ำอยู่มั้งคะ”รสาตอบ

“ไปนั่งกินด้วยกันสิคะ”แพรเสนอขึ้น

“อืม ก็ได้จ๊ะ เดี๋ยวไปบอกเฟิร์นก่อนนะ”รสาเดินไปหาเพื่อน ซักพักทั้งหมดก็มานั่งรวมกัน

ขณะนั่งกินข้าวกันอยู่นั้น แพรก็สังเกตว่าพี่นนท์ตักกับข้าวส่วนที่เป็นเนื้อสัตว์ออกมาจากจานพี่รสาหน้าตาเฉย

“ทำไมไปแย่งพี่รสากินแบบนั้นเล่าพี่นนท์”แพรว่า

“ไม่ได้แย่งซักหน่อย ก็รสาเค้าไม่ค่อยชอบกินเนื้อสัตว์น่ะ”นนท์อธิบาย

“รสาคะ นนท์เหลือไว้ให้สามชิ้นนะ ต้องกินรู้มั้ย ไม่งั้นเดี๋ยวจะซีดไปกว่านี้” แหมหวานกันเหลือเกินนะ

“ค่ะ”รสาตอบอย่างว่าง่าย

“เอ้อ รสาคะวันนี้นนท์มีแข่งบาสนะคะ”นนท์บอกรสา

“ค่ะ”รสารับคำว่ารู้แล้ว หลังจากทานเสร็จเรียบร้อยทุกคน ก็แยกย้ายกันกลับห้องเรียนตัวเอง นนท์ วิชญ์ แล้วก็พิม ไปทางนึง รสากับเฟิร์นไปอีกทางนึง (คืออยู่คนละห้องกันนั่นเอง) ส่วนแพรถูกพี่สาวปล่อยเกาะให้กลับเอง

“ตอนเย็นเราไปดูพี่วิชญ์กับพี่นนท์แข่งมั้ยคะ”แพรถามก่อนที่จะกลับห้อง

“อืม ไปสิ”พิมตอบน้อง เป็นธรรมดาพิมก็ต้องไปเชียร์แฟนแข่งอยู่แล้ว

“งั้นเจอกันที่โรงยิมหลังเลิกเรียนเลยแล้วกันนะแพร”พิมบอกน้อง แล้วก็เดินแยกไปที่ห้อง

ระหว่างทางเดินกลับ แพรยังคิดเรื่องพี่รสาอยู่ ก็น่ารักดีนะ นิสัยก็ดี ว่าแต่ต้องเจอแบบนี้ทุกวันพี่นนท์ไม่เบื่อรึไง ดูท่าพี่นนท์เองก็ขี้เบื่ออะไรง่าย ๆ อยู่ด้วยนะ ไม่ได้จะว่าหรอก แต่สองคนนี้ดูไม่เข้ากันอย่างเค้าว่ากันจริง ๆ แหละ ไม่เป็นไรไว้ค่อยดูอีกทีตอนไปเชียร์พี่นนท์แข่งบาสแล้วกัน พี่รสาต้องไปอยู่แล้วแหละ