ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักหมดใจยัยบอดี้การ์ดจอมยุ่ง

    ลำดับตอนที่ #18 : เป็นเพื่อนกันงั้นเหรอ 100%

    • อัปเดตล่าสุด 23 พ.ค. 52


    “ว้าวอายูมิสวยจังเลย”ยัยเคียวโกะกับพี่โยกะเอ่ยชมฉันหลังจากที่เราแต่ง

    ตัวกันเสร็จแล้ว ซึ่งฉันเองก็ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองเหมือนกันว่า ผู้หญิงที่

    อยู่ในกระจกตรงหน้าคือฉัน 
    “พี่ว่าเรารีบกลับไปที่โรงเรียนกันเถอะเมื่อกี้ ริวอิจิโทร.เข้าเครื่องพี่ด้วย 

    นายนั่นหัวเสียใหญ่เลย ที่อายูมิปิดโทรศัพท์”
    “ถ้างั้นเรารีบไปกันเลยเถอะ ฉันอยากเห็นหน้านายริวอิจิเวลาที่เจออายูมิ

    จังเลย”แล้วพวกเราก็รีบขึ้นรถตู้กลับโรงเรียนทันที
     
    “เราเข้าไปเลยดีมั้ย”เคียวโกะเอ่ยถามขึ้นมาหลังจากที่พวกเรามาถึงหน้า

    ทางเข้างาน ซึ่งงานนี้เค้าจัดเป็นปาร์ตี้กลางสวน มองเข้าไปในงานเห็นคนเยอะ

    แยะเลย แล้วพวกริวอิจิหายไปไหนนะ
    “อายูมิ เธอไม่โทร.หาริวอิจิหรือไง ป่านนี้ไปนั่งหน้าบูดอยู่ที่ไหนนะ”

    “อืมใช่ฉันลืมเปิดโทรศัพท์เลย งั้นพี่โยกะกับเคียวโกะเข้าไปก่อนก็ได้นะ 

    เดี๋ยวฉันขอโทร.หาริวอิจิก่อน”หลังจากที่ สองคนนั้นเข้าไปข้างในงานแล้วฉันก็

    หยิบโทรศัพท์ออกมากดหานายริวทันที
    “นี่เธออยู่ที่ไหน ทำไมยังไม่มาอีกฉัน แล้วทำไมต้องปิดโทรศัพท์ด้วย”นั่น

    เสียงดังอย่างนี้แสดงว่ากำลังโมโหอยู่แน่เลย
    “ตอนนี้ฉันอยู่ที่หน้างานแล้ว นายล่ะอยู่ไหน”
    “อยู่หน้างานเหรอ งั้นรออยู่ตรงนั้นนะ เดี๋ยวฉันจะออกไปรับ”
    ระหว่างที่ฉันรอนายริวอิจิอยู่ ก็มีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งเดินเข้ามาชวนคุย

    ด้วย
    “ขอโทษนะครับ มีอะไรให้ผมช่วยไหมครับ”

    “เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ”

    “คุณอยู่ทีมยูโดของโรงเรียนซาโอกะใช่ไหมครับ”

    “ใช่ค่ะ”

    “ผมชื่อ โยชิเป็นประธานนักเรียนของฟุกุโอกะ ยินดีที่ได้รู้จักคุณ”

    “อายูมิค่ะ”

    “อายูมิ แล้วทำไมไม่เข้าไปในงานล่ะครับ”

             “รอเพื่อนอยู่ค่ะ”

    “รอเพื่อนงั้นเหรอ”แล้วฉันก็หันกลับไปตามเสียง ริวอิจินี่มาตั้งแต่เมื่อไหร่

    “หึ ริวอิจิเองเหรอ”
    “โยชิ”
    “ไม่เจอตั้งนาน สบายดีเหรอ”
    “ก็ดี นายล่ะ”
    “ฉันก็สบายดี แล้วอายูมิเพื่อนนายเหรอ”
    “ไม่ใช่”แล้วริวอิจิก็เอามือมาโอบไหล่ฉันไว้
    “อายูมิเป็นผู้หญิงของฉัน”ฉันเงยหน้ามองริวอิจิสลับกับหน้าโยชิ สองคนนี้

    จ้องหน้ากันอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ส่วนมือที่โอบไหล่ฉันไว้ตอนนี้บีบแน่นจน

    ฉันรู้สึกเจ็บที่แผลที่ถูกยิง
    “โอ๊ย ฉันเจ็บนะริวอิจิ”ดูเหมือนว่าริวอิจิจะเพิ่งรู้ตัวว่าบีบโดนแผลฉันถึงกับ

    ปล่อยมือออกทันที
    “ฉันขอโทษ เจ็บมากมั้ย”
    “ไม่มากหรอก ว่าแต่นายโมโหอะไรกัน”
    “โยชิ ฉันขอตัวก่อนแล้วกัน”แล้วริวอิจิก็พาฉันเดินเข้าไปด้านใน
    “เป็นอะไรของนาย”
    “ไปยืนคุยกับมันทำไม”
    “โยชิน่ะเหรอ ก็เค้าแค่เดินมาถามเองว่ามีอะไรให้ช่วยมั้ย”
    “แล้วที่บอกว่าคอยเพื่อนล่ะ หมายความว่าไง ฉันไปเป็นเพื่อนเธอตั้งแต่

    เมื่อไหร่”
    “อ้าว แล้วนายไม่ใช่เพื่อนฉันเหรอ”
    “ไม่ใช่ เท่าที่ฉันจำได้ฉันไม่มีเพื่อนหน้าตาน่าเกียจอย่างเธอ”
    “ชิส์ ก็ได้ฉันก็ไม่ได้อยากเป็นเพื่อนกับนายนักนี่”แล้วฉันก็สะบัดหน้า

    แล้วจะเดินหนีไปหาพวกเคียวโกะ แต่ก็ถูกนายริวอิจิดึงมือให้กลับมาทำให้ตัวฉัน

    หันกลับไปชนกับนายริวพอดี ฉันเงยหน้าไปเตรียมจะด่าแต่ก็เจอนายริวจ้องหน้า

    ด้วยสายตาดุ ๆ
    “จำไว้ เธอไม่ใช่เพื่อนฉัน แต่เธอเป็นคนรักของฉัน”พูดจบนายริวก็ก้ม

    ลงมาจูบที่ปากเร็ว ๆ แล้วเดินหนีไป
    หลังจากที่นายริวเดินหนีไปแล้ว ฉันซึ่งได้แต่ยืนอึ้งอยู่ ได้แต่หันซ้ายหัน

    ขวาว่ามีใครสังเกตุเห็นหรือเปล่า แล้วก็เห็นพวกเคียวโกะกับเพื่อน ๆ ที่ชมรมยืน

    โบกมือว่าให้ตามนายริวไป ฉันจึงหันกลับไปมองหานายริวอีกครั้งแต่ก็ไม่เห็น

    แล้ว
    “หายไปไหนของเค้านะ เดินเร็วจริง ๆ เลย”ระหว่างที่ฉันกำลังเดินหานายริ

    วอยู่ ก็มาเจอกับโค้ชสึบาสะเข้า
    “อายูมิ หาใครอยู่เหรอ”
    “ริวอิจิอะค่ะ โค้ชเห็นหรือเปล่าคะ”
    “เห็นเดินไปนั่งอยู่ด้านโน้น”
    “ขอบคุณค่ะ งั้นหนูขอไปหาริวอิจิก่อนนะคะ”
    “เดี๋ยวก่อนอายูมิ โค้ชขอคุยอะไรด้วยหน่อย มาทางนี้แล้วกัน”
    แล้วฉันก็เดินตามโค้ชมาทางสวนอีกด้านหนึ่งซึ่งเป็นด้านที่เงียบกว่าด้าน

    ใน แล้วไม่ค่อยมีใครเดินมาทางนี้ด้วย โค้ชมีเรื่องอะไรนะถึงได้เรียกมาคุยตอนนี้
    “คือ นายท่านมีเรื่องสั่งให้มาบอกกับเธอ”
    “คุณพ่อน่ะเหรอคะ”
    “ใช่ พรุ่งนี้หลังจากเดินทางกลับกันแล้ว นายท่านจะมารับเธอกลับไปอยู่ที่

    พรรคทันที”
    “หา! ว่าไงนะคะ ให้ฉันกลับไปอยู่ที่พรรคทันที มันยังไงกันแน่”
    “หลังจากพรุ่งนี้เราจะจัดการขั้นเด็ดขาดกับพวกนั้น นายท่านเป็นห่วงความ

    ปลอดภัยของเธอเลยให้กลับไปอยู่ที่พรรค”

    “แล้วริวอิจิล่ะคะ”
    “เธอไม่ต้องเป็นห่วงริวอิจิหรอก หลังจากพรุ่งนี้ริวอิจิก็จะถูกส่งไปอยู่ที่

    อเมริกาซักระยะหนึ่งจนกว่าเรื่องทุกอย่างจะจบ”
    “ริวอิจิรู้เรื่องนี้หรือยังคะ”
    “เค้าจะรู้เมื่อเดินทางกลับถึงบ้าน”
    ฉันจะทำยังไงดี นี่ฉันจะต้องแยกกับริวอิจิแล้วอย่างนั้นเหรอ

    -------------------------------------------------------------------------------------

    มาอัพให้เต็มแล้วนะคะ

    ขอบคุณแฟน ๆ ที่น่ารักนะคะ ที่ติดตามอ่านตลอดเลย รักนะจุ๊บจุ๊บ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×