ลำดับตอนที่ #17
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ไม่สวยบ้างก็ให้มันรู้ไป
วันนี้เป็นวันสุดท้ายของงาน ซึ่งตอนกลางคืนจะมีงานเลี้ยงปิดงาน ซึ่งพวก
เราก็ได้รับเชิญไปงานนี้ด้วย แต่ที่สำคัญงานคืนนี้เค้าให้ใส่ชุดราตรีซะด้วย ทำไง
ดีฉันไม่ได้เตรียมชุดมาด้วย
เราก็ได้รับเชิญไปงานนี้ด้วย แต่ที่สำคัญงานคืนนี้เค้าให้ใส่ชุดราตรีซะด้วย ทำไง
ดีฉันไม่ได้เตรียมชุดมาด้วย
“ริวอิจิ ทำไงดีฉันไม่ได้เตรียมชุดแบบนี้มาเลย”
“ไม่เห็นต้องทำไงเลย เธอน่ะหน้าตาน่าเกียจขนาดนี้ใส่ชุดอะไรไปก็ไม่ได้
ดูดีขึ้นมาหรอก”
ดูดีขึ้นมาหรอก”
“นายว่าฉันอีกแล้วนะ ฉันไม่พูดกับนายละ ไปหาเคียวโกะดีกว่า”ฮึ น่า
โมโหคำก็น่าเกียจสองคำก็น่าเกียจ ไม่สวยบ้างก็ให้มันรู้ไป ฉันรีบวิ่งลงมาข้าง
ล่างก็พบกับพวกเคียวโกะและพี่โยกะนั่งคุยกันอยู่ก่อนแล้ว
โมโหคำก็น่าเกียจสองคำก็น่าเกียจ ไม่สวยบ้างก็ให้มันรู้ไป ฉันรีบวิ่งลงมาข้าง
ล่างก็พบกับพวกเคียวโกะและพี่โยกะนั่งคุยกันอยู่ก่อนแล้ว
“เคียวโกะ พี่โยกะ คือเรื่องงานคืนนี้”
“อืม นี่พวกเราก็คุยกันเรื่องนี้พอดี ทางโรงเรียนนี้เค้าไม่ได้แจ้งเรื่องงานไว้
ล่วงหน้า พวกเราก็เลยไม่ได้เตรียมชุดมากันเลย”
ล่วงหน้า พวกเราก็เลยไม่ได้เตรียมชุดมากันเลย”
“เราก็เลยคุยกันว่าจะออกไปหาซื้อชุดสวย ๆ แล้วก็เข้าร้านเสริมสวยซัก
หน่อย อายูมิล่ะจะไปด้วยกันมั้ย”
หน่อย อายูมิล่ะจะไปด้วยกันมั้ย”
“ไปสิเคียวโกะ นี่ฉันก็กำลังจะมาหาเพื่อนอยู่เลยว่าจะทำยังไง บอกริวอิจิ
ก็ไม่สนใจยังมาว่าฉันหน้าตาน่าเกียจใส่อะไรก็น่าเกียจอีก”
ก็ไม่สนใจยังมาว่าฉันหน้าตาน่าเกียจใส่อะไรก็น่าเกียจอีก”
“อย่าไปสนใจพวกผู้ชายเลย งั้นเราไปกันเลยดีไหมนี่ก็ใกล้จะบ่าย เดี๋ยว
จะไม่ทันพอดี”
จะไม่ทันพอดี”
แล้วเราสามคนก็มาถึงห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งของเมืองนี้ โดยให้รถตู้
ของโรงเรียนขับมาส่งและรอรับเรากลับด้วย พวกเราเพลิดเพลินกับการเลือก
เสื้อผ้ามาก เข้าร้านนู้นออกร้านนี้แต่ก็ยังไม่ได้ชุดที่ถูกใจซักที จนมาถึงร้านนี้
ซึ่งพวกเราตั้งใจตั้งแต่แรกว่าจะไม่เข้าร้านนี้เนื่องจากดูจากแบรนด์ของเสื้อแล้ว
คงจะแพงมาก
ของโรงเรียนขับมาส่งและรอรับเรากลับด้วย พวกเราเพลิดเพลินกับการเลือก
เสื้อผ้ามาก เข้าร้านนู้นออกร้านนี้แต่ก็ยังไม่ได้ชุดที่ถูกใจซักที จนมาถึงร้านนี้
ซึ่งพวกเราตั้งใจตั้งแต่แรกว่าจะไม่เข้าร้านนี้เนื่องจากดูจากแบรนด์ของเสื้อแล้ว
คงจะแพงมาก
“เอาไงดีอะ พี่โยกะพวกเรายังไม่ได้ชุดเลย”
“ใช่ แล้วก็เหลือแต่ร้านนี้ที่เรายังไม่ได้เข้าไปดูเลย”
“งั้นเราเข้าไปดูก่อนดีไหม”แล้วพวกเราสามคนก็ตัดสินใจที่จะเข้าไปใน
ร้านนี้
ร้านนี้
“โอ้โหมีแต่ชุดสวย ๆ ทั้งนั้นเลย แต่ดูราคาสิฉันต้องเก็บเงินค่าขนมเป็นปี
เลยนะ”ยัยเคียวโกะบ่นขึ้นมา
เลยนะ”ยัยเคียวโกะบ่นขึ้นมา
“อืมใช่ แต่ชุดนี้ก็สวยนะ พวกเธอว่าไง”พี่โยกะหยิบเอาชุดราตรีสีดำมา
ทาบที่ตัวซึ่งดูเซ็กซี่ไม่เบาแต่ก็เหมาะกับพี่โยกะดี
ทาบที่ตัวซึ่งดูเซ็กซี่ไม่เบาแต่ก็เหมาะกับพี่โยกะดี
“แล้วเธอล่ะอายูมิ ได้ชุดที่ถูกใจหรือยัง”
“ยังเลย ช่วยเลือกให้หน่อยสิฉันเลือกไม่ถูกเลย”
“อายูมิฉันว่าชุดนี้เธอใส่ออกมาแล้วต้องสวยมากแน่ ๆ”ชุดที่เคียวโกะหยิบ
ออกมาให้ดูเป็นชุดราตรีสั้นประมาณเลยเข่า ทำจากผ้าลูกไม้สีชมพู มีลายปักที่
เอวด้วย แถมด้านบนเป็นเกาะอกแต่มีสายเล็ก ๆ คล้องคอ ดูหวานแหววน่ารักดี
ออกมาให้ดูเป็นชุดราตรีสั้นประมาณเลยเข่า ทำจากผ้าลูกไม้สีชมพู มีลายปักที่
เอวด้วย แถมด้านบนเป็นเกาะอกแต่มีสายเล็ก ๆ คล้องคอ ดูหวานแหววน่ารักดี
“ก็น่ารักดีนะ แต่มันจะเหมาะกับฉันเหรอ มันดูผู้หญิง ๆ ยังไงไม่รู้”
“เหมาะที่สุดแล้วล่ะ คอยดูนะ ถ้าริวอิจิเห็นเธอใส่ชุดนี้นะ รับรองต้องอึ้งใน
ความสวยแน่ๆ”
ความสวยแน่ๆ”
“จริงเหรอ ถ้างั้นฉันเอาชุดนี้เลยแล้วกัน”
หลังจากที่เรา 3 คนได้ชุดเรียบร้อยแล้ว พวกเราก็มาที่ร้านเสริมสวยกัน
ระหว่างที่กำลังทำผมกันอยู่นั้นนายริวก็โทรศัพท์มา
ระหว่างที่กำลังทำผมกันอยู่นั้นนายริวก็โทรศัพท์มา
(อายูมิเธออยู่ที่ไหน)
“นายจะพูดเบา ๆ หน่อยไม่ได้หรือไง หูแทบแตกแหน่ะ”
(ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ทำไมไปไหนไม่บอกฉัน)
“ฉันออกมาซื้อของกับพี่โยกะและก็เคียวโกะ นายไม่ต้องห่วงหรอกน่า”
(แล้วจะกลับเมื่อไหร่)
“ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่เอาเป็นว่าเดี๋ยวเราไปเจอกันที่งานเลยแล้วกัน แค่นี้
นะ”แล้วฉันก็กดปิดโทรศัพท์ทันที ก่อนที่นายริวจะบ่นไปมากกว่านี้
-----------------------------------------------------------------------------------------
นะ”แล้วฉันก็กดปิดโทรศัพท์ทันที ก่อนที่นายริวจะบ่นไปมากกว่านี้
-----------------------------------------------------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น