คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Secret of love ความลับแห่งรัก[13]
Secret of love ความลับแห่งรัก [13]
“สรุป พวกนายจำอะไรไม่ได้เลยใช่ไหม?” คริสถามทุกคนออกไปไม่สิ คนที่ตื่นแค่สี่คนต่างหาก ส่วนอีกสี่คนนั้นปลุกเท่าไหร่ก็ไม่ยอมตื่น
“ตะ แต่ฉันจำได้” คนที่ดูเหมือนตัวจะซีดๆ ตามตัวมีแต่รอยเลือดที่แห้งกรัง เอ่ยขึ้น
“นายจำอะไรได้บ้าง!? เดี๋ยวก่อน นายชื่ออะไร” เลย์เอ่ยถามออกไป เพราะครั้งสุดท้ายที่เขาจำได้คือ กำลังเดินกลับเข้าไปในงานหลังจากที่เจอคู่รักสะท้านโลกันตร์แล้ว เดินไปได้ถึงหน้างาน ก็รู้สึกว่าวูบลงไปเฉยๆ
“ฉันชื่อ พยอล แพคยอล คือว่า...” แล้วก็เล่าเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างที่ตัวเองเจอมา รวมทั้งเรื่องที่เขาเองเป็นแวมไพร์ด้วย แต่แพคยอลยังเว้นเหตุการณ์ที่ใครทำให้เขาเป็นแวมไพร์
“แสดงว่าเลือดที่ฉันเห็นก็เป็นฝีมือนายน่ะสิ!” คนที่ดูเหมือนจะเด็กมากที่สุดเอ่ยขึ้นและชี้หน้าไปยังแพคยอล ทำให้แพคยอลส่ายหัวรัว เหมือนจะปฏิเสธ
“ก็นายบอกเองไม่ใช่เหรอ ว่านายเป็นแวมไพร์นั้น”
“หยุด!” คนที่ดูเหมือนตัวจะสูงเท่ากับคริสเอ่ยขึ้น ทำให้ทุกคนชะงักแล้วเบือนหน้าเขาไปมองเป็นตาเดียว “พวกนายพูดเรื่องอะไรเนี่ย แล้วแวมไพร์มันมีจริงที่ไหน นี่มันสมัยไหนแล้ว พวกนายหยุดเพ้อเจ้อกันสักที ทางที่ดีหยุดพูดเรื่องปัญญาอ่อนนั่นดีกว่า แล้วมาปลุกอีกสี่คนที่เหลือก่อนดีไหม!?”
-0-;;<<<สีหน้าทุกคน
“มาแนะนำชื่อกันก่อนดีกว่า ไหนๆก็ติดอยู่ในห้องบ้าๆนี่ด้วยกันแล้ว” คนตัวสูงยังพูดอยู่ต่อไป ทำให้ทุกคนงงหนักกว่าเดิม เพราะคิดว่าหน้าตาอย่างหมอนี่ไม่น่าจะพูดฉลาดๆกับเขาเป็นด้วย “ฉันชื่อ ปาร์ค ชานยอล แล้วพวกนายล่ะ นายก่อนเลย นายที่เถียงกับไอ้ปัญญาอ่อนนั้นนะ”
“ฉันเหรอ โอ เซฮุน” คนหน้าเด็กตอบหน้าตาย พลางทำปากบ่นๆ ขมุบขมิบ
“ฉัน คิม จุนมยอน เรียกซูโฮก็ได้” คนที่ดูเหมือนจะเป็นผู้ใหญ่และดูเหมือนจะมีแสงออร่าเปล่งประกายออกมาจากตัวตลอดเวลาเอ่ยขึ้น ก่อนจะหลับตาพริ้มลงเหมือนเดิม เหมือนจมอยู่กับความคิดของตัวเอง
“ฉัน พะ”
“หยุด เขารู้กันหมดแล้ว แพคยอล” ชานยอลตอบออกไป ทำให้แพคยอลหน้าหงิกไปเลย “พวกนายสองคนล่ะ”
“ฉัน จาง อีชิ้ง เรียกเลย์ก็ได้” อีชิ้งเอ่ยออกไปพลางยิ้มอย่างเป็นมิตร “ฉัน คริส”
“ชื่อนายสั้นจังเลยนะ พ่อแม่ไม่มีชื่อตั้งให้เหรอ?” แพคยอลเอ่ยถามออกไปอย่างกวนๆ นึกอยากจะกวนคนคนนี้สักหน่อย เพราะดูจากมาดแล้ว คงจะคุณชายไม่น้อย แต่เขาคิดผิดอย่างมหันต์ เพราะนั้นแหละ คือการแหย่รังผึ้งชัดๆ
“ไม่รู้สิ” คริสตอบอย่างยิ้ม ก่อนจะตอบไปด้วยประโยคที่ทำให้คนตัวเล็กหงายเงิบไปทีเดียว “ก็ใครจะไปเหมือนนาย สงสัยพ่อแม่คงไปรับเอานายมาจากร้านขายสัตว์เลี้ยงแสนน่ารักสิน่ะ ถึงได้เห่าเก่งจริงๆ”(แรงส์!)
=[]=;; ทุกคนได้แต่ทำหน้าตาไม่เหลือเชื่อ เพราะหน้าตาและการวางมาดน่าจะเป็นแบบคุณชายมากกว่า แต่คงจะเว้นเลย์ไว้สักคน เพราะเขาเองก็เคยเห็นมาก่อนแล้ว ขนาดคนช่างพูดอย่างชานยอลยังอ้าปากหว่อไปเลย
“อ๊ากกกกก แวมไพร์!!!!”
ไรท์เมี๊ยวขอแจม
เหว่ยๆ เสียงใครหว่า? ให้ทายกันเล่นๆสิจ้ะ ถ้าทายถูกไรท์จะมาอัพตอนต่อไปให้ทันที > < เพราะว่าไรท์ต้องไปเข้าค่าย ลูกเสือ ปู้ดยุโคราชปู้ด -3- ไกลมากกกกกกก ก็เลยจะไม่ค่อยมีเวลามาอัพ -w- พรุ่งนี้ใครจะไปเสาว์รีย์มาแท็คกัน *ป้าบ* #อินี่ วันพ่อไปช็อปปิ้ง
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่าาาาา (_ _)
หนุ่มๆเช็ดน้ำลายหน่อยเร๊วววว >///<
ความคิดเห็น