คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Secret of love ความลับแห่งรัก[11]
Secret of love ความลับแห่งรัก[11]
กลางดึกที่เงียบสงัด หน้าคฤหาสน์หลังเก่ามีร่างท้วมยืนอยู่ด้านหน้าเหมือนกำลังทำพิธีอะไรสักอย่าง แต่เพียงพริบตาเดียว ทั้งคฤหาสน์กลับกลายเป็นเหมือนโรงเรียนสุดหรูที่คนรวยๆที่เขามักเข้ากัน
“ทำอย่างนี้มันจะดีเหรอท่าน”ร่างป้อมถามในขณะที่ร่างท้วมยืนหันหลังให้
“อืม....ไม่รู้สิ และนายคิดว่าไงล่ะ เฉิน” ร่างท้วมตอบเพียงแค่นั้น ก่อนจะหันไปถามอีกคนที่ยืนอยู่ด้านข้างเขา
“ผมคิดว่า อย่างนี้แหละดีแล้วครับ เพราะจะได้ให้บทเรียนกับพวกเขาทที่ทำอะไรกับพวกผมสองคนไว้บ้าง เมื่อตอนที่อยู่ในโรงเรียน” เฉินตอบคำถามไปด้วยน้ำเสียงที่เศร้าระคนแค้นใจ และหันหน้าไปมองมินซอก ที่ตอนนี้น้ำตาคล่อเบ้า เพราะคงคิดถึงอดีตที่ผ่านมานานแสนนาน
“นายอย่าลืมนะ จงแด ว่านายไม่มีสิทธิ์ทำร้ายพวกเขา รอจนกว่าจะถึงเวลานั้นเท่านั้น ฉันจะให้นายเล่นสนุกไปก่อนก็แล้วกัน” ร่างท้วมเงียบไปสักพัก ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาอีก “แล้วอีกอย่างนะ พวกนายอย่าจมปลักอยู่กับอดีตมากเกินไป เพราะพวกนายทั้งสองคนจะเป็นเหมือนฉัน ที่ทนอยู่กับอดีตมาเป็นร้อยๆปี” ร่างท้วมพูดด้วยน้ำเสียงที่ปนสมเพชตัวเอง เพราะพวกนายทั้งสองคนนั้นแหละ คิมจงแด คิมมินซอก พวกลูกทั้งสองคนคงจำไม่ได้สินะ ว่าเมื่อร้อยปีก่อนลูกทั้งสองคนก็เคยเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ ไม่ใช่แค่เมื่อ7ปีก่อนที่ลูกเคยถูกทำร้ายจากพวกคนบาปพวกนี้ แต่ร้อยปีก่อนพวกเจ้าทั้งสองก็เคยโดนทำร้ายปางตายเหมือนกัน!
เขาได้แค่เพียงคิดได้ในใจ เพราะไม่กล้าบอกพวกเขาทั้งสองคนไป กลัวว่าการแก้แค้นมันจะไม่สิ้นสุด เมื่อเจ็ดปีที่แล้วทั้งมินซอกและจงแด เคยเป็นเด็กรับใช้ให้กับบ้านของ ชเว มินโฮ พวกเขาทั้งสองคนเป็นเด็กกำพร้าทำให้มินโฮเก็บพวกเขามาชุ้บเลี้ยง
เพราะมินโฮรู้ดีว่าสองคนนี้เป็นลูกของเขาเมื่อร้อยปีก่อน และการแก้คำสาปใกล้จะถึงเวลาแล้ว!
ย้อนไปเมื่อ 100 ปีก่อน......
“ท่านพ่อ!” เสียงเล็กๆตะโกนขึ้นที่หน้าบ้าน ทำให้ผู้เป็นพ่อที่กำลังเตรียมอาหารเย็นอยู่ชะงัก แล้วเดินไปที่ประตู
“มีอะ...” เขายังไม่ทันที่จะถามว่าคนตัวเล็กเป็นอะไร แต่ก็ต้องพูดไม่ออกเมื่อเห็นอีกร่างหนึ่ง ที่เปลือกตาปิดสนิทอยู่ในตอนนี้ ทั่วทั้งร่างกายมีแต่บาดแผล รอยฟกช้ำตามร่างกายเต็มไปหมด
“เกิดอะไรขึ้น! จงแด ใครมันทำกับน้องอย่างนี้” ร่างท้วมตวาดถาม
“ฮึก ฮือ ท่านพ่อบอกไปท่านพ่อก็ไม่กล้าไปทำอะไรพวกเขาอยู่ดี ทางที่ดี ท่านพาน้องไปรักษาดีกว่า” จงแดตอบไปพลางร้องไห้ไป และยื่นร่างที่กำลังหายใจรวยรินให้กับพ่อเลี้ยงของเขา ก่อนที่คนเป็นพ่อจะยื่นมือไปรับ แล้วพาร่างเล็กที่ไม่มีสติไปวางไว้ที่เตียง
“พวกนายน้อยครับ” พอได้ยินดังนั้นคนเป็นพ่อกลัยเข่าทรุด เพราะนายน้อยที่พูดถึงคือ นายน้อยของเขา
“แค่กๆ” ร่างเล็กที่นอนอยู่บนเตียง ลืมตาขึ้นมาพร้อมกับของเหลวสีแดงที่ไหลออกมาจากปาก
“มินซอก เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” คนเป็นพ่อรีบกุลีกุจอไปประคองตัวลูกที่พยายาจะฝืนลุกขึ้นนั่ง
“ข้าเจ็บปวดเหลือเกิน ท่านพ่อ ข้า ไม่อยากมีชีวิตอย่างนี้อีกต่อไปแล้ว” ร่างเล็กที่แม้จะอายุได้แค่ 10 ขวบกว่าๆ แต่เขากลับพูดอย่างนี้ มันน่าแค้นใจนักไอ้คนที่ทำกับลูกของถึงเพียงนี้
“พ่อจักแก้แค้นให้เจ้าเอง!” บัดนี้ความรัก ความภักดีที่มีต่อนายน้อยของเขาไม่เหลือเสียแล้ว ภายในอกของเขามีแต่ความอาฆาตแค้น ที่พร้อมจะฆ่าคนคนหนึ่งได้
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เขาก็เอาแต่สาปแช่งทุกวันทุกคืน และแล้ววันที่พลิกผันเหตุการณก็เกิดขึ้น เมื่อมินซอกได้จากโลกนี้ไป เพราะทนต่อบาดแผลไม่ไหว เขาเสียลูกที่เป็นเสมือนชีวิตของเขาไป
วันนั้นเขาได้ไปที่สุสานฝังศพของมินซอก เขาพบกับหลุมศพหลุมหนึ่งมีเหมือนจะได้ยินเสียงคนคำราม ฮึ่มฮำอยู่ตลอดเวลา ด้วยความสงสัยเขาจึงรีบวิ่งกลับไปที่บ้านพร้อมกับพลั่วในมือ ก่อนจะลงมือขุด
เมื่อขุดไปได้สักพัก เขาจึงเริ่มเห็นโลงที่เป็นเหล็ก ถูกคล้องด้วยโซ่อย่างดีและเริ่มมีเสียงคำรามที่ดังกว่าเดิมเขาเอื้อมอันสั่นเท้าไปลูบที่โลงและด้วยความสงสัยเขาจึงเอาพลั่วมาทุบโซ่ออก จงในที่สุดโซ่ที่คล้องไว้ก็หลุด!
อ๊าก!!!
ยังไม่ทันที่เขาจะตั้งตัวก็มีเขี้ยวเย็นๆฝังลงไปข้างลำคอของเขาก่อนจะหมดสติไป.......
ไรท์เมี๊ยวขอแจม
โอ้ววววว ไม่ได้มาอัพตั้งหลายวันแน่ะ (_ _) ขอโทษที่ทำให้รอค่ะ เพราะมั่วแต่ติดงานวันลอยกระทง อิอิ ไรท์เพิ่งตื่นค่ะ =_= ยังง่วงอยู่เลย ตื่นมายังไม่ได้อาบน้ำแปรงฟัน ก็มานั่งๆนอนๆจิ้มๆ โน็ตบุ๊ค -3-
ช่วงนี้ไรท์จะไม่ค่อยได้มาอัพนะค่ะ เพราะงานเยอะมากกกกกก วันจันทร์ก็ต้องสอบธรรมะ ช่วงนี้ต้องประพฤติตนอยู่ในศีลในธรรม (เกี่ยว?) เจอกันอีกทีนู้น หลังวันพ่อน้าาาา จิบิ ^3^
ดีใจกันไหมค่ะ หนุ่มๆเขาได้รางวัล New asian artist group ด้วย *จุดพลุ* ไรท์แอบร้องไห้ด้วย T^T ก็มันดีใจง่า
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ (_ _)
ความคิดเห็น