คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Secret of love ความลับแห่งรัก[8]
Secret of love ความลับแห่งรัก[8]
“เฮ้ย!”
“เกิดอะไรขึ้น! เซฮุน ให้พี่เข้าไปได้ไหม?” ร่างเล็กถามเมื่อเห็นอาการตกใจของคนตัวสูงที่เดินนำหน้าเข้ามาในงานซึ่งอยู่ห่างจากเขาไม่กี่ก้าว ตอนนี้ร่างสูงพยายามเอาตัวบังประตูเข้าห้องจัดงานเอาไว้ เหมือนไม่อยากให้เห็นอะไรบางอย่าง
“อะ เออ ไม่มีอะไรครับ ผมว่าเราไปที่อื่นกันดีกว่าครับ” ร่างสูงพูดพร้อมกับทำสีหน้าเครียดๆ ภายในแววตาเหมือนกำลังปิดบังอะไรอยู่
“เซฮุนเห็นอะไรเหรอ ให้พี่ดูด้วยบ้างสิ”ร่างเล็กพยายามจะแทรกตัวเข้าไปให้ได้ แต่ร่างสูงก็บังเอาไว้อยู่ดีจนเมื่อร่างเล็กได้โอกาส เมื่อคนตัวสูงเผลอจามไปหลายครั้งทำให้ลืมคนตัวเล็กที่พยายามจะแทรกตัวมาอยู่แล้ว ได้จังหวะจึงฝ่าร่างสูงเข้าไปได้
“O.O ย๊า! นี่มันอะไรกัน ทำไมไม่มีคนอยู่เลยอ่า มันมีแต่....เลือด!! นั่นมันเลือด” ร่างเล็กเดินเข้ามาในงานเรื่อยๆพลางทำตาโตอย่างที่ชอบทำอยู่เสมอ
ทุกสิ่งทุกอย่างมีคราบเลือดติดอยู่ ภายในห้องที่เคยจัดแต่งเป็นโทนสีขาวดูคลาสสิค แต่ตอนนี้ไม่ต่างอะไรเลยกับโรงฆ่าสัตว์ มีแต่กลิ่นคาวเลือด และเลือดสีแดงฉานน่าสยดสยอง
เซฮุนเห็นดิโอเดินไปรอบห้องจัดงานเหมือนคนเสียสติ ที่เอาแต่ชี้ว่า ตรงนั้นเลือด ตรงนี้เลือด เขาคิดว่าโรคเก่าของดิโอคงกำเริบอีกแล้ว โรคชอบเลือด(?) เพราะตอนเด็กๆเขามักเห็นดิโอชอบกินน้ำแดงอยู่เสมอและให้เหตุผลว่ามันเหมือนเลือดดี =_=;;
เขาจึงทนไม่ไหวรีบเดินดุ่มๆเข้าไปฉุดข้อมือคนตัวเล็กออกมา โดยที่คนตัวเล็กยังคงเพ้อไม่หยุด ทำให้ร่างสูงต้องหันมาตบหน้าของคนตัวเล็กเบาๆเพื่อเรียกสติ
ในขณะที่เขากำลังจะหันหลังกลับไปเดินต่อ โดยไม่ทันมองก็มีมือๆหนึ่งปิดเข้าที่จมูก
“อี้อายเอ็นไอ อ่อยอ้นอ่ะ อะออง อะออง(นี่นายเป็นใคร ปล่อยฉันนะ ฮยอง ฮยอง)” ร่างสูงพยายามดิ้น แต่ก็สู้แรงของคนที่อยู่ด้านหลังไม่ได้ ทำให้เขาเป็นห่วงคนตัวเล็กที่อยู่ด้านหลังของเขา ขนาดเขาตัวใหญ่อย่างนี้ ยังสู้ไม่ได้ แล้วฮยองของเขาล่ะ...แต่ทำไมเขาไม่ได้ยินเสียงของคนตัวเล็กเลยน่ะ?
..............................................................................................
รถเก๋งสีขาววิ่งเข้ามาในตัวบ้าน และจอดยังลานจอดรถพอเครื่องดับลง ร่างสูงรถก้าวลงมาจากรถ และถอดแว่นตาออกเผยให้เห็นดวงตาที่คมและใบหน้าที่เหมือนเจ้าชายอาหรับและผิวสีแทน พลางกวดสายตามองไปรอบๆลานจอดรถและสอดส่องสายตาเข้าไปภายในห้องที่จัดงาน
ทำไมงานนี้มันเงียบขนาดนี้น่ะ มาผิดงานหรือเปล่าว่ะ นึกว่างานศพซะอีก เอ๊ะ ไม่สิงานศพยังมีผู้คนพลุ่กพลานเลย แต่นี้งานปาร์ตี้สังสรรค์กลับไม่มีผู้คนออกมาเดินชมบรรยากาศรอบๆบ้านเลย อย่างนี้มันเรียกว่าป่าช้าก็ได้นะเนี่ย หึ
ร่างสูงคิดพลางยิ้มเยาะ โดยหารรู้ไม่ว่า สิ่งที่ตนเองคิดนั้นได้เกิดขึ้นแล้ว!
ร่างสูงสวมชุดสูทสีดำ ซึ่งเป็นสีโปรดของเขา เดินตามทางเดินหินที่ทอดยาวเข้าสู่ตัวบ้าน ทางเดินลัดเลี้ยวผ่านสถานที่ต่างๆ ทั้งสวนหน้าบ้าน สระน้ำ แต่ไม่มีผู้คนอยู่เลย....
“งานนี้ชักแปลกๆแฮะ” ร่างสูงพึมพำกับตัวเอง จนเดินเข้ามาถึงตัวบ้านและเดินขึ้นบันไดเพื่อขึ้นไปห้องจัดงานที่อยู่ชั้นสองของตัวบ้าน แต่ทว่า...
“นี่มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย!” ร่างสูงสบถอย่างหัวเสีย เมื่อทั่วทั้งห้องไม่มีวี่แววของการมีอยู่ของคนเลย ข้าวของระเกะระกะ เหมือนมีการต่อสู้เกิดขึ้น...
แล้วคนอื่นหายไปไหนกันหมดล่ะ?
ไรท์เมี๊ยวขอแจม
เงอะ ช่วงนี้ไม่ค่อยว่างเพราะมั่วแต่เรียน เรียน แล้วก็เรียน ขอโทษด้วยค้า (_ _) งานมาบรึมเลย เหนื่อยสุดๆค่ะ
ท้ออ่า เม้นไม่กระดิกเลยอ่า T_T สงสารไรท์บางสิ ไรท์ก็ต้องการกำลังใจน้างงกันไหมค่ะ ว่าเลือดหายไปไหน? ฮั่นแน่อยากรู้ล่ะสิ อยากรู้รออ่านๆๆ =w= เหอๆ ไม่เม้นตอนนี้ ไม่มีตอนหน้าโว้ยยยย *โหด* (เมื่อไหร่จะเข้าเนื้อฟระ>>เออนั้นดิ)
รู้สึกว่าเนื้อหาจะเริ่ม น้อยลง น้อยลงเนาะ ^^;;
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านค่ะ ^w^ คัมซานีดา ฟอลมาน้า @MiMiw_Krisexo ไรท์เปลี่ยน @ =w=
โด้ชอบเลือดดด อ่อก -w- ไม่ให้าเข้าปายยยยยยย
ความคิดเห็น