คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : ร้ายๆ
ไวท์ : ผมก็แค่อยากรู้จิตใจ และนิสัยคน
กัปตัน
เช้าวันนี้อากาศแจ่มใสดี คงจะมีแค่ผมที่รู้สึกอับชื่น เหมือนร่างกายคือเชื้อราขยับตัวช้าๆมือคลำหาไอโฟนคู่ใจ กดสวิตซ์เปิดเครื่อง ค่อยๆกระพริบตาถี่หวังจะได้เห็น Miss Call หรือข้อความง้องอนดังเดิม สิ่งที่ได้รับกลับมาคือความว่างเปล่า ตัวเลขโชว์ข้อความที่ยังไม่ได้อ่านมีอยู่ร้อยกว่าๆ แต่ทั้งหมดก็เป็นของสมาชิกแกงค์บานที่คุยกันขำๆ หาสาระไม่ได้ ไม่มี ไม่มี ... ไม่มีเลยข้อความของพี่ไวท์
แม้ว่าหน้าจอจะโชว์คำว่า Read แต่เจ้าของไลน์ยังเงียบ ปล่อยมือถือไว้แบบนั้นพาร่างกายมาอาบน้ำไล่ความง่วง ความเศร้าหมอง เดินออกจากห้องน้ำมาเจอเสียงไลน์แจ้งเตือน 3ครั้งซ้อน ผมกระโดดสุดตัวขึ้นเตียงอย่างโหยหามือถือ สิ่งที่ปรากฎบนหน้าจอกับเป็นสาวขาวโบ๊ะคนเดิม ที่ตอนนี้ดิสเธอเปลี่ยนเป็นรูปหมู่อยู่ทามกลางสมาชิกแกงค์โว แล้ว ... กระแสไฟวิ่งทั่วร่างผม มันเจ็บจี๊ดๆที่หัวใจเหมือนว่า เค้าต้องการเข้ามาเยาะเย้ย
สาวขาวโบ๊ะ : Morning
สาวขาวโบ๊ะ : มือถือไวท์แบตหมดนะ ฝากบอกว่าไม่ต้องรอไปกองเองได้เลย
สาวขาวโบ๊ะ : สติ๊กเกอร์
ประโยคแค่3บรรทัดที่เปลี่ยนกลางวันเป็นกลางคืนสำหรับผมทันที จะให้ทำไงได้เมื่อเจอคำพูดแบบนี้ ผมกดเบอร์โทรออกหาพี่ไวท์ทันที แล้วก็เป็นดังที่เธอว่า " พี่ไวท์ปิดเครื่อง " ขาที่สั่นอยู่ตั้งแต่แรก ทรุดตัวลงนั่งอย่างหมดแรง .. " คงเพื่อนมั้ง ไม่น่ามีอะไร "
ใครไม่รักเรา เราก็ต้องเรียนรู้ที่จะรักตัวเอง งานยังรอผมอยู่ ลากตัวเองมาใช้บริการแท็กซี่ศูนย์ก็ได้ โทรเรียกไม่นานก็มาจอดรับถึงหน้าบ้านผม โลเคชั่นวันนี้ไกลด้วยสิเกรงใจพี่เค้าจริงๆเลย ศาลายามาปทุม เพื่อฉากเข้าค่ายในตำนาน กระเป๋าสัมภาระสำหรับ 2คืนเตรียมมาพร้อม ลงรถได้ก็เจอทีมงานรอต้อนรับอยู่ก่อนแล้ว พวกพี่ๆเค้ามาเซตฉากรอพร้อมถ่าย ผมควรลืมทุกๆเรื่องแล้วตั้งสมาธิกับงานที่ต้องทำ
เข้ามาห้องแต่งตัวนักแสดงเรียบร้อย คนแรกที่เจอก็เอิ้น(ในเรื่อง) พี่แพนด้าจอมมุ้งมิ้งหล่อทุกมุมไม่ต้องแต่งหน้าให้เสียเวลานาน เห็นเมาท์มอยออกรสอยู่ในซอกกั้นโซฟาแคบๆ ผมเดินเข้าไปหาตามประสาคนรู้จักกัน เมื่อทุกคนเห็นหน้าผมเสียงที่เคยจอแจก็เงียบลงทันที ทั้งเอิ้น พีท และพี่ไวท์ เงียบพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย เราทั้งสี่ก็พูดคุยกันบ้างแต่มันเป็นการถามคำตอบคำมากกว่า บรรยากาศดูอึดอัดแปลกๆ ต่างคนต่างเงียบ
ตริ๊ง .. ตริ๊ง
เสียงไลน์สองจังหวะทำลายความเงียบ จังหวะแค่อัดใจผมเหลือบไปเห็น .. พี่ไวท์หยิบไอโฟนในกระเป๋าขึ้นมาอ่านหน้าตาเฉย เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น นาทีนี้ผมอยากจะเข้าไปแทรกกลางระหว่าง พี่ไวท์กับพี่กัสมากๆ เสียงพี่กัสพูดดังฟังชัดเลย
พี่กัส : เฮ้ย!! ไวท์ใครอะ โคตรน่ารัก ขาว ใส อึ๋มม
พี่ไวท์ : เบาๆดิว่ะ เก็บความหื่นหน่อย
คำพูดนี้ฟังคราวๆก็พอรู้ว่าหมายถึงใคร จะให้ผมทนอยู่ต่อยังไง หน้าที่เคยเรียบตรึงตอนนี้หงิกงอ ไม่พอใจอย่างชัดเจน ทั้งมองทั้งจ้อง พี่ไวท์ก็ยังไม่หันมาทางผมสักนิด มีแค่พี่เงินที่เหลือบตามามองแล้วก็ถอนหายใจ
" โอเคทุกคน เดี๋ยวเราจะถ่ายซีนกิจกรรมในค่ายกันนะ "
เสียงพี่ผู้กำกับแทรกเข้ามากลางทาง จนผมต้องละสายตาที่จ้องพี่ไวท์หันไปมอง
ผกก. : " ซีนนี้ง่ายๆ 3เทคก็น่าจะปล่อยผ่านได้ ของแค่ตอนที่เอิ้นเผลอปล่อยลูกปิงปองแล้วปากโดนโน่เนี้ย พี่ขอซูมประกบค้างไว้เลย "
ซีนนี้ง่ายจริงๆครับ แค่ให้ผมทำหน้าแป้นแล้น และเอิ้นเผลอมาประกบปาก ปล่อยกู๊ดเทคได้เลย ฟังพี่ผู้กำกับนัดคิวเสร็จเราต่างก็เข้าสู่โหมดทำสมาธิก่อนที่จะได้ยินคำสั่ง " แอคชั่น "
รู้สึกได้ว่าคนที่ยืนข้างๆผมตอนนี้ มีแก้มแดงระรื้อ มันก็น่าอยู่หรอกที่พี่เงินจะรู้สึกอย่างนั้นเพราะนี่อาจจะเป็น จูบแรกในชีวิตของแพนด้าหนุ่มก็ได้ เพราะไม่เห็นแกเคยพูดถึงสาวคนไหนเลย ชีวิตพี่เค้ามีแต่ปราช์ญา และ วุฒิศักดิ์คลินิก คือพี่มาไกลมากครับ ถ้าผมไม่มีพี่ไวท์ ผมต้องใจสั่นแน่ที่จะได้เข้าซีนนี้
5 4 3 2 แอคชั่น
ลูกปิงปองตกกระทบพื้นเป็นจังหวะที่ริมฝีปากของทั้งสองคน เผลอมาโดนกัน ด้วยระดับความสูงที่ไล่ๆกันทำให้จังหวะเผลอแสดงออกได้ไม่ยากนัก แต่พี่เงินนี้สิ ผิดคิว เว้นจังหวะไม่ยอมยืนหน้าเข้ามากลายเป็นผมที่รอจูบเก้อคนเดียว .. คัททท!!!
พี่ผกก. : " เห้ย!! ยืนหน้าไปแตะเลย มัวเขินอะไรอยู่วะ ไม่ต้องตื่นเต้นนะไอไวท์ไม่เตะหรอก เทคเดียวจะได้ผ่านน "
ผมฟังที่พี่เค้าพูด เบนสายตาไปทางพี่ไวท์ก็เจอตากลมดำขลับจ้องอยู่ก่อนแล้ว หน้าเรียบตรึงเหมือนคนอารมย์ไม่ดี .. ชักจะสนุกซะแล้วสิ!!
เทค2 / 5 4 3 2 แอคชั่น
ผมยืนหน้าเข้าไปให้ใกล้กว่าเดิมกะวะระยะประมาณนี้ ปากเราทั้งสองสัมผัสกันแน่ๆ แล้วก็เป็นไปตามคาดหน้าพี่เงินในตำแหน่งที่มาร์กไว้ ประกบกับหน้าผมพอดี แต่ริมฝีปากผมอยู่แค่แถวๆแก้มเนียน (คงจะเป็นจังหวะเขินแล้วกระตุกตัวหลบแหงๆ) ผมยังแสดงต่อช้อนสายตาช้าๆเป็นเครื่องหมายคำถาม ( เฮ้ย พี่จะหลบทำไมเนี่ย) พี่เงินเขินจริงจังระยะห่างขนาดนี้ ผมได้ยินเสียงใจเต้นแรงมาก คัททท!!!
พี่ผกก. : " โอเคคนอื่นพักได้ เดี๋ยวเอิ้นโน่ขอซูมเก็บตอนที่ปากสัมผัสกันชัดๆนะ "
หน้าเซตตอนนี้เหลือแค่ผมกับพี่เงินที่ต้องมาปากชนปาก ต่อหน้านักแสดงคนอื่น สายตาอีก20คู่รอดูริมฝีปากของผมทั้งทางหน้าจอมอร์นิเตอร์ แต่พี่ไวท์นี่เด็ดสุดนั่งหน้าเซตคู่กับตากล้องเลย เรียกว่าเห็นชัดเจน หน้าผมตอนนี้เบิกบานมาก เรียกว่ายิ้มกว้างที่สุดตั้งแต่เช้ามาเลยก็ได้ พี่ผู้กำกับเหลือบมองผม สลับกับพี่ไวท์ไป-มา สายตาระดับผู้กำกับอ่านทะลุทุกอย่างแหละครับ นี่คือพรสวรรค์อย่างหนึ่งของ ผกก. พี่เค้าเดินมาแซวพี่เงินอีกนิดหนึ่ง เพราะตอนนี้หน้าพี่เงินแดงมา แก้มเนียนๆที่ผมสัมผัสเมื่อกี้ขึ้นเลือดฝาด ขนาดผิวสีเข้มยังเห็นไรชมพูอ่อนบนแก้ม ถ้าเป็นผมคงแดงทั้งหน้าไปแล้ว
ซูม ซีนประกบปาก #เอิ้นโน่ 5 4 3 2 แอคชั่น
ใบหน้าทั้งสองทิ้งน้ำหนักตามแรงถ่วงของโลกมาสัมผัสกัน ปากจัดตำแหน่งปากตัวเองให้ตรงกับเอิ้นโดยอัตโนมัติ ทันทีที่ปากเราทั้งสองประกบกันพี่เงินจะกระตุกตัวออกห่างเล็กน้อย ผมเอื้อมมือไปรั้งแขนไว้ทันที ( ในบททำเหมือนผมจะล้ม แล้วคว้ามือไปเกาะเอิ้น ) คัททท!!!
พี่ผกก. : " ซีนนี้เอิ้นต้องไม่เบียงตัวหลบสิ คือมันเป็นอุบัติเหตุนะ ต้องโดนกันจริงๆ ขออีกเทคนึ่งถ้ายังค้างนิ่งๆให้พี่ซูมไม่ได้ จะให้จูบจริงๆเลย เดี๋ยวพี่ไปตัดเอาเอง "
คำพูดที่พี่ ผกก.พูดออกมาสำหรับผมคือขำๆ แต่พี่เงินเขินมาก ส่วนพี่ไวท์น่ะเหรอ? ตาจะหลุดออกมาอยู่แล้ว นั่งนิ่งไม่กระดิกตัวไปไหน ส่งสายตาฟาดฟันพี่เงินตลอด ผมไม่อยากนึกเลยว่าถ้าหลุดซีนนี้ไปได้พี่เงินจะเจออะไรบ้าง ตอนแรกเห็นพี่ไวท์นั่งอยู่คนเดียวตอนนี้พี่กัสมานั่งเกาะอีกข้างแล้ว ( ตากล้องคงอบอุ่นน่าดู โดนประกบทั้งซ้าย-ขวา )
ซูม ซีนจูบประกบปาก #เอิ้นโน่ 5 4 3 2 แอคชั่น
ปากเราสองคนประกบค้างไว้ มือพี่เงินเป็นฝ่ายเกาะผมรอกล้องซูมมาแค่นั้นน่าจะง่ายแล้วนะ เราปากชนปากค้างไว้สัก30วินาทีได้ พี่เงินเริ่มมีอาการเกร็ง ยุกยิก ผมจึงขยับปากเม้มริมฝีปากล่างเค้าไปนิดนึงเป็นการเตือนว่าให้อดทน สายตาผมที่ช้อนมองเหมือนสะกดพี่เงินไว้ ปากผมที่เม้นเบาแค่ให้เราทั้งสองรู้สึก นิ่ง อึง ค้าง
คัททททททท !!!!
ผมว่ารอบๆกายดูแปลกๆ หันไปทางต้นเสียงคัท ถึงกับต้องหลุดยิ้ม เพราะพี่ไวท์
พี่ไวท์ : " คัทททททท !! " (มันจะมากไปแล้วนะไอเงิน มรึงงงตายยยยยย)
หลุดจากเซตไปได้เห็นพี่ไวท์ลากคอไปเงินไปคุยกัน สองต่อสอง กว่าจะออกจากซอกโฟซามาได้ สภาพพี่เงินเหงื่อแตกซิก ออกมาเจอพี่กัสที่ดักรออยู่อีก งานนี้เห็นที่ว่าพี่เงินจะได้เรียนหลายๆหลักสูตรในเวลาเดียวกัน
พี่ไวท์ : " ไง ติดใจหรือเปล่า "
ผม : " ติดใจอะไร "
พี่ไวท์ : " ก็ที่ไอแพนด้าตัวเหม็นมันจูบ "
ผม : " ก็ไม่เหม็นน่ะ หอมมาก นุ่มด้วย "
คำพูด สายตาผมยียวนสุดๆ พูดจบเดินหนีอีกตังหาก หวังว่าเค้าจะเดินตาม เห้อๆ ไม่ใช่เลย พี่ไวท์ก้มหน้าก้มตากดมือถือ เหมือนรีบคุยอะไรกับใคร ผมจากที่ยิ้มๆอยู่ตอนนี้เฟลมาก
ซีนสุดท้ายของวันนี้คือซีนเข้านอน กว่าจะผ่านไปได้ เล่นเอาผมแทบหลับจริงๆ ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย คนอื่นๆก็แทบสลบคาที่ ทีมงานนักแสดงนอนตายเกลื่อน ผมเห็นพี่ไวท์ลุกออกไปนอกห้อง อารมย์ที่ยังค้างคาอยากออกมาเคลียถามให้รู้เรื่องผมเลยเดินตามออกมา และสิ่งที่เห็นคือ 1กต. ที่คุ้นเคยจอดรออยู่ข้างนอก มีผู้ชายและผู้หญิง ยืนรออยู่(เพื่อนพี่ไวท์และสาวขาวโบ๊ะ) ผมยืนตัวชาอยู่ตรงนั้น อยากจะหันกลับที่โรงนอน แต่ขามันก้าวไม่ออก เหมือนคนเสียมารยาทที่ยืนแอบดูเค้าอยู่ตรงนี้ จนเค้าขึ้นรถลับตาไป
" มัวแต่มอง แล้วจะรู้เรื่องกันไหม " เสียงพี่ผกก. แทรกเข้ามา
ผม : " ห๊ะ อะไรนะพี่ "
พี่ผกก. : " อย่าเป็นโน่ทั้งในซีรีย์ ในชีวิตจริงเลย กล้าๆหน่อย "
ทิ้งประโยคบอกเล่าไว้ให้ผมแล้วก็เดินหายไปกับความมืด ผมลากตัวเองกลับมาที่นอนดังเดิม ความเหนื่อยคงทำให้ผมหลับได้ไม่ยาก แต่ที่มันทรมาน อาจจะเป็นเสียบจุ๊บจิ๊บ ของคู่ข้างๆทียังสอนคิสซีนกันไม่เสร็จมากกว่า
ผม : " พี่เงินพี่กัส เบาๆดิคนจะนอน "
แล้วก็หลับไปเพราะความเหนื่อย ผมก็อปปี้ลิงค์เพลง ร้ายๆ แล้วส่งไปให้พี่ไวท์ได้ฟัง
เนื้อเพลง ร้ายๆ
สักวันเราเองคงเข้าใจ รู้ดีว่ารักนั้นไม่ง่ายดาย
รู้ตัวเราคงไปกันไม่ไหว (ถ้าจะเดินต่อไปแบบนี้)
ฉันเองยังคงเป็นห่วงเธอ ถ้าไปเจอกับใครเขาไม่หวังดี
หันมองฉันที่ยืนอยู่ตรงนี้ หากเธอยังคงไม่ไว้ใจใคร
ยังมีฉันเป็นเพื่อนเธอ อธิษฐาน ขอให้เธอ
อย่าไปเจอใครที่ร้ายๆ ขอให้เธอ ขอให้เธอ
มีความสุขกับคนดีๆ ที่เธอเจอ ที่ได้เจอ
ฉันเอง ยังคงก้าวเดินไป ช่วงเวลา ทำใจช่างแสนนาน
ช่างมัน เรายังเป็นคนใช่ไหม เธอไม่ต้องเป็นกังวล
อธิษฐาน ให้ฉันเอง อธิษฐาน ขอให้เธอ
อย่าไปเจอใครที่ร้ายๆ ขอให้เธอ ขอให้เธอ
มีความสุขกับคนดีๆ ที่เธอเจอ ที่ได้เจอ
อย่าไปเจอใครที่ร้ายๆ ขอให้เธอ ขอให้เธอ
มีความสุขกับคนดีๆ ที่เธอเจอ ที่ได้เจอ
มีความสุขกับชีวิต
อย่าไปเจอใครที่ร้ายๆ ขอให้เธอ ขอให้เธอ
มีความสุขกับคนดีๆ ที่เธอเจอ ที่ได้เจอ
อย่าไปเจอใครที่ร้ายๆ ขอให้เธอ ขอให้เธอ
มีความสุขกับคนดีๆ ที่เธอเจอ ให้ได้เจอ
มีความสุขกับชีวิต
ฉันไม่อยากให้ใคร มาทำร้ายเธอ
โอ้ เธอ โอ้ เธอ
...อ้างอิง http://sz4m.com/t10582
ความเหนื่อยทำให้หลับไหลไม่ได้สติ จนถึงช่วงตี4 ที่เค้าปลุกเรียกคิวนักแสดงซีนเช้า ฉากแรกของวันนี้ไม่มีพี่ไวท์ ผมรู้สึกหวิวๆที่รู้ว่าพี่ไวท์หายไปทั้งคืนและยังไม่กลับมากองอีก ตริ๊ง ตริ๊ง ..
สาวขาวโบ๊ะ : รูปภาพ (ถุงขนม)
สาวขาวโบ๊ะ : ของ ใคร นะ?
ผมมองขนมในรูปก็รู้ดีว่ามันเป็นขนมที่ผมชอบกิน สงสัยว่ามันไปอยู่ตรงนั้นได้ยังไง
ตริ๊ง ตริ๊ง ... (มีอะไรอีกละ แม่สาวขาวโบ๊ะ)
พี่ไวท์ : กัปตัน เอาอะไรไหม พี่กำลังจะเข้ากองถ่ายแล้ว Read 04.13
ผม : สติ๊กเกอร์ ( ร้องไห้น้ำตาตก) Read 04.25
" อ่านไม่ตอบ "
กว่าจะเจอหน้าพี่ไวท์ปาเข้าไปแปดโมงกว่า เห็นผมแล้วยังยิ้มสดใสร่าเริงในขณะที่ผมเอง จิตใจไม่อยู่กับตัว ท่องบทผิดๆถูกๆ ทำให้พวกพี่ๆเสียเวลา #กราบขออภัยจริงๆ ทั้งๆที่หันมาสบตากับผมแว๊บหนึ่ง แต่พี่ไวท์แกยังเริงร่าทักทายตั้งแต่ประตูเข้าห้องแต่งหน้า-แต่งตัวนักแสดง โจ๊กกับปาท่องโก๋ที่หอบมาเต็มสองมือ ถูกกระจายระหว่างทางไปที่ละถุงๆ
พี่ไวท์ : กัป พี่ซื้อโจ็กมาฝาก เจ้านี้อร่อย
ผม : อร่อยก็เก็บไว้กินเหอะ
พี่ไวท์ : เฮ้ย!! ลองๆอร่อยจริง แถวๆบ้านหมวยต้องต่อคิวยาวนะกว่าจะได้ซื้ออะ
ผม : บ้านใครนะ?
พี่ไวท์ : ...เอออ เพื่อนพี่ กัปไม่รู้จักหรอก
ผม : เพื่อน หรือใคร? พี่บอกผมมาตรงๆเหอะ
ตอนนี้ผมควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วจริงๆ ทักมาตอนตีสี่ นี่ขับรถไปบ้านเพื่อน หรือตั้งแต่เมื่อคืนค้างอยู่ด้วยกัน เพิ่งจะแยกกันมากกว่า คิดว่าผมเป็นเด็ก10ขวบ ที่จะดีใจกับของฝากจนลืมสังเกต ลำดับเวลา หรือ มองท่าทีพี่ไวท์ไม่ออกเลยหรอ สายตาที่แสร้งให้ดูปกติ ขัดกับคำพูดอึกอักที่บ่นเบาๆออกมา
ผม : (ตาแดงกรำ น้ำใสๆเอ่อพร้อมไหล) ไม่มีอะไรจะพูดใช่ไหม?
พี่ไวท์ : จะให้พูดอะไรล่ะ ก็เพื่อนจริงๆ
ผม : ดีนะ เพื่อนพี่มีไลน์ผมด้วย
ผมเปิดประวัติแชทให้พี่ไวท์ดู มองสายตาที่พี่ไวท์เปิดอ่านเหมือนไม่ตกใจหรือ ประหลาดใจใดๆ .. ผมคงไม่สำคัญแล้ว พี่ไวท์ไม่รู้สึกเดือดร้อนอะไร กับสิ่งที่ผมเจออีกแล้ว
พี่ไวท์ : ทำไม หึงเหรอ?
ผม : (สิ้นเสียงพี่ไวท์ตอบกลับในทันที เสียงดังฟังชัด)
: เออ แล้วไม่มีสิทธิหึงหรือไง? แฟนกูแม่งง ?
พี่ไวท์ : แม่งง อะไร?
สายตาที่ล้อเลียนผมอยู่ ทำให้ผมรู้สึกตัวว่าพลาดๆทำอะไรสักอย่าง น้ำตาที่ไหลจนกลบสองตา ถูกเช็ดออกอย่างแผ่วเบาจากไอ้คนต้นเรื่อง ภาพหลังม่านใส รอบๆกายผมตอนนี้ไม่ได้มีแค่เรา พี่เงินพี่กัสก็อยู่ใกล้ๆ ยังไม่รวมพายอาร์ ซิงซี่ กันสไมล์ที่มองผมเป็นตาเดียว ผมก้มหน้าไม่กล้าสบตาใคร
พี่ไวท์ : เอ้า .. แฟนกูแม่งอะไร?
ผม : .....
พี่ไวท์ : หึมม
ผม : แม่งง ยิ่งน่ารักอยู่ด้วย
พยายามพูดให้เบาที่สุด คิดว่าได้ยินกันแค่สองคนพอ จบประโยคบอกเล่าของผม
ฮิ้วววววว !!
สมาชิกบ้านเลิฟแซ่บพร้อมใจ #ฮิ้วที่แท้ก็ผัวเมียตีกัน หน้าผมตอนนี้คงแดงกว่าพี่แพนด้าเมื่อวานแล้วแหละ รู้สึกหวิวๆ เลือดสูบฉีด #พลาดจริงๆด้วย
ความคิดเห็น