คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Kibou no Hikari - [YU-GI-OH! ARC-V OP5]
[TV/Size]
กลางวังวนความสิ้นหวัง หลงวนเวียนไร้จุดหมาย
ราวกับแสงที่ค่อยๆเลือนรางและจางหายไป ในความมืดมิดมีเสียงกระซิบจากฝันร้าย
ในตัวตนนึกคิดมีคนสองคนที่คอยขัดแย้งกัน
ต้องไปทางไหน ฉันก็ไม่รู้
ต่อให้ต้องทุ่มพลังทั้งหมดแล้วก็ใส่เข้าไป แล้วจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหรือไง?
ถึงอย่างไง I can’t I can’t ไปต่อไม่ไหว
เชื่อมโยงเข้าหา
พัฒนาการ
คอยพร่ำเพรียกหา ถ้อยคำแห่งรัก
เคราะห์กรรมเข้าหา พยายามแค่ไหน ก็หนีไม้พ้น ถึงอย่างนั้น
คนที่ผ่านเข้าไปได้มีเพียงตัวฉันคนเดียวเท่านั้น
สิ่งที่เกิดขึ้นมาในอนาคต มันไม่ใช่ความโกรธหรือความเกลียดใคร
แต่เป็นรอยยิ้มต่างหากที่เป็นพลังให้เรา
ตัดผ่านความมืด
และก้าวเดินกันต่อไป
ในยามขมขื่น ก็จงหัวเราะกันออกมา
จงเชื่อ
มั่นใจในตัวเอง เพราะฉันเชื่อมั่นไงละ
มาเริ่มกันเลย Showtime!
[FULL]
กลางวังวนความสิ้นหวัง
หลงวนเวียนไร้จุดหมาย
ราวกับแสงที่ค่อยๆเลือนรางและจางหายไป
ในความมืดมิดมีเสียงกระซิบจากฝันร้าย
ในตัวตนนึกคิดมีคนสองคนที่คอยขัดแย้งกัน
ต้องไปทางไหน ฉันก็ไม่รู้
ต่อให้ต้องทุ่มพลังทั้งหมดแล้วใส่เข้าไป
แล้วจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปหรือไง?
ถึงยังไงก็ I can’t I can’t ไปต่อไม่ไหว
เชื่อมโยงเข้าหา พัฒนาการ คอยพร่ำเพรียกหา ถ้อยคำแห่งรัก
เคราะห์กรรมเข้าหา พยายามแค่ไหน ก็หนีไม่พ้น ถึงอย่างนั้น
คนที่ผ่านเข้าไปได้มีแค่เพียงตัวฉันคนเดียวเท่านั้น
สิ่งที่เกิดขึ้นมาในอนาคต ไม่ใช่ความโกรธหรือว่าความเกลียดใคร
แต่เป็นรอยยิ้มต่างหากที่เป็นพลังให้เรา
ตัดผ่านความมืด และก้าวเดินกันต่อไป
ในยามขมขื่น ก็จงหัวเราะออกมา
I do believe in
myself
เพราะฉันเชื่อมั่นไงละ
มาเริ่มกันเลย Showtime!
หากตัวของฉันปกปิดตัวตนแล้วพัฒนา
ความเจ็บปวดที่มีมันควรจะหายไป
มันเป็นดั่งแสงที่ส่องสว่างอยู่ข้างในนัตย์ตา
แล้วต่อจากนี้มันจะง่ายไหม
มันเป็นเส้นเขตที่พร้อมทะลุและพังทลาย
และในตอนเช้าก็เป็นเรื่องน่าขำขัน
ถึงอย่างไงก็ I
can't I can't
ไม่เข้าใจเลย
ท่ามกลางสนาม
ที่ต้องตัดสิน กระจัดกระจาย หลอมรวมเข้ากัน
หนทางแห่งนั้น
ไม่ได้หยุดลง คงต้องตอบโต้ กลับไปเท่านั้น
ที่ความรู้สึกในหัวใจของฉันไม่หลงลืมมันไปได้หรอกน่า
ใครที่ตัดสินว่าเป็นไปไม่ได้ ลองดูก่อนมันอาจรอดผ่านไปได้
เส้นทางนั้นดูแสนไกลฉันเชื่อต้องผ่านไปได้
ดีกว่าต้องจมในทุกข์และสิ้นหวัง
แม้ไร้ประโยชน์แต่จงพุ่งออกไป
I do believe in the light
เพราะมันไม่เคยหายไป
เป็นแสงสว่างของเรา
ความเจ็บของฉัน
ความกลัวของฉัน ถึงเป็นแบบนั้น ก็ไม่ทอดทิ้ง
ตัวตนของฉัน
ที่ทำบางสิ่ง มีคุณค่าเพื่อ มีชีวิต
เขาคือผู้ที่ทำทุกสิ่งเพื่อชีวิตของเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น
มันได้ครอบงำไปจนทั่วท้องฟ้า เมฆที่ถูกฉีกขาดกระจัดกระจาย
ทั้งหมดได้หายไปลับตากระจายกลายเป็นธุลี
สิ่งที่สร้างขึ้นมาในอนาคต ไม่ใช่ความโกรธหรือว่าความเกลียดใคร
แต่เป็นรอยยิ้มต่างหากที่เป็นพลังให้เรา
ตัดผ่านความมืด และก้าวเดินกันต่อไป
ในยามขมขื่น ก็จงหัวเราะออกมา
"I do believe in myself"
เพราะฉันเชื่อมั่นอย่างไงละ
มาเริ่มกันเลย Showtime!
ความคิดเห็น