คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เรื่องในอดีตของยูริ
ฉัน ยูริ คุณหนูแห่งตระกูลควอน ไม่มีอะไรที่ฉันทำไม่ได้
ไม่เคยมีใครขัดใจฉัน จะว่าฉันเป็นคุณหนูที่เอาแต่ใจก็ได้นะ
ฉันไม่ว่าหรอก ก็มันเรื่องจริงนี่นา
อย่างตอนนี้ ฉันกำลังทะเลาะกับรุ่นน้องคนหนึ่ง ยัยเด็กนี้เดินมาชนฉัน
แล้วไม่ยอมขอโทษ แถมยังมาทำหน้าตากวนๆทะเล้นใส่ฉันอีก
“เธอจะไม่ขอโทษฉันใช่ไหม”
“ใช่ ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมฉันต้องขอโทษเธอด้วย”
“แต่เธอเดินมาชนฉัน แล้วเธอก็เป็นรุ่นน้องด้วย หัดเคารพกันมั่งสิ
รุ่นพี่น่ะ เธอต้องเรียกฉันว่ารุ่นพี่เข้าใจไหม”
“ไม่เข้าใจ และก็ไม่เรียกด้วย”
“นี่เธอ” ยัยเด็กบ้า กวนประสาท
“ทำไม ฉันทำไม” กริ้ดดดดด ยัยบ้า
“ขอโทษฉันเดี๋ยวนี้เลยยัยเด็กบ้า ไม่งั้น...อุ๊บส์”
สัมผัสแปลกๆบนริมฝีปากของฉัน มันทำให้สมองฉันโล่งๆบอกไม่ถูก
เหมือนจะล้มทั้งยืน เรี่ยวแรงหายไปหมด และตอนนี้ ฉันหะ หายใจไม่ออก
“อ่อยอะ(ปลอยนะ)” ฉันเริ่มทุบ
ยัยเด็กจอมกวนถอนริมฝีปากออกช้าๆ ยังมีน่ามาเลียปากตัวเอง แผลบๆ
เอ๋ เดี๋ยวนะ เมื่อกี้ฉัน ฉันโดนจูบ ฉันโดนเด็กนี่จูบ 0-0
“ยัยเด็กบ้า เธอ ธะ เธอจูบฉัน !!!!”
“อื้อจูบ ทำไมหรอ หรือว่าติดใจจะลองใหม่อีกทีก็ได้นะ”
ฉันผลักเด็กนี่ออกไป “ยัยบ้า จำไว้นะ ฉันจะมาจัดการเธอ จำไว้ฉันชื่อยูริ ควอน ยูริ
ฉันจะกลับมาจัดการเธอแน่”
เสียงของเด็กนั่นไล่หลังฉันมา “แล้วฉันจะรอนะจ้ะ คุณรุ่นพี่”
กริ้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ไม่จริง ฉันเสียจูบให้กับเด็กจอมกวน โรคจิต ประสาท
ฉันเสียจูบให้เด็กคนนั้น ฉันยอมไม่ด้ายยยยย
“ยูริ แกเป็นอะไร ทำหน้ายังกับจะตายงั้นแหละ” ฉันยังไม่ตาย แต่ฉันจะฆ่า
คนตายเดี๋ยวนี้แหละ ถ้าไม่ถูกจับนะ ฉันทำไปแล้ว
“ยุนอา ฉัน ฉันโดนจูบ”
“0-0 ใคร ใครกล้าจูบแก”
“แกจะจัดการให้ฉันใช่ไหมยุนอา *0*” ช่างเป็นเพื่อนที่ดีจริงๆ
“ป่าว ฉันจะไปถามเค้าว่าทำไมทำแค่จูบ” ทำไมทำแค่จูบ
“กริ้ดดดดด ยุนอา ยัยเพื่อนบ้า” ฉันตียุนอาไปหลายที
“โอ๊ยๆ พอแล้วฉันเจ็บนะแก เออว่าแต่คนที่จูบแกอ่ะ เค้าเป็นใครหรอ”
“ก็เด็กกวนประสาทอ่ะ”
“-*- แล้วฉันจะรู้ไหมเนี่ยว่าคนไหน”
“ฉันไม่รู้ชื่อ รู้แค่ว่าเป็นรุ่นน้องพวกเรา” คิดแล้วก็แค้น กร๊าซซซ(ยูริทำเสียงไดโนเสาร์)
“ว้าว *0* แกโดนรุ่นน้องขโมยจูบ ถ้ามีคนรู้ต้องเป็นข่าวใหญ่แน่แก
ควอน ยูริคุณหนูแห่งตระกูลควอน โดนเด็กสาวรุ่นน้องขโมยจูบแสนหวาน”
“หยุดความคิดนี้ของแกเลยนะยุนอา”
“จ้าๆ กลัวแล้ว เวลาแกโหดนี่น่ากลัวจริงๆเลย ถ้าพวกรุ่นน้องเห็นเข้านะ
เค้าต้องเลิกปลื้มแกแน่เลย”
“ก็ดีออก ฉันรำคาญพวกที่ชอบมาคอยตาม วุ่นวาย” ไม่ว่าฉันจะไปไหน
ต้องมีแต่คนคอยตาม ขอถ่ายรูปบ้างล่ะ ขอลายเซ็นบ้างล่ะ
ฉันไม่ใช่ดารานะ ที่จะมาทำแบบนี้ ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิด เพราะยัยเด็กบ้านั่น
คนเดียว ที่ทำให้ฉันอารมณ์เสียขนาดนี้
สาธุ ! ขออย่าให้ฉันได้เจอะ เจอยัยเด็กนั่นอีกเล้ย(เมื่อกี้เพิ่งว่าจะไปจัดการเค้า)
ปึง !!!!!!!!!!!! (ประตูเหล็ก เนื่องจากมันพังมาหลายรอบ ยุนอาจึงให้งบโรงเรียน
มาสร้างเป็นประตูเหล็กอลูมิเนี่ยมแทน)
“ยูริ แกบอกมาเดี๋ยวนี้ มันเกิดอะไรขึ้น” แทยอนท่าทางเหนื่อยหอบ
รีบวิ่งมาหาฉัน
“อะไร มีอะไรแทยอน” น่าตาตื่นมาเชียว
ตึง (เสียงตบโต๊ะ) แทยอนกางหนังสือพิมโรงเรียนที่เพิ่งพิมเสร็จหมาดๆเมื่อเช้า
ระ รูปฉันโดนจูบขึ้นหน้าหนึ่ง รูปใหญ่ซะเต็มพื้นที่ T^T
“ควอน ยูริขวัญใจสาวๆทั้งโรงเรียน ถูกเด็กรุ่นน้อง อัน โซฮี จูบ !!!!
ฉากจูบของทั้งคู่ทำเอาคนที่ได้เห็นหัวใจเต้นแรง บ้างก็อิจฉาโซฮี
แต่ก็มีบางส่วนที่อิจฉายูริ มีข่าววิพากษ์วิจารณ์กันว่าทั้งคู่เป็นแฟนกัน
อ่านต่อ....หน้า 6”
“ยูริอธิบายมาเดี๋ยวนี้เลย มันเกิดขึ้นได้ยังไง เมื่อไหร่ ตอนไหน
เธอรู้สึกยังไง เด็กคนนั้นจูบเก่งไหม แล้วเธอ เธอ..”
“พอ พอเลยแทยอนฉันจะไม่ตอบอะไรทั้งนั้น อยากรู้อะไรไปถามยุนอา
ตอนนี้ ฉันจะนอน !!” ฉันไม่สนใจใครทั้งนั้น ฟุบลงไปกับโต๊ะทันที
เพราะยัยเด็กบ้านั่นคนเดียว ทำให้ฉันเป็นข่าว แบบนี้ชีวิตของฉันที่มัน
วุ่นวายอยู่แล้วก็ต้องวุ่นวายยิ่งกว่าเดิม กริ้ดดดดดดดด ฉันอยากตาย ฮือ
+++++++++++++++++++++++++++++
อดีตของยูริยังไม่จบนะคะ ติดตามในตอนหน้าค่า
ติชมกันหน่อยนะคะ ^^
ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น