คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : ใบสมัคร : Secret Hac.
Application [ผู้จำหน่ายวิญญาญ]
"ผู้หญิงพวกนั้นเหมือนกับน้องสาวของฉันเลย ตรงที่น่าหลงใหลไงล่ะ"
ชื่อ-นามสกุล :: ลาบีเอล อาราเวน [Labeel Arawen]
ชื่อเล่น :: เบล [Bell]
อายุ :: 28
เพศ :: ชาย(ไบ)
รูปร่างหน้าตา :: มีผมสีน้ำเงินเข้มที่ยาวถึงกลางหลัง มัดรวบไว้ด้วยริบบิ้นสีแดง ตาสีเหลืองอ่อน มักจะมีรอยคล้ำใต้ตาอยู่เสมอ รูปหน้าเรียว ผิวขาว รูปร่างสูงโปร่ง สูง 179 ซม. หนัก 65 ก.ก.
นิสัย :: โดยปกติลาบีเอลเป็นคนที่ชอบอยู่คนเดียว หลีกเลี่ยงการออกสังคม ขังตัวเองอยู่แต่ในห้อง ชอบความเจ็บปวด มักจะกรีดแขนหรือส่วนต่างๆตามร่างกายของตัวเองเล่นอยู่เสมอ ควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้ รู้สึกอย่างไรก็แสดงออกอย่างนั้นและแสดงออกอย่างรุนแรง
เป็นคนที่ก้าวร้าว หยาบคายและโลกส่วนตัวสูง เสียงดัง ขี้หงุดหงิด อารมณ์แปรปรวน ชอบทำลายข้าวของ หุนหันพลันแล่น เชื่อใจคนยาก แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นคนที่ขี้ใจอ่อนมากๆ
ประวัติ/สาเหตุที่ทำให้ต้องขายวิญญาณ :: ลาบีเอลมาจากครอบครัวที่เคร่งครัดและระเบียบจัด หัวโบราณและเชื่อทุกอย่างที่หมอดูบอก ทุกอย่างในบ้านนี้ขึ้นอยู่กับพ่อที่เป็นหัวหน้าครอบครัวเท่านั้น ทุกวันเขาจะต้องเรียน เรียน และเรียนเพื่อให้เป็นหมอตามความต้องการของพ่อและแม่ ไม่ว่าจะเรื่องอะไรเขาก็ต้องทำตามที่พ่อและแม่สั่ง ต้องไว้ผมยาวตามความเชื่อของปู่ ต้องแต่งตัวประหลาดๆตามความเชื่อของยาย ต้องทำตามทุกอย่างแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆน้อยอย่างสีแปรงสีฟันที่อ้างว่าเป็นสีมงคล เขามีน้องสาวที่น่ารักและแน่นอนว่าเขารักเธอมาก ทุกวันนี้ที่เขามีชีวิตอยู่ได้ก็เพราะน้องสาว แต่ว่าเขาก็ต้องจากน้องไป เพราะในวันเกิดอายุ12ปีของน้องสาวของเขาพ่อได้พาตัวเธอไปขายให้กับหมอดูหน้าตาอัปลักษณ์เพราะไปเชื่อหมอดูว่าถ้าเอาน้องสาวไปขายจะทำให้ค้าขายร่ำรวย สุดท้ายน้องสาวก็ถูกขายต่อไปที่ไหนไม่รู้ ต่อมาเขาเกิดอุบัติเหตุและต้องได้รับเลือด หมอดูบอกให้เอาเลือดของคนที่ติดเอดส์มาให้ลาบีเอล พ่อเชื่อและแอบจ่ายเงินใต้โต๊ะให้หมอและพยาบาลนำเลือดนั้นมาถ่ายให้เขา แต่หมอดูและครอบครัวของเขาก็ยังใช้ชีวิตอยู่โดยไม่รู้สึกอะไรเลย แถมพ่อยังเอาเขาไปให้หมอดูเลี้ยงดูเล่น หมอดูนั่นใช้เขาเป็นทาสและทรมานเขาต่างๆนานาจนเขาหนีออกมาได้ เขาเกลียดครอบครัวของตัวเองและทุกคนที่เป็นหมอดู เมื่อได้เจอกับ Secret Hac.จึงตกลงขายวิญญาณให้โดยไม่ลังเล
ลักษณะการพูด :: แทนตัวเองว่า “ฉัน” กับผู้ใหญ่จะแทนว่า “แก” และจะพ่นคำหยาบออกมากเสมอทุกๆประโยค ส่วนเด็กๆที่อายุไม่เกิน12จะแทนว่า “คุณหนู”ใช้แทนตัวว่าพี่ และจะมีคำว่าครับลงท้ายเวลาพูดกับเด็กเสมอและไม่มีคำหยาบอยู่เลย เช่น
“เจือกค*ยไรล่ะไอ้%$^&*&&”
“ออกไปจากชีวิตฉัน แกมันน่ารำคาญ”
“คุณหนูมาทำอะไรอยู่ตรงนี้เหรอครับ อยากไปเที่ยวที่ห้องพี่ไหมครับ”
ของที่ชอบ :: เด็กที่อายุไม่เกิน12(เมื่อเห็นจะมีอาการครั่นเนื้อครั่นตัว ยิ้มไม่หยุดและจะรีบเข้าไปทักทายเด็กคนนั้นทันที และถ้าเป็นไปได้ก็จะลักพาตัวกลับมาด้วย)
ของที่เกลียด :: ครอบครัวของตัวเองและหมอดูทุกคน และของทุกอย่างที่พวกหมอดูใช้(เมื่อเห็นจะทำลายทุกอย่างที่อยู่ใกล้ตัวและปาทุกอย่างที่ปาได้ใส่)
เพิ่มเติม :: -
คุยกับผปค.
สวัสดีค่ะ ไรท์ชื่อมัดหมี่ค่ะ ผปค.ชื่ออะไรคะ?
-ม่อนครับ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้ล่ะคะ?
-เพราะเนื้อเรื่องน่าสนุกน่าสนใจครับ
บทนี้ไม่ซีเรียสมาก แต่คนที่เขียนประวัติมาถูกใจก็มีโอกาสเด่นมากๆเลยนะคะ
-นี่ก็เขียนเท่าที่จะคิดออกแล้วครับ 5555
อยากให้ลูกของผปค. " ตาย " หรือ " รอด " เมื่อถูกช่วยโดยองค์กร Savior Spirit แล้ว
-ค่อนข้างอยากให้ตายครับ แต่ก็อยากตายแบบให้เป็นที่จดจำหน่อยถ้าเป็นไปได้
บทนี้มีโอกาสตายสูงมากกว่าบทอื่นๆ แต่ถ้าติดตามมาดีมีโอกาสรอด 1 ในล้านเลยนะคะ
-ตายไม่เป็นไรครับ เพราะคิดว่าไม่รอดแน่ๆ 5555
มีอะไรอยากบอกไรท์ไหมคะ?
-รักยูจุ๊บๆ เลิฟๆ เยิฟๆ เย้ๆ (รู้สึกเต็มจนล้น...)
ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ
ความคิดเห็น