คลังลูกๆสุดน่ารัก

ลำดับตอนที่ #2 : Fuyoseno Yuki

“ที่ที่ฉันควรอยู่คือที่นี่”

บท | ตัวเอก(ถ้าไม่ได้ก็แล้วแต่ไรท์เลยคะ)

ชื่อ-นามสกุล | ฟุโยเซโนะ ยูกิ

อายุ | 15

เผ่า | เวหา

บีสต์ที่ควบคุม | ฟีนิกซ์

อุปนิสัย | เงียบๆขรึมๆ เย็นชา  นิ่ง ดูไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ กวนนิดๆ มีแผนอยู่ในหัวตลอดเวลา ยิ้มยาก(มาก) เฉลียวฉลาด ไวทุกสถานการณ์ ภายนอกดูเย็นชาแต่ภายในอบอุ่น เกรงใจ เสียสละ ช่วยเหลือคนอื่น เห็นใจ เอาใจเขามาใส่ใจเรา(นี่คือของเสียของเธอที่ไม่ว่าใครจะของอะไรถ้าเช่วยได้เธอจะช่วยไม่ว่าจะเรื่องอะไรจะหนักหรือจะเบาก็ตาม) รักเด็กและสัตว์ อ่านใจคนออกเพียงแค่มองตา พูดน้อย ใจเย็น แต่ชอบกวนประสาท ชอบพูดอะไรเป็นนัยต์ คำพูดคมมาก แต่ปากไม่ตรงกับใจ

ประวัติ | พ่อเป็นชาวญี่ปุ่นเป็นนักการทูตประจำสวิตเซอร์แลนด์ แม่เป็นชาวอังกฤษเป็นแพทย์ที่เก่งที่สุดและเคยเป็นนักแสดงฮอริวูสมาก่อน เธอเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น อังกฤษ เกิดที่สวิตเซอร์แลนด์ เป็นลูกสาวคนเดียว สูง 163 ซม. น้ำหนัก 43 กก. เธออ่านอักษรรูนออก ฉลาดมาก และยังวาดรูปเก่งมาก และเงียบมากด้วยแต่เธอก็กวนประสาทคนอื่นเป็นนะและคุณปู่ซึ่งเป็นนินจาที่เก่งกาจและเก่าแก่ได้สอนวิชานินจาให้แก่เธอและสอนการต่อสู้ให้ด้วย ชอบสีขาวเพราะเป็นสีของหิมะ ชอบดอกซากุระเพราะเป็นสัญลักษณ์แห่งความกล้าหาญ ชอบไอศกรีมโดยเฉพาะรสมะนาว ไม่ชอบเห็นน้ำตาของตัวเอง เธอจึงทำตัวเองให้เข้มแข็งจนด้านชาเพราะตอนเด็กๆเธอไม่เป็นแบบนี้ จน"โซล" จิ้งจอกเก้าหาง(สีม่วงอมชมพู)สัตว์ที่เธอเลี้ยงไว้ตาย เธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากที่เคยร่าเริงกลับเย็นชามาก

ลักษณะการพูดจา | ยึดติดกับเรื่องไร้สาระเหลือเกินนะ,อย่าทำตัวน่ารำคาญได้ไหม,ฉันละเบื่อนาย/เธอจริงๆ

ชอบ/ไม่ชอบ/เกลียด |ไม่ชอบให้ใครมาเห็นตอนเสียใจ ชอบอยู่คนเดียว เก็บความรู้สึกเก่ง(มาก)และไม่เข้าใจความรู้สึกของตัวเองแต่เข้าใจความรู้สึกของคนอื่น ไม่เคยให้ใครเห็นน้ำตาของตัวเองแม้แต่หยดเดียว ชอบอาทิตย์อัสดง ชอบมองดาว-พระจันทร์ ไม่กลัวอะไรเลย แม้แต่สัตว์ที่คนอื่นกลัวหรือสัตว์ที่น่ากลัวเธอก็ไม่กลัว ยกเว้นฟ้าร้อง,ฟ้าแลบ,ฟ้าผ่าจะกลัวมากจนไม่กล้าขยับไปไหน แต่ไม่มีใครรู้ว่าเธอกลัวเพราะเธอไม่เคยบอกใครและไม่เคยให้ใครเห็น เกลียดการสูญเสีย

อัญมณีประจำตัว |-

อาวุธ/เวทย์ที่ใช้ | ดาวกระจาย/ควบคุมลม

จำลองสถานการณ์

จู่ๆ ร่างของ ยูกิ ถูกนำมาไว้ในป่าแปลกประหลาดที่มืดทึบไปหมด มีแสงสว่างเรืองรองของหิ่งห้อยอยู่ทั่วป่า ทันใดนั้นก็มีอัญมณีแปลกประหลาดโผล่ขึ้นมา มันพูดกับ ยูกิ เหมือนมันเป็นคนธรรมดา “เจ้าคือผู้ถูกเลือกในสงครามสินะ ชื่ออะไร? แล้วมาจากเผ่าไหนล่ะ? ข้าคือจิตวิญญาณในฮาร์ทสโตน มีนามว่า ‘คาริซ่า’ ”

-ยูกิ เผ่าเวหา

“อืม แล้วคิดว่าถ้าฮาร์ทสโตนอย่างข้าถูกทำลายล่ะ เจ้าคิดว่าไมนอสเซอร์คานจะเป็นเยี่ยงไร?” คาริซ่าถาม

-คงจะเป็นไปตามที่เธอคาดไว้นั้นล่ะ

ไม่รู้ว่า ยูกิ คิดไปเองรึเปล่า แต่เหมือนว่าคาริซ่ากำลังหัวเราะอยู่ “สมกับที่เป็นผู้ถูกเลือกจริงๆ  เอาล่ะ คำถามสุดท้าย ถ้าเจ้าต้องเลือกระหว่าง หน้าที่ คนรัก หรือ ชีวิต เจ้าจะเลือกอะไร?”

- หน้าที่ เพราะว่าถ้าเป็นคนรักละก็ถ้าเขาตายก่อนจะทำยังไง ชีวิต ชีวิตที่เรามีอยู่ฟ้าได้กำหนดโชคชะตาของเราไว้แล้ว

คาริซ่ายิ้ม แต่ยังไง ยูกิ ก็ไม่เห็นหรอก ก็ฮาร์ทสโตนไม่มีหน้านี่นา “จดจำคำตอบของเจ้าไว้ให้ดี ข้าล่ะอยากจะรู้นักว่าหากเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เจ้าต้องเลือกจริงๆ เจ้าจะยังเลือกคำตอบเดินหรือเปล่า? ข้าต้องไปแล้วล่ะ เจอกัน....ในอนาคต ถ้าเจ้ายังมีชีวิตอยู่”

- เหมือนเดิมสิ แล้วเจอกัน...