คลังลูกๆสุดน่ารัก

ลำดับตอนที่ #15 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ

Application

รูปตัวละคร 

            บทที่สมัคร : ตัวเอก

          ชื่อ-นามสกุล : โรเซต้า ไชน์ (Roseta Shine)

          ชื่อเล่น : โรส (Rose)

          อายุ : 15

          ลักษณะทางกายภาพ  : สูง 165 น้ำหนัก 43. ผมทองดั่งแพรไหม ผิวขาวเหมือนหิมะ ดวงตาสีเขียวดุจมรกต

          กรุ๊ปเลือด : AB

          ลักษณะนิสัย : ฉลาดเป็นกรด เงียบเป็นนิจ เงียบๆขรึมๆ ไม่ค่อยแสดงอารมณ์ ไร้ความรู้สึก ดูไม่ออกว่ากำลังคิดอะไรอยู่ ยิ้มยาก(มาก) เฉลียวฉลาด ไวทุกสถานการณ์ ภายนอกดูเย็นชาแต่ภายในอบอุ่น เกรงใจ อ่านใจคนออกเพียงแค่มองตา พูดน้อย ใจเย็น แต่ชอบกวนประสาท ชอบพูดอะไรเป็นนัยต์ คำพูดคมมาก แต่ปากไม่ตรงกับใจ 

          ลักษณะการพูด : ยึดติดกับเรื่องไร้สาระเหลือเกินนะ,ฉันล่ะเบื่อนาย/เธอจริงๆ

          ประวัติ :  พ่อเป็นชาวญี่ปุ่นเป็นนักการทูตประจำสวิตเซอร์แลนด์ แม่เป็นชาวอังกฤษเป็นแพทย์ที่เก่งที่สุดและเคยเป็นนักแสดงฮอริวูสมาก่อน เธอเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น อังกฤษ เกิดที่สวิตเซอร์แลนด์ เธออ่านอักษรรูนออก ฉลาดมาก และยังวาดรูปเก่งมาก และเงียบมากด้วยแต่เธอก็กวนประสาทคนอื่นเป็นนะและคุณปู่ซึ่งเป็นนินจาที่เก่งกาจและเก่าแก่ได้สอนวิชานินจาให้แก่เธอและสอนการต่อสู้ให้ด้วย เธอเป็นคนที่เกลียดความรักเพราะความทรงจำตั้งแต่เด็กๆของเธอที่ว่า เห็นคุณพ่อบอกลาคุณแม่อยากไม่มีเยื่อใยและย้ายไปประจำการที่สวิตเซอร์แลนด์และไม่กลับมาอีกเลยแต่หารู้ไม่ว่าที่คุณพ่อของเธอต้องจากไปเพราะคุณตาของเธอบอกว่าพ่อไม่คู่ควรกับแม่ และให้พ่ออกไปจากชีวิตแม่ เธอเกลียดและกลัวความรักเป็นที่สุด

          ของที่พกติดตัว : กำไล

          เกลียด/แพ้ : ความรัก เสียงดัง ความวุ่ยวาย ผู้ชายปากเสีย/-

          ชอบ :อาทิตย์อัสดง มองดาว-พระจันทร์ อยู่คนเดียว สีขาว

ตอบคำถาม [ตัวละคร]

          โรส หลังจากที่หลับตาไปสักพักก็มาโผล่ในสถานที่แห่งหนึ่ง กลิ่นอายของความโลภลอยอบอวลไปทั่วสถานที่แห่งนี้ รอบๆ ตัวมีคริสตันหลากสีกระจายไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แล้วจู่ๆ ก็มีเสียงหนึ่งแทรกเข้ามาในหัวของ โรส “ถ้าให้เลือกหนึ่งอย่าง เจ้าอยากได้อะไร…?”

ตอบ : ความรักหายไปตลอดกาล

เสียงนั้นหัวเราะในลำคอฟังดูเสียววาบเหมือนเล็บขูดกระดาษ แล้วมันก็ถามต่อในเวลาเดียวกับที่คริสตันรอบตัว โรส ส่องแสงสว่างระยิบระยัดราวกับเพชรพลอย “ข้าทำให้เจ้าสมปรารถนาได้…เพียงแต่มีบางอย่าง…ที่เจ้าต้องทำ”

ตอบ : อะไร

“มันก็คือ...ใ…ค…ง…” มันเอ่ยถ้อยคำที่ โรส ฟังไม่ออก คริสตันส่องประกายเจิดจ้าเสียยิ่งกว่าดวงอาทิตย์ เพียงชั่วครู่ที่ โรส รู้สึกเหมือนสูญเสียความเป็นตัวเองไป แล้ว โรส ก็สลบไปแล้วตื่นขึ้นมาในห้องนอนของตน

ตอบ : ฝันเหรอ

คุยกับผปค

          สวัสดีค่ะทุกท่าน นี่ก็เป็นครั้งแรกเลยที่เขียนนิยาย (เขินจัง>///<) เพราะปรกติจะเอาแต่สมัครตัวละครเขา เลยอยากจะลองเขียนเองดูมั่ง ผิดพลาดก็ขอโทษด้วยนะคะ ว่าแต่มาสมัครได้ไงคะ ขึ้นรถสายไหนมา---- (ไม่ใช่ละ)

          :พึ่งมาเห็นคะมันน่าสนใจเลยอยากสมัคร

            เรื่องนี้มีหักมุม ทรยศหักหลัง และตายนะคะ ถ้าหากลูกๆ ของท่านเป็นอะไรไปก็ไม่ว่ากันนะคะ .__. ไม่เกี่ยวกับการติดตามของผปค แต่ถ้าหายไปนานมากก็จะตัดออกทันทีค่ะ

          :คะ

          ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ ขอให้โชคดีค่ะ

          :ขอบคุณคะ