คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 ที่มาของฝันร้ายสีชมพู
โดนผีหลอกอยู่ใช่มั้ย...ให้เราช่วยสิ...เราช่วยได้นะ
หากคุณอยากให้เขา หรือเธอไปจากชีวิตคุณ
จ้างเราสิ!
เพียงแค่ทิปหนัก กับของฝากเล็กๆน้อยๆ
เราก็ทำให้แล้ว ง่ายนิดเดียวเอง!
เร็วๆสิ เราไม่มีใครมาเราจ้างนานแล้ว!!!!
บทที่ 1 ฝันร้ายสีชมพู
โป้กกก!!!! ตุ้บ!!เคร้ง!! โครม!!
“เฮ้ย!! อะไรอีกฟระ! เอะอะก็ใช้กำลัง ไอ้เฟร์ เขกหัวแบบนั้นมันเจ็บนะเฟร้ย!!เธอด้วยทีนิวผลักชนกำแพงแบบนี้หลังตรูหักได้นะคร้าบบฟาร์เว้ยกระทะนี่มันไม่ได้เหมาะกับหัวงามๆของฉันเลยนะ ฟาดมาได้!!! แล้วก็คุณเจสุดที่รักคร้าบบ คุณจะถีบผมทำม้ายยย หัวกระผมไม่โขกตู้เย็นนี่โครตจะโชคดีเลยนะ!!” เสียงโวยยาวเป็นหางว่าวดังมาจากบุรุษนาม ซีคอร์น ทาร์เวิร์ดชายหนุ่มวัย 15เอ่ยขึ้นอย่างหัวเสียเมื่อโดนเพื่อนๆรุมสกรัม(?)หลังจากเขียนใบโฆษณาชมรมแล้วเอาไปให้อ่าน
ซีคอร์นยืดอกอย่างภาคภูมิใจ เขายักคิ้วอย่างอวดๆแล้วกล่าวต่อ
“ใบปลิวเนี่ย สุดยอดเลยนะโว้ย นอกจากจะได้ประโยชน์เรื่องเรียกลูกค้าแล้ว ยังได้ทิปอีกนา”ว่าแล้วเจ้าตัวดีไม่รู้จักโตก็หัวเราะร่าอย่างชอบใจอยู่คนเดียว
ฟาร์คอร์น...ผู้เป็นมันสมองหรือเรียกตลกๆว่าสารานุกรมเคลื่อนที่ของชมรม...กอดอกมองเจ้าตัวปัญหาที่ยืดอกภูมิใจอยู่ด้วยสีหน้าแปลกๆ
“ซีคอร์น เนื้อหาตอนแรกมันก็ดีน่ะนะ แต่ช่วยเปลี่ยนประโยคสุดท้ายทีเหอะ เวียนหัว”ฟาร์คอร์นส่ายหน้าอย่างปลงๆ
“ใช่!! แกคิดจะแฉชมรมเรอะ ไอ้ซี!!”เจชายหนุ่มอารมณ์ร้อนเริ่มหาเรื่องโดยการสนับสนุนฟาร์คอร์น ขณะที่เฟร์คอร์นได้แต่หัวเราะกึกๆ เหมือนไม่มีอะไร ทั้งๆที่เขาเป็นคนแรกที่ยกมือขึ้นเขกหัวซีคอร์นเพื่อเริ่มเปิดศึก
“ง่า...”ดูเหมือนว่าซีคอร์นจะเพิ่งรู้ศึกตัว เขาเบิ่งตามองใบปลิวที่เขียนขึ้นเองกับมือแล้วยิ้มแห้งๆส่งให้เพื่อนๆ “นี่ก็ดีนา เรียกคะแนนความสงสารไง คนจะได้มาจ้างเราเยอะๆ”ว่าแล้วเจ้าตัวก็หัวเราะแหะๆคนเดียวส่งไป
แล้วเจ้าคนเจ้าเล่ห์แถไปเรื่อยก็ผงะอย่างตกใจเมื่อเจคอร์น เวนเดล ชายหนุ่มอารมณ์ร้อนเริ่มควั่นแขนเสื้อ แล้ว ฟาร์คอร์น แบนเดรส ก็เริ่มตั้งท่าจะเอากระทะฟาดลงบนหัวเขาอีก
“เฮ้ยๆ เดี๋ยวก่อนเฟ้ย อันนี้แก้ได้ แก้ได้ แก้ได้”คนชอบแถเริ่มลนลาน แล้วก็วิ่งหนีกระทะกับหมัดเจคอร์นเสียจ้าระหวั่น ปล่อยให้เพื่อนสนิทอย่างเฟร์คอร์น บรีซ ยืนหัวเราะท้องคัดท้องแข็ง ส่วนทีนิวคอร์นที่ยืนมองอยู่นานก็เริ่มมีประกายตาสนใจแล้วไม่นาน หญิงสาวเพียงคนเดียวในกลุ่มก็กระโดดเข้าไปร่วมแจมด้วย
“อะไรกันเนี่ย!!!!”
เสียงหวานของหญิงสาวนาม เอนาคอร์น ตะโกนดังลั่นห้องหยุดชะงักกิจกรรมทุกอย่างในห้องครู่หนึ่งก่อนจะกลับไปสู้ความชุลมุนวุ่นวายเหมือนเดิม โดยมีเสียงเชียร์จากเฟร์คอร์นดังขึ้นเป็นระยะ
“หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้!! ถ้าไม่หยุด ฉันจะเรียกคิตตี้เดธออกมา!!!”นั่นหยุดการกระทำทุกอย่างทันทีใบหน้าทุกคนปรากฏแววสยองอย่างเด่นชัด
คิตตี้เดธ...คือตุ๊กตาคิตตี้สีชมพูหวานแหววพูดได้เดินได้ที่คงจะถูกใจเด็กผู้หญิงหลายคนแต่มันคือสิ่งที่เหล่าเอสคอร์นกลัวที่สุด เพราะเอนาเคยเรียกตุ๊กตาเจ้ากรรมนี่ออกมาแผลงฤทธิ์หนหนึ่ง
...มันคือนรกของคนเกลียดตุ๊กตา
ซึ่งชมรมที่ขึ้นชื่อว่าปราบผี ย่อมไม่มีใครชอบตุ๊กตาอยู่แล้ว มันเป็นฝันร้ายสีชมพู กองทัพคิตตี้ตัวน้อยเฝ้าจู่โจมทุกคนในชมรมเอสคอร์น พ่นไอมนตร์ดำสีชมพูใส่ทุกอย่างที่ไม่ใช่เนื้อมนุษย์ เสื้อผ้าพวกเขาจึงเป็นสีชมพูเกือบหมดตู้ เฟอร์นิเจอร์แทบทุกอย่างในบ้านกลายเป็นสีชมพูหมด ขณะที่คนอื่นกำลังสยดสยองกับสีชมพู คนชอบสีชมพูอย่างเอนาก็กลับชอบใจและหัวเราะร่าทั้งวัน
เธอเอาแต่หัวเราะตอนเห็นคนใดคนหนึ่งในชมรมอ้วกเพราะสีชมพูของเธอ
หลังจากนั้นพวกเขาก็ได้รู้ว่า ไม่ใช่ทีนิวคอร์นคนเดียวที่โรคจิตเสียแล้ว
“ไม่เอา!!!!”นั่นคือเสียงปฏิเสธอย่างพร้อมเพรียงของเหล่าผู้ชายที่ไม่เคยอยู่ด้วยกันอย่างสงบได้
“ก็ดีแล้ว อย่าปล่อยให้ชมรมเงียบเหงาเกินไปแต่ที่ไม่เงียบเหงาต้องเป็นเพราะมีลูกค้าเข้ามา ไม่ใช่ทะเลาะกัน เพราะฉะนั้น...”เอนายิ้มเย็น “เลิกเล่นไร้สาระซักทีแล้วเขียนใบปลิวต่อไปซะ!!!”
“พอเหอะ เอนา เธอก็รู้ว่าเจ้าคิตตี้เดธของเธอมันน่าสยองขนาดไหน รถมอเตอร์ไซค์สุดเท่ของฉันเป็นสีชมพูไปตั้งห้าวันแน่ะ”ทีนิวคอร์น หญิงสาวผู้ได้รับฉายาว่า นิวสุดโหด โอดครวญออกมาอย่างน่าสงสาร มือลูบแขนไปมาอย่างขนลุก
แล้วเอ็กซ์โซคอร์นก็หัวเราะออกมาหลังจากมองตาแป๋วอยู่นาน เธอจะยังไม่คิดอะไรมากเรื่องคิตตี้นั่น ถ้าเอนายังไม่เริ่มร่ายอาคมมนตร์ดำที่แสนหายากนั้น
“พอๆๆ พวกนี้กลัวกันหมดแล้ว โอ๋ เบบี๋น้อย กลัวแม้กระทั่งคิตตี้สีชมพู”เอ็กซ์โซทำเสียงเล็กเสียงน้อยน่าหมั่นไส้ก่อนจะหัวเราะอย่างกวนประสาทขัดกับหน้าสวยจนโลกตะลึงนั่น
เฟร์คอร์นยิ้มเครียดๆ
“ฉันว่าเอ็กซ์โซอยู่กับไอ้ซีมากไป”เขาพูด เอ็กซ์โซทำหน้าบึ้งต่างกับซีคอร์นที่ทำหน้ายียวนก่อนเอ่ยเสียงนุ่มน่าหมั่นไส้พอกัน
“เราเป็นแฝดกันไม่เห็นแปลก”ซีคอร์นพูดแย้งแล้วเดินไปกอดคอกับเอ็กซ์โซอย่างสนิทสนมซึ่งเจ้าตัวก็ยิ้มร่าแล้วหัวเราะกวนทีนไม่แพ้กัน
“นายชักจะมากไปนะซีคอร์น”เอ็กซ์โซพูดแล้วบิดแขนเจ้าคนโมเมเอาเธอไปเป็นแฝดออกจากไหล่ จนเจ้าตัวแสบทำหน้าเหยเก “แล้วเรื่องใบปลิวไปถึงไหนแล้วล่ะ”จนสุดท้ายตัวกวนฝ่ายหญิงก็พูดเข้าจุดสำคัญจนทำให้เหล่าชายหนุ่มสะอึก
“เอ่อ...เฮ้ย เจ บอกสิวะ!!”ทีนิวพูด
“ไม่เกี่ยวโว้ย ไอ้ฟาร์สุดฉลาด แกพูด!!!”เจโยนภาระ
“เฟร์แกเป็นเพื่อนสนิท แกพูดสิวะ”ฟาร์คอร์นบอกปัด เสียวหวิดๆว่าคนโดนลงโทษจะไม่ใช่แค่ซีคอร์นคนเดียว
“เฮ้ย คนคิดบอกเองเซ่ ไม่เกี่ยวโฟ้ยย”แม้แต่เพื่อนรักอย่างเฟร์คอร์นก็ต้องเอาตัวรอดไว้ก่อน คนคิดใบปลิวนรกนั่นถึงกับหน้าซีด เหงื่อแตกพลั่กๆ
“ง่า...เอาไปดูเองแล้วกัน”ซีคอร์นว่าแล้วยื่นใบปลิวไปให้เอ็กซ์โซ ผู้หญิงที่พูดง่ายสุด
เอ็กซ์โซมองใบปลิวปราดเดียวแล้วทำตาโตแทบถลน เธอหันมาถลึงตาใส่ซีคอร์นแล้วหัวเราะ หึๆ
“นายนี่ใจกล้าดีนะซี”เธอพูดเสียงชวนสยองแล้วยื่นใบปลิวส่งไปให้สาวน้อยคนที่ทุกคนพากันลงความเห็นว่า...
น่ากลัวที่สุด!!!
เอนาคอร์นอ่านใบปลิวด้วยใบหน้าสงบ ที่ทำเอาหนุ่มๆแห่งเอสคอร์นพากันใจชื้นขึ้นเยอะ แต่ความสุขอยู่ได้ไม่นาน เมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาแล้วแสยะยิ้มที่ทำให้หายใจไม่ทั่วท้อง
“นายกลัวสีชมพูมั๊ยซี”เอนาถามเสียงเย็น
“ง่า เอ่อ...กลัวสิ กลัวจริงๆ กลัวมากกกกก”ซีคอร์นพูดลากเสียงสูง ยักคิ้วกวนๆอย่างบ่งชัดว่าคนๆนี้ไม่กลัวฤทธิ์คิตตี้เดธ แต่กลัวของในย่ามเอนาที่ไม่เคยมีใครรู้ว่ามันมีอะไรอยู่ในนั้นบ้าง
“งั้นนายกลัวผีมั้ย”เอนาถามอีก แสยะยิ้มยั่ว
“เอ่อ...อันนี้ค่อนข้างกลัว...”ซีคอร์นทำหน้าสลดแบบเสแสร้งแล้วถลาไปยืนข้างหลังเพื่อนรักอย่างเฟร์คอร์น “แง เฟร์ ช่วยเค้าด้วย”ก่อนจะทำเสียงออดอ้อนจนเฟร์ขนลุกกราว
เอนาหัวเราะหึๆแล้วมองใบปลิวอีกรอบ
“ไร้สาระน่า เอนา ไอ้หมอนี่มันลื่นยิ่งกว่าท่อน้ำจับตะไคร่ แค่สีชมพูกับผี ทำอะไรมันไม่ได้หรอก เดี๋ยวมันก็กะล่อน ปล้อนไปเรื่อยแหละ”ทีนิวคอร์นพูดขัดอย่างรู้ฤทธิ์เพื่อนคนนี้ดี
“จริงด้วย เรามาแก้ใบปลิวท่อนสุดท้ายดีกว่า”เอ็กซ์โซพูดสนับสนุน
“ไม่ต้องหรอก”เอนาพูด จนทุกคนในห้องเอาแต่ยืนอึ้ง อ้าปากค้างขนาดมังกรเข้าไปออกไข่ได้ “อย่ามาทำหน้าชวนสยองกันแบบนั้น เห็นกระเพาะลำไส้ใหญ่หมดแล้ว พวกนายน่ะ”
“ทำไมถึงบอกว่าไม่ต้องล่ะเอนา”ฟาร์คอร์นที่เงียบมานานถามขึ้น ใบหน้าติดจะเจ้าเล่ห์ฉายรอยงุนงง
“ก็มันเรื่องจริง ใช่มั๊ยล่ะ”เอนากล่าว ส่งสายตาอันแหลมคมส่งให้ทุกคน
“ขอเนื้อๆไม่เอาน้ำได้ป่ะเอนา ฉันตามไม่ทัน”เอ็กซ์โซบ่นพึมพำแล้วถอนหายใจอย่างคนตามเรื่องไม่ทัน ขณะที่ฟาร์คอร์น สารานุกรมประจำชมรมเริ่มคิดอะไรออก
“เอนาขออ่านใบปลิวหน่อยสิ”ฟาร์คอร์นพูด เอนายิ้มอย่างรู้ทัน คนๆนี้มักรู้อะไรก่อนใครอื่นเสมอ
“อืม ก็เรื่องจริง”ฟาร์คอร์นเปรยขณะไล่สายตาอ่านประโยคสุดท้ายซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ แล้วหุนหันรีบวิ่งออกจากห้อง
“บอกไว้ก่อนว่าฉันจะไม่อธิบาย ถ้าพวกนายอยากรู้เรื่องนี่ก็รอให้ ฟาร์กลับมาอธิบายละกัน”ว่าแล้วก็เดินขึ้นห้องไป ปล่อยให้ผู้ชายอีกสามคนคนกับหญิงอีกสองได้แต่มองหน้ากันแล้วกระพริบตาปริบๆ
“อะไรของพวกมันฟระ”เจคอร์นโวยแล้วทุกคนก็พากันถอนใจเป็นจังหวะดนตรี แล้วทั้งหมดก็แยกย้ายไปทำธุระของตน
ความคิดเห็น