Nania | Edmund x Oc | Lucy x Caspian | - นิยาย Nania | Edmund x Oc | Lucy x Caspian | : Dek-D.com - Writer
×

    Nania | Edmund x Oc | Lucy x Caspian |

    ผ่านไป4ปี หลังจากที่เอ็ดมันด์และลูซี่ได้กลับไปที่โลกของตัวเอง พวกเขาทั้งคู่คิดว่าจะไม่มีวันได้กลับไปอีก แต่ถ้าเกิดได้กลับไปล่ะ เรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นยังไงต่อ

    ผู้เข้าชมรวม

    697

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    697

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    36
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  7 พ.ย. 62 / 18:42 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

         หลังจากที่ได้ของขวัญวันเกิดจากเอ็ดมันด์เป็นเปลือกหอยจากนาร์เนียก็มีอะไรแปลกๆเกิดขึ้นรอบๆตัวฉัน หิมะสีขาวตกอยู่ให้ห้องของฉัน ห้องที่มีหลังคามุงเนี่ยแหละ 

         "เอ็ดมันด์ พี่ต้องมาดูนี่ หิมะตกในห้อ-...อะไรเนี่ย?" ประตูห้องที่เปิดออกไปไม่ใช้บริเวณหน้าห้องของฉัน นี่มัน นาร์เนียงั้นหรอ

    .

    .

    .

         ช่วงเวลาหลังเลิกงานเป็นอะไรที่เหนื่อยและเพลียที่สุดในชีวิต แต่เพราะวันนี้เป็นวันเกิดลูซี่ แถมปีเตอร์กับซูซานก็ดันไม่อยู่ด้วยอีก ผมเลยต้องฉลองด้วยกันกับเธอสองคน และนั่นแหละก็ต้องทำตัวว่าไม่เหนื่อยให้ลูซี่ได้ฉลองวันเกิดอย่างเต็มที่

         "เหลือแค่นี้เองแหะ" ผมเก็บเงินไม่กี่เหรียญที่เหลืออยู่ใส่กลับไปในโหล เงินเก็บผมซื้อเค้กให้ลูซี่ไปเกือบหมด  

    แล้วก็เช่นทุกวัน พวกเศษกระดาษแจกเบอร์โทรและนัดเจอจากพวกลูกค้าสาวๆอยู่ตามกระเป๋าเสื้อ ผมโยนมันลงถังขยะก่อนที่จะเข้าไปอาบน้ำแล้วก็นอนเพื่อพร้อมทำงานต่อในวันพรุ่งนี้

         เมื่อผมเปิดประตูเข้าไป อากาศในห้องน้ำกลับหนาวเย็นผิดปกติต่างจากอากาศด้านนอก พื้นก็เย็นและแข็งราวกับน้ำแข็งที่เหมือนจะแตกได้ทุกเมื่อ 

         แกรก

         "ไม่นะ อ๊ากกกก!!!"

         ตุบ

         ผมที่อยู่ในชุดคลุมอาบน้ำร่วงลงที่กองหิมะนุ่มๆและเย็นเฉียบ 

         "นาร์เนีย?!" 

    .

    .

    .

         "ฉันล่ะอิจฉาเธอจริงๆชารอน ได้ที่1อีกแล้ว!" บอนนี่ใช้นิ้วจิ้มไปที่ผลประกาศการเรียนของเทอมนี้ 

         'ลำดับที่1 ชารอน ลอว์เรนซ์ 100 คะแนน เกรดA+' 

         ใครๆก็มองว่าฉันเป็นหนอนหนังสือ บ้าเรียน แต่ความจริงไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อย ฉันน่ะเกลียดการเรียนจะตาย ถ้าเลือกได้ฉันอยากจะนอนอยู่บ้านมากกว่าการตื่นแต่เช้าเพื่อมาเรียน และหนังสือที่อ่านก็ไม่ใช่อะไรเลย มันก็แค่หนังสือประวัติศาสตร์เก่าๆก็แค่นั้น และวันนี้ก็มีอีกเล่มนึงที่คนไร้บ้านเพิ่งให้ฉันมา ที่จริงก็ไม่ได้อยากจะรับของจากคนแปลกหน้าเท่าไหร่ แต่เห็นว่ามันน่าสนใจดี 

         "ตายแล้ว! ฉันลืมของไว้ที่ห้อง รอตรงนี้นะเดี๋ยวฉันมา" บอนนี่รีบวิ่งกลับไปที่ห้องเรียนเพื่อเอาของ ฉันเลยใช้เวลาที่ยืนรอเปิดหนังสืออ่าน

         "นาร์เนีย?" มันเป็นหนังสือที่ถูกเขียนด้วยมือ ไม่ใช่การตีพิมพ์แต่อย่างใด 

         ทันทีที่ฉันเปิดหนังสือก็รู้สึกว่ามันดูขลังและลึกลับอย่าบอกไม่ถูก

         "สถานที่ลึกลับ ดินแดนคู่ขนานที่น้อยคนจะพบเจอ ดินแดนที่จะทำให้เหล่าเด็กๆได้เติบโตอย่างกล้าหาญ เจ้าคิดว่ามันจะมีจริงหรือไม่? มันจะไปมีจริงได้ยังไงกัน" ฉันปิดหลังสือลงแล้วยืนพิงประตูรอบอนนี่ 

         แอ๊ด 

         "เกือบไปแล้ว" ประตูไม่ได้ล็อก โชคดีที่พิงไม่เต็มแรงเท่าไหร่ แต่เดี๋ยวนะ!

         "หิมะ?" มีลมหนาวพัดออกมาจากห้องนั้นและมีเกล็ดหิมะปลิวมาตามลม ใครกำลังทดลองอะไรอยู่งั้นหรอ? 

         ฉันค่อยๆเปิดประตูให้กว้างแล้วเดินเข้าไปก่อนที่จะค่อยๆปิดมันลง ในห้องมีลมหนาวและหิมะเบาบางอยู่ที่พื้นเป็นบางจุด มันมาจากตู้ไม้เก่าๆนั่น

         "ทำไมมีหิมะออกมาจากตู้" ฉันเดินเข้าไปใกล้แล้วเปิดตู้เสื้อผ้านั้นออก มีเสื้อโค้ทตัวหนาอยู่เต็มไปหมด และดูเหมือนจะมีแสงสว่างออกมาด้วย

         ฉันค่อยๆเดินแหวกเสื้อโค้ทเข้าไปจนสุดทาง แสงสว่างปะทะที่หน้าฉันจนแสบตา และป่าที่ปกคลุมไปด้วยหิมะสีขาว

         "ไม่จริงน่า" ฉันหันหลังกลับไปที่ทางที่เดินจากมา แล้วเดินออกไปดูอีกครั้ง มันยังคงเป็นตู้เสื้อผ้า แค่ตู้เสื้อผ้าเก่าๆ และกำแพงก็ไม่มีอะไร 

         ฉันตัดสินใจสะพายกระเป๋าและหยิบหนังสือเดินกลับเข้าไปอีกครั้ง คราวนี้ฉันแอบดึงเสื้อโค้ทออกมาด้วยตัวนึงแล้วสวมมัน ไม่ว่าที่นี่จะที่ไหนแต่มันก็น่าสนใจมากทีเดียว

    Talk
         นาร์เนียจ้านาร์เนีย สายนาร์เนียมาทางนี้ เราเพิ่งแต่งเรื่องนาร์เนียเป็นครั้งแรก ก่อนหน้านี้มักจะแต่งแต่แฮร์รี่ พอตเตอร์55555 ฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยนะคะ ช่วยกดใจและคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าาา

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น