ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : สามสหาย(?)ออกเดินทาง
"เวรอส พี่ไหวนะ..."
"อืม เอเรสเราลับเรือันเถอะ"
าบอมะือสิ่ใ ทำไมนันรีาบอนั่นถึเอ่ยประโยนี้เือนพวเาถึสอรอบ...เา้อารบออะไรันเเน่ เเ่เวรอสเื่อว่าเารอีวิลับมาาเาะนั้นริ...ว่าเเ่เิอะไรึ้นับนเหล่านั้นันล่ะ?
ท่าเรือเวเวิร์น
ะลาสีเรือเรวิสท์่านสัมภาระ เสบียอใ้ำเป็นึ้นเรือันอย่ารวเร็ว เอเรสหลัรู้ว่าเ้าหนวเเมอนเรลู่อริเ่าเอับพี่ายพอีเเถมพี่ายเือบถูับัวไปเลยัสินใันว่าะเลี่ยพบหน้ามันให้น้อยที่สุ เริ่มออเินทาันอนบ่ายเลยเป็นารี
"โธ่ ไว้้าลับมาเลี้ยนมเ้าวันหลันะเเม่สาวน้อย"
"็ไ้ๆอย่าลืมเียวล่ะ"
เวรอสหาระสุนปืนาบศิลาอาวุธอน้อัวเเสบมาไ้ำนวนหนึ่ เินลับมาพบเอเรสโบมือลาสรีเเ่ายหรูหรานาหนึ่้วยใบหน้าื่นบานเียว...เเหมเ้าเอเรสนี่็นะ ให้ไปส่อาเลน่าลับร้านไปไม่ทันไรุยับสาวอีเเล้ว
"เวรอส โห..านนี้โรถิ่นไหนยุ่ับเรา้าะยิเเสลาหัวไปเลย!"
"เ้านี่็พูไป"
"ริไหมล่ะพี่าย อ่อ้ามีเรื่อ.."
หนุ่มสวมเสื้อลุมยาวสีำเินมาหาเวรอสรับถุบรรุระสุนปืนมาูอย่าีใ เวรอสยยิ้มเบาๆ... เอเรสนับว่าเป็นนเียวที่พ่อสอนใ้ปืนาบศิลาเเบบร่าวๆให้เเล้วมีพรสวรร์้านารยิปืนมาว่าเา
่อมาเเอบเรียนับนายทหารสเปนเเละใ้มันัารยิหัวศัรูเรือเรวิส์เือบทุลำ ถือว่าเป็นมือปืนประำเรือเลย็ว่าไ้ ัมาที่เวรอส..อ่า่ามันเถอะ้าใ้าบถนัว่าเยอะ
เอเรสนึึ้นมาไ้ว่าลืมบออีฝ่ายเรื่อหนึ่ ทว่ายัไม่ทันไ้บอเสียฝีเท้านๆหนึ่ัึ้น...สอหนุ่มหันไปมอเห็นผู้หิเเ่ายทะมัทะเเมสะพายาบไว้้าเอว ทำเอารอัปันยิ้มเเห้หันไปบบ่าเวรอส เาเห็นเ่นนี้ึรู้ทันทีว่าน้อาย้อารบออะไร
"้าะไปับพวเ้า้วย"
"เราเเ่ไปหาสมบัิเอนะ"
อาเลน่าเินเ้ามาร่วมวพลันไ้ยินำอบาเวรอสเเล้วอยา้อหน้าถามให้ัๆ ใรนะะไปเาะาเมรอนสุอันรายนั่น...ใรันหนาที่อบไปผภัยเเบบไม่เิเเม่สาวห้าวไป้วย ิะ...
"ไปหาถึเาะาเมรอนเนี่ยนะ เอาน่า้าะไป้วย"
"..."
"้าไม่เป็นภาระหรอ นะๆพา้าไปนะ"
เวรอสยืนออทำเป็นรุ่นิอยู่ในใ ลำพัูาเเผนที่เเล้วารเินทารั้นี้ินเวลานานเเละมิรู้ว่าะพบเออันรายอะไรระหว่าทาบ้า วาสีน้ำทะเลมออาเลน่า่อนะพยัหน้าอบล...เห้อม ให้นาร่วมเินทา้วย็ไ้
"โยโฮ ล่อเรือไปามหมู่าวเรลิน่า สูุ่หมายอันใฝ่ฝัน"
"นี่เอลุาบอนี่อีเเล้วเหรอเนี่ย"
"อย่าไปาเมรอน ไปสามหวนืนลับมาสอ ัสินใพลาลับมานเียว!"
"อเรือเเห่วามาย้อารสิ่ใทำาม ้าเือนไ้เเ่นี้! "
"เป็นบ้าอะไรอมันันเเน่เนี่ย ่าเถอะ..ออเินทาันเถอะพี่"
"อืม"
หนุ่มผมบลอนพยัหน้าเเล้วามรอัปันไปเรือไม้นาให่้วยสีหน้าเรียบเยทว่าในใำำพูอีฝ่ายไว้เผื่อไ้ใ้ สอหนุ่มหนึ่สาวปืนบันไเือึ้นเรือเรวิสท์หลัาัเรียมอใ้ทั้หมเรียบร้อยเเล้ว
"อืม เอเรสเราลับเรือันเถอะ"
าบอมะือสิ่ใ ทำไมนันรีาบอนั่นถึเอ่ยประโยนี้เือนพวเาถึสอรอบ...เา้อารบออะไรันเเน่ เเ่เวรอสเื่อว่าเารอีวิลับมาาเาะนั้นริ...ว่าเเ่เิอะไรึ้นับนเหล่านั้นันล่ะ?
ท่าเรือเวเวิร์น
ะลาสีเรือเรวิสท์่านสัมภาระ เสบียอใ้ำเป็นึ้นเรือันอย่ารวเร็ว เอเรสหลัรู้ว่าเ้าหนวเเมอนเรลู่อริเ่าเอับพี่ายพอีเเถมพี่ายเือบถูับัวไปเลยัสินใันว่าะเลี่ยพบหน้ามันให้น้อยที่สุ เริ่มออเินทาันอนบ่ายเลยเป็นารี
"โธ่ ไว้้าลับมาเลี้ยนมเ้าวันหลันะเเม่สาวน้อย"
"็ไ้ๆอย่าลืมเียวล่ะ"
เวรอสหาระสุนปืนาบศิลาอาวุธอน้อัวเเสบมาไ้ำนวนหนึ่ เินลับมาพบเอเรสโบมือลาสรีเเ่ายหรูหรานาหนึ่้วยใบหน้าื่นบานเียว...เเหมเ้าเอเรสนี่็นะ ให้ไปส่อาเลน่าลับร้านไปไม่ทันไรุยับสาวอีเเล้ว
"เวรอส โห..านนี้โรถิ่นไหนยุ่ับเรา้าะยิเเสลาหัวไปเลย!"
"เ้านี่็พูไป"
"ริไหมล่ะพี่าย อ่อ้ามีเรื่อ.."
หนุ่มสวมเสื้อลุมยาวสีำเินมาหาเวรอสรับถุบรรุระสุนปืนมาูอย่าีใ เวรอสยยิ้มเบาๆ... เอเรสนับว่าเป็นนเียวที่พ่อสอนใ้ปืนาบศิลาเเบบร่าวๆให้เเล้วมีพรสวรร์้านารยิปืนมาว่าเา
่อมาเเอบเรียนับนายทหารสเปนเเละใ้มันัารยิหัวศัรูเรือเรวิส์เือบทุลำ ถือว่าเป็นมือปืนประำเรือเลย็ว่าไ้ ัมาที่เวรอส..อ่า่ามันเถอะ้าใ้าบถนัว่าเยอะ
เอเรสนึึ้นมาไ้ว่าลืมบออีฝ่ายเรื่อหนึ่ ทว่ายัไม่ทันไ้บอเสียฝีเท้านๆหนึ่ัึ้น...สอหนุ่มหันไปมอเห็นผู้หิเเ่ายทะมัทะเเมสะพายาบไว้้าเอว ทำเอารอัปันยิ้มเเห้หันไปบบ่าเวรอส เาเห็นเ่นนี้ึรู้ทันทีว่าน้อาย้อารบออะไร
"้าะไปับพวเ้า้วย"
"เราเเ่ไปหาสมบัิเอนะ"
อาเลน่าเินเ้ามาร่วมวพลันไ้ยินำอบาเวรอสเเล้วอยา้อหน้าถามให้ัๆ ใรนะะไปเาะาเมรอนสุอันรายนั่น...ใรันหนาที่อบไปผภัยเเบบไม่เิเเม่สาวห้าวไป้วย ิะ...
"ไปหาถึเาะาเมรอนเนี่ยนะ เอาน่า้าะไป้วย"
"..."
"้าไม่เป็นภาระหรอ นะๆพา้าไปนะ"
เวรอสยืนออทำเป็นรุ่นิอยู่ในใ ลำพัูาเเผนที่เเล้วารเินทารั้นี้ินเวลานานเเละมิรู้ว่าะพบเออันรายอะไรระหว่าทาบ้า วาสีน้ำทะเลมออาเลน่า่อนะพยัหน้าอบล...เห้อม ให้นาร่วมเินทา้วย็ไ้
"เย้ อบุัปันเวรอส!"
เอเรสนึว่าพี่ายไม่มีทารับสรีึ้นเรือ ที่ไหนไ้พออาเลน่ามาอร้อส่สายาหวานนิเียวันปารับนามาร่วมทาอีน หึๆ...รู้นะว่าิอะไรอยู่เวรอสทำเป็นไม่เห็นสีหน้าวนๆอเอเรสานั้นเินนำไปที่เรือ ัหวะนั้นเอทำนอเพลอันุ้นเยัึ้นเเเถวๆถัไม้ใล้ับเรือประมลำหนึ่
"โยโฮ ล่อเรือไปามหมู่าวเรลิน่า สูุ่หมายอันใฝ่ฝัน"
"นี่เอลุาบอนี่อีเเล้วเหรอเนี่ย"
"อย่าไปาเมรอน ไปสามหวนืนลับมาสอ ัสินใพลาลับมานเียว!"
นันรีาบอเาะลอหนันาพอเหมาะในมือเป็นัหวะพลาพร่ำร้อราวับบออะไรสัอย่าับทั้สาม เอเรสรำาอยาหยิบปืนในเรือมายิทิ้ลน้ำริๆ..เเ่ยัไม่ทันไ้ทำสิ่ในันรีผู้นั้นโยนวเหล้าเปล่าใส่เวรอสพร้อมับะโนใส่ สะบั้นหนีไป่อน้วยสีหน้าเบื่อๆ
"อเรือเเห่วามาย้อารสิ่ใทำาม ้าเือนไ้เเ่นี้! "
"เป็นบ้าอะไรอมันันเเน่เนี่ย ่าเถอะ..ออเินทาันเถอะพี่"
"อืม"
หนุ่มผมบลอนพยัหน้าเเล้วามรอัปันไปเรือไม้นาให่้วยสีหน้าเรียบเยทว่าในใำำพูอีฝ่ายไว้เผื่อไ้ใ้ สอหนุ่มหนึ่สาวปืนบันไเือึ้นเรือเรวิสท์หลัาัเรียมอใ้ทั้หมเรียบร้อยเเล้ว
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น