คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ล่องแอมะซอน
: El Dorado 3 - Capítulo tres
"เ้าว่ามั้ยอห์น าที่ฟัมาพวเาายไปเเล้ว" เอนาร์นาิออพูเบาๆับอห์น
"นอย่าลูไม่าย่ายๆ" พ่อ้าหนุ่มอบลับทันวัน ในมือหยิบลูอัลมอน์ที่ั่วเเล้วในโถบเี้ยวอย่าไม่สบอารม์ ในใิว่าหาเา้อารออามหาเอลโราโ ้อพาลูเรือที่ไว้ใไ้สามนไป้วยัน พร้อมเสบียอาหาร สรรพาวุธ เเละวยโอาสอนัปันยัไม่ลับมาาเหมือทอึไ้โอาสออไปามหานรลึลับในืนนี้ เมื่อิไ้เ่นนั้นเาึัสินใลุึ้นาโ๊ะในทันที
ไม่นานานั้นเสียประูร้าน่อยๆเเ้มออาม้วยายหนุ่มผมบลอน์เเ่าย้วยเสื้อลุมเเนยาวสีำ สวมหมวประับนนสีาวเินรเ้ามาในร้านเหล้า ริ่ไปยัเาน์เอร์้านหน้าพร้อมสั่ื้อเหล้าหนึ่ว เาระวเหล้า้วยวามระหายหิว หาาสีฟ้ารามเหลือบาเห็นายสวมหมวสีน้ำาลหมวัวเอพร้อมใบหน้ายยิ้มมุมปาเล็น้อย ลู้านนั้นไม่รีรอเินเ้าไปหาายในสายานนั้นทันที
"อะฮึ่ม เ้าหน้าุ้นๆนะ" อห์นำน้ำเสียสำเนียเรียบนิ่อันเย็นาอายนนั้นไ้ เารีบหันลับไปมอ้าน้าพบว่าอีฝ่ายือัปันอเาเอ ุหนูแห่เมือาราัสยิ้มเื่อนทัทายลับามมารยาท เวรอสลาเ้า้าน้าที่ว่าเปล่ามานั่ร่วมว อห์นนั่ลพร้อมเริ่มทัทายพูุยับัปัน
"้าไม่ิว่าะเอท่านที่นี่นะ" อห์นบอับัปันเวรอส
"เ้านายรอบนี้อเเเป็นยัไบ้า" เวรอสพูถึนายทาสที่ื้อทาสับอห์น
"เาพอใับทาสที่เราเอามาให้นะ อ้อ ้าเือบลืมน่ะัปัน ไอ้นายทาสระูลพิเทอร์น่ะ้อารุยเรื่อาร้าับท่าน่อ" เวรอสเห็นว่าพอมีเวลาว่าึพูุยับอห์น พอไ้ยินเรื่อระูลพิเอร์้อารเราเรื่อธุริ้าทาสับเา วาสีฟ้ารามู่นั้นพลันแสวามเบื่อหน่ายเล็น้อยแม้เ้าัวะไม่ไ้พูอะไรออมา
"เี๋ยวืนนี้้าไปหาเาเอ อห์น... ถ้าเสร็แล้วไปพบ้า้วย" เวรอสบอับอห์น
"รับัปัน" ายสวมหมวประับนนสีาวลุเินออาร้านไป ทิ้ให้แม่นานาิออับอห์นอยู่สนทนาัน่อในร้านเหล้า หลัาเวรอสออไปแล้วเาถอนหายใเฮือให่ ในใิว่าอย่าน้อยถึัปันะูโหเหี้ยมแ่็เอาใใส่ลูเรืออยู่ไม่น้อยเหมือนัน นาเห็นพ่อ้าหนุ่มทำท่าเหมือน้อารออาร้านลับเรือเรียมัวออเินทา็เอื้อมือับแนอีฝ่ายเอาไว้
"อห์น ออเินทารั้นี้ว่าะลับมานานมา ้าอยาเลี้ยอาหารเ้าัมื้อหนึ่" เอนาร์นาิออรั้อห์นไว้
"ไ้" หิสาวแะเปลืออัลมอน์ยื่นเมล็สีน้ำาลอ่อนให้พ่อ้าหนุ่ม อห์นิว่าพัทานอะไรสัหน่อย่อยอำลาุหนูเอนาร์นาิออไม่เป็นไร เมื่อิเ่นนั้นเารับอัลมอน์มาินเป็นเพื่อนนา่อ
เวลาผ่านไปถึยาม่ำืนอันลื่นทะเลเียบสบ อาาศเย็นสบายท่ามลาวามเียบันอหมู่บ้านานเมือริมทะเล ายหนุ่มสวมเสื้อลุมแนยาวสีน้ำาลหลัาร่ำลาุหนูเมเนาร์เาลับมาพูุยับัปันเวรอสที่เรือเรวิสท์ห่าาเรืออเาไม่ไลนั พอถึเวลานัหมายายผู้เป็นเ้านายอเาฝาหน้าทีู่แลเรือับ้นหนโเมิส านั้นเินไปพบับนายทาสระูลพิเอร์ปล่อยให้อห์นัารเรื่อเล็น้อยในเรือแทน
"โเมิส" อห์นแอบมาหา้นหนเรือเรวิสท์
"อห์น ัปันรู้เรื่อนี้เ้าลายเป็นอาหารลามแน่" ายร่าำยำสูให่อายุย่าห้าสิบส่าบยาว ปืนาบศิลา ับสิ่อำเป็นสำหรับารเินป่าให้ับรอัปันอห์นพลาเือนให้อีฝ่ายทบทวนเป้าหมายแสนอันรายนี้ อห์นรับอาวุธมาพิัวไว้่อนอบลับ้นหนเรือเรวิสท์
"้าัสินใีแล้ว" อห์นอบับโเมิส
"ให้ายเถอะอห์น เห้อ รีบๆไปะ่อนัปันลับมาเห็นเ้า" โเมิสรู้แ่ใีว่าห้ามรอัปันไม่ไ้เลยหยิบหมวสีน้ำาลส่ให้ายหนุ่มพร้อมับบอลา้วยวามไม่สบอารม์สัเท่าไหร่ เินลับไปนั่พัผ่อนบริเวท้ายเรือส่สัามือเิไล่ให้ออาเรือามหาสมบัินั้น อห์นเ้าใอีฝ่ายึวยโอาสอนทุนในเรือหลับันหมแอบออาเรือไปับลูเรือนสนิทอีสามน มุ่หน้าสู่... ป่าแอมะอน
"โเมิส!" บรรยาาศ่ำืนแสนเย็นสบายวนให้เหล่าผู้เฝ้ายามในเรือพัผ่อนอย่าสบายใหลัารอนแรมลาทะเลมาเือนเศษ ายสวมหมวประับนนสีาวเินบนสะพานไม้ามท่าเรือมายัเรือลำให่ ปีนึ้นไปบนาฟ้าเห็นโเมิสม้วนเ็บแผนที่บนโ๊ะในห้อัปันอยู่เลยเ้ามายืนพิอบประูมอ้วยวามสนใ
"ัปันมาพอีเลย อ้อ พวพิเอร์ว่ายัไบ้า" โเมิสเสแสร้ทำเป็นพูุยลบเลื่อน
"อให้้าับทาสมาายให้เานเียว ึ่แน่นอน้าอบว่าไม่" ัปันเวรอสนั่ลมอ้นหนเรือัวาแผนที่ับสมุบันทึบนโ๊ะ พูุยับโเมิสเรื่อระูลพิเอร์อมเห็นแ่ัวและผลประโยน์เสียเาุมมับ ะเท้าาีบหลับพัสายาสันิพลันสัเไ้ถึวามผิปิบนเรือ
"เมิส" เวรอสพูึ้นมา
"รับัปัน" โเมิสรู้สึถึวามผิปิาัปัน
"อห์นหายไปไหน?" ายร่าสูให่รหน้านิ่เียบเมื่อายสวมเสื้อแนยาวสีำถามถึรอัปัน ทำให้ผู้เป็นัปันเรือเรวิสท์ลำนี้สสัยมาว่าเิม วาสีฟ้ารามู่นั้นมอ้วยสายาัน นิ้วมือวายับไปมาเิำลััสินใลมือบาอย่าเพื่อำอบาปาโเมิส
"เาไปเที่ยวหาหิสาวแถว่อน่ะรับ" โเมิสอบ
"เ้าโห" เวรอสพูสวนึ้นมา
"เอ่อ... ับัน" โเมิสพู้วยน้ำเสียสั่นเรือ
"บอว่าเาไปหาุหนูาเนียยัน่าเื่อว่า บอมา มันแอบหนีอีแล้วใ่ไหม!" เวรอสพูสวนลับอีฝ่ายราวับทราบว่าายหนุ่มระูลฮาเนสนั้นนิสัยเหมือนับเา นั่นือไม่อบเที่ยว่อโสเภี ึ่เป็นวามริที่้ลูเรือรู้ันี โเมิสพยายามหา้อแ้ัวให้รอัปันทว่าายรหน้าลับลุึ้นมาหา ึอเสื้อเ้ามาถามใล้ๆ้วยวามไม่พอใ
"ัปัน เาออามหา... เอลโราโ!" ายสวมเสื้อแนยาวสีำ้อมอ้นหนเรือ้วยสายาัน ทำให้ายร่าสูให่หวาลัว รีบบอวามริับอีฝ่ายอย่าร้อนรน เวรอสไ้ยินันั้นึปล่อยโเมิสไป
"มีเรื่อสนุทั้ทีไม่ยอมบอ้า" เวรอสหยิบหมวประับนนใบโปรมาปัฝุ่นพลารุ่นิว่าวรทำอย่าไร่อไป พลันยยิ้มมุมปาราวับมีแผนารบาอย่าในใ
หนึ่เือน่อมา
ริโอเนโร านารู
แสอาทิย์ยามลาวันบวับอาาศอบอ้าวอฤูร้อนทำให้ายหนุ่มวัยรร์สวมเสื้อลุมยาวสีน้ำาลอ่อนรู้สึเหนื่อยล้าใ่ย่อย เาเอามือปาเหื่อามใบหน้า่อนหันมามอเหล่าผู้รอีวิบนเรือพายลำเียวับเา ที่ำลัล่อเรือามแม่น้ำว้าให่สีำผิปิาสายน้ำทั่วไป ป่าแอมะอน ป่าฝนหนาทึบอุมสมบูร์ไป้วยพืพรร สัว์ป่าอันไม่เยเห็นมา่อน นัสำรว่าเรียแม่น้ำแห่นี้ว่า... ริโอ เนโร สายน้ำสีำใลาผืนป่าว้าไล
"นาธาน เราสำรวทาใ้มาเือนว่ายัไม่มีวี่แววอะไรเลย" มิันนารีบ่นอุบึ้นมา
"ยัเหลือทิศเหนืออี" หนึ่เือนออเินทาาโปรุเสเทียบท่ายัานารู เือนเศษล่อแม่น้ำแอมะอนับออสำรวผืนป่าทาใ้ ทั้หมล้วนไม่พบเบาะแสอะไรเี่ยวับนรทอำเลยนอานเผ่าพื้นเมือ ปลาินเนื้อฝูให่ที่นัสำรวและนลุ่มน้อยรู้ัันในื่อ ปิรันย่า พวมันร่าีวิทหารบาเ็บไปนหนึ่าารพลัลแม่น้ำ ทหารหลายนาย่าพบเอับโรภัยไ้เ็บลาป่า บ้าแะ้อสัว์มีพิษเ่นบลูศรพิษนเสียีวิ ไม่รวมสัว์ร้ายอีมาทำให้เวลานี้เหลือเพียนาธาน แเบรียล ับทหารฝีมือีสอนายสุท้ายเท่านั้น
ายวัยเียวันับนาธานนั่ถือี้ห้อยอรูปไม้าเนพลาพึมพำท่อบทสวส่วิาผู้ายสู่ินแนพระเ้า านั้นหันมาุยับหัวหน้านัสำรวหาหนทาสำรวป่ามระนี้่อไป
"ทิศเหนือถ้าึ้นไปถึ้นน้ำ็เ้าเปรออพวสเปน ไม่มีใร่วยเหลือเราแล้วนะ" แเบรียลพูเือนนาธาน
"ันั้น้อพึ่พาัวเอ แเบรียล" ายหนุ่มท่าทาส่าามสวมเสื้อลุมสีน้ำาลอ่อนปลผ้าผูอออ หยิบผ้าเ็หน้าับเหื่อามใบหน้าลำออัวเอ วาทอมอยัสายน้ำทมิฬว้าให่เบื้อหน้า้วยสายาาหวั แม้เบื้อหน้าเ้าใล้เอาานิมอัรวรริสเปนามำพูอมิันนารี็าม อย่าน้อยเพียอันรายมาึ้นไม่ยาแ่ารามหานรทอำมาเินำลัหรอ
"ัปัน ูนั่น!" ทหารนายหนึ่ะโนพร้อมับี้นิ้วไปยั้นไม้สูทาายป่าฝั่วาอแม่น้ำ ทุนไ้ยินันั้นรีบหันไปูพบว่าิ่ไม้สูนั้นมีสิ่ีวิล้่ายมนุษย์ยืนอยู่บน้นไม้ ายหนุ่มสบามอ้วยวามสสัย มัน่าส่าามราวับสวรร์สรร์สร้า ให้ำเนิบนโลใบนี้
"่วยบอ้าที นั่นมันนใ่มั้ย?" แเบรียลมอวามแปลประหลาอมัน้วยวามสสัย ใบหน้ามันลับล้ายับนัสำรวหนุ่มนเือบสับสน เาถามายหนุ่ม้าหน้าทีู่เหมือนำลัมอสิ่มีีวินั้นอย่าับถูสะิอยู่
"มันืออินทรียัษ์ ภาษาพื้นเมือเรียนัวให่เท่ามนุษย์นี้ว่าฮาร์ปี" นาธานบอับแเบรียล
"ูีๆหน้ามันเหมือนเ้าเลยนาธาน ้าิว่าเ้านนั่นำลัมอมาทาเ้า" ยัไม่ทันบประโยอินทรีัวให่ยัษ์บินหายลับเ้าป่าทึบ่อหน้า่อามิันนารีแเบรียล ายหนุ่มสวมเสื้อลุมสีน้ำาลเลิสนใฮาร์ปีานั้นหยิบเ็มทิศมาู ่อนมอไปทาทิศเหนืออันมีแ่ป่าหนาทึบับนาแม่น้ำรวมัวันนอนอาบแเป็นฝูให่
"พายเรือีๆล่ะ อย่าไปใล้พวมันเียว" นาธานบอับทุน
"แล้วพวนาล่ะ?" แเบรียลื่มน้ำลายวามระหาย สายาเหลือบไปเห็นหิสาวผิวแทนมาว่าสิบนถือหอธนูล่าสัว์ามริมแม่น้ำพลันเิวามสนใึ้นมา นาธานเห็นเ่นนั้น้วยสัาาเอาัวรอประอบับเยถูนเผ่าโมีมาหลายรั้เาส่สัามือบอทุนบนเรือเรียมปืนไว้ให้พร้อม
ความคิดเห็น