คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Research time 2 -Meet again 20%-
เสียงฝีเท้าของหลายๆคนที่วิ่งตรงตามทางเดินยาวก่อนจะผลักประตูขนาดใหญ่ออกอย่างแรง ร่างของชายหนุ่มจำนวนหนึ่งพุ่งตรงมาหาชายหนุ่มอีกสองคน
“ไหน อยู่ไหน” เสียงที่ดูรีบร้อนผิดปกติและใบหน้าคมที่แทบจะปิดยิ้มไม่อยู่ เขาคนนั้นคือ รีไวล์
“คุณฮันซี่ครับ เอเลนอยู่ที่ไหนครับ” รอยยิ้มที่แตกต่างออกไปจากทุกครั้งที่ยิ้มมาแสดงถึงความตื่นเต้นอย่างงปิดไม่อยู่ เขาคนนั้นคือ อาร์มิน อัลเลตโต้
“แอนนี่ อยู่ไหนละ อยู่ไหน” เสียงที่ดูรีบร้อนแฝงไปด้วยความดีใจ ริมฝีปากคมยิ้มกว้างอย่างปิดไม่อยู่ เขาคนนั้นคือ มิคาสะ
แอ็กเกอร์แมน
“ฮันซี่ เอเลนอยู่ไหน” เสียงที่ถึงฟังแล้วเหมือนจะดูปกติสุด แต่รอยยิ้มที่เปิดกว้างอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เขาคนนั้นคือ เอลวิน สมิธ
“เห้ พวกนายใจเย็นๆหน่อย” ฮันซี่ฉีกยิ้มตามเคย นิ้วโป้งถูกชี้ไปทางด้านในห้องวิจัย
“เอเลนกำลังตรวจร่างกาย” แอนนี่พูดเสียงเรียบๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่สามารถปกปิดความตื่นเต้นไม่ได้
“อ่อ แล้วแอนนี่ชุดกาวนายไปไหน” มิคาสะชี้ไปที่ร่างสูงของชายหนุ่มที่ตอนนี้มีเพื่อเสื้อเชิ้ตตัวบาง
“เอ่อ...” เสียงของร่างสูงถูกตัดออกด้วยเสียงของอีกคน ที่เป็นคำตอบให้ทุกคน
“แอนนี่” เสียงใสตะโกนอย่างดังเรียกให้ทุกสายตาหันไปมอง ร่างบางใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวยาวคร่อมเข่าที่มีชุดกาวสีขาวสะอาดสวมทับด้วยขนาดตัวที่แตกต่างทำให้แขนเสื้อของชุดกาวเลยแขนบางออกมา ขาเรียววิ่งตรงมาหาร่างสูงผมสีทองอย่างรวดเร็วแขนเรียวกอดโอบไปที่ร่างสูง ทุกสายตาหันไปจับจ้องที่ร่างบางตรงหน้าอย่างโหยหา
“ผลเป็นไงบ้าง” ฮันซี่หันไปถามชายวัยกลางคนที่เดินตามออกมา
“ร่างกายปกติดีครับ กล้ามเนื้ออาจจะยังไม่เต็มที่เพราะไม่ได้ใช้มานาน” ชายวัยกลางคนยืนแฟ้มเอกสารให้ร่างสูงก่อนจะโค้งแล้วเดินออกไป
“เอเลน” ร่างแกร่งลงไปขุกเข่าก่อนจะโอบกอดร่างบางไว้ในอ้อมแขนแกร่ง ใบหน้าคมซุกลงไปที่ไหล่บาง
“เอ๋” ร่างบางก้มมองร่างแกร่งที่โอบกอดตัวเองอยู่ ก่อนจะสัมผัสได้ถึงน้ำอุ่นๆที่ซึมเข้าตามเนื้อผ้า นัยน์ตาคมเบิกกว้างมือเรียวเรียวบางตวัดโอบตอบกลับ รีไวล์เงยขึ้นมองโครงหน้าสวยริมฝีปากบางยิ้มบางให้อย่างอ่อนโยนใบหน้าคมก้มลงไปที่ไหล่บางเหมือนเดิม
“เอเลน รู้ไหมว่าผมรอวันนี้มานานแค่ไหน” ร่างสูงเดินตรงไหนหาร่างบาง มือเรียวยื่นเข้าไปจับใบหน้าเนียน ความอุ่นของอุณหภูมิร่างกายที่ไม่ได้เย็นเหยียบเหมือนก่อนหน้านี้ทำให้ร่างสูงแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว
“เอเลน น่ารักกว่าที่ฉันคิดไว้เยอะเลยนะ” มิคาสะเดินเข้ามาขุกเข่า มือเรียวยื่นเข้าไปจับมือบางเข้ามาหาตนริมฝีปากคมประทับรอยจุมพิตที่แสนอบอุ่น
“ฮื่อๆๆ เอเลนในที่สุดเราก็ได้เจอกันสักที” ฮันซี่วิ่งเข้ามากอดร่างบางจากข้างหลัง นัยน์ตาคมเอ่อล้นไปด้วยน้ำสีใส มือเรียวถอดแว่นออกอย่างไม่ใยดี ใบหน้าคมซุกลงไปที่แผ่นหลังบางเป็นที่พึ่งพิง
“เอเลน ฉันดีใจที่นายตื่นขึ้นมาอีกครั้ง” เอลวินเดินเข้ามาดึงฮันซี่ออกก่อนจะเข้าไปสวมกอดร่างบางแทน
“ผมไม่รู้หรอกนะครับ ว่าผมมีอะไรกับพวกคุณแต่ก็ขอบคุณนะครับที่ช่วยผมไว้”
การรอคอยที่ยาวนาน กับความหวังที่มีอยู่เป็นแรงผลักดันให้พวกเขาทำมันได้สำเร็จ และได้พบเจอกับคนที่สามารถทำให้หัวใจที่เคยด้านชานี้มีความอบอุ่นอีกครั้ง ชีวิตใหม่นี้พวกเขาจะคอยดูแลและปกป้องไม่ให้มันต้องดับลงอีกเป็นครั้งที่สอง...
TBC.
………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………....
ลงตอนที่2 ตามคำเรียกร้องที่ได้ทวงมาให้แล้วนะคะ ต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้อัพตอนต่อเรื่องนี้มานาน ตอนนี้อัพไว้สั้นอยู่แต่ก็จะมาอัพตอนต่อไปแน่ๆคะ ใครที่ต้องการทวงเรื่องอื่นก็ทวงมานะคะเพราะไรต์ไม่รูจริงๆว่าใครรอเรื่องไหนบ้าง อย่างเช่นเรื่องนี้ไรต์ก็ไม่รู้จริงๆมาว่าคนรอแต่ก็ได้ศาลคำทวงฟิคจาก Link มาเลยรีบมาอัพลงให้ได้เร็วที่สุดก็วันนี้ละคะ ต้องขอบคุณผู้อ่านทุกคนนะคะที่อ่านนิยายของไรต์ ไรต์จะรีบอัพลงแล้วปิดเรื่องอื่นๆให้เร็วที่สุดแล้วจะลง รีเอเป็นเรื่องต่อจากที่ปิดเรื่อง Kiss Fo Hearen To me จบแต่ก็ต้องรอไปอีกนานหน่อยนะคะกว่าจะปิดเรื่องได้ไรต์ว่าน่าจะนานหน่อย
เอเลน เอเลน เอเลน เอเลนเต็มไปหมดเล้ยยยย
ความคิดเห็น