คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Puppy Love รักนะครับ เจ้าหมาน้อยจอมดื้อ! : Chapter 5
Chapter 5
Chanyeol Part
ซ่าาาาาาาาาาา.......
ฮึ่ม ฮึ่ม ฮึ่ม! ผมหงุดหงิดมากเลยทีคนตัวเล็กทำให้บ้านผมต้องวุ่นวาย ทำอาหารไม่เป็นก็น่าจะบอกกันก่อนสิ ==' ผมเอะใจตั้งแต่ 5 นาทีแรกผ่านไปยังไม่ได้แม้แต่กลิ่นอาหาร ... แต่เหมือนว่าในความโชคร้ายจะมีความโชคดีอยู่บ้างนะ อย่างน้อยๆ ผมก็มีโอกาสได้เห็นท่าทางหงิมๆ ของแบคฮยอนบ้างล่ะ ตอนที่เขาทำหน้าเศร้าแล้วเอ่ยคำว่า 'ขอโทษ' ออกมาทำให้ผมที่โมโหอยู่ ใจเย็นลงทันที แหม...ก็มันน่ารักน่าชังซะขนาดนั้นใครจะไปกล้าโกรธลงล่ะครับจริงไหม?
"อ่า...สบายตัวดีจัง" สงสัยไหมผมทำอะไรอยู่? ผมอาบน้ำน่ะ อยู่ๆ ก็รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว อยากแก้ผ้า อยากเปียก อยากโดน...น้ำ~ เออจริงสิ ผมสั่งแบคฮยอนไว้ว่าให้เอาน้ำขึ้นมาให้ผมด้วยนี่นาป่านนี้จะเอาน้ำมาให้รึยังนะ...หมอนั่นเปิดตู้เย็นเป็นไหมน่ะ =_= คือผมก็แค่กลัว คนบ้าอะไรล่ะไม่รู้จักแม้กระทั่งน้ำมัน
เมื่อนึกขึ้นได้ดังนั้นผมก็รีบลุกขึ้นจากอ่างอาบน้ำของผมทันที แล้วรีบเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาถูๆ เนื้อตัวเบาๆ -//- คุณอย่ามาจินตนาการถึงเรือนร่างอันเซ็กซี่เย้ายวนของผมนะครับ หุ่นของผมเซ็กซี่มากๆ เลยล่ะ (ได้โปรดอย่าจินตนาการ) ผมเป็นผู้ชายตัวสูงๆ หุ่นดีๆ (ย้ำ! อย่าได้จินตนาการ) ที่กำลังเปลือยเปล่าทั้งร่างกาย (สาบานสิว่าคุณไม่ได้จินตนาการ) หยดน้ำใสๆ ที่กำลังเกาะพราวอยู่ที่เนื้อตัวของผมจากด้านหน้าไปด้านหลัง จากส่วนหัวไปยังส่วนปลาย...เท้า นี่! ไม่ได้จินตนาการอยู่ใช่ไหม? คึคึ!~
แกร๊ก!~ ผมใช้ผ้าเช็ดตัวผืนบางๆ นั้นพันไว้ที่รอบเอวแล้วเปิดประตูห้องน้ำออกมา...=[]= นั่น นั่นมัน...บยอน แบค ฮยอน!
"-_-" << นี่คือสีหน้าของผม แต่จริงๆ ในใจเป็นอย่างนี้ >> O.,O ก็แหม่...เก๊กนิดนึง และดูเหมือนคนตัวเล็กจะตกอยู่ในภวังค์ซะแล้วสิ...หึหึ! หวานผมเลยทีนี้ ผมค่อยๆ เดินเข้าไปหาแบคฮยอนที่กำลังนั่งอึ้งอ้าปากค้างอยู่ ขนาดอ้าปากหวอแบบนี้หน้าตายังน่ารัก น่าหยิก น่าฟัดอยู่เลย ฮู่ววววว~
"อ๊ะ!..." ดูเหมือนความรีบร้อน (ในตอนหลังจากรู้สึกว่าเดินค่อยๆ แบบตอนแรกมันช้าไม่ทันใจ ==') ของผมจะทำให้เขาตกใจและหลุดออกจากอาการเหวอนั่น...เสียดายชะมัด แต่มีหรอคนอย่างปาร์คชานยอลคนนี้จะยอมเสียโอกาสดีๆ ไป หุหุ! ไม่มีทางน่ะสิ ผมรีบสาวเท้าก้าวเข้าไปหยุดอยู่ที่หน้าของแบคฮยอนทันที ไม่ได้ยืนธรรมดาซะด้วยสิ ยืนเอาขาคร่อมขาเขาอยู่ หึหึ
"ไหนน้ำ..."
"น่ะ นี่! เอาตัวออกไปนะ มายืนคร่อมขาฉันทำไมเนี่ย" คนตัวเล็กก้มหน้างุดๆ ด้วยท่าทีเคอะเขิน...น่ารักจัง...แบคฮยอนพยายามใช้ฝ่ามือเรียวเล็กๆ นั่น ผลักผมออกไปให้พ้นจากการทำท่าล่อเเหลมนั่น
มันล่อเเหลมจริงๆ นะครับ นึกสภาพสิ ผู้ชายคนนึงนั่งอยู่ที่ปลายเตียง อีกคนนึงยืนเปลือยท่อนบนนุ่งผ้าขนหนูผืนบางๆ ผืนเดียวยืนคร่อมขาอยู่ มันเหมือนท่าทางที่พร้อมจะ...จะอะไรน๊า~
"น้ำล่ะ?"
"อยู่ที่พื้นไง!" ร่างบางเอ่ยเสียงแผ่วเบาแต่แฝงไปด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยพอใจนัก
ผมถอยตัวออกมาจากเขาประมาณสองก้าวแล้วก้มลงไปหยิบแก้วน้ำขึ้นมา คนตัวเล็กมีท่าทางที่ผ่อนคลายขึ้นบ้าง คุณคิดดูสิถ้าหากผมยังยืนคร่อมเขาอยู่แล้วก้มลงหยิบแก้วน้ำจะเกิดอะไรขึ้น...อุจาดจริงแท้
"ขอบใจนะ" เวลาใช้งานก็ใช้ง่ายเหมือนกันหนิ...คนอย่าคุณหนูแบคฮยอนเนี่ยนะ จะมาทำตามคำสั่งผมแบบนี้ ช่างโชคดีจริงๆ เลย
"หึๆ" หืมมม? เหมือนผมจะได้ยินเสียงหัวเราะออกมาจากคนที่นั่งอยู่ปลายเตียง ผมชำเลืองเหลือบมองแบคฮยอนทันที ==' ถ้าผมเดาไม่ผิด...คนอย่างแบคฮยอนคงไม่ยอมทำตามคำสั่งใครง่ายๆ อย่างนั้นสินะ
"กินน้ำให้หมดแก้วนะ เสียดายของ ^[++]^" น้ำเสียงที่ดูมีความสุขนั่นทำให้ผมจับพิรุธได้ในทันที...เป็นอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด
"ไม่เอาอ่ะ อิ่มละ"
"ฮะ? นี่นายให้ฉันยกน้ำขึ้นมาให้ นายก็กินให้หมดสิ เสียดายของนะ!"
"น้ำนี่...นายกินสิ"
"เสียดายของหรอ? มันเป็นแค่น้ำเปล่าธรรมดาเองนี่นา หรือมันมีอะไรพิเศษกว่านั้นฮะแบคฮยอน" ผมพูดพลางกับค่อยๆ เคลื่อนตัวขึ้นไปทับร่างบางที่อยู่ภายใต้การรุกล้ำของผม
"นะ นี่นายจะทำอะไรน่ะ ออกไปนะ ออกไป!" คำกล่าวไล่พร้อมกับแรงผลักอันน้อยนิดของแบคฮยอนไม่เคยทำอะไรผมได้เลย...ให้ตายสิ แรงน้อยเท่าลูกหมาแบบนี้ยังจะกล้าผลักผมอีกนะ
"ถ้าเสียดาย..." ผมไล่สายตาจากใบหน้าเรียวสวยเลื่อนลงไปยังคอขาวเนียน อ่าาาา น่าจะมีรอยแดงๆ ประดับอยู่ซะรอยสองรอยนะ มันคงจะดีไม่ใช่น้อย และมันจะดีมากเลยถ้าผมเป็นคนทำมัน...
"...นายก็ดื่มมันให้หมดซะสิ" ในตอนนี้ร่างกายของผมได้เคลื่อนตัวมาทับคนตัวเล็กนี่อย่างร้อยเปอร์เซ็นแล้ว...ล่อแหลมดีนะ ผู้ชายสวยๆ อย่างแบคฮยอนที่นอนตะแคงข้างทำท่ารังเกียจผมอยู่บนเตียง และมีผู้ชายที่ไม่มีอะไรอยู่บนตัวเลยนอกจากผ้าขนหนูผืนเดียวคร่อมอยู่ด้านบน
"ก็ฉันเอามาให้นายกิน นายก็ต้องกินสิ ฉันไม่กล้ากินของเจ้านายหรอกนะ"
"เจ้านายงั้นหรอ..." ผมจ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยที่ตอนนี้มีทีท่างลอกแลกด้วยความหวาดกลัวอย่างเห็นด้วยชัด อืม...ไม่เคยผ่านผู้ชายมาหรอกหรอ? สวยๆ ขนาดนี้ ยังอยู่รอดมาถึงผมได้ไงกันนะ
"ในฐานะที่ฉันเป็นเจ้านาย ฉันขอสั่งให้นายดื่มน้ำแก้วนี้ให้หมด!" ผมใช้กำลังเสียงที่มีตวาดร่างเล็กจนสะดุ้ง หึหึ ต้องเล่นบทโหดไม่งั้นคุณหนูตัวแสบนี่คงจะกำราบยาก
"คะ คือ..." แบคฮยอนดูมีทีท่าเลิกลักอย่างเห็นได้ชัด เขาตัวสั่นแล้วก็ไม่กล้าแม้แต่จะสบตาผม ท่าทางมันช่างเหมือนกับหมาตัวน้อยๆ ที่กำลังหวาดกลัว...
"ว่าไงล่ะ จะกินไม่กิน หรือจะให้ฉันป้อน..."
"..."
"...ทางปาก"
"O_O" แบคฮยอนเบิกตาตกใจอย่างเห็นได้ชัด เนื้อตัวของเขาเริ่มสั่นมากขึ้น และมีเหงื่อผุดขึ้นมาตามใบหน้าหวาน
"จะ กิน หรือ ไม่กิน" ผมพูดพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ แบคฮยอนเรื่อยๆ ร่างบางหยีตา พร้อมกับพวงแก้มใสที่เริ่มมีสีชมพูระเรื่อ...เขินหรอ? น่ารักชะมัด ^-^
"หืมมมมมมม" ผมเริ่มรุกเขาอีกครั้งโดนการเลื่อนใบหน้าไปที่ใบหูของแบคฮยอน
"อ๊ะ!" แบคฮยอนสะดุ้งเฮือกทันทีที่ผมเริ่มแกล้งเขาหนักขึ้นเรื่อยๆ โดยการงับเข้าที่ใบหูของเขา
"นายจะทำบ้าอะไรเนี่ย นายเป็นเกย์หรือไงฮะ!" คนตัวเล็กออกแรงตวาดอย่างเหลืออด 'ไอ้บ้า ไอ้โรคจิตเอ้ยยยย'
"ก็ตอบมาสิ จะกินหรือจะให้ป้อน"
"กินก็กิน!" แบคฮยอนคว้าแก้วน้ำไปจากมือของผมเเล้วกระดกน้ำเข้าปากอย่างรวดเร็ว
"(>3<)" ฮะ ฮะ แบคฮยอนน้อยของผมหลับตาปี๋ ปากจู๋อมน้ำเอาไว้ในแก้ม
"-*- นายทำอะไรฮะ"
"( >3<) (>3< )" คนตัวเล็กไม่ยอมตอบผม แต่ใช้กิริยาท่าทางส่ายหน้าแทนคำตอบ...ที่ตอบไม่ได้ก็เพราะไม่ยืมกลืนน้ำลงคอสินะ น้ำแก้วนี้มันมีอะไรฮะ =='
"กลืนมันลงไป จะอมไว้ทำไมฮะ"
"( >3<) (>3< )" แบคฮยอนส่ายหน้าอีกครั้ง ให้ตายเถอะ ท่าทางแบบนี้มันน่ารักน่าจูบจริงๆ เลย
"ถ้าไม่กลืนฉันจะ..."
"พรวดดดดดดดด!~"
"=_________=;" เดาออกไหมว่าเกิดอะไรขึ้น...คุณหนูตัวแสบนี่พ่นน้ำใส่หน้าผมน่ะสิ! ทำไมน่ะหรอ ผมก็แค่ก้มหน้าไปใกล้ๆ หน้าเขามากกว่าเดิมเท่านั้นเอง
"คะ คือว่า..."
"นายทำหน้าฉันเปียก"
"คือฉัน..."
"นายทำผมฉันเปียก"
"คือว่า..."
"เปียกยันหน้าอกฉันเลย"
"คะ คือ..."
"ฉันเพิ่งอาบน้ำมานะ นายรู้ไหม"
"ฉันรู้แต่ว่า..."
"นายต้องรับผิดชอบ"
"รับผิดชอบ? ยะ ยังไง"
"อย่างนี้ไงล่ะ หึหึ" ผมส่งยิ้มพิฆาตแฝงความเจ้าเล่ห์ไปให้ร่างเล็กทันที รับผิดชอบยังไงน่ะหรอ
"อ๊ะ! >//<" ผมเลื่อนหน้าเข้าไปที่ซอกคอของเขา แล้วใช้ปลายจมูกแตะลงที่ซอกคอเนียนขาว
"นายทำฉันเปียก ฉันก็จะเช็ดที่ตัวของนาย..."
"อะ อื้ออออ หยุดนะ!" กลิ่นหอมที่ตัวของเขาทำให้ผมแทบคลั่ง ผมเริ่มใช้ปลายจมูกไล้ลงมาที่แผงอกของคนตัวเล็ก แล้วค่อยๆ เคลื่อน (อย่างหื่นกระหาย ==') ลงไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าท้องของแบคฮยอน
"อ๊ะ อ๊าาาาาาา นี่นาย เอาหน้าออกไปจากท้องฉันนะ!" แบคฮยอนออกแรงผลักผมอีกครั้ง ทำให้แก้วน้ำที่อยู่ในมือของเขาหกออกมาจนตัวของเขาเองเปียก...เสื้อผ้าตัวบางที่เขาสวมใส่ไว้เมื่อถูกน้ำแล้วทำให้ยิ่งบางเข้าไปอีก กลายเป็นผ้าแนบเนื้อไปทันที...จะยั่วกันไปถึงไหนนะ -*-
"อื้ออออออ นายหยุดนะ!"
"ปากนายบอกให้หยุด แต่เสียงครางของนายมันบอกว่าต้องการนี่นา..."
"อึก...ไม่ใช่นะ ไม่ อ๊ะ" ผมเปลี่ยนจากการใช้จมูกไล้เรือนร่างเขามาเป็นใช้นิ้วหนาของผมลูบไล้หน้าท้องนวนเนียนนั่นแทน
"เฮืออออออออออก!" ผมใช้นิ้วของผมสอดเข้าไปใต้เสื้อบางนั่นแล้วลูบขึ้นลูบลงอย่างเบามือ
"อื้อออออ หยุดเดี๋ยวนี้นะ" แบคฮยอนพยายามอย่างมากที่จะหยุดการกระทำของผม
"ไอ้เกย์บ้า ไอ้เกย์ยักษ์หยุดนะเว้ยยยยย" เ ก ย์ =________=
"อ๊ะ! ปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไงเล่า!" ผมจับข้อมือเล็กๆ ของแบคฮยอนไว้เหนือศรีษะของเขา แล้วก้มหน้าลงไปที่ซอกคอขาวๆ ของเขาอีกครั้ง พร้อมกับขบเม้มหยอกล้ออย่างเบาๆ
"อื้อออ มันเจ็บนะทำบ้าอะไรฮะ!" ผมไม่สามารถหยุดการกระทำอันแปลกประหลาดของผมได้อีกแล้ว ปกติผมเคยแต่เล้าโลมผู้หญิง แต่กับผู้ชายนี่ผมไม่เคยเลยนะ...โดยเฉพาะผู้ชายที่ตัวหอมกว่าผู้หญิงอย่างแบคฮยอนแล้วนี่...ท่าจะหยุดยาก
"โอ๊ยยย!" แบคฮยอนทำหน้านิ่วคิวขมวดอย่างจัง เพราะผมเริ่มออกแรงขบเม้มต้นคอของเขาอีกหลายจุด ตอนนี้ลำคอที่ขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยสีแดงเป็นวงๆ หลายวงเข้าให้แล้ว ดูๆ ไปก็เซ็กซี่ไม่เบานะ
"อื้ออออ หยุดเดี๋ยวนี้นะ! บอกให้หยุดไงเล่าไอ้บ้า!" ใบหน้าของแบคฮยอนแดงก่ำ ซึ่งผมไม่รู้ว่าที่แดงมันเป็นเพราะเขาโกรธหรือเพราะเขากำลังต้องการกันแน่ หึหึ
ผมตัดสินใจจับข้อมือของเขาไว้ด้วยมือข้างเดียวของผม จากนั้นมือที่เหลืออีกข้าง...จะทำอะไรล่ะ? ก็ต้องซุกซนเป็นธรรมดาสินะ ก็ผมมันคนไฮเปอร์นี่ หุหุ
"เฮ้ยยยย อย่าจับตรงนั้นนะ อย่า อย่าาาาา!" แบคฮยอนออกแรงดิ้นพลาดๆ เมื่อมือของผมไล้ต่ำลงมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อย....ลงมาที่ขอบกางเกงนอนของเขา เขาคงจะไม่ดิ้นเป็นหมาโดนน้ำร้อนสาดแบบนี้ถ้าผมไม่...ใช้นิ้วกดลากขอบกางเกงให้โหลดต่ำลงมาอีก
"ฮึก...นายอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฮืออออ" ร้องไห้เลยหรอ? อ่า...ยังอ่อนหัดเรื่องอย่างว่าอยู่สินะ แค่แกล้งเล่นๆ แค่นี้ก็ร้องไห้แล้ว
"อย่าร้องไห้เลยนะแบคฮยอน เดี๋ยวนายก็ชิน" ผมเปลี่ยนจากการรังแกเขามาเป็นจูบที่เปลือกตาของเขาเพื่อเป็นการซับน้ำตาแทน...
คนตัวเล็กยังคงร้องไห้สะอึก สะอื้นอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด ผมเอง...ก็ไม่ได้หยุดรังแกเขา ==' เพราะหลังจากที่จูบเช็ดน้ำตาให้เขาแล้วผมก็กลับมาหยอกล้อแถวๆ ขอบกางเกงของเขาอีกครั้ง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก!
"คุณชานยอลครับ แบคฮยอนอยู่ในห้องไหมครับ!" เสียงจากนอกห้องทำให้ผมหยุดชะงักการกระทำทุกอย่างทันที
โป๊กกกกกกก!
"โอ๊ยยยย!" จู่ๆ แบคฮยอนก็ใช้หัวของเขาโขกเข้าที่หัวของผมอย่างแรง ทำให้ผมต้องปล่อยข้อมือของเขามากุมหน้าผากตัวเองแทน เกือบเห็นดาวเลยให้ตายเถอะ!
"แอร๊กกกก!" ไอ้ ไอ้เตี้ยแบคฮยอน! แสบนักนะ หมอนั่นถีบผมหล่นจากเตียงแหล่ะคุณผู้อ่าน T^T ถีบเสร็จก็วิ่งหนีออกจากห้องไปทันที
แกร๊ก!
"อะ อ้าวนาย...เฮ้ยรีบไปไหน" คยองซูที่ยืนรออยู่หน้าประตูถึงกับเหวอเลยทีเดียว เมื่อเพื่อนตัวดีของเขาวิ่งไปเปิดประตูแล้ววิ่งกลับไปยังห้องทันทีโดยไม่มีคำทักทายใดๆ ออกจากปากของเขา
"อ้าวคุณชานยอล...ทำไมลงไปนอนกับพื้นแบบนั้นล่ะครับ"
"=________________=;" ไอ้คยองซูฉันเกลียดแก
"ให้ผมช่วยไหมครับ?" ไม่น่าถาม ผมนอนแอ้งแม้งกับพื้นขนาดนี้คงจะมีแรงลุกขึ้นมาได้หรอกนะ
"นี่ ฝากไปบอกอะไรกับแบคฮยอนหน่อยสิ"
"ครับ?"
Baekhyun Part
ปังงงงงงงง! ผมวิ่งเข้าห้องแล้วรีบปิดประตูทันที ให้ตายถอะเจ้าบ้านั่น! บังอาจมาล่วงเกินร่างกายผมงั้นหรอ! ผมพอจะเคยโดนเพื่อนผู้ชายที่โรงเรียนแกล้งจับนู่นนี่มาบ้างแต่ก็ไม่เคยมีใครมายุ่งกับคอของผมเลยนะ! นั่นน่ะ เป็นจุดอ่อนของผมเลยล่ะ T^T ผมแทบจะกรีดร้องออกมาเมื่อเขาสมผัมที่ต้นคอของผมเป็นอันดับแรก ไอ้บ้าโรคจิตหื่นกามนั่น! ผมเกลียดมัน!
นอกจากจะเอาจมูกสกปรกโสโครกมาถูกเนื้อต้องตัวผมแล้วยังจะมายุ่มย่ามแถวๆ กางเกงของผมอีก ผมตกใจมากถึงมากที่สุด เพียงแค่เขาแตะเบาๆ ผมก็รู้สึกร้อนวูบวาบแล้วตอนนี้ผมก็รู้สึกร้อนลุ่มอยู่ข้างใน! เหมือนต้องการที่จะได้รับการปลดปล่อยอะไรสักอย่าง...อะไรล่ะ? ผมก็ไม่รู้เหมือนกันแต่ตอนนี้ผมรู้สึกคับแน่น...คับแน่นไปหมดทุกส่วน
ฮืออออออออ ผมร้องไห้ด้วยนี่ หมอนั่นต้องเห็นน้ำตาผมแล้วคิดว่าผมเป็นคุณหนูขี้แยแน่ๆ เลย แอร๊กกกกกกกก สัมผัสจากจมูกนั่น จากนิ้วมือนั่น จากริมฝีปากนั่น! งื้ออออ ร่างกายของผมโดนไอ้บ้านั่นโลมเลียไปหมดแล้ว T[]T
แกร๊ก~
"นายเป็นอะไรไปน่ะแบคฮยอน?"
"ปะ เปล่านะ" ผมรีบจัดการเช็ดน้ำตาของผมออก
"เมื่อกี้ฉันเห็นนายยืนตีอกชกหัวอยู่นี่นา"
"ตีอกชกหัวอะไรกัน ฉันไม่โรคจิตทำร้ายตัวเองหรอกนะ"
"แต่..."
"ไม่ต้องมาแต่ ฉันจะนอนแล้ว ดึกแล้ว!"
"เพิ่งจะบ่ายสองเองนะ =='"
"เออ! ดึกแล้ว มันดึกแล้ว!"
"นี่ๆ นายเขาไปทำอะไรในห้องคุณชานยอลหรอ" กึก! ทำอะไรหรอ? ทำอะไร? ไม่ได้ทำนี่ แค่เอาน้ำขึ้นไปให้ไอ้ยักษ์ใหญ่นั่นเฉยๆ
"เอาน้ำขึ้นไปให้เฉยๆ หมอนั่นมันใช้ฉัน"
"อ๋อออออ เอ้อ! คุณชานยอลเขาฝากฉันมาบอกนายว่า..."
"ว่าอะไร!"
"ถ้าอึดอัดจะมาสานต่อก็ได้นะ"
"O//O"
"หมายความว่าอะไรหรอ? นายกับเขาทำอะไรค้างไว้งั้นหรอ?"
"แอร๊!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!~ ฉันจะนอนนายออกไปจากห้องเลยไป๊!"
"บะ แบคฮยอนนนนนน"
ปัง!~ ผมจัดการผลักเจ้าเพื่อนบ้านั่นออกไปแล้วปิดประตูล็อคห้องทันที ฮึ่ยยยย! พูดจาอะไรน่ารังเกียจ"ถ้าอึดอัดจะมาสานต่อก็ได้นะ" เง้ออออออ คำพูดบ้าๆ นั่นยังคงก้องอยู่ในหัวของผม สานต่อบ้าอะไรกันไอ้หื่นบ้ากามเอ้ยยยย!
---------------------------------- ลงครบแล้วววว >< -----------------------------------
ลงช้ามากไหมคะ? มีใครค้างกันบ้าง? แฮ่ะๆ
หมาน้อยจะมาขอความกรุณาฝากเพื่อนๆ ช่วยกันโปรโมทฟิคเรื่องนี้ทีนะคะ
ช่วยกันเม้นท์นิดนึง 1 เม้นเท่ากับ 1 กำลังใจ
ยิ่งมีเม้นท์เยอะ ยิ่งอัพลงเร็ว
ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องแรกเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ
หมาน้อยจะพยายามทำออกมาให้ดีที่สุดค่ะ
#สำหรับ Chapter 6 หมาน้อยจะลงเมื่อมีเม้นท์ครบ 150 (โหดไปไหมอ่ะ?)
ถ้าไม่ถึงไม่ลงจริงๆ ด้วยแหล่ะ แบร่ๆ~
ปล.แอบมีโปรเจคฟิคเรื่องใหม่ชื่อเรื่องว่า "อุ้มเธอไปซั่ม ณ ดงโหลดอง" ด้วยแหล่ะ =='
ล้อหลอกนะคะ 55555 ตอนแรกหมาน้อยคิดเรื่องนี้ไว้จริงๆ แหล่ะ
แต่เพื่อนๆ บอกว่าชื่อมันอัปยศเกิน + พล็อตที่จะเข้มข้นอีโรติกแล้วคงใช้ชื่อนี้ไม่ได้
ยังไงถ้าเรื่องนี้ไปได้สวย เรื่องหน้าแต่งแน่นอนค๊าบบบบ~
ใครอ่านแล้วติดใจหรือตะขิดตะควงใจ (?) อยากคุยหรืออยากด่าไรท์เตอร์
ตามไปติชมได้ที่ >> ` หมาน้อยมาลามิวท์ <<
ความคิดเห็น