ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ღ Puppy Love รักนะครับเจ้าหมาน้อยจอมดื้อ! {chanbaek} 。

    ลำดับตอนที่ #14 : Puppy Love รักนะครับ เจ้าหมาน้อยจอมดื้อ! : Chapter 13

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 14.46K
      32
      5 พ.ค. 56

    Chapter 13


    Chanyeol Part

                ปังงงงงงงงงงงงงงงงงง!

    “โอ๊ยยยยย!” ทันทีที่ผมลากแบคฮยอนเข้ามาในห้องของผมได้ ผมก็จัดการเหวี่ยงคนตัวเล็กนี่ลงเตียงขนาดคิงไซต์ของผมอย่างรุนแรง ก่อนจะตามด้วยการล็อคประตูห้อง

    ถ้านายจะตาย นายก็ต้องตายอยู่ในนี้! ตาย ทั้ง เป็น!

    “นายทำบ้าอะไรของนาย! เอาฉันมาที่ห้องนายทำไม!” ร่างบางแผดเสียงลั่นห้องด้วยความขุ่นเคือง ผมก็ไม่แน่ใจว่าผมโดนผีเข้าสิงอยู่หรือเปล่า ก็ในเมื่อวันก่อนผมยังพูดดีกับเขาอยู่เลยไม่ใช่หรอ?

    แต่ถ้าเป็นผีจริงๆ คงจะเป็นผีที่พร้อมจะกลืนกินร่างตรงหน้านี้อย่างแน่นอน...

    “หึๆ...เมื่อกี้ก็เพิ่งพูดอยู่หยกๆ นี่นาว่าฉันจะเป็นผัวนายน่ะ”

    “ผะ ผัวเผออะไรกัน! ฉันเป็นผู้ชายจะมีนายเป็นผัวได้ยังไง!” ถึงร่างกายจะสั่นด้วยความกลัวมากแค่ไหน แต่แบคฮยอนก็แสดงมันออกมาตรงกันข้ามเสมอ

    “เป็นได้สิ...ก็แค่ทำให้นายกลายเป็นเมียของฉันไง!” สิ้นเสียงประกาศกร้าวของผม ผมก็พุ่งเข้าหาคนที่กึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่ที่เตียงอย่างรวดเร็ว ก่อนจะจับข้อมือเรียวเล็กขึงไว้กับพื้นเตียง แล้วจรดจมูกโด่งนั้นลงกับซอกคอขาวของร่างบาง

    แบคฮยอนยังคงดิ้นขัดขืนด้วยแรงทั้งหมดที่มี เพราะความต้องการหนีรอดของเขาส่งผลที่ทุกส่วนในร่างกายของเขาดิ้นรนไม่หยุดนิ่ง ข้อมือเล็กที่ถูกผมบีบจนช้ำยังคงแข็งขืนดื้อดึงต่อการจับกุม ท่อนขาเรียวก็ทั้งดิ้นทั้งถีบไปมาสะเปะสะปะเพื่อหาทางหลุดพ้น

    แต่มีหรอคนอย่างปาร์คชานยอลจะยอมให้เหยื่อหลุดมือไปง่ายๆ

    ท่อนขาแกร่งของผมเลื่อนไปกดทับขาของคนด้านล่างเพื่อที่จะได้ง่ายต่อการสั่งสอนคนตัวเล็กในครั้งนี้

    “ไอ้บ้า! ไอ้ชาติชั่ว แกจะทำอะไรฉัน ปล่อยเดี๋ยวนี่นะ ปล่อยยยยยย” เสียงก่นด่ายังคงพรั่งพรูออกมาจากปากร่างบางนี้ไม่ยอมหยุด คงต้องทำการปิดปากซะแล้วมั้ง...

    “อื้อออออออ~” เพราะมือทั้งสองข้างของผมไม่ว่าง สิ่งเดียวที่เหลือที่จะสามารถปิดเสียงเล็กแหลมนี่ได้ก็คือ ปากริมฝีปากหนาของผมกดทับริมฝีบางบางที่ดูอวบอิ่ม ก่อนจะบดขยี้อย่างหื่นกระหาย

    ก็ใครจะคิดล่ะว่าวันนี้บยอนแบคฮยอนจะทำให้ผมคลั่งได้มากกว่าครั้งก่อนๆ

    เรียวลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดลิ้มรสความหอมหวานจากคนใต้ล่างอย่างช่ำชอง เสียงอื้ออึงเพราะความรังเกียจจากร่างเล็กก็ยังคงมีอยู่อย่างสม่ำเสมอ

    แต่มีหรือที่คุณชายปาร์คชานยอลจะยอม? ยอมก็ควายเท่านั้นล่ะ

    ผมจัดการเปลี่ยนท่าทางการจับคนตรงหน้านี้ ด้วยการรวบแขนทั้งสองข้างให้อยู่ในมือหนาๆ ของผมเพียงมือเดียว ก่อนที่มือข้างที่ว่างจะเริ่มลูบไล้ไปตามเรือนร่างบอบบางอย่างโหยหา

    คนอะไรน่าจับต้องเป็นบ้า!

    “อื้ออออ!

    “โอ้ย!” กลิ่นคาวเลือดจางๆ ลอยมาแตะจมูก...เรียวลิ้นหนาเลียริมฝีปากอย่างหงุดหงิดเมื่อพบว่าคนตรงหน้านี้ช่างดื้อจริงๆ แบคฮยอนกับปากของผม!

    “ปล่อย!” แบคฮยอนตวาดอีกครั้งด้วยความเหลืออด ปาร์คชานยอล! นายมัน คนเลว

    “เลิกทำตัวถ่อยๆ แบบนี้กับฉันสักที!

    “นายพูดว่าอะไรนะ?”

    “ฉันบอกให้เลิกทำตัวถ่อย! โอ้ยยยยยย!” เสียงร้องบ่งบอกถึงความเจ็บปวดที่แล่นเข้ามาอย่างจังด้วยฝีมือของเจ้าของบ้านดังออกมาพร้อมกับใบหน้าหวานที่เริ่มบิดเบี้ยว...แรงบีบมากมายถูกส่งไปยังปลายคางของหน้าหวาน...ใช่แล้ว ผมบีบคางเขาอยู่!

    “เลว! ชั่ว! ถ่อย! ฉันบอกกี่ทีแล้วว่าไม่ได้ตั้งใจ! ฉันจะอธิบายแต่นายก็ไม่ฟัง! ถ้าในเมื่อไม่ฟังฉันก็จะบอกว่า สม น้ำ หน้า! ให้ลู่หานตายไปเลย! อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก!

    “นายอยากจะลองดีกับฉันใช่ไหม!” สิ้นเสียงดุดัน สติและการควบคุมของผมก็ขาดสะบั้นลงทันที ฝ่ามือหนาของผมรวบข้อมือเรียวเล็กนี่อีกครั้งก่อนจะเริ่มซุกไซร้ซอกคอขาวเนียน ริมฝีปากหนาดูดดุนลำคอยาวสร้างรอยสีกุหลาบไปทั่ว ทำเอาใบหน้าเนียนเหยเกด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะถูกร่างหนาที่อยู่ด้านบนขบเม้มเข้าให้ที่หัวไหล่สวยอย่างป่าเถื่อน

    “ชะ ช่วยด้วยยยยย! คยองซูช่วยฉันด้วย! อ๊ากกกกก ไม่นะ ปล่อย! ปล่อยสิเว้ยยยยย!

    “ร้องให้คนช่วยตอนนี้มันก็สายไปแล้วล่ะแบคฮยอน! เพราะคำพูดพล่อยๆ ที่หลุดออกจาปากนายมันทำให้ฉันหมดความสงสารนายเต็มทน นายต้องเป็นเมียของฉันวันนี้! นายจะต้องเจ็บปวด! เจ็บจนครวญครางไม่เป็นภาษาเลยทีเดียว!

    “มะ ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยย!” สิ้นเสียงกรีดร้องของร่างบางตรงหน้า ร่างสูงที่ทาบทับอยู่ด้านบนก็กระชากเสื้อเชิ้ตสีอ่อนของร่างเล็กนี้ขาดออกจากกันทันที...


    --- ตัดฉับ! ---
     

    ----------------------------------------------------------------------------------------------------

     

    จ๊ะเอ๋! มาแล้วค่ะ =_=; ขอโทษที่มาช้านะคะ

    พอดีหาที่ลงเอ็นซีใหม่อยู่ พอดีมีคนแจ้งมาว่าคลิกลิ้งอ่านเอ็นซีไม่ได้

    ก็เลยนั่งหาวิธีเอาลงใหม่ เลยตัดสินใจเป็นปล่อยให้โหลดเลยแล้วกันเนอะ

    เอาไปอ่านกันแล้วก็แวะกลับมาติชมด้วยนะคะ เอ็นซีของจริงครั้งแรกในชีวิต

    ไม่รู้ว่าจะโอเคไหม ยังไงก็ฝากคอมเม้นต์ติให้ทีนะคะ ^^
    ส่วนคนที่ไม่อ่านเอ็นซีก็รอก่อนนะคะ เดี๋ยวจะรีบมาต่อให้ค่ะ ♥



    ตอบคำถาม


    #แอบก๊อบวิธีตอบคอมเม้นต์ของพี่เเอมมาด้วยแฮะ
    ไม่คิดว่าจะตอบยากขนาดนี้ T________T

     ส่วนอีกหลายๆ คอมเม้นต์ที่เป็นกำลังใจให้หมาน้อย ขอบคุณมากนะคะ ♥
    ใครมีอะไรสงสัยอีกถามได้น๊าาาา ใครอยากให้เปิดจองฟิคก็บอกได้ เผื่อมีเยอะหมาน้อยอาจจะเปิดจอง ฮี่ๆ
     

     

     

    อ้อฝากกกกกก! เว็บของหมาน้อยเองค่าาาา >> Malamute <<

     

    ใครอ่านแล้วติดใจหรือตะขิดตะควงใจ (?) อยากคุยหรืออยากด่าไรท์เตอร์

    ตามไปติชมได้ที่ >> ` หมาน้อยมาลามิวท์ <<


    © Tenpoints!
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×