คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Puppy Love รักนะครับ เจ้าหมาน้อยจอมดื้อ! : Intro
Intro
"คยองซูนายต้องช่วยฉันนะ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่แล้ว"
"ฉันว่ามันอาจจะไม่มีอะไรก็ได้นะ ทำไมนายไม่ลองดูเขาไปก่อนล่ะ"
"ไม่ลงไม่ลองอะไรทั้งนั้น! ฉันไม่ต้องการมัน! ไม่ต้องการ ไม่ต้องการรรร!"
"ใจเย็นๆ ก่อน..."
"นายจะให้ฉันใจเย็นๆ ได้ยังไงฮะคยองซู มันจะมาบ้านฉันพรุ่งนี้อยู่แล้วนะ นายบอกมาเลยว่าจะให้ฉันไปอยู่กับนายหรือไม่ให้อยู่!"
"เอ่อ...คือ ฉัน..."
"บอกมาสิ! ถ้าไม่ให้อยู่ฉันจะได้ไปนอนข้างถนน! ให้มันรู้ไปเลยว่าไม่มีใครต้องการฉัน!" ผมกลั้นน้ำตาไม่อยู่แล้วนะ! ทำไมไม่มีใครรักผมเลย
"โอเคๆ ฉันจะไปขอร้องเจ้านายของฉันให้ก่อน ฉันจะพยายามนะ นายรอฉันก่อนนะ อย่าร้องนะ ฉันเป็นห่วงนายนะ"
"อื้อ ขอบใจนายมาก รีบๆ ถามล่ะฉันจะเก็บของรอ ขอร้องล่ะนะ ช่วยฉันด้วย..."
"โอเคฉันรักนายนะ 'แบคฮยอน' ดูแลตัวเองด้วยล่ะ"
เฮ้อออ...ผมขอให้คยองซูช่วยผมได้ด้วยเถอะ ส่วนสาเหตุที่ผมต้องขอร้องให้เพื่อนสนิทที่ผมมีอยู่คนเดียวต้องช่วยผมน่ะหรอ ก็พ่อของผมน่ะสิ เขากำลังจะพาแม่ใหม่มาให้ผม และที่แย่ไปกว่านั้นแม่ใหม่ของผมมีลูกติดมาด้วยคนนึงอายุมากกว่าผมสองปี มันทำให้ผมรับไม่ได้ มันจะมาแย่งความรักของพ่อไปจากผม แค่ลำพังมีกันอยู่สองคนพ่อลูกพ่อก็แทบไม่มีเวลาให้ผมอยู่แล้ว ยิ่งถ้ามีไอ้เจ้าลูกชายคนใหม่มาด้วยพ่อต้องยิ่งไม่มีเวลาให้ผมอีกแน่ๆ
เรื่องที่พ่อมีแม่ใหม่โอเคผมรับได้ ผมรู้อยู่แล้วว่าต้องมีสักวันที่พ่อจะหาใครสักคนมาดูแลท่านบ้าง เพราะแม่ของผมก็ทิ้งผมไปหาพ่อใหม่เหมือนกันแหล่ะ...ฟังดูผมเป็นคนมีปัญหาในชีวิตเนอะ แต่ทำไงได้ล่ะ ก็ผมมันเด็กมีปัญหาจริงๆ นี่
ก๊อก ก๊อก ก๊อก~
"คุณหนูคะ ป้าเองนะคะ ให้ป้าเข้าไปหน่อยนะคะ"
"เข้ามาได้ครับ"
"คุณหนูทานนมก่อนนอนนะคะ ป้าทำนมอุ่นๆมาให้"
"ขอบคุณครับ"
"นี่คุณหนูรื้อข้าวของออกมาใส่กระเป๋าเดินทางทำไมคะ?"
"ผมกะว่าจะไปอยู่บ้านเพื่อนผมสักอาทิตย์สองอาทิตย์น่ะครับ ผมขอไปทำใจก่อน"
"แล้วคุณท่านจะไม่ว่าหรอคะ?" นั่นสิ...พ่อจะว่าไหมนะ?
"ไม่ทราบครับ แต่ผมตัดสินใจไปแล้ว"
"คุณหนูอย่าไปเลยนะคะ ป้าเชื่อว่าคุณแม่กับพี่ชายคนใหม่ต้องเข้ากับคุณหนูได้แน่ๆ ค่ะ"
"ผมก็หวังว่าอย่างนั้นครับ แต่ผมก็ยังทำใจไม่ได้อยู่ดี"
"เฮ้ออออ งั้นป้าไม่ขัดใจคุณหนูแล้วกันนะคะ คุณหนูก็ขอคุณพ่อดีๆ แล้วกันนะคะ อย่าทะเลาะกับท่านล่ะ"
"ครับ..." ป้าเยจินเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของผมเองครับ ป้าเยจินอยู่กับผมมาตั้งแต่แม่ผมทิ้งผมไป เขาจะคอยดูแลผมทุกเรื่องตั้งแต่ เรื่องอาบน้ำ เรื่องกินอยู่ เรื่องเสื้อผ้า เรื่องเรียน เรื่องเพื่อน เรื่องครอบครัว สรุปคือทุกเรื่องนั่นแหล่ะครับ ผมเลยติดป้าเยจินมาก เวลาที่คุณพ่อดุด่าผมที่ผมทำตัวเป็นเด็กเกเรก็มีป้าเยจินนี่ล่ะที่คอยปลอบใจ ผมเป็นลูกคุณหนูที่ขาดความอบอุ่น ผมมักจะมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อนที่โรงเรียนอยู่บ่อยครั้ง ทำให้ท่านไม่ค่อยพอใจ
แต่อย่าเข้าใจผิดว่าผมไปตีต่อยกับใครเขานะครับ ผมน่ะเป็นฝ่ายโดนทำร้ายต่างหาก ==' ผิดด้วยหรอที่ผมแค่ปากดีไปหน่อยเลยทำให้คนอื่นไม่พอใจจนอยากจะสอยหน้าผมเนี่ย ก็พวกมันชอบมาแตะเนื้อต้องตัวผมนี่นา ผมไม่ใช่เกย์นะ มาจับ จูบ ลูบคลำผมอยู่ได้ ผมน่ะแมนทั้งแท่งเลยนะ! แค่หน้าตากับรูปร่างของผมมันดูอ้อนเเอ้นไปหน่อยแค่นั้นเอง...
พรุ่งนี้ผมต้องเตรียมรับศึกใหญ่แน่ๆ ผมมีลางสังหรณ์ว่าเจ้าพี่ชายของผมมันต้องทำให้ผมหงุดหงิดแน่นอน!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
จ๊ะเอ๋!~ เป็นไงบ้างคะกับบทนำของเรื่อง? มันลื่นไหลไหมเอ่ย? หรือมันแปลกๆ รบกวนฝากติชมหน่อยนะคะ
ไรท์เตอร์เพิ่งแต่งฟิคเป็นเครั้งเเรก (ปกติแต่งแต่เรื่องไร้สาระ 55555) ยังไงก็ติชมกันได้ตามสบายเลยน๊า
ไรท์เตอร์สัญญาว่าจะอัพฟิคบ่อยๆ ไม่ปล่อยให้ร้างแน่นอน
ใครเห็นว่าเรื่องนี้โอเคล่ะก็กดเป็นแฟนคลับได้น๊า >< ส่วนใครไม่รู้จะเม้นอะไร แค่เม้นคำสั้นๆว่า "สู้ๆ" หรือ "ขอบคุณ"
เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์เตอร์ก็มีความสุขแล้วค่ะ ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ด้วยนะคะ
เรามาฟินไปด้วยกันเถอะแม่ยกชานแบคคคคคค ><
ความคิดเห็น