คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : EPISODE 04 l Lung Disease
EPISODE
4
[You (Yeonhwa) Part]
“ปล่อย!” ันไม่อบอะไรเาพร้อมับบิแนัวเอให้พ้นาฝ่ามือปลาหมึอเา มินฮยอนมอหน้าันอย่าไม่ละสายาสลับันมอถุยาในมือ้วย อาารที่ันเป็นอนนั้นมัน่อยๆลับมาอีรั้ ันพยายามลืนน้ำลายอันเหนียวหนืลอเพื่อไม่ให้เาเห็น
ันว่าแล้วว่ามัน้อินยานี้...
20 นาที่อนหน้า
แอ๊!
“สวัสีรับ นั่่อนๆ” ันพยัหน้าให้ับุหมอพร้อมับ่อยๆรวบระโปรนั่ล “ุใ่ไหมรับ? ที่ื่ออยอนฮวา”
“เอ่อ...ใ่่ะ”
“ผมื่ออออูนะรับ เป็นเพื่อนสนิทไอ้มินมัน ว่าแุ่เป็นอะไรหรือเปล่ารับ? ทำไมปาีั?” ันพยัให้ออูอีรั้พร้อมับยื่นแน “่วยรววามันให้ันที่ะ”
“อารับ” เาไม่พูอะไรมา เาเินมาวัวามันให้ันอย่าเียบหั ันเอ็่อยๆหลับา อาารนี้มันหายไปนานมาเลยนะ ั้แ่ันเรียนแพทย์ แ่นี่เป็นรั้แรในรอบ 3 ปีที่อาารมันลับมา “วามันุสูมาเลยนะรับ ุวรอย่าเรียมาเินไปแล้ว็ห้ามสูบบุหรี่”
“แล้วที่นี่มียา่าเื้อหรือเปล่าะ?”
“มีรับ ุ...มีโรประำัวอะไรหรือเปล่า?” ันถอนหายใพร้อมับรุ่นิ ัน...ไม่อยาะไปโรพยาบาลสัเท่าไรหรอ ันะูแลัวเอไ้อยู่ “ันเป็นโรปอ่ะ”
“อาาาา ุวระไปโรพยาบาลนะรับ ที่นี่เรื่อมืออผมไม่เยอะเท่าไร”
“ันรู้่ะ แ่ันไม่เป็นไรมาหรอ แ่้อินยา่าเื้อ...เท่านั้นเอ” ันเอ็ไม่่อยอยาะนึสาเหุที่ันเป็นโรปอสัเท่าไร มันไม่ีเอาะเลย “ั้นผมะให้ยาแ้ไอแล้ว็ยา่าเื้อนะรับ”
“อบุ่ะ” เาว่าพร้อมับยื่นถุยามาให้ ัน่อยๆหยิบูทีละระปุพบว่ามีระปุสีเียวุ่นที่เล่นไมุ่้นาเอาะเลย รอบระปุไม่ิอะไรไว้เป็นแ่ระปุแ้วเพรียวๆ “นี่มันืออะไรเหรอะ?”
“ผมิ้นละเอียรับ อนนี้ริมฝีปาอุมัม่วมา ผมเลยแถมให้ ้มใส่น้ำ ิบ่อนนอนทุืนนะรับ ั้นเี๋ยวให้้มให้เลยีว่าเพื่อบรรเทา เี๋ยวมันะม่วไปมาว่านี้” ันไม่อบอะไรออู เาเินไป้มมาให้ไม่นาน็ไ้น้ำใสสีเหลือพร้อมับลิ่นหอมแนวสมุนไพร
“มันร้อน ่อยๆิบนะรับ”
“่ะ” ันพยัหน้า่อนะ่อยๆเป่าและิบทีละนิ “ุยอนฮวาเป็นอะไรับไอ้มินฮยอนหรือเปล่ารับ?”
“ันบารแพทย์็เลยมาูแลุท่านฮวัน่ะ่ะ ส่วนับเา...ัน็ไม่ไ้สนิทหรือพิเศษอะไร” ถ้าะให้บอว่าันเป็นศัรูับเา็ไม่ใ่เรื่อ
“อาาา นี่นามบัรอผมนะรับ เป็นนายแพทย์ประำโรพยาบาลอไอ้มินฮยอนมัน” เาพูพร้อมับเอานามบัรยื่นมาให้ ันรับมันมา่อนะ่อยๆอ่าน “แ่นีุ้็อาารหนัแล้วนะรับ ไปโรพยาบาลีว่าไหม? ผมะิ่อให้”
“ไม่เป็นไร่ะ เี๋ยวันินยาพวนี้ีว่า”
“รับ แ่ถ้าุไอหรือาเียนเป็นเลือิ่อผมเลยนะรับ เี๋ยวะรีบไปหาที่บ้าน” ันพยัหน้ารับำ่อนะ้มลมอที่นาฬิา้อมือ “ันว่าันลับ่อนีว่า่ะ มีานที่้อทำเยอะเลย”
“อย่าลืมพัผ่อนนะะ อย่าหัโหมเินไป้วยล่ะ :)”
“่ะ อบุมาๆเลยนะะ” ันับเาโ้ให้ัน่อนะะเป็นฝ่ายพลัประูเินออมาและเอับนัวสูที่ำลัยืนพิ้นไม้อย่าพอิบพอี
บ้านระูลฮวั
“เอาแ่เียบลอทาแล้วันะรู้เหรอว่าเธอเป็นอะไร” ระหว่าทานถึบ้านเา็ยับ่นไม่หยุ แถมอนนี้เาเอ็ยัไม่ให้ันลไปารถอี้วย “ยอนฮวา!”
“ะ?!”
“เธอเป็นอะไร? ันถามเธอหลายรอบแล้วนะ ทำไมเธอไม่อบันบ้าวะ?!!” เาบ่น่อนะับ้อมืออันอีรั้ ัน่อยๆรวบรวมพลัแะมือปลาหมึอเาออ แ่ทว่ามินฮยอนนั้นเาแ็แรเินไป “...”
“ันะถามรั้สุท้ายนะ...เธอเป็นอะไร?” เาิว่าันะอบริๆน่ะเหรอ?!
“ันไม่รู้!” ันับเา้อหน้าันอย่าไม่มีใรยอมใร ถึแม้ว่าันพยายามะบิหรือสะบัแ่ไหน นัวสู็ไม่ยอมปล่อย นัน้อพูประโยนี้ออมา
“ที่แน่ๆน่ะ...ันใล้ายแล้ว!”
“...” เาไม่อบอะไรันแ่ลับทำสายาแปลๆ และอยู่ีๆเา็ปล่อย้อมือัน อย่าไม่มีเหุผล ันผ่อนลมหายใออมา่อนะเปิประูรถและเินล
“เป็นไบ้าแไ้ยา่าเื้อมาหรือเปล่า?”
“นี่” ันอ้าถุให้แยอู มันับลำัวอันหมุนไปมาเหมือนับว่าสำรวอะไรบาอย่า “อะไร? มีอะไร?”
“แล้วนี่แไม่เป็นอะไรแล้วใ่ปะ? หน้าาแูีๆนะ” มันเอ่ยพร้อมับเอามือมาอัที่หน้าผา
“เอออออ ันไม่เป็นไรแล้วน่าาา ไปทำานันเถอะ” ันเบี่ยลำัวให้ออห่าามืออแยอ่อนะับแนและลามันเ้าบ้านไป แ่็ไม่ลืมที่ะแอบเลี่ยสายาไปมอ้าหลั ึ่ราเา มินฮยอนยัไม่ลมาารถแถมยั้อมอันแบบไม่ละสายาอี
เา้อารอะไราันันแน่วะ?!
“อ้าวหนูยอนฮวา! ลับมาแล้วเหรอ? เป็นยัไบ้า?!” ทันทีที่ันเินเ้าไปในบ้าน ุหิที่ำลันั่ประสานมือที่หน้าัลุึ้นเินรู่มาที่ัน “หนูไม่เป็นไรอะไรมาหรอ่ะ แ่...เพลียนิหน่อย”
“ันว่าไม่นิแล้วมั้ ูสิปา่อนม่วนานี้”
“เธอบอไม่เป็น็้อไม่เป็นอะไรสิรับแม่” ันหันไปามเสียห้วน มินฮยอนเ้าลมาารถั้แ่เมื่อไร? เาพู้วยน้ำเสียห้วนและแ็ระ้า่อนะนั่ลยัโฟาัว้าหน้า “แ่...”
“ปล่อยเธอไปเถอะรับ เธอน่ะอึะาย”
“่ะ ั้นันรอเ้าห้อนะะ” ัน้มหน้าเารพุหิ่อนะเินผ่านผู้ายปาแ็รหน้าไปโยที่ไม่ลืมับ้อมือลาแยอไป้วย
“แไม่เป็นอะไรริๆนะ” ันพยัหน้าให้แยอ่อนะหันหลัไปไุแแล้วเปิประูห้อ “ไม่เ้ามาเหรอ?”
“ไม่อ่ะ แพัผ่อนเถอะ เี๋ยวันบอุหิให้”
“อืม” ันอบ้วยเสียในลำอ่อนะปิประูห้อล ุประส์เียวในหัวมสออันอนนี้็ือเินรไปที่เีย ปาบอไม่เป็นไรแ่ริแล้วันเพลียมา ันวาถุยายัโ๊ะ้าเีย่อนะล้มฟุบลไปนอน
เม็เหื่อผุึ้นมาเ็มหน้าผาและใบหน้า ถึแม้ว่าะเปิเรื่อปรับอาาศให้เย็นเพียใมัน็ไม่สามารถหยุวามร้อนระอุในร่าายันไ้หรอ
เหมือนเลือมันออมาาปาลอเวลา
ันนอนหายพร้อมับเอามือเยที่หน้าผา ลมหายใร้อนรินรรู้สึนไปถึมือ ไม่ไหวแม้แ่ะลืมามอสิ่่าๆ
ประหนึ่ีวิันำลัะับในอีไม่นาน...
[Minhyun’s Part]
ทำไมผม้อนึถึยัยนั่นลอเวลมา้วยวะ?! ไม่เป็นาทำานแล้วเนี่ย และแล้วในที่สุผม็พับโน๊บุ๊ลพร้อมับลุึ้นาโฟา
“ุมินฮยอนะไปไหนะ?”
“เธอไม่้อรู้หรอ เรื่ออัน” ผมหันไปอบูยอน เธอทำหน้าเมื่อผมอบแบบนั้นออไป่อนลับไปสนใในสิ่ที่ัวเอำลัะไปหา อแวะไปูเธอหน่อย็แล้วัน ว่าใล้ายอย่าที่เธอบอหรือเปล่า?
๊อๆๆ
“ยอนฮวา! ยอนฮวา!” ผมเาะประูพร้อมับเอาหูแนบแ่็ไม่มีารอบรับหรือเินมาเปิให้แ่อย่าใ ะเป็นอะไรไหมนะ? ผมย่นิ้ว่อนะ่อยๆบิ เธอไม่ไ้ล็อห้อหรอเหรอ?
ผมเลยถือวิสาสะเปิเ้าไป พบร่าเล็ำลันอนหายผสมับับเอามือเยหน้าผา นี่เปิแอร์ี่อศาันเนี่ย? ทำไมมันหนาวนานี้ นานี้ว่า้านอยัอุ่นว่า
17 อศา! เธอเปิเอามันเหรอฮะ?!
แถมเธอยันอนแบบไม่ผ่มผ้าห่ม ผม่อยๆเินเ้าไปใล้ เอานิ้วี้ไปอัที่มู ลมหายใเธอร้อนระอุปนับเหื่อเาะอยู่เ็มหน้า ผมรีบับัวอเธอให้นอนที่เียีๆพร้อมับ่อยๆึผ้าึ้นมาห่มให้เธอ
ผมเอ็ไม่รู้ว่าเมื่อไร อนไหนที่ผมเอามืออัวเอไปลูบหน้าผาเนียนออีน อนนี้มืออผมมันเปียไป้วยเหื่อายอนฮวา ไม่ใ่ว่าเธอเป็นไ้เหรอ? ทั้ลมหายใร้อนแล้ว็เหื่อท่วมัวนานี้้วย ผมวาสายาหาผ้านหนุผืนเล็สัผืน่อนะเินไปุบน้ำ แล้วนำมาวาที่หน้าผาอเธอ
สายาเหลือบไปมอถุยาที่วาอยู่้าเีย ผม่อยๆเินไปหยิบึ้นมาู ในถุมันมียาอยู่สอระปุเล็แล้ว็ระปุใสนเห็นผสีเหลือ ผมสุ่มหยิบมันึ้นมาหนึ่อันพร้อมับ่อยๆอ่านมัน แ่ยัไม่ทันะเ้าหูเ้าา็โนบานแย่ออไปามือ
“ะ...ะทำอะไร?!”
“ยอนฮวา!!” ผมหันไปมอเธอที่อนนี้อบาแ่ำ เธอแย่ระปุยานั่นไปามือผม “ัน...”
“ันถามว่าุะทำอะไร!!” เธอะอถามผมพร้อมับหายใแร ผม่อยๆลุึ้นาเีย อนนี้วาอเธอมันูน่าลัวมา ไม่ใ่สื่อว่าอยา่าผมให้าย แ่ลับสื่อว่าเ็บปว...
“ัน...เห็นถุมันร่ว็เลยะหยิบให้น...”
“ออไป!” เธอปัผ้าห่มออพร้อมับเินมาผลัผม้วยำลัอันน้อยนิ “เธอเป็นอะไรเนี่ย?!”
“แ่ๆๆ!! ฮึ!” และเธอ็บฟุบลไปโีที่ผมรับไว้ไ้ทัน แ่ยอนฮวาเธอะยัพยายามปัป่ายมือผมออาัวเอ “ยอนฮวา!”
“แ่ๆๆ!!” ไม่นาน็มีเลือไหลออาปาอเธอทำให้เลอะไปนถึาและหยใส่เสื้อผ้าทีละนิ ผมเบิาว้าพร้อมับ่อยๆประอลำัวให้เธอลุึ้น “ทำไมเลือไหลล่ะ? เธอเป็นอะไร?!!”
“ออไป!!!” เธอพยุัวเอให้ลุึ้นพร้อมับะวาลั่นทำเอาผมใไม่น้อย นี่มันเหมือนไม่ใ่ยอนฮวาเลย... “แ่เลือำลัไหลออาปาเธอนะ ันะพาไปโร...”
“ออไป!! ออไปเี๋ยวนี้!!”
“อยอนฮวา...”
“บอให้ออไปไ!!!!”
- - - - - 100% - - - - -
TBC
ฮายายยยยยยยยยส์
ลับมาแล้ว่าาาา หลัาไม่ไ้อัพมาสามวัน พอีเราไปบ้านอีหลั
แล้วไฟล์เรื่อนี้มันอยู่อีหลั็เลยไม่ไ้่อ TT
แ่็มาอัพให้นรบแล้วนะ้าาาาาาาาา
นาเออเราถ้าอาารโรปอมันำเริบ ็ะรุนแรแบบนี้แหละน้าาาา
สสาร T^T มินฮยอนนี่ห่วเา็ยัมาทำเ๊อี เฮ้ออออ
อ่ะเอาเป็นว่าเม้น + ให้ำลัใ้วยนะ้าาาาา
ไปละุ้บๆ
ความคิดเห็น