คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : พริกหวาน 1/2
‘พ่อพ่อ เลือ เลือไหล พริหวาน อยู่โรบาล’
‘เ็บ พ่อพ่อ มาหาพริหวาน ไ้ไหมะ’
หนูพริหวานใ้โทรศัพท์แม่ส่้อวามเสียหา พ่อพ่อ
หัวใุพ่อหล่นลาุ่ม ห่วใยลูสาวมาว่าใรในโล เ้าเ็ำแหน่ปัุบันึ่เื่อมโยมาาแอปเปิลวอ อุปร์ไฮเท ใส่ิัวไว้ประำเพื่อสอส่อวามปลอภัยลูสาว
พบว่าหนูพริหวานยอวใอุพ่ออยู่โรพยาบาลริ ใร ทำอะไร ที่ไหน อย่าไร เมื่อไหร่ ไม่มีำถามเหล่านั้นหลุออาปา ทิ้ทุอย่าที่อยู่รหน้า บึ่รถมาถึโรพยาบาลภายในสิบนาที
“รับสายสิธาร” โรพยาบาลว้าวาไม่รู้ว่าธารธาราพาลูสาวไปรัษาัวที่ไหน แล้วมันเิอะไรึ้น ลูถึมีเลือ
ะรอารอบรับ ภารนัย้าวเท้ายาวึ่เินึ่วิ่เ้าไปามหา ะไปถามประาสัมพันธ์ ะัฝีเท้าเมื่อเสียเล็ๆ อบลับ
‘พ่อพ่อ’ เรียพ่อรั้เียวไม่ไ้ ิปาเรียพ่อพ่อ ึ่ฝ่ายพ่อพ่ออหนูพริหวานไม่ัใลู ลูอยาเรียอะไรเรียไ้เลย
“พริหวาน ลู!” โล่อหลัาไ้ยินเสียเล็
วันไนท์สแนับแม่อลูืนเียว ผ่านไปเ้าเือนไ้หนูพริหวานมาอุ้มแบบๆ แทบะยเท้าึ้น่ายหน้าผา เพราะแม่อลูยัเรียนมหาวิทยาลัยอยู่เลย แถมอายุยัอ่อนว่าเาสิบปีเ็ม!
ธารธาราใแไป่วหนึ่าวามเสียใที่สูเสียแม่ าิที่เหลืออยู่นเียวในโล มีแววะ้อทิ้ารเรียนมาทำานหาเินเลี้ยลูที่มาเิโยไม่ไ้ั้ใ ภารนัยสสารเ็มหาลัยผิวาวๆ หน้าาน่ารัๆ มีหน้าอน่าย้ำหน่อยๆ เสนอัวเป็น Sugar Daddy สายเปย์ เลี้ยทั้ลู เลี้ยทั้เมีย ส่เรียนหนัสือ ให้เินใ้รายเือน และสัาะโอนบ้านให้เป็นรรมสิทธิ์ภายหลัหล่อนบารศึษา
ใ้เื่อนไ ธารธารา้อเป็นเ็ีอเานเียว ั้ใเรียนหนัสือให้บ ั้ใเลี้ยลูให้ี และอย่าาเรื่อบนเีย ถึะแ่สัปาห์ละหนึ่วัน็ห้ามา ถ้าแม่อลูเป็นเ็ี็รับบ้านไป มูล่าสิบว่าล้านเลยนะบ้านเี่ยวในโรารให่หลันั้น เ็เลี้ยอเาน่ารั นิสัยว่า่าย อยู่ในร่อในรอย ไม่เย้าว่ายเรื่อส่วนัวเา
หล่อนเรียนมหาวิทยาลัยถึั้นปีสุท้าย เหลือแ่ฝึานสามเือน็ะบอย่าไม่เป็นทาาร เส้นายสุท้ายที่ภารนัยะ้อยบ้านให้หล่อน และลสถานะ ไม่สามารถหลับนอนับหล่อนไ้อี
ธารธารายัเ็ แ่เลี้ยลูไ้ี มีเาับแม่บ้านอย่วยอีสอแร หล่อนยันเรียนหนัสือไ้เรเอหลายัว รู้ัายอออนไลน์หารายไ้เสริม ทุ่มวามสนใให้ารเรียนับลูสาว ไม่เอาเวลามา้าว่ายีวิส่วนัวภารนัย สนใเาเพาะอนอยู่้วยันับลู แ่ถ้าอยู่นอบ้าน หล่อนะไม่พาลูมาเินใล้ๆ ไม่เยไม่เปิเผยวามสัมพันธ์ในที่สาธาระ ออหน้าเป็นิเิลมัมเลี้ยลูสาวนเียว นอนนี้หนูพริหวานอายุสอวบรึ่ แม่เา าิเา ไม่มีใรเลยสันระแะระายว่าเาแอบุลู่อนเมียไว้ลับๆ
“อยู่ไหนะลู ุพ่อมาถึโรพยาบาลแล้วนะ ะมารับพริหวานลับบ้าน หนูเป็นอะไรทำไมมีเลือ ุแม่อยู่้วยไหมะ” ยิำถามุให่ ลูสาวส่เสียอแไม่ให้พ่อพู ให้พ่อฟัอย่าเียว ใอ่อนยวบเลยสิ เสียลูสาวพูออมาแอะเียว ใพ่อหเล็ล
‘าเป๋า แม่แม่ ับ พริหวาน ’ ระเป๋าธารธาราอยู่ับพริหวาน ภารนัยเี่ยวาภาษาเ็แปลวามหมายออเร็วทันใ
‘พริหวาน อยู่ับ ูมหมอ แม่แม่ ร้อไห้ แ แ’ แม่ร้อไห้? ธารธาราน่ะเหรอ? ใรเป็นอะไร แม่หรือลู แล้วนะเนี่ย
“พริหวานา ลู๋าลู พริหวานอยู่ับุหมอใ่ไหมะ เอาโทรศัพท์อุแม่ใหุ้หมอนะ ใหุ้พ่อุยับุหมอ ุพ่อะไ้รู้ว่าพริหวานอยู่รไหน ุพ่อะไ้ไปหาพริหวานไลู”
ลูพ่อนานแท้มีถอนหายใใส่โทรศัพท์ วิ่ไวๆ ไปหาุหมอ
‘ุพ่ออหนูพริหวาน สามีุธารธาราใ่ไหมะ’
“รับ อนนี้ผมมาถึโรพยาบาล แ่ไม่รู้ว่า้อไปรไหน” ภารนัยอบรับเ็มปาเ็มำ ทั้สถานะพ่อ และสถานะสามี
รู้ำแหน่าารบอเล่ารวบรั ภารนัยสับเท้าไฟวิ่อย่าเร็ว มาถึหน้าห้อเสียเล็ๆ อหนูพริหวานร้อเรีย ‘พ่อพ่อ’ วิ่เาะแะเ้ามาอ้อนออ ภารนัยย่อัวลไปอุ้มลูสาวึ้นมาอ หอมแ้มไปหลายรั้ให้หายิถึ ทั้ที่เอหน้าันทุวัน็ยัิถึลูสาว สายาภารนัยอ่อนโยนะทอมอเลือเนื้อเื้อไอน
แรเริ่มไม่เื่อว่าธารธาราั้ท้อับเา นไ้รับผลรวทาพันธุรรม แ่่อให้ไม่ส่รวีเอ็นเอ รอให้โอีนิเา็เื่อ หนูพริหวานมีเ้าโรใบหน้าเหมือนเา่อน้ามา น่ารั น่าเอ็นูที่สุเลยลูสาวุพ่อ ฮึ่ม มันเี้ยว ุพ่อรัลูหลลูสาวมาที่สุ วาลูล นั่ย่อสำรวามเรียวแนเล็หารอยแผลและรอยเลือ ยัไม่ทันไู้า เท้าเล็ๆ ู่นั้นวิ่บนรอเท้าแะมีไฟแสสีในัวเวลาน้ำหนัทับ นำทาเ้าไป้าในไปหา ‘แม่แม่’ ที่นอนน้ำาท่วมหน้าอยู่บนเีย หน้าแๆ อธารธาราน่ารัและน่ามันเี้ยวในเวลาเียวัน
“แม่แม่ หล้ม เลือไหลเยอะเลย” ำลัะถามว่าเิอะไรึ้น ไ้ยินำที่ลูเล่าแล้วภารนัยปล่อยหัวไหล่ลู่ล ลอามอึ้นเพาน ่อนเลื่อนลสบาับยัยเ็ุ่ม่าม ไปหล้มท่าไหนถึเ่าแนไ้เย็บหลายเ็ม เื่อเาเลย! ภารนัยะบ่น แ่อบาธารธารายัแอยู่เลย เ็บำพูไว้ในลัสมอ อุ้มลูสาวถอยออมานั่รอมุมห้อให้หมอับพยาบาลทำแผลนเสร็่อนึรับลับบ้าน้วยัน
อบุที่แวะมาอ่าน่ะ ^//^
ความคิดเห็น